Λαμία 1999: “Και εγώ σας πάω!” Η ιστορική επίσκεψη Χριστόδουλου στη Φθιωτική πρωτεύουσα -ΕΙΚΟΝΕΣ

Ήταν ξημερώματα της 28ης Ιανουαρίου 2008, όταν ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος περνούσε το κατώφλι της ιστορίας.

Ο νεότερος ιεράρχης που ανέλαβε το πηδάλιο της Εκκλησίας της Ελλάδος, ο Προκαθήμενος που τόλμησε να σπάσει το εκκλησιαστικά ταμπού και να καλέσει τους νέους να επιστρέψουν στους ναούς ακόμη και αν φορούν σκουλαρίκι, άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 69 ετών στο σπίτι του στο Ψυχικό, σαν σήμερα το 2008, σχεδόν δύο μήνες πριν συμπληρώσει δέκα χρόνια στον αρχιεπισκοπικό θρόνο.

Ένα χρόνο μετά την ενθρόνιση του, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος επισκέπτεται τη Λαμία. Η πλατεία Ελευθερίας εκείνο το μεσημέρι σείεται από την παρουσία του κόσμου που έχει συρρεύσει να τον υποδεχθεί…

“Σας υποδεχόμαστε, σαν φρέσκο ανοιξιάτικο αεράκι που δροσίζει τις ψυχές των Ελλήνων…” ήταν η προσφώνηση του τότε Δημάρχου Λαμιέων Γιώργου Κοτρωνιά.

Εν μέσω χειροκροτημάτων ο Αρχιεπίσκοπος ξεκινά την ομιλία του. Για την πίστη, για τη θρησκεία, για το φρόνημα, για την Ελλάδα.

Δυναμική ήταν  ωστόσο η παρουσία των νεολαίων, γεγονός που δεν άφησε ασυγκίνητο τον Αρχιεπίσκοπο.

«Χριστόδουλε σε πάμε», φώναζαν ρυθμικά οι μαθητές ενός σχολείου και αυτός, ανταποκρινόμενος, απαντούσε  «και εγώ σας πάω». Αυτό το σύνθημα έγραψε ιστορία και τότε ακριβώς ξεκίνησε η σχέση ανάμεσα στις νέες γενιές και τον Αρχιεπίσκοπο.

Ο Χριστόδουλος έλεγε ανέκδοτα, φωτογραφιζόταν με τα παιδιά, τα καλούσε στην εκκλησία. «Ελάτε όπως είσαστε, ακόμα φορώντας και σκουλαρίκι». «Δεν με ενδιαφέρει τι φοράτε στην Εκκλησία, με ενδιαφέρει η ψυχή σας»

Εν μέσω δυνατών χειροκροτημάτων δεν τους χάλασε χατίρι για ανέκδοτο, επιλέγοντας ένα από τα αγαπημένα του.

Οι νταλικέρηδες και ο ιεροκήρυκας

«Έξω από την πόρτα του Αγίου Πέτρου συνωστίζονταν διάφοροι, περιμένοντας την κρίση του. Εάν, δηλαδή, θα πάνε στον παράδεισο ή στην κόλαση. Μεταξύ αυτών, ένας οδηγός λεωφορείου, ένας οδηγός νταλίκας και ένας ιεροκήρυκας. Πέρασε πρώτος ο οδηγός του λεωφορείου και χωρίς πολλά-πολλά διάβηκε την πύλη του παραδείσου.

Το ίδιο έγινε λίγο αργότερα με τον οδηγό νταλίκας. Βλέποντας αυτή την εξέλιξη, ο ιεροκήρυκας ανακουφίστηκε, θεωρώντας βέβαιο ότι και αυτός θα είχε την ίδια τύχη. Στάθηκε μπροστά στον Άγιο Πέτρο και του είπε ότι είναι ιεροκήρυκας.

– Α, ωραία, εσύ πας στην κόλαση.

– Μα, άγιέ μου, περάσατε στον παράδεισο δύο οδηγούς, που βρίζουν, που πίνουν, που…

– Αγαπητέ μου, αυτοί όταν τρέχουν στον δρόμο όλοι προσεύχονται στον Θεό να σωθούν. Όταν μιλάς εσύ, οι περισσότεροι φεύγουν από την εκκλησία. Άρα οι οδηγοί αυξάνουν τους πιστούς, ενώ εσύ τους διώχνεις».

Ηταν μια ομιλία που έφερνε έναν νέο τρόπο επικοινωνίας μεταξύ της Εκκλησίας και του λαού, με τη νεολαία να δείχνει να τον εκτιμά, όπως φάνηκε και από την  επίσκεψη του στη Λαμία. Μιλούσε με τη γλώσσα του λαού χωρίς να διστάσει να χρησιμοποιήσει ακόμα και την αργκό για συμβουλεύσει τους νέους για να αποφύγουν τα ναρκωτικά, να κρίνει τις πολιτικές επιλογές που οδηγούν στην αύξηση της ανεργίας, της μοναξιά, τα ψυχολογικά προβλήματα.

Δείτε εικόνες από το προσωπικό αρχείου του εκδότη της εφημερίδας “ΣΕΝΤΡΑ” Γιώργου Παλαμιώτη