Τελευταία μέρα του χρόνου. Όλοι ετοιμάζουν πυρετωδώς το γιορτινό τραπέζι, οι σαμπάνιες ήδη κρυώνουν στο ψυγείο και η νεολαία καταστρώνει τα σχέδια για την βραδινή έξοδο προκειμένου να….μπει με το καλό η νέα χρονιά! Που θα βγει απόψε όμως η νεολαία των ’80s – ’90s. Αφού ο κορωνοϊός δεν μας το επιτρέπει πάμε να κάνουμε μία αναδρομή στην παλιά Λαμία!
Του Νίκου Μώκου
Η πλατεία Ελευθερίας αποτελούσε πάντα έναν….hot προορισμό για την βραδινή σας έξοδο! Είτε το Contratto , είτε το αξέχαστο Remezzo Cafe, αλλά και το Εντελβάις, το Elite Cafe και το Cafe Castro ήταν μαγαζιά που είχαν την…μερίδα του λέοντος στις εξόδους των Λαμιωτών. Βέβαια όταν η νύχτα έπεφτε για τα καλά η καρδιά χτυπούσε στην Kiwi (μετέπειτα Gala). Μία από τις ντισκοτέκ της Λαμίας η οποία βρισκόταν στο υπόγειο, ανάμεσα από το σημερινό Goodys και Cube (στο πρώην dress code).
Δεν ήταν όμως μόνο η Πλατεία Ελευθερίας που έσφυζε από ζωή. Κόσμο θα έβλεπες στο Κozi (επί της Αινιάνων), στο Il Camino, στο Guess (πίσω από την Μητρόπολη) ακόμη ακόμη και στις δύο…Lalunες! Την La Luna 1 (στην πλατεία Πάρκου) και την La Luna 2 (επί της Καραϊσκάκη). Tα δύο…roof top καφέ της εποχής!
Πολύς δε ήταν ο κόσμος που επέλεγε την πλατεία Διάκου για την έξοδό του. Είτε στο Plesir ( πρώην bottega) , είτε στο Alexander, (νυν Coyote) είτε για ποτό στο Stage. Αλήθεια το θυμάστε το stage; Ακόμη ένα…υπόγειο μαγαζί της Λαμίας που κάποτε έσφυζε από ζωή και σήμερα η πόρτα του έχει μετατραπεί σε χώρο αφισοκολλήσεων παραδοσιακών τροβαδούρων!
Mη νομίζετε ότι ξεχάσαμε την Μoby στην Αινιάνων. Ούτε φυσικά το Qvazar στα σκαλάκια της Καζούλη! Μιας και λέω για Καζούλη, να και το Splendid. Τρομερή μπύρα!
‘Όπως επίσης δεν ήταν δυνατό να ξεχάσουμε δύο ακόμη ντίσκο της εποχής. Την Aquareos απέναντι από τον Πολιτκό και την Eleana επίσης στην Αινιάνων.
Πάντως τους πιο….ροκάδες της εποχής θα τους βρίσκαμε στην Underground Velvet που σήμερα είναι ένα…αφιλόξενο πάρκινγκ πίσω από την Μητρόπολη το οποίο το βλέπουν και…νοσταλγούν λίγο βερμούτ οι θαμώνες της τότε εποχής!
Που θα έπινε το ποτό του ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ αν…ήταν Λαμιώτης; Μα στη θρυλική Casablanca στην οδό Διάκου, απέναντι από το ξενοδοχείο Σαμαράς.
Για τους….μπουζουκόβιους της εποχής, έκανα κράτηση στο Μανταρίνι. Όσοι δεν χωράνε, ας πάνε Aria Verde!
Ουφ πείνασα. Ας πάω να τσιμπήσω κάτι στο Παπερίνο. Ή να πάω μέχρι το Giant (νυν Liberty); Μου είπαν και για την Λουκέρνα! Λέτε;
Αύριο μεσημεράκι για καφέ στην Πέργκολα! Αν θέλετε κάτι πιο light. Πάμε για καφεδάκι στο σοφρά, πάνω, στον Γώγο!
Μπράβο , αλλά δεν είναι 1991 αλλά 10 χρόνια πριν , 1982 .
