Τις σύγχρονες πληγές της Ελλάδας και της Εκκλησίας μας σχολιάζει χωρίς να μασαέι τα λόγια του στην αποκλειστική του συνέντευξη στο ΕΚΚΛΗΣΙΑonline o Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Νικόλαος.
Στο σημερινό πρώτο μέρος της συνέντευξης χαρακτηρίζει ανερμήνευτο ή προσχεδιασμένο μυστήριο το προσφυγικό, ξεσπαθώνει για το τμήμα Ισλαμικών Σπουδών αναφέροντας χαρακτηριστικά πως “δεν είναι απίθανο να ζητηθεί η ίδρυση ακόμη και τεμένους δίπλα στο παρεκκλήσιο του Πανεπιστημίου”, για τον πόλεμο που δέχεται η Εκκλησία τονίζει πως “θέλουν τον χωρισμό, αλλά δεν τον τολμούν, διότι και δεν μπορούν και δεν τους συμφέρει” επισημαίνοντας πως πλέον η Εκκλησία είναι εκείνη που επιζητά το διαχωρισμό και χρησιμοποιώντας σκληρή γλώσσα κατά των πολιτικών, εκφράζει την άποψη πως η παρεξήγηση Οικ. Πατριάρχου-Αρχιεπισκόπου ξεπεράστηκε, μιλάει για πρώτη φορά για το τι έγινε στην πρόσφατη Ιεραρχία αναφορικά με την Πανορθόδοξη και εξηγεί τους λόγους της παραιτήσεώς του πνέοντας μένεα κατά της ουσιαστικής κατάργησης της συνοδικότητας στους κόλπους της Ελλαδικής Εκκλησίας.
Ακολουθεί το πρώτο μέρος της συνέντευξης:
-Προσφυγικό: Ποιοι κίνδυνοι ελλοχεύουν; Θα δεχόσαστε πρόσφυγες στην περιοχή σας, γιατί κάποιοι Ιεράρχες αρνήθηκαν λέγοντας πως θα τους μολύνουν; Κινδυνεύει η Ελλάδα με ισλαμοποίηση;
Για την πατρίδα μας αυτή η εισβολή των προσφύγων και των μεταναστών είναι πρωτόγνωρη. Οι κατατρεγμένοι Σύριοι χρήζουν βοηθείας και συμπαραστάσεως. Δεν είναι όμως μόνο αυτοί. Οι μετανάστες, εγράφη, ότι προέρχονται από 72 χώρες. Πώς εξηγείται να συγκεντρώνονται όλοι στην πάμφτωχη Ελλάδα; Είναι ένα ανεξήγητο μυστήριο. Ανερμήνευτο ή μάλλον προσχεδιασμένο. Όπως και να έχει το πράγμα εμείς ως Ορθόδοξοι Έλληνες δεν μπορούμε να αλλάξουμε την πίστη μας και την παράδοσή μας, οι οποίες μάς θέλουν φιλόξενους, φιλόπτωχους και οικτίρμονες. Έχουμε στην περιοχή μας πρόσφυγες και μετανάστες και μαζί με την τοπική αυτοδιοίκηση συμπαριστάμεθα στις ανάγκες τους. Συγχρόνως προτρέπουμε τον λαό να συμπαθήσει τους ξεριζωμένους αδελφούς μας, όπως ορίζει ο Κύριος: «εφ΄όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε». Το πρόβλημα θα είναι μεγάλο, εάν υπάρχει σχέδιο να εγκατασταθούν εδώ. Οι φανατικοί μουσουλμάνοι θεωρούν ως χρέος τους την βία κατά των Χριστιανών. Ας προβληματισθούν οι πολιτικοί μας ποιές μπορεί να είναι οι εξελίξεις για την χώρα μας. Έχω την γνώμη, ότι θα πρέπει να ενεργούμε με διάκριση, χωρίς καμμία επιδίωξη προβολής και εντυπωσιασμού.
