Τα παιδία παίζει;
Μετά τα λυπηρά γεγονότα που μας έκαναν για άλλη μία φορά γνωστούς Πανελλαδικά, με ποικίλα σχόλια στο διαδίκτυο ένα συμβάν έλαβε χώρα σε σχολείο της Λαμίας.
Μαθητές που έπαιζαν μπάσκετ σε προαύλιο κλειστού σχολείου προσήχθησαν στο αστυνομικό τμήμα… με τους γονείς να κατηγορούν τον διευθυντή του σχολείου που κάλεσε την αστυνομία.
Τα παιδιά, πήραν ένα μάθημα, που θα μείνει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη τους, ενώ δεν έκαναν τίποτε κακό , απλά έπαιζαν, ναι σε ένα προαύλιο κλειστού σχολείου …όμως, όπως λένε οι αθλητικές εγκαταστάσεις είναι δυσεύρετες, οι αλάνες που παίζαμε εμείς όταν ήμασταν παιδιά, δεν υπάρχουν πιά….
Όμως, το παιχνίδι είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την παιδική ηλικία του ανθρώπου από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Στην αρχαία Ελλάδα αποτελούσε μέσο αυτοαγωγής, γι’ αυτό και ήταν μείζονος σημασίας . Ακόμα και οι ενήλικες αφιέρωναν χρόνο σε ομαδικά παιχνίδια και αγώνες. Ο Πλάτωνας θεωρεί την παιδεία θεμελιώδη λίθο για την ιδανική πολιτεία και στόχος της είναι η κατάκτηση της αρετής και της ευδαιμονίας. Ιδιαίτερη έμφαση έδινε στην παιδαγωγική αξία του παιχνιδιού. Υποστήριζε ότι η ενασχόληση των παιδιών με παιδαγωγικά και ομαδικά παιχνίδια είναι ωφέλιμη αφού αποτελεί το αρχικό στάδιο προετοιμασίας των μελλοντικών πολιτών. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, ιδανική πολιτεία δεν νοείται χωρίς παιδεία και αγωγή. Απαραίτητα συστατικά της είναι η παιδαγωγική, η πνευματική κατάρτιση των πολιτών , η ηθική διάπλασή τους, η ανδρεία και η σοφία.
Επίσης θα μνημονεύσουμε με παραθέματα χρήσιμα για γονείς και εκπαιδευτικούς το έργο του μεγάλου παιδαγωγού και συγγραφέα Janusz Κorczak , πρωτοπόρου υπέρ των δικαιωμάτων του παιδιού «Το δικαίωμα του παιδιού στο σεβασμό». Στην Ελλάδα παραπέμπει αυτόματα στο ομότιτλο συγκλονιστικό κινηματογραφικό έργο του Αντρέι Βάιντα ( Korczak, 1990, ελληνικός τίτλος Η θυσία του Κόρτσακ) . «Πιο σπάνια είμαστε σύμβουλοι και παρηγορητές, πιο συχνά αυστηροί κριτές . Η άμεση ετυμηγορία και η τιμωρία μόνο ένα αποτέλεσμα έχουν: Σπανιότερες , αλλά λόγω αυτού ισχυρές και πεισματάρικες, θα είναι προκαλούμενες από την πλήξη και την αντίδραση σκανταλιές. Εξού και η ενίσχυση της επιτήρησης,
τσάκισμα της αντίστασης, η προστασία από τις εκπλήξεις. Ιδού ο κατήφορος του παιδαγωγού: υποτιμά, δεν εμπιστεύεται, υποψιάζεται, παρακολουθεί, τσακώνει, επιπλήττει, κατηγορεί και τιμωρεί, ψάχνει κατάλληλους τρόπους για να προλαμβάνει, όλο και πιο συχνά απαγορεύει και όλο πιο απολυταρχικά αναγκάζει. Δεν αναγνωρίζει την προσπάθεια του παιδιού να γεμίσει με επιμέλεια μια σελίδα του τετραδίου του ή μια ώρα ζωής, μόνο ψυχρά ισχυρίζεται: Λάθος. Σπάνιο το γαλάζιο της συγχώρησης, συχνό το πορφυρό του θυμού και της αγανάκτησης. Πόσο περισσότερη κατανόηση απαιτεί η διαπαιδαγώγηση μιας ομάδας παιδιών. Πόσο πιο εύκολο είναι να πέφτει κανείς στο λάθος των κατηγοριών και των προσβολών.
