Μετανάστες στον Έβρο: «Μας έβγαλαν από τη φυλακή και μας έστειλαν στα σύνορα»

Οπως αναφέρουν εμπιστευτικές αναφορές της Αστυνομίας, «επιβιβάζονται σε λεωφορεία ανάλογα με την υπηκοότητα, στα οποία επιβαίνουν και άτομα της τουρκικής Χωροφυλακής, καθώς και ένοπλα άτομα με πολιτική περιβολή. Καθ’ όλη τη διάρκεια της μεταφοράς από τα κέντρα κράτησης στα τουρκικά σύνορα και τις παραλιακές περιοχές και της επιβίβασης τους στις φουσκωτές λέμβους βρίσκονται παρόντες άνδρες της Στρατοχωροφυλακής, ενώ η όλη διαδικασία εποπτεύεται από άνδρες των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών. Οι υπήκοοι τρίτων χωρών επιβιβάζονται σε φουσκωτές λέμβους από τη Χωροφυλακή σε συνεργασία με τους διακινητές (ζητάνε το ποσό των 600 ευρώ το άτομο). Αν αρνηθούν να επιβιβαστούν στη φουσκωτή λέμβο, η Χωροφυλακή τους εκφοβίζει πυροβολώντας στον αέρα ή ασκώντας σωματική βία».

Οι αστυνομικοί στα κινητά τηλέφωνα των επτά συλληφθέντων βρήκαν πληθώρα από φωτογραφίες και βίντεο από τα στρατόπεδα κράτησης. Το «ΘΕΜΑ» παρουσιάζει φωτογραφίες-ντοκουμέντα από τους χώρους, όπου κρατούνταν οι μετανάστες περιμένοντας να προωθηθούν βιαίως στην Ελλάδα.

Αυτές είναι οι φωτογραφίες-ντοκουμέντα από τα στρατόπεδα κράτησης στην Τουρκία τις οποίες βρήκαν οι Ελληνες αστυνομικοί στα κινητά τηλέφωνα των επτά συλληφθέντων που προωθήθηκαν βιαίως στην Ελλάδα

Ο 21χρονος Αφγανός

Η πρώτη κατάθεση είναι ενός νεαρού Αφγανού, σουνίτη μουσουλμάνου από το Φαριάπ, που τον τελευταίο χρόνο έμενε μόνιμα στην Τουρκία. Ξεκινώντας την κατάθεσή του στους Ελληνες αστυνομικούς, ο νεαρός μετανάστης έδωσε το προφίλ του. «Ζω στην Τουρκία από το 2019, και συγκεκριμένα εργαζόμουν σε χωράφια στη συλλογή φράουλας στο Αϊδίνιο. Μιλάω τουρκικά και τη γλώσσα νταρί-φαρσί. Προτού μετακινηθώ στην Τουρκία δεν είχα υπηρετήσει στον Στρατό, ούτε είχα συμμετάσχει σε κάποια στρατιωτική επιχείρηση γιατί είμαι μικρός. Την 1/1/19 έφυγα από το Αφγανιστάν και πήγα στην Τουρκία παράνομα, πέρασα από τα σύνορα του Αφγανιστάν στο Πακιστάν, μετά στο Ιράν και στη συνέχεια στην Τουρκία, στην περιοχή Βαν. Από εκεί οδικώς με λεωφορείο πήγα στην Κωνσταντινούπολη, όπου για έξι μήνες εργαζόμουν σε εστιατόριο. Μετά από έξι μήνες πήγα με λεωφορείο στο Αϊδίνιο και όλο αυτό το χρονικό διάστημα δεν με είχε πιάσει καμιά τουρκική στρατιωτική αρχή.