-Τμήμα Ισλαμικών Σπουδών στη Θεολογική του ΑΠΘ. Πιστεύετε πως δεδομένων των σημερινών κοινωνικοπολιτικών συνθηκών είναι ορθή η απόφαση να προχωρήσει η κυβέρνηση σε κάτι τέτοιο;
Με τον ρυθμό, που εξελίσσεται η κατάσταση δεν είναι απίθανο να ζητηθεί η ίδρυση ακόμη και τεμένους δίπλα στο παρεκκλήσιο του Πανεπιστημίου. Στο πνεύμα της παγκοσμιοποίησης δικαιολογούνται τα ανοίγματα προς όλες τις θρησκείες και συγκεκριμένα στο Ισλάμ. Η Εκκλησία δεν δέχεται την παγκοσμιοποίηση. Δέχεται το Οικουμενικό πνεύμα. Η πρώτη ισοπεδώνει και εξισώνει τα πάντα. Η δεύτερη ενώνει χωρίς να καταργεί την αξία των εθνών και των προσώπων. Η ίδρυση του Τμήματος Ισλαμικών Σπουδών στη Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ. είναι πρόκληση και υποβιβασμός τής αξίας και μοναδικότητας τής Ορθοδόξου Θεολογίας. Υπάρχουν Πανεπιστήμια σε περιοχές με έντονο το Ισλαμικό στοιχείο. Εκεί έχει θέση η σπουδή του Ισλάμ. Η Πολιτεία έσφαλε διπλά στο θέμα αυτό. Εκώφευσε σε υγιείς φωνές, που την απέτρεπαν από το εγχείρημα αυτό. Και δεύτερον «εξασφάλισε» την σύμφωνη γνώμη των Μητροπολιτών της Θράκης. Κάτω από την πίεση των γεωπολιτικών ανακατατάξεων και ανατροπών πρέπει να βλέπουμε μακριά. Η κοντόφθαλμη πολιτική παγιώνει καταστάσεις, που δεν ανατρέπονται εύκολα και ανώδυνα.
-Εκκλησία-Πολιτεία: Μάθημα Θρησκευτικών, εξόδιος ακολουθία παρά την καύση των νεκρών, εμπόδια σε Μητροπολίτες στα σχολεία, σύμφωνο συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών και συζήτηση για τεκνοθεσία, φωνές για διαχωρισμό Κράτους-Εκκλησίας και άλλα ων ουκ έστιν αριθμός. Πώς αντιμετωπίζει η Εκκλησία όλες αυτές τις προκλήσεις;
Το ερώτημά σας θέτει πλήθος θεμάτων. Όλα αυτά στοιχειοθετούν το πρόγραμμα ανατροπών, που έχει υιοθετήσει η κυβέρνηση της αριστεράς. Φαίνεται, όμως, ότι ομόφρονές τους υπήρχαν και υπάρχουν σε όλα σχεδόν τα πολιτικά κόμματα, τα οποία μετά την μεταπολίτευση και πιεστικά τα τελευταία είκοσι χρόνια ζητούν χάραξη άλλης γραμμής στα μεγάλα θεολογικά, κοινωνικά και υπαρξιακά θέματα. Απροκάλυπτα παραβιάζουν το Σύνταγμα, το οποίο ρητώς ορίζει τον τρόπο λειτουργίας της Πολιτείας και της Εκκλησίας. Θέλουν τον χωρισμό, αλλά δεν τον τολμούν, διότι και δεν μπορούν και δεν τους συμφέρει. Έτσι που έχουν φθάσει τα πράγματα, η Εκκλησία θέλει τον χωρισμό. Θέλει να είναι ελεύθερη στα τού οίκου της και ανεπηρέαστη από τα πολιτικά πάθη. Χωρισμός όμως σημαίνει επιστροφή της Εκκλησιαστικής περιουσίας, όπως έγινε στα πρώην αθεϊστικά καθεστώτα, νομοθετική ρύθμιση των εκκρεμοτήτων και άλλα πολλά. Τι λέτε; Θέλει να χάσει η πολιτεία την κοινωνική και φιλανθρωπική στήριξη τής Εκκλησίας; Τι πρέπει να γίνει; Να σταματήσει η εκμετάλλευση και να αναγνωρίσει το κράτος την συμβολή της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Μόνο στην Ελλάδα η πολιτεία τηρεί μια αγνώμονα συμπεριφορά στην Μητέρα και Τροφό του λαού, Ορθόδοξη Εκκλησία. Σε ό,τι έχει προτείνει η Εκκλησία για τα θέματα θρησκευτικών, καύσης των νεκρών, συμφώνου συμβίωσης κ.ά. η πολιτεία κάνει το αντίθετο. Ευρέως πλέον λέγεται, ότι η στάση της είναι εχθρική προς την Εκκλησία. Στις προκλήσεις τους συγκρατούμεθα για να μη διχάσουμε το λαό. Πρέπει, όμως, να καταλάβουν και ορισμένοι ανεγκέφαλοι πολιτικοί, ότι δεν έχουν δικαίωμα να παίζουν επικίνδυνα παιχνίδια εις βάρους της ενότητος και της πίστεως τού λαού μας.
