Ο Λαμιώτης Οικονομολόγος, Σπύρος Σαρρής διατυπώνει παρακάτω μια πολυσύνθετη όπως και ο ίδιος εξηγεί πρόταση για την μεταβολή του εμπορικού χάρτη αλλά και της φυσιογνωμίας της πόλης. Σημεία αναφοράς η Οδός Κύπρου αλλά και η σιδηροδρομική γραμμή η οποία “τέμνει” την καρδιά του αστικού ιστού της Λαμίας.
Διαβάστε σχετικά
Ορισμένες παρατηρήσεις σχετικά με την πόλη της Λαμίας, που βοηθούν στο να αιτιολογήσω μια σκέψη:
1) Στην περιοχή του πρώην στρατοπέδου «Τσαλτάκη» πρόκειται να ανεγερθούν το νέο Δικαστικό Μέγαρο καθώς επίσης και το νέο Διοικητήριο. Το πρώτο, όπως ενημερωθήκαμε από το συντοπίτη μας Υπ. Οικονομικών κ. Χρήστο Σταϊκούρα είναι ένα βήμα πριν την έναρξη κατασκευής του, ενώ το δεύτερο σε πρώιμο στάδιο. Η οδός Κωνσταντινουπόλεως από την οδό Θερμοπυλών ως τη συμβολή των οδών Οδυσσέα Ελύτη και Ανδρέα Παπανδρέου είναι αδύνατο να καλύψει έστω και τυπικά τον κυκλοφοριακό όγκο που θα απαιτούν οι δύο αυτές δομές.
2) Το ιστορικό κέντρο της πόλης μας που ορίζεται περιμετρικά από τις τέσσερις πλατείες, καθώς επίσης και μία απόσταση ορισμένων εκατοντάδων μέτρων πέραν αυτών, είναι ένας χώρος που χαρακτηρίζεται από στενούς δρόμους, με δυσκολία στην εύρεση θέσεων στάθμευσης ενώ τα μέσα μαζικής μεταφοράς που είναι μεν απαραίτητα οξύνουν περαιτέρω το κυκλοφοριακό πρόβλημα. Τις βροχερές ημέρες η κατάσταση επιδεινώνεται.
3) Η σιδηροδρομική διασύνδεση του Λιανοκλαδίου με τη Στυλίδα υπολειτουργεί, με 3-4 δρομολόγια καθημερινά, με κατά βάση άδειες αμαξοστοιχίες, ενώ και η επαναλαμβανόμενη διακοπή της κυκλοφορίας για τη διέλευση των συρμών προκαλεί αρρυθμίες στην πόλη. Οι χώροι πέριξ της γραμμής και του σιδηροδρομικού σταθμού είναι μεγάλοι, όμως παρατημένοι και ανεκμετάλλευτοι. Θεωρώ πως τα δρομολόγια που εκτελούνται μπορούν να αντικατασταθούν από αυτά του Υπεραστικού ΚΤΕΛ.
4) Σε ορισμένες διασταυρώσεις δημοτικών οδών με το σιδηρόδρομο, όπως για παράδειγμα η αρχή της οδού Αθηνών ή η πλατεία Παγκρατίου, καταλήγουν ούτε λίγο ούτε πολύ αρκετοί δρόμοι με αποτέλεσμα την επικράτηση χάους.
5) Η οδός Παπαποστόλου εμφανίζεται αρκετές πλέον φορές με αρκετό κυκλοφοριακό φόρτο, απόρροια των καταστημάτων που φιλοξενεί, επιβραδύνοντας τη ροή.
6) Η οδός Πηλίου, που βρίσκεται νοτιότερα και παράλληλα της οδού Κύπρου, είναι ένας δρόμος μεγάλης διατομής που σε καμία έως τώρα περίπτωση δε δικαιολογεί το εύρος του, βάσει του αριθμού των αυτοκινήτων που τη χρησιμοποιούν. Κάτι ανάλογο συμβαίνει με την οδό Αγράφων.
7) Η ολοκλήρωση του συνόλου του Ε65 και ειδικότερα του νοτίου τμήματος ΠΑΘΕ-Ξυνιάδα είναι σε τελικό στάδιο. Έτσι, με τις νέες διασυνδέσεις, οι ταξιδιώτες παρακάμπτουν την πόλη και εξοικονομούν χρόνο, αποφορτίζοντάς την από τη διέλευσή τους, καλώς ή κακώς. Η γειτονική Ευρυτανία είναι πιο εύκολα προσβάσιμη.
