«Ο άνθρωπος όταν νιώθει πόνο είναι ζωντανός. Όταν όμως νιώθει τον πόνο του άλλου, τότε, ναι, είναι Άνθρωπος»…
Τα λόγια του Νίκου Καζαντζάκη τρυπώνουν απρόσκλητα στη σκέψη, την ώρα που πλησιάζουμε προς την μικρή πλατεία πίσω από το 2ο Γυμνάσιο, στο προαύλιο του ΤΟ.Μ.Υ.
Παρά τη βροχή, μια μικρή ομάδα ανθρώπων έχει κινητοποιηθεί ανοίγοντας την αγκαλιά της σε ένα παιδί μόλις 19 χρονών που βρέθηκε να ζει σαν ερημίτης, βρίσκοντας καταφύγιο στη στέγη ενός σχολείου. Σκαρφαλώνοντας από την υδρορροή. Ανάμεσα στα κεραμίδια όλο του το βιος. Μια κουβέρτα και μια αλλαξιά ρούχα.
Είναι ο Αλέξανδρος. Είναι ένας έκπτωτος άγγελος…
Ο Αλέξανδρος ήρθε στον κόσμο στην Αθήνα πριν 19 χρόνια. Έμεινε ορφανός από πατέρα όταν ήταν 2 χρονών. Η μητέρα του ξαναπαντρεύτηκε. Μετακόμισαν στη Λαμία. Απέκτησε έναν αδερφό. Όμως τίποτα για τον Αλέξανδρο δεν ήταν πια ίδιο. Η οικογένεια από αγκαλιά, έγινε μέγγενη και οι πληγές βαθιές στην ανήλικη ψυχή του. Τελειώνοντας το Λύκειο έφυγε από το σπίτι. Η πόρτα έκλεισε πίσω του και δεν ξανά άνοιξε ποτέ, όσο και αν τη χτύπησε…
Η διάρρηξη που έφερε στο φως την ιστορία του
«Το βράδυ της Παρασκευής 13 Νοεμβρίου η άμεση επέμβαση των ανδρών της Ο.Π.Κ.Ε. της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Λαμίας πρόλαβαν τα χειρότερα. Από περίοικους εντοπίστηκε δράστης που επιχείρησε να διαρρήξει το Χαλκιοπούλειο στάδιο με τους άνδρες της Ασφάλειας να καταφέρνουν στο τέλος να τον συλλάβουν», ήταν η είδηση που φιλοξενήθηκε στο αστυνομικό δελτίο.
Ποιος μπορούσε να φανταστεί ότι ο παραβατικός «κακοποιός» ήταν ένα παιδί που αναζητούσε μόνο λίγη τροφή για να σταθεί στα πόδια του; Ένα παιδί που δεν έχει που να πάει, που να σταθεί, που να ζητήσει βοήθεια;
Λίγη ώρα μετά τη σύλληψή του Αλέξανδρου, καλείται στο Αστυνομικό Μέγαρο η Ευαγγελία, η γυναίκα που διατηρεί την καντίνα στο στάδιο. Εκεί, «θύμα» και «θύτης» συναντιούνται για πρώτη φορά και από εκείνη τη στιγμή αρχίζει να ξεδιπλώνεται η ιστορία, ίσως και η σωτηρία του 19χρονου.
Η Ευαγγελία μαθαίνει πως πρόκειται για ένα παιδί που ζει μόνο του. Είχε συλληφθεί στο παρελθόν για τη διάρρηξη περιπτέρου μαζί με δύο φίλους του και έχει φυλακιστεί για 5 μήνες. Όμως βλέπει στα μάτια του την ντροπή, τη συστολή και την ανάγκη που τον έφερε στο σημείο να κλέψει. Θεωρεί καθήκον της όχι να ζητήσει την τιμωρία του αλλά να τον βοηθήσει.
-«Γιατί δεν μου έλεγες ότι πεινάς…»
-«Σας ντρεπόμουνα…»
Μια μικρή συνομιλία που όμως «μίλησε» κατευθείαν στην καρδιά της.
