Αν κάνει κανείς μια βόλτα στην Παύλιανη, τις Κυριακές, θα συναντήσει περισσότερους Λαμιώτες από όσους θα συναντούσε σε ώρα αιχμής στην Ρήγα Φεραίου.
Και όχι άδικα, αφού οι Παυλιανίτες, αξιοποίησαν το πανέμορφο δάσος τους και με μικρές παρεμβάσεις και το έκαναν ξακουστό σε όλη την Ελλάδα. Ο νερόμυλος, η νεροτριβή, τα ρυάκια, τα μονοπάτια, τα γεφυράκια η πανέμορφη βλάστηση που μοσχοβολάει, τα πανύψηλα έλατα και οι ήχοι των νερών, μαγεύουν τους επισκέπτες που σπεύδουν να το απολαύσουν σε κάθε ευκαιρία.
Αντίστοιχα στη Λαμία, η φύση μας προίκισε με ένα ανεκτίμητο δώρο. Την περιοχή της Ταράτσας, του Ξηριά, του Παλιού Υδραγωγείου. Ένα μοναδικό καταπράσινο τοπίο, ένας επίγειος παράδεισος που ξεχάστηκε στο πέρασμα των χρόνων. Όχι τόσο από τους κατοίκους της πόλης -όσους το έχουν γνωρίσει- όσο από εκείνους που μπορούν να του δώσουν πνοή και να το απογειώσουν με μικρές παρεμβάσεις,, προσφέροντας στους δημότες και τους επισκέπτες της πόλης μας, μια ευκαιρία να αναπνεύσουν οξυγόνο, να απολαύσουν την βόλτα τους, να αναζωογονηθούν…
Στην περίοδο της καραντίνας, όπου όλο και περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποίησαν την ανάγκη τους για επαφή με τη φύση, η περιοχή της Ταράτσας δέχονταν καθημερινά όλο και περισσότερους επισκέπτες που στη συνέχεια μετατρέπονταν σε φανατικούς “οπαδούς” της. Στην αυξημένη τον τελευταίο καιρό επισκεψιμότητα, βοήθησαν σημαντικά οι εικόνες που μετέφεραν όσοι έκαναν την βόλτα τους, μέσα από την σελίδα ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΠΑΛΑΙΟΥ ΥΔΡΑΓΩΓΕΙΟΥ/ΤΑΡΑΤΣΑ ΛΑΜΙΑΣ, στο facebook.
To παλιό πέτρινο γεφύρι με την μεγάλη καμάρα, “διακοσμημένο” με σταλακτίτες, το Υδραγωγείο που χτίστηκε το 1894 σε μια καλοδουλεμένη λιθοδομή, το ποτάμι, άλλοτε ρηχό άλλοτε πιο βαθύ και ερμητικό και ο καταρράκτης στο τέλος της διαδρομής, απέκτησαν ακόμη περισσότερους φίλους, που επιλέγουν πια την περιοχή, για τον περίπατο τους.
Και όμως. Αυτός ο ξεχασμένος παράδεισος, θα μπορούσε να γίνει η “Παύλιανη” της Λαμίας. Θα μπορούσε -πάρα πολλά χρόνια τώρα- να αξιοποιηθεί και να αναδειχθεί σε συνδυασμό με μονοπάτια για πεζοπορία και ποδηλατόδρομους. Δυστυχώς, παραμένει αφημένο στην εγκατάλειψη.
Την ερχόμενη Τετάρτη, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, ο Όμιλος Φίλων του Δάσους, διοργανώνει -για μία ακόμη φορά- περίπατο στην Ταράτσα και στο Παλιό Υδραγωγείο. Έτσι, ώστε ακόμη περισσότεροι να γνωρίσουν ένα από τα ομορφότερα σημεία της πόλης μας. Και ταυτόχρονα δεν σταματά ποτέ, η διεκδίκηση από την “Πολιτεία” μιας καλύτερης τύχης, για το πολύτιμο στολίδι της φύσης, όπως δηλώνει στο Ράδιο Λαμία και το LamiaNow, ο Γραμματέας του ΟΜ.ΦΙ.ΔΑΣ. Πάρης Φούντας.
Δείτε εικόνες από την περιοχή όπως δημοσιεύτηκαν στη σελίδα
ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΠΑΛΑΙΟΥ ΥΔΡΑΓΩΓΕΙΟΥ/ΤΑΡΑΤΣΑ ΛΑΜΙΑΣ, στο facebook.
Κατά τη διάρκεια τής καραντίνας πολλοί Λαμιώτες περπατούσαν εκεί. Το αποτέλεσμα ήταν πλήθος σκουπιδιών (πλαστικών καφέδων, μπουκαλιών, χαρτομάντηλων κ.α.) να έχει γεμίσει την διαδρομή. Ακόμα και μετά το ποτάμι τα σκουπίδια είναι πολλά. Δυστυχώς οι απολίτιστοι και οι βρωμιάρηδες είναι ανίκητοι….
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ. ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. ΚΑΙ ΔΥΟ ΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΕΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ. 1) ΜΥΛΑΥΛΑΚΟ: ΚΑΤΕΛΗΓΕ ΣΤΟΥΣ ΜΥΛΟΥΣ ΤΟΥ ΜΟΥΖΕΛΗ. ΑΝΑΖΗΤΗΣΤΕ ΤΗΝ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ. ΕΥΚΟΛΑ ΟΡΑΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΛΟΥΚΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΤΥΜΦΡΗΣΤΟΥ. 2)ΤΑΡΑΤΣΑ: ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1941 ΟΙ ΨΥΧΟΚΟΡΕΣ (ΟΙ ΥΠΗΡΕΤΡΙΕΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ) ΤΩΝ ΑΡΧΟΝΤΙΚΩΝ ΤΗΣ ΛΑΜΙΑΣ (π.χ. Κονταξέικα, οδός Υψηλάντου) ΣΤΗΝ ΤΑΡΑΤΣΑ ΕΠΛΕΝΑΝ ΚΑΙ ΚΟΠΑΝΑΓΑΝ ΤΑ ΧΑΛΙΑ Κ.Ά. ΡΟΥΧΙΣΜΟ. (Πληροφορία γερόντισσας, ηλικίας τότε 19 ετών).