Πριν από 25 ημέρες μου έκανε έλεγχο η Αστυνομία και με συνέλαβε. Με οδήγησε σε κλειστού τύπου στρατόπεδο απέλασης το οποίο βρίσκεται στην ίδια περιοχή. Εκεί μου πήραν δακτυλικά αποτυπώματα, με κατέγραψαν και παρέμεινα μέχρι τις 27 Φεβρουαρίου του 2020. Οι συνθήκες ζωής στο στρατόπεδο απέλασης ήταν σαν να είσαι στη φυλακή. Ημασταν όλη ημέρα κλεισμένοι και βγαίναμε έξω μόνο για φαγητό κάποιες ώρες της ημέρας. Οι άνδρες με τις γυναίκες κρατούνταν χωριστά. Οι άνδρες όπως και εγώ ζούσαμε σε κελιά των 14 ατόμων. Οικογένειες κρατούνταν επίσης χωριστά. Το στρατόπεδο απέλασης είχε έκταση περί τα 1.000 τ.μ. και το κτίριο, το οποίο ήταν διώροφο, αποτελούνταν από 40 κελιά στα οποία κρατούνταν 14 άτομα, ενώ είχε και προαύλιο χώρο. Στο στρατόπεδο απέλασης στο Αϊδίνιο κάθε πρωί στις 8 βγαίναμε από τα κελιά για πρωινό και ακολουθούσε καταμέτρηση από τη Χωροφυλακή. Μετά από μισή ώρα επιστρέφαμε πίσω στα κελιά. Στις 22.30 ελάμβανε χώρα ξανά καταμέτρηση από το προσωπικό του στρατοπέδου και τη Χωροφυλακή και στη συνέχεια τα φώτα έσβηναν κατά τη διάρκεια της νύχτας».

Στη συνέχεια, ο 21χρονος Αφγανός περιγράφει τι συνέβη την περασμένη Παρασκευή. «Στις 28 Φλεβάρη, γύρω στις 2, το προσωπικό του στρατοπέδου απέλασης μαζί με τη Χωροφυλακή μας ξύπνησαν και μας έβγαλαν στον προαύλιο χώρο. Εκεί μας έδωσαν τα προσωπικά μας αντικείμενα και τα κινητά μας τηλέφωνα και μας έβαλαν στη σειρά. Εξω από το στρατόπεδο μας περίμεναν λεωφορεία της Χωροφυλακής και μας είπαν να επιβιβαστούμε σε αυτά ώστε να μας πάνε στην Αδριανούπολη και από εκεί να περάσουμε στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα μας είπαν ότι είμαστε πολύ τυχεροί διότι έχουμε την ευκαιρία να περάσουμε στην Ελλάδα και στην Ευρώπη χωρίς να πληρώσουμε χρήματα.

Αφού επιβιβαστήκαμε στα λεωφορεία, φτάσαμε τελικά στο Κουσάντασι και όχι στην Αδριανούπολη που μας είχαν πει αρχικά. Σε κάθε λεωφορείο υπήρχαν έξι ένοπλοι φρουροί οι οποίοι φορούσαν στρατιωτικά ρούχα. Μέσα στα λεωφορεία άκουσα από τους Τούρκους στρατιώτες ότι ο Ερντογάν θα μας στείλει όλους στην Ευρώπη χωρίς χρήματα. Αφού φθάσαμε τελικά στο Κουσάντασι, μας πήγαν σε μια στρατιωτική βάση. Από εκεί αρχίσαμε να κατευθυνόμαστε προς το δάσος με τα λεωφορεία, ενώ μας συνόδευε ένα πολιτικό αμάξι με πινακίδες κυκλοφορίας G5AZ2190. Αφού διασχίσαμε το δάσος φτάσαμε στην παραλία.

Μας κατέβασαν από τα λεωφορεία και από το πολιτικό αμάξι είδα να βγάζουν μια φουσκωτή βάρκα. Αρχισαν να φουσκώνουν τη βάρκα και μας είπαν να επιβιβαστούμε σε αυτή και ότι αν πλεύσουμε όλο ευθεία σε δέκα λεπτά θα είμαστε στην Ελλάδα. Κατά την επιβίβασή μας στη φουσκωτή βάρκα υπήρχαν πολλές αντιδράσεις διότι οι πιο πολλοί δεν ήθελαν να πάνε στην Ελλάδα. Εκείνη την ώρα όμως ένας Τούρκος, ο οποίος ήταν στο σημείο και φορούσε πολιτικά, έβγαλε το όπλο του και άρχισε να πυροβολεί στον αέρα και σπρώχνοντάς μας και χτυπώντας μας μας έβαλε μέσα στη βάρκα. Εν συνεχεία, έδειξαν σε έναν από εμάς πώς λειτουργεί η μηχανή και του είπαν να μας πάει απέναντι στην Ελλάδα.

Πριν φύγουμε, ένας μάλλον Τούρκος αστυνομικός με πολιτικά μάς έβγαλε μια ομαδική φωτογραφία όλο το γκρουπ και μας ζήτησε να του δώσουμε ό,τι χρήματα είχαμε πάνω μας αλλά δεν είχε κάποιος από εμάς να του δώσει. Εν συνεχεία κινήσαμε με τη λέμβο από τα τουρκικά παράλια και 20 λεπτά αργότερα φθάσαμε στην Ελλάδα».