Νοιάζομαι και Δρω… μέσα στα μεσάνυχτα
Μια δημοσίευση που έγινε μετά από παράκληση της Ευαγγελίας στην ομάδα «Νοιάζομαι και Δρω» χθες το βράδυ άρχισε να κινητοποιεί πολλά από τα μέλη που πρόθυμα, προσφέρθηκαν σε βοήθεια. Μια συγκινητική ανταπόκριση που έμελλε να είναι η αφορμή για μια νέα αρχή για τον Αλέξανδρο.
Η Ντίνα και η Πωλίνα διαχειρίστριες της ομάδας, ο κύριος Στέλιος ταξιτζής, ο Παναγιώτης, με λίγα τρόφιμα και ρούχα, έψαξαν όλη την περιοχή αναζητώντας τον μέσα στη νύχτα, μέχρι που τον πέτυχαν στο παρκάκι πίσω από το 2ο Γυμνάσιο. Μόνο. Καθισμένο σε ένα παγκάκι. Τους έδειξε που «μένει». Στην ταράτσα του σχολείου…. Ευτυχώς για τελευταία φορά.
Η καινούρια αρχή…
Ταυτόχρονα, μέσα στη νύχτα ενημερώθηκαν άμεσα για τον νεαρό άστεγο ο δήμαρχος Λαμιέων Θύμιος Καραϊσκος και ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Παναγιώτης Στασινός, οι οποίοι με τη σειρά τους κινητοποίησαν την υπηρεσία πρόνοιας του Δήμου. Σήμερα το πρωί, στις 11 ακριβώς, ο Αλέξανδρος πιστός στο ραντεβού του, ήταν εκεί στο ίδιο παγκάκι. Μαζί με την Ντίνα, τον Παναγιώτη, τον κύριο Στέλιο και τις Βάσω Σταθοκώστα και Αγλαϊα Μιχαλοπούλου κοινωνικές λειτουργούς του Δήμου Λαμιέων.
Το βανάκι του Δήμου, τον παρέλαβε για να τον μεταφέρει στο ΚΑΠΗ που έχει διαμορφωθεί έτσι ώστε να παρέχει στέγη, τροφή, ζεστασιά σε κάθε άνθρωπο που βρίσκεται ανήμπορος χωρίς στέγη.
Η ευγνωμοσύνη στα μάτια του…
Λίγο πριν αναχωρήσει για το ασφαλές πλέον καταφύγιο του, ο Αλέξανδρος μας συγκίνησε για την καθαρή ψυχή του, που κατάφερε να μείνει αλώβητη από τις παγίδες του δρόμου και τον εγκλεισμό του στη φυλακή.
Ρωτούσε ξανά και ξανά πως θα μπορούσε να «ξεπληρώσει» την αγάπη που δέχτηκε. Του ζητήσαμε μόνο να βάλει τα δυνατά του να σταθεί στα πόδια του, να μην ξανακυλήσει ποτέ στην παραβατικότητα.
Και είμαστε σίγουροι πως θα κρατήσει το λόγο του. Άλλωστε για μήνες, άντεξε επιλέγοντας τον δύσκολο δρόμο. Πείνασε, δίψασε, κουράστηκε αλλά δεν επέστρεψε ποτέ στους «φίλους» που του έδιναν στέγη αλλά δεν ξέφευγαν από τον δρόμο της παρανομίας. Μόνο μια φορά προσπάθησε να κλέψει ένα κρουασάν. Και ήταν αυτή η φορά που έγινε η αφορμή να ανοίξει η αγκαλιά πολλών ανθρώπων, που θέλησαν να σταθούν στο πλάι του και να του δώσουν την ευκαιρία να επιβιώσει με αξιοπρέπεια.
Το όνειρό του, να μάθει μια τέχνη, να βρει μια δουλειά και να μην ξαναζήσει τη μοναξιά του δρόμου. Του ευχόμαστε όλα να γίνουν πραγματικότητα.
Η ιστορία του Αλέξανδρου δεν μας συγκίνησε μόνο για τον αγώνα που δίνει χρόνια τώρα για την επιβίωση του αλλά και για την ανθρωπιά των συμπολιτών μας που δεν διστάζουν να αφήσουν τη βολή τους -ακόμα και σε δύσκολες συνθήκες- και να συμπαρασταθούν κάθε φορά που κάποιος χρειάζεται βοήθεια.