Και συνεχίζει «….και φτάσαμε στην πιο λαμπρή – μακάρι όχι και ύστατη εξήγηση. Το παιδί μπορεί να μεθύσει τόσο βαθιά με το οξυγόνο του αέρα όπως ο ενήλικας μεθάει με τη βότκα. Η έξαψη, η αναστολή των κέντρων ελέγχου, η αποκοτιά, η σύγχυση και η αμηχανία, η πικρία, η αίσθηση αηδίας και ενοχής ως αντίδραση. Η παρατήρησή μου είναι επακριβής – κλινική. Ακόμα και ο πιο σεβάσμιος εύκολα μπορεί να μεθύσει. Ας μη τα επιπλήττουμε : αυτή η πρόδηλη μέθη των παιδιών προκαλεί συγκίνηση και σεβασμό, δεν απομακρύνει και δεν διαχωρίζει, αλλά προσεγγίζει και ενώνει. Κρύβουμε τα ελαττώματά μας και τις αξιόποινες πράξεις. Απαγορεύεται στα παιδιά η κριτική, απαγορεύεται να αντιλαμβάνονται τα δικά μας ψεγάδια, τους εθισμούς και τις ιδιορρυθμίες μας. Παριστάνουμε τους τέλειους. Υπό την απειλή της μέγιστης προσβολής υπερασπιζόμαστε τα μυστικά της κυρίαρχης φυλής, της κάστας των μυημένων – των αφοσιωμένων σε ανώτερα καθήκοντα. Μόνο ένα παιδί μπορούμε να το εξευτελίζουμε και να το διαπομπεύουμε». Και τελειώνει το υπέροχο βιβλίο του για τα παιδιά «…..εσείς καλλιεργείτε συνθήκες για ανταρσίες και επιδημίες : η δική σας επιπολαιότητα , ο ανορθολογισμός και η έλλειψη τάξης. Προσοχή! Η σύγχρονη ζωή διαπλάθεται από ένα ισχυρό κτήνος, τον Homo Rapax (άπληστος άνθρωπος). Αυτός υπαγορεύει τους τρόπους ζωής. Οι παραχωρήσεις του για τους αδύναμους είναι ψεύτικες. Πλαστός είναι ο σεβασμός του για τον γέρο, το ίδιο και η ισότητα των γυναικών και η ευμένεια για το παιδί. Περιπλανιέται άστεγο το συναίσθημα – σαν τη Σταχτοπούτα. Ενώ ακριβώς τα παιδιά είναι οι πρίγκιπες των αισθήσεων, ποιητές και στοχαστές. Σεβασμός, αν όχι ταπεινότητα, μπροστά στη λευκή, φωτεινότητα, άσπιλη, αγία παιδικότητα!»
Κύριε Διευθυντή η ανακοίνωση αυτή της Ένωσης Γονέων & Κηδεμόνων δεν έχει στόχο να σας ενοχοποιήσει, να σας στιγματίσει και να σας καταγγείλει ή να σας ωθήσει σε παραίτηση μετά από αυτή την άστοχη και αντιπαιδαγωγική ενέργεια που πράξατε. Θέλουμε από σας να αναγνωρίσετε το λάθος σας και να αναπροσδιορίσετε τον εκπαιδευτικό σας ρόλο. Ούτε παιδαγωγικά πράξατε ορθώς αλλά και ούτε και υπηρεσιακά. Μετά τις 2 το μεσημέρι το σχολείο ανήκει στην εποπτεία του Δήμου και ως οφείλατε – από αυτά που ακούσαμε και είδαμε από εσάς ότι το σχολείο κινδυνεύει καιρό τώρα- έπρεπε να έχετε κάνει τις απαραίτητες υπηρεσιακές ενέργειες για να προστατευθεί ο σχολικός χώρος.
Έτσι και αλλιώς η νέα Δημοτική αρχή με τις πολλές προεκλογικές υποσχέσεις θα μπορούσε 1 χρόνο τώρα να προσλάβει σχολικούς φύλακες για τα σχολικά συγκροτήματα. Σαφώς και ο Δήμος Λαμίας έχει καταγεγραμμένα περιστατικά κλοπών και υλικών ζημιών σε σχολικές μονάδες. Όλοι το γνωρίζουν αυτό. Βούληση και Αγάπη για το Δημόσιο σχολείο χρειάζεται.
Αγαπητοί γονείς του σχολείου αγκαλιάστε τα παιδιά σας, θυμηθείτε τα παιδικά σας χρόνια και απαιτήστε καλύτερη Παιδεία . Μην νιώθετε ενοχές ότι κάτι δεν κάνατε σωστά όπως κάποιοι βρήκαν την ευκαιρία να σας «κουνήσουν το δάκτυλο». Όλοι γνωρίζουν τι έγινε!
Και σεις Παιδιά συνεχίστε να παίζετε και να ονειρεύεστε….
Μετά από δύο μήνες εγκλεισμού λόγω της πανδημίας, επιστρέφουμε στην φυσική παρουσία!
Με απόσταση μεν αλλά μικρότερη από αυτήν που μας χώριζε!
Είναι τώρα η ευκαιρία το σχολείο να γίνει Σχολείο Παιχνιδιού – Εργαστήρι Πολιτιστικής Εκπαίδευσης Ανοικτό 24 ώρες.
«Το να ζεις μόνο δεν είναι αρκετό, είπε η πεταλούδα. Πρέπει να έχεις λιακάδα, ελευθερία και ένα μικρό λουλούδι». είπε ο Χ. Κ. Άντερσεν.
Οι Σύλλογοι Γονέων αρπάξτε την ευκαιρία, σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης και παίξτε με τα παιδιά σας, δημιουργήστε με τα παιδιά σας, με τους συνανθρώπους σας, αυτός είναι ο καταστατικός σας ρόλος!!!
Απαιτείστε το φυσικό χώρο τον παιδιών σας, να είναι πραγματικά και ολοκληρωτικά δικός τους, πληρώνετε για αυτόν και μάλιστα ΑΔΡΑ !!!
Σχολεία Ανοικτά στην Κοινωνία 365-6 ημέρες το χρόνο.
Σχολεία που αλληλεπιδρούν με την κοινωνία.
Για το Δ.Σ. της Ένωσης
ΥΣ. Όσοι γονείς και εκπαιδευτικοί επιθυμούν να αποκτήσουν το βιβλίο ή την ταινία του Janusz Κorczak μπορούν να απευθυνθούν στην Ένωση Γονέων & Κηδεμόνων