Οι παραπάνω διαπιστώσεις αναφέρονται ώστε να διατυπωθεί μια πρόταση που σκοπό θα έχει να μεταβάλει τον εμπορικό χάρτη της Λαμίας και τη γενικότερη φυσιογνωμία της. Βέβαια, σε καμία περίπτωση δε μπορεί να αποτελεί έργο μιας τετραετίας, μιας και -αν ποτέ ολοκληρωθεί- θα είναι μια πολυσύνθετη υλοποίηση.
Θεωρώ, πως η πόλη έχει την ανάγκη να αποσυμφορηθεί, να επεκταθεί νοτίως και να δημιουργήσει προϋποθέσεις ώστε οι κάτοικοί της να απολαμβάνουν τη δυνατότητα ενός ήρεμου περίπατου, λιανικών αγορών αλλά και πρασίνου σε ένα νέο σημείο αναφοράς. Ένα τέτοιο θα μπορούσε να είναι η πεζοδρόμηση των οδών Κύπρου και Βασιλικών, από την οδό Καρπενησίου ως την ένωση με την οδό Θερμοπυλών στην περιοχή της Έκθεσης, με τις αναγκαίες διακοπές ανά τακτά διαστήματα για τη διέλευση των κάθετων αξόνων.
Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει πρώτα να υλοποιηθεί ένα ανάλογης σπουδαιότητας και σημασίας έργο: Η αντικατάσταση της υφιστάμενης σιδηροδρομικής γραμμής από την πλατεία Παγκρατίου ως την ένωση με την Εθνική Οδό Λαμίας-Δομοκού με ένα νέο δρόμο 2+2 στίχων κυκλοφορίας. Ενός δρόμου με χαρακτηριστικά λεωφόρου, που θα βρίσκεται πιο κοντά στο κέντρο της πόλης βοηθώντας ουσιαστικά στην αποσυμφόρησή του, που θα έχει τους ανάλογους κυκλικούς κόμβους σε σημαντικές διασταυρώσεις, που θα δίνει τη δυνατότητα στους οδηγούς να κινούνται σαφώς πιο γρήγορα σε σχέση με την οδό Κύπρου στη διεύθυνση Ανατολή-Δύση, ενώ μελλοντικά θα υπάρχει πρόβλεψη να διέρχεται από αυτόν ένα μέσο σταθερής τροχιάς στον άξονα Σ.Σ. Λιανοκλαδίου-Μεγάλη Βρύση (μια δεύτερη γραμμή θα μπορούσε να είναι ο άξονας Πανεπιστήμιο-Νοσοκομείο με διέλευση απο το κέντρο).
Παράλληλα, να αναβαθμιστούν κυκλοφοριακά οι οδοί Πηλίου και Αγράφων ώστε να επιμεριστεί ακόμα περισσότερο η κυκλοφορία των τροχοφόρων, να απομακρυνθεί οριστικά το δημοτικό αμαξοστάσιο από την περιοχή, ενώ θα μειωθεί ο κυκλοφοριακό φόρτο στην οδό Παπαποστόλου.
Τέλος, όσον αφορά στην οδό Κύπρου, προτείνεται η πλήρης πεζοδρόμησή της με σύγχρονα υλικά και ήπιο σχεδιασμό, δενδροφυτεύσεις, φωτισμούς, ποδηλατόδρομο, προκειμένου να αποτελέσει πόλο έλξης επιχειρήσεων και πολιτών, μετατοπίζοντας το κέντρο και την πόλη πιο νότια.
Γιατί η πόλη πρέπει να διχοτομείται από μια ανενεργή και περιθωριοποιημένη σιδηροδρομική γραμμή αντί ενός πεζοδρόμου;
Αντιλαμβάνομαι τις απορίες, τις αντιδράσεις και τη δυσπιστία που προκύπτουν, αλλά θεωρώ ότι αξίζει μια δεύτερη ανάγνωση, από τη στιγμή μάλιστα που οι απόψεις όλων μας συμπίπτουν γύρω από το τέλμα και την έλλειψη διάθεσης, τόλμης και φαντασίας που θα ωθήσουν την πόλη προς τα εμπρός. Άλλωστε, ως ένα πολυσύνθετο έργο, θα πρέπει να υιοθετηθεί διαχρονικά, αποτελώντας στρατηγική επιλογή και να υπηρετηθεί απαρέγκλιτα η υλοποίησή του από την εκάστοτε Δημοτική Αρχή σε βάθος χρόνου.
*Ο Σπύρος Σαρρής είναι Λαμιώτης οικονομολόγος