Ευχαριστούμε όλους αυτούς τους υπέροχους ανθρώπους που δεν τους χωράει ο μικρόκοσμος τους. Που έχουν αντιληφθεί τη σημασία της ομάδας, της κοινότητας, του συνόλου και χωρίς να τους ζητηθεί, χωρίς να υπάρχει αντάλλαγμα, έτσι απλά και άδολα, δίνουν από την ψυχή τους.
Και αυτό –κατά τον Καζαντζάκη – τους κάνει ανθρώπους με Α κεφαλαίο…
το ποιοσ ειναι ο γιοσ μου θα σασ δειξει ο αλεξ στην πορεια. το πραγματικο πρωσοπο δεν θα αργει να αποκαλιψει οπος το εχει κανει με αλους ανθρωπους που προσπαθησαν να του σταθουν διπλα. να πω μονο οτι ολο τον οκτομβριο ο Αλεχ ηταν σπιτι ετρογε επινε κοιμοταν μεχρι το μεσιμερη ψαχνοντας τη δουλεια στα ονειρα του, εγω παρακαλουσα τους γνωστους μου να τον βοηθισουν. στο τελος του μινα τον ρωτισα ποτε θα φερει τα πραγματα του και οριστηκα να μετακομισει στο σπιτι. οσο παραλογο και να φενετε αυτη η ερωτιση τον νευριαζε με εβρισε και εφιγε απο το σπιτι. μετα ανακαληψα πος λυπουν καποια καινουρια χιμονιατικα ρουχα του μικροτερου γιου μου. δε τα λεω ολα αυτα να τον ενοχοποιησω αλλα να προσεχετε σε τι να τον βοηθισετε. ευχαριστω ολους για τα κακα και για τα καλα λογια , ειμαι αρκετα ωριμος ανθρωπος για να τα δινω συμασια
Μα γιατί να κάνετε τον γιο σας ρεζίλι εδώ μέσα ;;; Τόσο σωστή μάνα είστε εσείς … που του προσφέρατε τα πάντα … και αυτό δεν εκτίμησε τίποτα ;;; Να ξέρετε πως η αλήθεια πονάει … και από την στιγμή που δεν την μπορείτε μην κάθεστε και γράφετε κάτω από το άρθρο … αν ήσασταν μάνα … τότε θα πηγαίνατε να το πάρετε και να το ξανα βάλετε μέσα στο σπίτι σας …. ακόμη και γώ που είμαι απλά μια φιλη του … δεν φιλη του δεν μπορώ να κοιμηθώ από την στεναχώρια και από τις τύψεις που δεν το είχα καταλάβει τόσο καιρό …. το σκέφτομαι κάθε στιγμή …. αναρωτιέμαι εσυ που λέγεσαι μάνα δεν έχει σπαράξει η ψυχή σου ;;;; Έστω και λίγο …. Αλέξη αν βλέπεις αυτό το σχόλιο να ξέρεις πως είμαι εδώ σε ότι και να χρειαστείς … μακάρι να κατακαβες ποια είμαι ❤️❤️❤️
Φαντάζομαι τι έκανε το βλαστάρι της για να το διώξει από το σπίτι.Αγγελούδι θα ήτανε το καημένο.Αλλά τι να κάνουμε έτσι είναι η ζωή,ό,τι δίνεις,παίρνεις.Θα έκανε φυλακή δηλαδή ο γιός μου και θα.τον δεχόμουν σπίτι;ΟΥΤΕ ΚΑΝ!Και στην τελική τι σας κόφτει εσάς ελλεϊνίδες μάνες;Ήταν άνω των 18 χρονών το παιδί;ΗΤΑΝ!Οπότε καμία ευθύνη δε φέρει η μάνα του.Το καταλάβατε εξυπνοπούλια;Έχετε κακομάθει τα μούλικά σας να κάθονται σπίτι και να μη δουλεύουν και να λιώνουν στις καφετέριες και την πληρώνει όλη η κοινωνία.ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ!!!Εσείς και μόνο εσείς φταίτε για την κατάντια των παιδιών σας.ΚΑΝΕΝΑ ΕΛΑΦΡΥΝΤΙΚΟ δεν έχετε.
