Εικονικές γεννήσεις, κρυφές υιοθεσίες. Ζωές που έρχονται στο φως αλλά είναι καταδικασμένες να ζουν ίσως για πάντα στο σκοτάδι. Μυστικά, ψέματα, αποκαλύψεις, πληγές και μια αναζήτηση πολλές φορές χωρίς τέλος. Για κάποιους φαίνεται πως είναι μια λύση. Θα αποκτήσω το παιδί που λαχταρώ με όποιο τρόπο. Για κάποιους άλλους, είναι απλώς εμπόριο. Και ας πρόκειται για ψυχές…
Ρεπορτάζ – έρευνα Λίλιαν Χαχοπούλου
Η Ρίτα, η εικονική γέννα και το μωρό – «μεταχειρισμένο αυτοκίνητο»
Η Ρίτα ζει σε μια πόλη της Γερμανίας. Πόντια στην καταγωγή. Πριν ξενιτευτεί ζούσε στο χωριό της στην Βόρεια Ελλάδα. Παντρεύτηκε σε νεαρή ηλικία. Από μικρή ήθελε το δικό της «σπιτικό» και πολλά παιδιά να τρέχουν στην αυλή της. Το παιδί δεν έρχονταν και η απογοήτευση μεγάλωνε. Παρά τις προσπάθειες και τον αγώνα της να ζήσει τη μητρότητα, η φύση κάθε άλλο παρά σύμμαχος ήταν. Το 1999 μια συγγενής, της αναφέρει για μια φίλη της που απέκτησε μωρό στη Λαμία με έναν όχι νόμιμο τρόπο και φέρνει τις δύο γυναίκες σε επικοινωνία. Παίρνει τις απαραίτητες πληροφορίες και δεν διστάζει να προχωρήσει. Από τη μία η εγκυμοσύνη που δεν έρχονταν από την άλλη η αδιέξοδη προσπάθεια να υιοθετήσει νόμιμα ένα ορφανό παιδί, την οδήγησαν στο να σηκώσει το τηλέφωνο, να σχηματίσει τον αριθμό της γυναίκας – συνδέσμου και να της ζητήσει να «πάρει» ένα μωρό.
Οι κώδικες επικοινωνίας και το δώρο ζωής
Η Ρίτα μας περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια την διαδικασία από την αρχή μέχρι την πολυπόθητη στιγμή που κρατά στην αγκαλιά της, παραμονές Χριστουγέννων, τον γιο της.
«Μια γυναίκα ήταν ο σύνδεσμος. Η φράση-κώδικας ήταν ενδιαφέρομαι να αγοράσω ένα «μεταχειρισμένο αυτοκίνητο υπάρχει κάτι;» Αφού η συνομιλία περιείχε τις λέξεις – κλειδιά, η γυναίκα στο τηλέφωνο έκρινε την ενδιαφερόμενη ως «ασφαλή» και η διαπραγμάτευση συνεχίζονταν.
«Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει διαθέσιμο μεταχειρισμένο αλλά θα ειδοποιηθείτε όταν έχουμε κάτι. Δώστε μου τα στοιχεία σας και θα σας ειδοποιήσουμε» ήταν η απάντηση και από τότε η Ρίτα δεν έπαιρνε τα μάτια της από το τηλέφωνο ελπίζοντας ότι θα χτυπήσει και θα ακούσει το ευχάριστο.
