Ένα σαρωτικό κύμα ακρίβειας παρασύρει με ορμή όλο και περισσότερους Έλληνες στον βυθό της ανέχειας και της ακραίας φτώχειας. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Γενικής Ομοσπονδίας Καταναλωτών Ελλάδας το κύμα ακρίβειας στη χώρα μας τα τελευταία δύο χρόνια έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια έως και 50% (!) του εισοδήματος των Ελλήνων καταναλωτών που πλέον δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα.
Πλέον, το 50% των νοικοκυριών ζει κάτω ή στο όριο της φτώχειας την ίδια ώρα που δημιουργούνται στρατιές Ελλήνων οφειλετών που θα είναι όμηροι των χρεών τους για τις επόμενες δεκαετίες.
Αφορμή για αυτό το άρθρο στάθηκε μια «βόλτα» στις σελίδες αλληλεγγύης που έχουν δημιουργήσει Λαμιώτισσες στο facebook και στις οποίες απευθύνονται όσοι μπορούν να χαρίσουν οτιδήποτε δεν χρειάζονται ή και το αντίστροφο. Άνθρωποι δηλαδή που έχουν ανάγκη από κάτι, το αναζητούν στις σελίδες αυτές…
Η ακραία φτώχεια…
Η μεγαλύτερη κραυγή αγωνίας «ακούγεται» από μητέρες που αδυνατούν να καλύψουν τις βασικές ανάγκες των παιδιών τους.
Σε μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές δημοσιεύσεις, άνεργες μητέρες αναζητούν γάλα, πάνες και μωρομάντηλα για τα βρέφη τους.
Η ακραία φτώχεια δεν είναι πλέον απειλή. Είναι πραγματικότητα με θύματα που πολλαπλασιάζονται στο πέρασμα των χρόνων.
Μια μητέρα αναζητά μια λευκή κορδέλα για να παρελάσει η μικρή της.
Μια νοικοκυρά με ντροπή αναζητά ένα μπουκάλι λάδι γιατί έχει καιρό να μπει έστω και μια σταγόνα στην κουζίνα της.
Μια μεταχειρισμένη κατσαρόλα και έναν περισσευούμενο βραστήρα αναζητά μια άλλη γυναίκα αφού αδυνατεί να τα αγοράσει και δυσκολεύεται να μαγειρέψει για το παιδί της.
Μαύρα ρούχα που δεν χρειάζεται κάποια κυρία αναζητά μια κόρη για να πενθήσει την απώλεια της μητέρας της και ρούχα «καλά» που δεν χρειάζεται κάποια κυρία αναζητά μια μάνα που θέλει να παραστεί στο γάμο της κόρης της.
Λάμπες με μπαταρία ψάχνει από όσους έχουν και δεν τις χρειάζονται μια οικογένεια που της έκοψαν το ρεύμα.
Μνημόνια, ανεργία, υγειονομική και ενεργειακή κρίση, γιγάντωσαν την οικονομική ανέχεια που σαν θηλιά πνίγει όλο και περισσότερους συμπολίτες μας.
Πόσοι άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους τα τελευταία χρόνια προσπαθώντας με όποιο τρόπο να ζεσταθούν;
Πόσοι άνθρωποι πέρασαν τον φετινό χειμώνα σε σπίτια – ψυγεία;
Πόσοι ζουν στο σκοτάδι γιατί η ΔΕΗ τους έκοψε το ρεύμα;
Πόσοι δεν μπορούν να επισκεφθούν γιατρούς και να αγοράσουν φάρμακα αφού αδυνατούν να τα πληρώσουν;
Αυτή είναι η ζοφερή πραγματικότητα. Φτώχεια καταραμένη….
Όλοι αυτοί οι φτωχοί, έχουν internet, κινητό και Facebook. Αλλά δεν έχουν μια σταγόνα λάδι.
Αυτή η Ελλάδα με πονάει. Η φτώχεια δεν αντέχεται και η κοροϊδία επίσης. Δουλειά για όλους με μισθούς που θα εξασφαλίζουν ποιότητα ζωής. Η ακρίβεια πλήττει τα νοικοκυριά. Να λειτουργήσει το κοινωνικό κράτος και να καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ από την πρώτη και κύρια κατοικία. Ίσες ευκαιρίες για όλους. Η Ελλάδα μαστίζεται από υπογεννητικότητα. Να πάρε θέση η εκκλησία της Ελλάδας και να βοηθήσει την ελληνική οικογένεια. Ελπίζω πως στη Βολή των Ελλήνων υπάρχουν Άνθρωποι Βουλευτές και δεν είναι “Βολευτές”. Μπορεί κάποιος Βουλευτής να έρθει στη θέση αυτών των ανθρώπων και να δει έτσι την καθημερινότητά του;
Το γράφω για να αφυπνίσω το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ πρωτίστως των πολιτικών και της εκκλησίας.
αν όντως ισχύουν όλα αυτά είναι κρίμα!!! αλλά πιο κρίμα είναι να ζητάς κ όχι να ψάχνεις για δουλειά!!!! για να βγάλεις 20 ευρώ υπαρχουν δουλειές πολλές δύσκολες μεν αλλά υπάρχουν καθαρισμός σπιτιών ντελιβερι κλπ
Ακριβώς. Οποίος θέλει μεροκάματο βρίσκει.
Προφυλακτικά να μοιράσουμε; Όταν ζεις σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και κάνεις πχ 3 παιδιά, τι να σχολιάσει κανείς. Όταν δεν έχεις ούτε για μια σταγόνα λάδι και γάλα, αλλά μέλημά σου πρωταρχικό είναι να τεκνοποιησεις, λυπάμαι, είναι ανευθυνότητα.
ΝΤΡΟΠΗ. Μόνο αυτό.
Δε θες – δε δίνεις. Τέλος εκεί.
Και μη μας πεις ότι θα έδινες κάτι αν ήταν άτεκνοι οι ζητώντες βοήθεια.
Σου ευχομαι να μην σου κάτσει τέτοιο θέμα. Σε κανέναν να μη συμβεί.
Δεν μπορείς να κρίνεις γιατί δεν ξέρεις τι μπορεί να έχει συμβεί από την ώρα που έμεινε έγκυος κ μετά όπως να έχασε τη δουλειά της ή να απολύθηκε ο σύντροφός της λόγω κορωνοιου πολλά μπορεί….