Για να μιλάτε έτσι μάλλον δεν έχετε γεννηθεί στην Ελλάδα. Πιθανόν γεννηθήκατε σε σπηλιά κάποιας τριτοκοσμικής χώρας. Στην δική μας κοινωνία τα παιδιά μας τα αγαπάμε και τα προστατεύουμε ως τον θάνατό μας, όποια λάθη κι αν κάνουν. Εαν εσείς φέρνετε στον κόσμο παιδιά μόνο για να ξεκαυλώσετε και μετά τα πετάτε στον δρόμο τότε το πρόβλημα είναι δικό σας και μόνο δικό σας. Ούτε των παιδιών σας ούτε της κοινωνίας μας. Η κοινωνία μας δεν έχει ανάγκη από αποβράσματα σαν και του λόγου σας. Εαν δεν σας αρέσει εδώ πάρτε τα μπογαλάκια σας και βουρ για την σπηλιά σας. Εδώ είναι ΕΛΛΑΔΑ και θα σέβεστε!
Δε στα είπανε καλά μάλλον.Η Ελλάδα σου ΕΙΝΑΙ τριτοκοσμική χώρα.Σιγά μη δημιουργούμε ανάπηρα ανθρωπάκια με το να τους χαϊδεύουμε το μαλλάκι μέχρι να πάνε 60.Ωραία αγάπη.Τραγική ελλεϊνίδα μάνα.
Είμαι περήφανος σαν Λαμιώτης, για την υπηρεσία πρόνοιας του Δήμου.
Πολλά θα μπορούσε κάποιος να πει…
Νομίζω ότι τέτοιες περιπτώσεις θα μπορούσαν να φιλοξενηθούν στα φοιτητικά διαμερίσματα (είναι άδεια) της Ι. Μ. Φθιώτιδος & λήψη γεύματος από κέντρο αγάπης. Συμπεριλαμβανομένης της ψυχωφελούς ενημέρωσης.
Η Πολιτεία με το Δημόσιο Ταμείο απούσα, μόνο για φροντίδα παράνομων μεταναστών.
Για τεχνικές σπουδές μακάρι σε ΙΕΚ, ΕΠΑΛ…για δουλειά δεν το βλέπω, πολλή ανεργία, μόνο εποχιακές αγροτικές δουλειές, κ.λ.π…από κάπου όμως η πλειοψηφία ξεκινήσαμε, η δουλεία δεν είναι ντροπή..
Μεγάλος ο αριθμός παιδιών & νεωτέρων που οι γονείς τους δεν ανταποκρίνονται, σε όσα γνωρίσαμε από τους γονείς μας.
καλησπερα στην ιδιαιτερη πατριδα απο την Γερμανια,
εαν το παιδι θελει και τον ενδιαφερει μπορω να τον βοηθησω να βρει δουλεια και στεγη εδω τη γερμανια. εγω εργαζομαι 3 χρονια σε ενα ελληνικο εστιατοριο με πολυ καλους ανθρωπους. εαν θελει μπορει να επικοινωνησει μαζι μου η καποιος απο τη σελιδα.σας ευχαριστω και μακαρι το παιδι να βρει το δρομο του
Έλεος!!! 19 χρόνων παιδί είναι αντιλαμβάνεται ότι έχει κάνει να τραβήξω την προσοχή σου και την αγάπη σου.? Έλεος!!!
Δεν ξέρω τι έχει συμβεί με το παιδι σας. Το μόνο που ξέρω ότι μια μάνα δεν θα εδιωχνε ποτε, ότι και αν εκανε, το σπλαχνο της. Την έννοια της λέξης ΜΑΝΑ μάλλον δεν την γνωρίζεται. Κριμα!!!!!
Μαλλων ο ανωνιμος εισται εσυς η κυρια χαχοπουλου. Για ολους υπαρχει κριση και εσεις θα κριθητε. Δεν θα σας δοσω εγω πλεον τροφη για σχολεια. Μηλιστε με τον εαυτο σας οσο θελετε.