Το τηλεφώνημα ήρθε λίγους μήνες αργότερα. «Υπάρχει ένα μεταχειρισμένο που σας ενδιαφέρει» της είπε η γυναίκα και κλείστηκε το ραντεβού. Οι οδηγίες ήταν να έρθουν στην πόλη της Λαμίας βράδυ, να σταθμεύσουν σε συγκεκριμένο σημείο και να μην κάνουν καμία κίνηση. Μόνο να περιμένουν. Οι οδηγίες ακολουθήθηκαν κατά γράμμα. Έφτασαν στη Λαμία το βράδυ της 12ης Δεκεμβρίου 1999. Έβρεχε δυνατά. Στάθμευσαν με τον σύζυγο της το ΙΧ τους στο σημείο που είχαν ορίσει και αφού πέρασαν πέντε λεπτά μια γυναίκα πλησίασε βιαστικά το αμάξι και έκανε νόημα στον σύζυγο να την ακολουθήσει. Με συνοπτικές διαδικασίες το επόμενο πρωί εκδόθηκε ιατρική βεβαίωση. Η Ρ.Λ έτεκεν άρρεν ζων αρτιμελές την 13ην -12-1999.
Το τρυφερό παραμύθι της αγκαλιάς
Αν και το μωράκι σύμφωνα με την Ρίτα δεν ήταν νεογέννητο, έμοιαζε να είναι τουλάχιστον 2-3ων μηνών, ένοιωσε σαν να το «γέννησε» τη στιγμή που το πρωτοκράτησε στην αγκαλιά της. Μαζί του ξαναγεννήθηκε και εκείνη. Το βαρύ μυστικό δεν γίνονταν πια να κρατηθεί στο επαρχιακό χωριό τους και έτσι έφυγαν στο εξωτερικό για μια καινούρια αρχή. Στο καινούριο σπίτι τους πια, η μαμά κοίμιζε το μωρό της, ακόμα και τους πρώτους του μήνες που δεν καταλάβαινε, με ένα παραμύθι.
«Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια μανούλα που δεν μπορούσε να κάνει μωρό. Και άλλη μία μανούλα που έκανε ένα μωρό αλλά δεν μπορούσε να το μεγαλώσει. Και το μωράκι πεινούσε και έκλαιγε. Και έτσι η μία μαμά, έβαλε στην αγκαλιά της άλλης μαμάς, εσένα, το μικρό μωράκι που δεν θα ξανακλάψει πια”.
Η αγωνία του παιδιού για την βιολογική του οικογένεια
Η ζωή συνεχίζονταν όμορφα στο σπίτι της Ρίτας. Το μωρό μεγάλωνε και έγινε ένας ψηλός μελαχρινός νεαρός. Η αγάπη και η ευγνωμοσύνη στη μάνα που τον μεγάλωνε ήταν δεδομένη. Όμως το γιατί έγινε εμμονή. «Γιατί με άφησε η μαμά που με γέννησε; Και αν έχω κάπου αδέρφια; Ποιοι είναι οι συγγενείς μου;
«Εγώ θα σε βοηθήσω να τους βρεις» ήταν η απάντηση της Ρίτας που ξεκίνησε έναν τεράστιο επίπονο και πολυετή αγώνα. Τον Ιούνιο πέρυσι, μετά την πρώτη μας συνομιλία, καταφέραμε να φτάσουμε στην «γυναίκα-σύνδεσμο». Θυμήθηκε την περίπτωση της Ρίτας αλλά η απάντηση της ήταν ότι μάλλον ψάχνουμε ψύλλους στα άχυρα μιας και δεν υπάρχουν στοιχεία πια. Το μόνο που έμεινε από εκείνη την συνάντηση ήταν ότι η βιολογική μητέρα ήταν ρομά.
Μια εξέταση DNA σε τράπεζα δεδομένων του εξωτερικού όπου απευθύνονται άνθρωποι που αναζητούν τις ρίζες τους ήταν η επόμενη κίνηση. Τα στοιχεία DNA του παιδιού διασταυρώθηκαν με τα στοιχεία των υπολοίπων μελών της. Ο νεαρός γιος της Ρίτας με βάση τα στοιχεία, δεν έχει ένα, ούτε δύο αλλά πολλά αδέρφια, που βρίσκονται σε διαφορετικά μέρη και με ένα εύρος ηλικίας που φτάνει από τα 18 το μικρότερο παιδί ως 57 το μεγαλύτερο. Μητέρα φέρεται γυναίκα ρομά που βρίσκεται εν ζωή και διαμένει σε χωριό της Εύβοιας. Όπως όλα δείχνουν, είναι από εκείνες τις περιπτώσεις, όπου τα παιδιά είναι προϊόντα αγοραπωλησίας. Η αγωνία της αναζήτησης ολοκληρώθηκε πρόσφατα και κάποια από τα αδέρφια έχουν ήδη ξεκινήσει από τις αρχές του καλοκαιριού να γνωρίζονται μεταξύ τους.