Ο Αλγερινός με τα Ecstasy

Η κατάθεση του 29χρονου Αλγερινού σουνίτη μουσουλμάνου, ο οποίος ζούσε νόμιμα στην Κωνσταντινούπολη έχοντας και ειδική ταυτότητα, παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον καθώς μετά τη σύλληψη του με τέσσερα χάπια Ecstasy κατέληξε παράνομος μετανάστης στην Ελλάδα χωρίς να θέλει να έρθει στη χώρα μας αφού διατηρεί επιχείρηση με παπούτσια στην πατρίδα του. «Τον Αύγουστο του 2019 πέταξα από το αεροδρόμιο “Boumediene” του Αλγερίου για το “Ataturk” της Κωνσταντινούπολης. Αφού έφτασα στην Τουρκία, αποφάσισα να εγκατασταθώ εκεί για λίγο καιρό, ώστε να αγοράζω εμπόρευμα και να το στέλνω στην Αλγερία χωρίς να χρειάζεται να πηγαινοέρχομαι.

Για τον σκοπό αυτό είχα αιτηθεί και είχα λάβει από τις τουρκικές αρχές ταυτότητα κιμλίκ. Στις 13 Δεκεμβρίου του 2019 στην πλατεία Ταξίμ κι ενώ είχα βγει να διασκεδάσω με τους φίλους μου, η Αστυνομία με συνέλαβε. Ο λόγος ήταν πως είχα πάνω μου τέσσερα χάπια Ecstasy. Οι αστυνομικοί με οδήγησαν στο τμήμα, μετά στο δικαστήριο, το οποίο με αθώωσε, όμως η Αστυνομία, αντί να με απελευθερώσει, με οδήγησε σε ένα κέντρο κράτησης του υπουργείου Ασφαλείας (Muhambarat). Εκεί, αφού με εξέτασαν ξανά και μου αφαίρεσαν την ταυτότητα κιμλίκ, κρατήθηκα μία εβδομάδα και κατόπιν με μετήγαγαν στις 2 Ιανουαρίου στο Αϊδίνιο στο κέντρο κράτησης αλλοδαπών. Στο κέντρο αυτό ήμασταν σαν κρατούμενοι περίπου 300 άτομα διαφόρων εθνικοτήτων. Διαμέναμε 14-17 άτομα σε κάθε κελί, κατηγορούμενοι για διαφορετικά αδικήματα. Στο στρατόπεδο είχε παντού κάμερες και οι φρουροί φορούσαν μαύρες στολές με τουρκικό εθνόσημο.

Μας έδιναν φαγητό τρεις φορές την ημέρα: στις 9 το πρωί, στη μία το μεσημέρι και στις 7 το βράδυ. Το κέντρο είχε δύο ορόφους και οι κρατούμενοι χωρίζονταν ανάλογα με τον όροφο όπου έμεναν. Στον πρώτο όροφο κρατούνταν κυρίως υπήκοοι Πακιστάν, Μπαγκλαντές και Τουρκμενιστάν, ενώ στον δεύτερο κυρίως υπήκοοι Ιράν, Αζερμπαϊτζάν, Αφγανιστάν και άλλοι. Το κελί μου είχε αριθμό Β1 και ήταν στον πρώτο όροφο. Τα κελιά είχαν τα γράμματα Β, Κ, Ζ και μετά αριθμούς. Στις 27 Φλεβάρη, περίπου στις 2 τα μεσάνυχτα, οι φρουροί ήρθαν στο δωμάτιο και είπαν σε όλους να πάρουν τα πράγματά τους.

Εμείς ρωτούσαμε τι συμβαίνει και αυτοί έλεγαν :“Freedom, freedom! (ελευθερία)”. Εμένα μου φάνηκε περίεργο που μας απελευθέρωναν τέτοια ώρα και τόσο ξαφνικά. Πρώτα οι φρουροί μάζεψαν τους Πακιστανούς επειδή ίσως ήταν οι πολυπληθέστεροί. Επειτα τους κρατούμενους από το Μπαγκλαντές και μετά τους Αλγερινούς, τους Μαροκινούς και τους Αφρικανούς. Κατόπιν, επιβίβασαν μόνο τους 150 Πακιστανούς σε πέντε λευκά λεωφορεία, τα οποία έχω πληροφορίες ότι πήγαν στην Αδριανούπολη επειδή ένας Πακιστανός ήταν στο δωμάτιό μου και αυτός μου είπε ότι θα τους μεταφέρουν εκεί.