Όχι κυρία Ζαρετσκα δεν είμαι ο ανώνυμος. Όπως σωστά διαπιστώσατε διαβάζοντας το άρθρο, ότι γράφω, το υπογράφω με το όνομα και το επίθετο μου. Για οτιδήποτε θέλετε να επικοινωνησετε μαζί μου, τα τηλέφωνα του σαιτ στην διάθεση σας. Καλό σας βράδυ.
Έτσι μπράβο…
Ο ανωνυμος ας να προσελθει στην γειτωνια που ζει ο Αλεξ και θα αναπτυξει τη γνωμη απ ολες τοις πλευρες. Ωδος Μαιναλο πισο απ τον Αγιο Εφρεμ.
Δεν υπάρχουν 2 πλευρές κυρία μου.
Πάρτε το χαμπάρι.
Μια πλευρά υπάρχει.
Αυτή ενός ανθρώπου που μπορεί να έκανε 1000 λάθη αλλά είναι 19 χρόνων.
Το καταλάβατε;;;
19 χρόνων!!!
Απορώ που βρίσκετε το θράσος να απαντάτε. Εσείς έχετε ήδη κριθεί.
Τελειώσατε…
Έλεος κυρά μου!
Δεν βλέπεις ότι 5000 άνθρωποι κοινοποιησαν την ιστορία και στέκονται στο πλευρό του γιου σου;
Δεν βλέπεις ότι δεν βρέχει αλλά απλώς σε φτύνουν;
Βγες δημόσια και πες ένα ΣΥΓΝΏΜΗ αντί να κουνάς το δάκτυλο. Το ελάχιστο που μπορείς να κάνεις!
Πολύ καλά τα λέτε συμφωνώ μαζί σας και συμπληρώνω όταν φέρνει στον κόσμο ένας γονιός μέχρι να κλείσει τα μάτια του δίνει στο παιδί του όσο χρονών και είναι μόνο αγάπη
ΕΣΥ ΠΟΥ ΛΕΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ!!!! ΤΙ ΚΡΙΜΑ!!!
ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΜΕ ΟΣΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΦΙΛΕ. ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ.
Ειμαι η μητερα του Αλεξανδρου. Μακαρι να βαλει μυαλο ο γιος μου.
Αγαπητή μου…
Δεν ξέρω αν πραγματικά είστε η μητέρα του αλλά αν είστε…
ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΣΤΕ ΝΑ ΟΜΙΛΕΙΤΕ !!!!!
Ότι και να έκανε… ότι και να έκανε πραγματικά ο γιος σας, η μητέρα του δεν θα τον άφηνε στο δρόμο !!!!
Καταλάβατε ;;;;
Η σχέση μιας μάνας με το παιδί της είναι πολύ παραπάνω από οτιδήποτε… Ακόμη και από Νόμους !!!!
Και δυστυχώς εσείς αποτύχατε παταγωδώς !!!!!
Μην μπαίνετε λοιπόν στην διαδικασία να “κουνάτε το δάκτυλό σας”. Δεν σας τιμά !!!
Μπράβο φίλε μου.καλα τα είπες.και ξανά μπραβο
Κυρία μου στα παιδιά μας φροντίζουμε εμείς οι γονείς να τους βάλουμε μυαλό.Εμεις έχουμε την ευθύνη .Αν δεν μπορούσατε υπάρχουν υπηρεσίες να απευθυνθείτε…Σε ποιον ρίχνετε ευθύνη ;; Λυπάμαι τραγικά τα λόγια σας..Αν ισχύει ότι εσείς είστε μητέρα
Τι είσαι;Η μάνα του;;;;Το είδαμε;;;Τι μυαλό να βάλει;;;; Μην μπερδεύεσαι….
Πρέπει να φροντίσουν οι τοπικοί παράγων τες για δουλειά. Μόνο τότε θα βρει το δρόμο του. Διάβασα ότι τελείωσε και το Λύκειο. Αντε λοιπόν κάντε κάτι θετικό πραγματικά για το άτυχο παιδί. Εγώ όταν βρει σπίτι μπορώ να του το επάνδρωση με ότι χρειάζεται. Περιμένω νεότερα γιατί συγκινήθηκα βαθεια
Γιωτα, οταν λεμε ΕΠΑΝΔΡΩΝΩ εννοουμε οτι βαζουμε ΑΝΔΡΕΣ σε καποιες θεσεις. Δεν νομιζω οτι ο νεαρος χρειαζεται κατι τετοιο στο σπιτι του. Τι λες????