Η Μάρθα ψάχνει τους βιολογικούς της γονείς
Η Μάρθα γεννήθηκε στις 15/6/91 στη Λαμία και υιοθετήθηκε με εικονική γέννα στα τέλη του Δεκέμβρη του 1991. Μεγάλωσε στην Αθήνα και σήμερα είναι μια όμορφη γυναίκα που ασχολείται επαγγελματικά με τον χορό. Δείχνει ευτυχισμένη, γελαστή και πολύ δυνατή, δείγμα της αγάπης που πήρε από την θετή οικογένεια της. Το σαράκι της ρίζας της όμως την κατατρώει. Σήμερα αναζητά τους βιολογικούς της γονείς μέσα από τις σχετικές σελίδες που έχουν δημιουργηθεί στα social media για υιοθετημένα παιδιά που ψάχνουν την αρχή της ύπαρξης τους. Η ανάρτηση της έχει ήδη περισσότερα από 60 σχόλια και πολλά προσωπικά μηνύματα από τη Λαμία. Η ίδια σε χθεσινή μας επικοινωνία δήλωσε αισιόδοξη πως τα στοιχεία που έφτασαν στα χέρια της θα την βοηθήσουν να ξετυλίξει τον δικό της μίτο της Αριάδνης στον λαβύρινθο της υπόθεσης «παράνομη υιοθεσία»
Φάκελος παράνομες υιοθεσίες
Kατά το παρελθόν οι παράνομες υιοθεσίες είχαν ως αφορμή και κοινωνικούς λόγους. Ανύπαντρες μητέρες σε μια εποχή με αυστηρούς κανόνες έδιναν τα μωρά τους σε οικογένειες που αναζητούσαν παιδιά. Ή ζευγάρια που δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στις οικονομικές απαιτήσεις ενός παιδιού αποφάσιζαν την υιοθεσία. Από το 1990 και μετά, η αγοραπωλησία βρεφών –πολλές φορές με πλάγιες διαδικασίες νομιμοφάνειας- έγινε επάγγελμα με υψηλό τζίρο. Εμπόριο ψυχών με παράλληλα θύματα μητέρες που πέφτουν στα πλοκάμια των κυκλωμάτων και παιδιά που κοστολογούνται με μερικές χιλιάδες ευρώ.
Η Λαμία και τα κυκλώματα
Η Λαμία έχει πρωταγωνιστήσει αρκετές φορές στο εμπόριο βρεφών, με πιο γνωστή την υπόθεση της μικρής Μαρίας που είχε απασχολήσει ακόμα και τον διεθνή τύπο.
Ένα μεγάλο κύκλωμα αποκαλύφθηκε τον Ιανουάριο του 2011 .Σύμφωνα με τη δικογραφία που δημοσιεύτηκε από Το Βήμα, η έρευνα για το νοσοκομείο της Λαμίας φέρεται να ξεκίνησε για… πολιτικούς λόγους, όταν εκπρόσωπος των τσιγγάνων στη Βουλγαρία είχε θέσει υποψηφιότητα για πρωθυπουργός και φέρεται να είχε λαϊκό έρεισμα.
Η δικογραφία για το πως δρούσε το βουλγαρικό κύκλωμα της Λαμίας σχηματίστηκε στις 26 Ιανουαρίου 2011 από την Υποδιεύθυνση Δίωξης Οργανωμένου Εγκλήματος της Ασφάλειας Αττικής.