Δύο μικρότερα λεωφορεία πήραν τους Αλγερινούς, τους Μαροκινούς και τους Αφρικανούς, τρία άτομα από το Μπαγκλαντές και εμένα, σύνολο 60 άτομα. Παράλληλα οι φρουροί μας έλεγαν στα τουρκικά : “Πηγαίνετε στην Ελλάδα και μην ξανάρθετε στην Τουρκία. Η Ελλάδα έχει ανοίξει τα σύνορα”. Εγώ τους είπα ότι θέλω να πάω στην Κωνσταντινούπολη επειδή εκεί ήταν τα πράγματά μου αλλά αυτοί μου είπαν: “Οχι! Θα πας στην Ελλάδα!”. Το λεωφορείο ξεκίνησε γύρω στις 2.30 και με τη συνοδεία της Στρατοχωροφυλακής (Jandarma) που ήταν περιπολικά Ford ή FΙΑΤ με τα διακριτικά της Στρατοχωροφυλακής και περνώντας έξω από τη Σμύρνη κατευθυνθήκαμε μέσω παραλιακού δρόμου νότια.

Από το Αϊδίνιο στη Σμύρνη κάναμε περίπου μια ώρα και μετά τη Σμύρνη πήγαμε σε μια άγνωστη παραλιακή περιοχή όπου το λεωφορείο σταμάτησε. Μέσα στο λεωφορείο υπήρχαν τέσσερις φρουροί, δύο από τη Στρατοχωροφυλακή που φορούσαν στολές και δύο από τους φρουρούς του καμπ που φορούσαν πολιτικά ρούχα. Στο μέρος που σταματήσαμε περιμέναμε μία ώρα στο λεωφορείο. Εγώ ήμουν στο δεύτερο λεωφορείο, άνοιξα το παράθυρο και ρώτησα τον φρουρό τι συμβαίνει; Και αυτός αποκρίθηκε: “Mην ανησυχείτε. Ο Αλλάχ θα σας ευλογεί. Πηγαίνετε στην Ελλάδα”».

«Ο Ερντογάν τρελάθηκε…»

Σε γενικές γραμμές, οι συλληφθέντες μετανάστες περιγράφουν με τον ίδιο τρόπο τη ζωή τους στα στρατόπεδα της Τουρκίας. Βία, άθλιες συνθήκες, αβεβαιότητα είναι το σκηνικό που παραπέμπει στο «Εξπρές του μεσονυκτίου» του 21ου αιώνα. Ολοι πάντως στέκονται στα μεσάνυχτα της περασμένης Παρασκευής, όταν υποχρεώθηκαν να επιβιβαστούν σε λεωφορεία για να σπρωχτούν διά της βίας στην Ελλάδα. Πολλοί από αυτούς, δε, που είχαν ποινικές εκκρεμότητες δεν ήθελαν να φύγουν από την Τουρκία, όπως ο 39χρονος Ιρανός, σιίτης μουσουλμάνος ο οποίος ζει από το 2016 στην Τουρκία, δούλευε σε ανταλλακτήριο συναλλάγματος και στην προσπάθειά του να αγοράσει ένα κινητό τηλέφωνο βρέθηκε στη φυλακή και από εκεί, χωρίς να το θέλει, στην Ελλάδα.

«Στις 27 Φλεβάρη, γύρω στις 11, η τουρκική Χωροφυλακή δεν ακολούθησε τη συνηθισμένη διαδικασία καταμέτρησης και το σβήσιμο των φώτων, αλλά αντιθέτως άρχισαν να φωνάζουν ονόματα κρατουμένων διατάζοντάς τους να πάρουν μαζί όλα τα υπάρχοντά τους. Μετά από δέκα λεπτά έδωσαν διαταγή να κατέβουν όλοι οι Πακιστανοί. Από το παράθυρο που υπήρχε στο κελί είδα ότι οι κρατούμενοι έφυγαν από το στρατόπεδο και επιβιβάζονταν σε τέσσερα διαφορετικά λεωφορεία. Τότε άκουσα ότι κάποιος από τους Τούρκους χωροφύλακες είπε τη φράση: “Ο Ερντογάν τρελάθηκε και τους στέλνει όλους στην Ελλάδα”», περιγράφει.