Όσο υπάρχουν δασκαλοι θα βγαίνουν μαθητάδες
κι όσο υπάρχουν άνθρωποι θα βγαίνουν Αλεξάδες.
Μπορούμε να προσφέρουμε τρόφιμα και ρούχα;Και αν ναι που πρέπει να απευθυνθούμε;
Σίγουρα. Είναι γνωστό το παιδί.
ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΟ ΑΚΟΥΣΑ. ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ Ο ΚΥΡ ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΝΟ ΤΖΑΒΕΛΑ!!!!
Τον λένε σίγουρα Αλέξανδρο;Γιατί το amber alert ψάχνει έναν 19 χρόνο από Αθήνα αλλά Βασίλειο με τατουάζ στα χέρια
Κάποια χρόνια πίσω ,στις πόλεις (ιδιαίτερα τις μικρές,όπως ήταν και η Λαμία) όλοι γνώριζαν όλους , σεβόντουσαν και βοηθούσαν τον αδύνατο και άπορο.Σήμερα περιχαρακωθήκαμε στον εαυτό μας . Σαν κοινωνία σύντομα θα πληρώσουμε βαρύ το τίμημα του εγωκεντρισμού μας.
Αυτός ο σύγχρονος ελληνικός πολιτισμός είναι για πέταμα στα σκουπίδια.Και αυτό όχι τόσο για την αποξένωση των ανθρώπων μεταξύ τους,αλλά για το γεγονός πως ζώντας σε μια ανάπηρη χώρα δεν υπάρχουν περιθώρια εξέλιξης από το μηδέν.Ούτε εργασιακές ευκαιρίες σου δίνονται,ούτε μαθησιακές,ούτε τίποτα.Όποιος προλάβει,πρόλαβε,και σχεδόν μόνο όσοι έχουν βοήθεια και καβάτζα τους γονείς από πίσω κατεφέρνουν κάτι.Μα και δουλειά να βρεις,θα παίρνεις τόσο μικρό μισθό που ούτε σε υπόγα δε μένεις.Σώνει και καλά δηλαδή να βασιζόμαστε στο “φιλότιμο” και να κρεμόμαστε από τρίτους και να ζούμε με κρατικές παροχές και επιδόματα.Και μετά ο κόσμος νομίζει ότι επειδή πήρε 400€ από την τάδε κυβερνηση,η κυβέρνηση αυτή είναι καλή.Αντί να ανοίξει επαγγέλματα και να ανεβάσει τους μισθούς.Είναι όλοι τραγικοί.Μπόχτησα πια!
ΑΠΟΡΙΑ.ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΠΟΥ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΡΙΓΥΡΝΟΥΣΕ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ,ΔΕΝ ΒΡΕΘΗΚΕ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ? ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΟΤΙ Ο ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ Μ Ο Ν Ο ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΥΛΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΝΕΙ ΣΗΜΑΣΙ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΓΥΡΩ ΤΟΥ.
ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΑΚΟΥΣΤΕ ΣΤΟ YOUTUBE ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ: Ο ΚΥΡ ΠΑΝΤΕΛΗΣ [ΠΑΝΟΣ ΤΖΑΒΕΛΑΣ] ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΠΟΛΛΑ.
Δεν πρέπει να είχε πολύ καιρό που επέστρεψε. Τριγυρνούσε εδώ γιατί εδώ κοντά ήταν το σπίτι του. Εδώ η γειτονιά του. Εδώ το σχολείο του.
Αυτός είναι ο κόσμος μας,δυστυχώς ΑΠΟΤΎΧΑΜΕ. Αυτή την κοινωνία χτισαμε, δεξιοί
και αριστεροί, άλλοι βολεμένοι στα κολέγια και τα σάλε, άλλοι στα σπίτια του Λαού! Μη σου τύχει να είσαι… ΑΛΈΞΑΝΔΡΟΣ. Κανείς δε νοιάζεται. Ντροπή μας.