274 γεννήσεις και 107 υιοθεσίες σε πέντε χρόνια
Ο εντοπισμός της μικρής Μαρίας στον καταυλισμό των ρομά στα Φάρσαλα αλλά και η αποκάλυψη πως η Βουλγάρα ρομά Σάσα Ρούσεβα είναι η πραγματική της μητέρα και πως την είχε γεννήσει στη Λαμία, έφεραν Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛ.ΑΣ στο νοσοκομείο της πόλης.
Και διαπιστώθηκε πως μέσα σε διάστημα πέντε ετών, από το 2007 έως το 2012 στο νοσοκομείο γεννήθηκαν 274 παιδιά από Βουλγάρες μητέρες. Και από αυτά τα παιδιά, τα 107 δόθηκαν υιοθεσία.
Όπως έγραψε Το Βήμα, σύμφωνα με αναφορές υπαλλήλων του νοσοκομείου, «στη Μαιευτική Κλινική της Λαμίας παρατηρούνταν το φαινόμενο του… κύματος διαδοχικών γεννήσεων από Ρομά βουλγαρικής καταγωγής που εμφανίζονταν η μία μετά την άλλη στο Νοσοκομείο».
Νωρίτερα στις αρχές του 2006 σε κλινική της Λαμίας σύμφωνα με ρεπορτάζ της Καθημερινής, γεννήθηκαν 21 παιδιά από αλλοδαπές.
Σύμφωνα λοιπόν με την ΕΛ.ΑΣ, «στη χώρα μας δρουν κυρίως βουλγαρικές εγκληματικές οργανώσεις, οι οποίες προωθούν γυναίκες ομοεθνείς τους σε προχωρημένη εγκυμοσύνη στην Ελλάδα προκειμένου να γεννήσουν σε ελληνικά νοσοκομεία ενώ παράλληλα διαπραγματεύονται την πώληση νεογέννητων βρεφών με άτεκνα ζευγάρια. Με βάση τις μέχρι σήμερα έρευνες, οι εγκληματικές οργανώσεις που δρουν στη Βουλγαρία εκμεταλλεύονται την οικονομική ένδεια των συμπατριωτών τους και ερευνούν για ετοιμόγεννες γυναίκες ή ζευγάρια που απόκτησαν πρόσφατα παιδί, τα οποία είναι πρόθυμα να δώσουν τα νεογέννητα τέκνα τους για παράνομη υιοθεσία στην Ελλάδα. Έχει διαπιστωθεί επίσης η εμπλοκή Ελλήνων παιδιάτρων, μαιευτήρων, συμβολαιογράφων και μεσολαβητών σε αυτές τις υποθέσεις προκειμένου η υιοθεσία να είναι νομιμοφανής» γράφει η αναφορά της Αστυνομίας.
Η «ταρίφα» για τις παράνομες υιοθεσίες
Η «ταρίφα» είναι γύρω στα 30.000€, αλλά από το ποσό αυτό µόλις ένα µικρό ποσοστό καταλήγει στη βιολογική µητέρα. Περίπου 5.000€-8.000€ παίρνουν µόλις επιβιβαστούν στο λεωφορείο της επιστροφής. Τα υπόλοιπα χρήµατα κρατούν τα κυκλώµατα για τα… έξοδα.
Ενα αγόρι «κοστίζει» πιο ακριβά από ένα κορίτσι, ενώ ανεβαίνει η τιµή ανάλογα µε τα χαρακτηριστικά. Τα ξανθιά παιδιά µε γαλανά µάτια είναι σπάνια και… πανάκριβα
Ποιος τιμωρείται για όλα αυτά;
Οι μάνες που στρατολογούνται πολλές φορές χωρίς την συναίνεση τους. Και τα παιδιά.
Κυρίως τα παιδιά…