Στο μακρινό 1965 ο Ζήκος –βοηθός παντοπώλη- φοράει το κλασσικό ψάθινο ζεμπίλι, γεμίζει το καλάθι με τρόφιμα καβαλάει το ποδήλατο και τριγυρνά στους δρόμους της γειτονιάς για να ντελιβερίσει την πραμάτεια του τραγουδώντας…
Μικρό, μικρό, μικρό το μεροκάματο μικρό το μεροκάματο κι η κάψα μου μεγάλη…
Μαυρολιθάρι Φωκίδας 2020
55 χρόνια μετά, ο Ζήκος που όλοι αγαπήσαμε, βρήκε το αντίπαλον δέος στο πρόσωπο του Λάζαρου του μανάβη.
Στην πλατεία του χωριού καταφτάνει ο Λάζαρος ο μανάβης. Δεν έχει ποδήλατο αλλά αμάξι με καρότσα και ηχοσύστημα. Από τα μεγάφωνα οι Doors τα σπάνε
- Advertisement -
“let me sleep all night, in your soul kitchen…»
Ανάμεσα στους στίχους αυτοσυστήνεται και διαφημίζει τα προϊόντα του.
Ο Λάζαρος ο Ροκάς – πατάτες – ντομάτες – μελιτζάνες
Η φωνή του Τζιμ Μόρισον ρίχνει το σύνθημα στις γιαγιάδες που αφήνουν τις κατσαρόλες στη φωτιά για να ξεχυθούν στα σοκάκια και να επιδοθούν σε ανελέητο shopping στο «μαγαζί» του. Νοικοκυρές όχι σε απόγνωση αλλά πλήρως συνειδητοποιημένες ότι η καλή ντομάτα θέλει τη ροκιά της και ένα σόλο στο μπάσο…
Ο Λάζαρος δεν είναι ο τυπικός μανάβης της γειτονιάς. Το ξέρουν και οι πέτρες στο Μαυρολιθάρι και σε όλα τα χωριά στην ορεινή Φθιώτιδα και Φωκίδα . Ούτε η καρότσα με τα καγκελάκια τριγύρω, ούτε η τιραντέ φανέλα που φοράει –σαν γνήσιο λαϊκό παιδί – όταν καλοκαιριάζει, ούτε η γεμάτη καψούρα ζεϊμπεκιά που ξεπετάγεται ενίοτε από τα μεγάφωνα του «καταστήματος» μπορούν να τον κατατάξουν στην κατηγορία του «απλού πλανόδιου πωλητή».
Γιατί ο Λάζαρος, δεν ανήκει.
Σπάει τα στερεότυπα!
Και κάπως έτσι, οι γιαγιάδες στο Μαυρολιθάρι έμαθαν τους Doors…
ΑΠΟ ΧΑΖΟΜΑΡΑ ΑΛΛΟ ΤΙΠΟΤΑ