Αναμφίβολα ήταν ένα από τα πιο καυτά ονόματα του ελληνικού αθλητισμού για το καλοκαίρι που μας πέρασε, καθώς η ίδια κατέκτησε δύο χρυσά μετάλλια στο βάδην στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Γερμανίας. Και αν νωρίτερα δεν είχε γίνει ευρέως γνωστή στο πανελλήνιο, η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη, φρόντισε να τη μάθουν ότι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Η πρωταθλήτρια Ευρώπης από την Καρδίτσα πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια και όσο θυμάται τον εαυτό της δούλευε μαζί με τη μητέρα της για να μεγαλώσει τα αδέλφια της. Μάλιστα, μιλώντας στο περιοδικό «Down Town», δεν έκρυψε ότι λόγω των οικονομικών δυσκολιών πέρασε στα παιδικά της χρόνια, δέχτηκε bullying… ακόμα και για τα τρύπια παπούτσια της!
Συγκεκριμένα, όταν η ερώτηση κατά τη διάρκεια της συνέντευξης έφτασε στο τι σκέφτηκε όταν ανέβηκε στο βάθρο, εκείνη ήταν απόλυτα ειλικρινής: «Αρχισα να σκέφτομαι πώς ξεκίνησα τον αθλητισμό, πώς σταμάτησα, πώς ξαναξεκίνησα, τις δυσκολίες που αντιμετώπισα στη ζωή μου, τα προβλήματα που αντιμετώπισε η οικογένειά μου για να μπορώ να κάνω εγώ αθλητισμό. Ήμουν από μια πολύ φτωχή οικογένεια με τέσσερα παιδιά. Με μία μητέρα που δούλευε απεριόριστες ώρες για να μπορέσει να μας μεγαλώσει και να μας σπουδάσει. Καταλαβαίνεις πως η δυσκολία αυτή με έκανε να φτάσω στο βάθρο και να περνάει όλη η ζωή από μπροστά μου γρήγορα σαν μια μικρή ταινία. Πίστεψέ με, δεν γνωρίζει κανείς ούτε το 1/3 από τη ζωή μου. Κάποια στιγμή θα γράψω ένα βιβλίο».
«Είχα τον ρόλο της… μαμάς στα αδέρφια μου»
Στην ερώτηση γιατί σταμάτησε την πρώτη φορά, η Ντρισμπιώτη τόνισε: «Είχα σταματήσει λόγω προβλημάτων της οικογένειας. Έπρεπε να δουλέψω για να μπορώ να στηρίξω τα μικρά μου αδέρφια. Όταν σταμάτησα, τα αδέρφια μου ήταν στο δημοτικό. Έπρεπε να τα ετοιμάσω για το σχολείο, τα φροντιστήρια… Είχα έναν άλλο ρόλο τότε, πολύ σημαντικό, και έπρεπε να είμαι αφοσιωμένη σε αυτόν. Η μαμά μου δούλευε όλη μέρα. Η μεγάλη αδερφή μου είχε αρραβωνιαστεί και είχα να φροντίζω τα δύο μικρά αδέρφια μου, που έπρεπε να πάρουν το δρόμο τους. Το έβλεπα σαν υποχρέωση, το έκανα με αγάπη, δεν το έκανα με το ζόρι».
«Στην άκρη επειδή ήμασταν από φτωχή οικογένεια»
Για το τι μπορεί να στερήθηκε τόσα χρόνια, η Ελληνίδα πρωταθλήτρια ήταν αφοπλιστική: «Ίσως θα ήθελα να ζήσω τα φοιτητικά μου χρόνια, να έχω πάει πενταήμερη που δεν πήγα, να μπορούσα να βγαίνω με φίλους βόλτες για καφέ στα 14 μου που ξεκινούσαν τα παιδάκια όλα. Έχοντας παράλληλα και τα προβλήματα στο σπίτι και επειδή ήμουν από φτωχή οικογένεια δεχόμασταν από άλλα παιδιά της ηλικίας μας σχόλια όπως ”α, δεν την κάνουμε παρέα αυτήν γιατί τα παπούτσια της είναι τρύπια”, αυτό που σήμερα ονομάζεται bullying. Υπήρχαν κοριτσοπαρέες τότε που εμένα και τη μεγάλη αδερφή μου δεν μας έκαναν παρέα γι’ αυτό το λόγο. Επειδή ήμασταν οι φτωχές της γειτονιάς και ήταν τρύπια τα παπούτσια μας. Ήταν δέκα κορίτσια μαζί κι εγώ με την αδερφή μου μόνες. Τώρα είμαστε όλες φίλες πια… δεν φοράω τρύπια παπούτσια».
reader.gr
