Νότια της Λαμίας, περιοχή Ρεβένια, δίπλα στις γραμμές του τρένου κοντά στην στάση του προαστιακού και σε απόσταση αναπνοής από μεγάλο super market, μια άλλου είδους ατέλειωτη αγοραπωλησία, αυτή των ουσιών, βρίσκεται σε εξέλιξη το τελευταίο διάστημα.
Φαίνεται πως τόσο η κατεδάφιση των χαλασμάτων στην Ησαία, η συνεχής παρουσία αστυνομίας στην περίοδο του lockdown και τα έργα στην πλατεία Πάρκου, άλλαξαν τον χάρτη του λευκού θανάτου και της μαύρης ζωής…
Οι εικόνες είναι ενδεικτικές. Οι αγοραπωλησίες αλλά και η χρήση γίνονται ακόμα και μέρα-μεσημέρι, κάτω από τα βλέμματα των περαστικών. Εξαθλιωμένοι χρήστες μπροστά σε φοβισμένα μάτια γυναικών ακόμη και παιδιών. Αναρωτιέται κανείς πώς είναι δυνατόν να γίνεται τόσο φανερά διακίνηση ναρκωτικών σε ένα τόσο κεντρικό και πολυσύχναστο σημείο.
«Το εμπόριο είναι πλέον ξεδιάντροπο», λένε οι άνθρωποι της περιοχής, ανησυχώντας κάθε μέρα και πιο πολύ για το στέκι που βρίσκεται σε κοινή θέα…
Οι ίδιοι μιλούν για Ρομά και Βούλγαρους ντίλερ και για χρήστες που μέρα με τη μέρα βρίσκονται και σε πιο άσχημη κατάσταση. Ανθρώπους που με το ζόρι καταφέρνουν να σταθούν όρθιοι, αναζητώντας μια δόση, μια στιγμή ανακούφισης από τους πόνους της στέρησης.
Αργός θάνατος, μπροστά στα μάτια των περαστικών.
Εικόνες λυπηρές. Οι χρήστες είναι άνθρωποι που χρήζουν άμεσης ιατρικής περίθαλψης. Σχεδόν μέρα παρά μέρα και στη Λαμία το αστυνομικό δελτίο καταγράφει περιστατικά τοξικοεξαρτόμενων που μεταφέρονται χωρίς τις αισθήσεις τους στο νοσοκομείο Λαμίας. Μετά τις πρώτες βοήθειες και αφού ξυπνήσουν βγαίνουν, αφού δεν μπορεί να τους προσφερθεί καμία άλλη θεραπεία. Οι εξαρτημένοι αντιμετωπίζουν παράλληλα ψυχιατρικά προβλήματα. Ψυχιατρική κλινική δεν υπάρχει. Δομές δεν υπάρχουν. Ξαναβγαίνουν στον δρόμο για τα στέκια του θανάτου…
Η πολιτική του ελληνικού κράτους απέναντι στη μάστιγα των ναρκωτικών έχει στεφθεί διαχρονικά από αποτυχία. Μέχρι να δούμε κάποτε πραγματικά κοινωνική πολιτική, μέχρι να δούμε ουσιαστική εφαρμογή θεραπείας και πρόληψης, μέχρι να δούμε την άλλη όψη του νομίσματος, θύτες και θύματα θα συνυπάρχουν.
Και μαζί τους εμείς, στο ίδιο έργο θεατές…
Πράγματι στην «παλιά» Λαμία (οδός Εκκλησιών-κάθετοι οδοί), έβλεπα συχνά τέτοιες εικόνες. Το πρόβλημα των ναρκωτικών είναι χρονίζων…η αποτυχία αφορά την εξουσία & κοινωνία θα έλεγα. Η βάση είναι στα πνευματικά, από την οικογένεια & σχολείο διαπλάθετε το μικρό παιδί για να γίνει χρηστός πολίτης? ΟΧΙ! Από τα ΜΜΕ, προβάλλονται καλά παραδείγματα προς την νεότητα? Από τους «άρχοντες»? Τι να πρωτοπεί κανείς, λυπούμε για την καταστροφή της Ελληνικής νεολαίας (ενός ποσοστού)….