-Αθήνα-Φανάρι: Δεδομένη η αντιπαράθεση με δημοσιοποίηση επιστολών. Καταλαγιάζει για λίγο ο κονιορτός της μάχης με την απόφαση του Αρχιεπισκόπου να δώσει το παρών στην Πανορθόδοξη, αλλά το καζάνι σιγοβράζει κυρίως για το ζήτημα των Νέων Χωρών και του “ειδικού απεσταλμένου” του Φαναρίου Μητρ. Ανδριανουπόλεως Αμφιλόχιου. Ποια η γνώμη σας;
Επικίνδυνο είναι να ανάγουμε τις προσωπικές μας διαφωνίες και πικρίες σε επίπεδο εκκλησιαστικό. Πρέπει να πρυτανεύει πάντοτε το πνεύμα της αγάπης και της ενότητος. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης θυσιάζεται καθημερινώς στο θέμα αυτό. Δεν θα πρέπει να μένουμε στις παραλήψεις, αλλά να βλέπουμε συνολικά την προσφορά τού Οικουμενικού Πατριαρχείου. Εδώ στην Ελλάδα ομιλούμε εκ του ασφαλούς. Εκεί όμως ζουν με τον καθημερινό φόβο και την αβεβαιότητα τής αύριον. Η παρεξήγηση νομίζω ότι ξεπεράστηκε. Άλλωστε ο Μακαριώτατος με τον Παναγιώτατο συνδέονται με ισχυρή φιλία από της εποχής τής Αρχιεπισκοπείας τού μακαριστού Χριστοδούλου. Στήν Κρήτη θα επισφραγισθεί η ενότητα πάντων των Ορθοδόξων. Οι καιροί δεν συγχωρούν μικροψυχίες και πείσματα. Την ενότητα αυτή, που υφαίνει με πολύ κόπο ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος με τους συνεργάτες του, θα την χαρεί η Εκκλησία τον Ιούνιο στην Πανορθόδοξη Σύνοδο τής Κρήτης. Να προσευχόμεθα να μη υπάρξει κανένα εμπόδιο στην πραγμάτωση τού ιστορικού αυτού γεγονότος.
-Πανορθόδοξη Σύνοδος. Στην πρόσφατη Ιεραρχία η συζήτηση ήταν έντονη. Πρώτον, θέλετε να μας εξηγήσετε τους λόγους διαφωνίας σας προς τον τρόπον επιλογής των προσώπων που οδήγησαν στην παραίτησή σας και δεύτερον, τι πιστεύετε πως μπορεί να προκύψει από μια Πανορθόδοξη Σύνοδο για την οποία ήδη υπάρχουν πολλές ενστάσεις όπως από πλευράς των Εκκλησιών της Γεωργίας, της Σερβίας, της Βουλγαρίας, αλλά και από Έλληνες Ιεράρχες;
Γνωρίζετε, ότι στην Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος υπάρχουν διάφορες τάσεις για όλα τα θέματα. Υπήρξαν ενστάσεις στην πρόσφατη Ιεραρχία τού Μαρτίου από μερικούς Ιεράρχες για τον τρόπο εκπροσωπήσεως και για την επιλογή των θεμάτων. Ως προς το δεύτερο θέμα ήταν αργά, γιατί όλα είχαν «κλειδώσει» με την υπογραφή των Προκαθημένων ή των εκπροσώπων τους. Σύμφωνα με τον κανονισμό τής Αγίας και Μεγάλης Συνόδου οι διαφωνούντες έχουν την δυνατότητα να καταθέσουν στην Γραμματεία τις απόψεις τους χωρίς να λάβουν τον λόγο. Επάνω σ΄αυτό ορισμένοι Ιεράρχες διεφώνησαν και παρητήθησαν. Προσωπικώς ενοχλήθηκα, διότι όπως προτάθηκε η λίστα των αντιπροσώπων της Εκκλησίας μας καταργούσε ουσιαστικά την Συνοδικότητα. Ο ορισμός των προσώπων έπρεπε να ορισθεί από την ίδια την Ιεραρχία με ψηφοφορία ή τουλάχιστον με κλήρωση. Τα τελευταία πενήντα χρόνια εμείς οι ίδιοι έχουμε καταργήσει την Συνοδικότητα. Παρ΄ότι η διοίκηση τής Εκκλησίας βάσει τού Καταστατικού Χάρτου προβλέπει και εξασφαλίζει δημοκρατικές, δηλαδή Συνοδικές, διαδικασίες, η πλειοψηφία των Ιεραρχών για τους γνωστούς ωφελιμιστικούς λόγους ακολουθεί την γραμμή τού Πρώτου. Η τραγική πλευρά τού θέματος φαίνεται στις εκλογές Μητροπολιτών, οι οποίοι εκλέγονται «παμψηφεί».
Η κατάσταση, που έχει παγιωθεί είναι μέγας κίνδυνος για την Συνοδικότητα και αντικειμενικότητα των Εκκλησιαστικών αποφάσεων.
Η καλή έκβαση των εργασιών της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου κρέμεται από μια κλωστή λόγω των επιφυλάξεων, που έχουν εκφράσει διάφορες εκκλησίες.
Είθε το Άγιον Πνεύμα να οδηγήσει τους Επισκόπους μας στην αλήθεια, ώστε οι αποφάσεις να είναι μία ηχηρή μαρτυρία Χριστού μέσα στον πολυτάραχο σύγχρονο κόσμο.
Πηγή