Στις αποκριές του 1980 το παλιό μαγαζί του Μπούσιου (εκμετάλλευσης αδελφών Ζαχαρή) -έκλεισε, το κτίριο γκρεμίσθηκε , χτίσθηκε το καινούριο σε 1,5 χρόνο και άνοιξε στην θέση του Ρεμέτζο – Remezzo , όνομα δανεικό από το κορυφαίο τότε κλαμπ στην Μύκονο. Αρχική εκμετάλλευση Νίκος Πολυμερόπουλος , διακόσμηση Θανάσης Διαμαντάρας. Αργότερα ΄έγινε Σέντραλ.
Άλλοι καιροί, άλλοι άνθρωποι…. Τα καναπεδακια στο βιντεο απείραχτα για ώρες. Αν είναι δυνατόν! Και ευτυχώς οι περισσότεροι που εμφανίζονται στο βιντεο είναι ζωντανοί! Μαζί και εγώ! Καλη χρονια σε όλους, με υγεία και αγάπη!
Πριν γίνει η Casablanca στη Διάκου στο ίδιο μαγαζί ήταν το Cafe Piano με πιάνο και μπαμπού έπιπλα. To Casablanca ήταν το πρώτο ορθάδικο της Λαμίας κι όλοι απορούσαν που θα κάθεται ο κόσμος? Η φωτογραφία του Ρεμέτζο δεν είναι 1991, αλλά καμιά δεκαριά χρόνια πριν, το 1982. Ο με το λευκό σακάκι Αλέκος Αργυρίου, ο γκουρού της διασκέδασης με την θρυλική Disco ΗΛΕΚΤΡΑ στο υπόγειο της Αινιάνων “έφυγε” το 1989…
Ωραία χρόνια,
Ωραίο το άρθρο σας, μας έκανε να νοσταλγήσουμε τα χρόνια εκείνα…
Καλή χρονιά !Χρόνια σας Πολλά!
ΛΕΙΠΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΑΜΊΑ ΑΠΟ ΤΟ 1983. ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΈΠΤΟΜΑΙ ΣΧΕΔΌΝ ΜΙΑ ΦΟΡΆ ΤΟΝ ΧΡΌΝΟ. ΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΑΤΕ!!!!!!!!!
Decadence φοβερό νυν οικόπεδο.
Τι εποχές τι μουσικές τι άνθρωποι..τοτε!!!
Εμεινα 3μιση χρόνια στη Λαμία..
Σπούδασα δούλεψα περάσαμε υπέροχα στην Όπερα και στο Velvet Underground..εχω υπέροχες αναμνήσεις!!!
Τέλος αξιολάτρευτα ήταν η Casablanca στη Διακου και η Decadence σε ένα υπόγειο της Βυρώνεια με φουλ R&B μουσική Άφησαν το στίγμα τους……
Σε σύγκριση με το σήμερα είχαμε παρά πολλές επιλογές τότε Άποψη μου βέβαια
Και το μπαρ 59 στη ΜΑΚΡΟΠΟΥΛΟΥ πως το ξέχασα Κορυφαία μουσική αλλά και οβερο περιβάλλον
Όλα ωραία !!!
Όμως ξεχάστηκε στο ρεπορτάζ ρετρό
To Bolero πίσω από το θέατρο , η Agora στην Όθωνος, όπως και ο Αίολος στον λόφο των ταξιαρχων
Σημαντικά στέκια με ποιότητα και με ανεξίτηλες στιγμές ……
ΤΙ ΜΑΣ ΘΥΜΙΣΑΤΕ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ. ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΟΛΑ ΗΤΑΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΑΠΟ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ. ΕΚΕΙ ΜΑΣ ΕΦΤΑΣΑΝ ΝΑ ΝΟΣΤΑΛΓΟΥΜΕ ΤΟ ΟΜΟΡΦΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ. ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ COVID,ΧΩΡΙΣ AIDS,ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΥΠΗΡΧΑΝ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ[ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΝΟΙΚΙΕΣ]. ΚΙ ΑΛΛΑ ΤΕΤΟΙΑ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ. ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!
Ωραίες εποχές!
Καμμιά σχέση με το καταθλιπτικό «σήμερα»!
Εξαιρετικό! Νοσταλγικό! Μπράβο σας! #underground _velvet