Επί σλοβενικού εδάφους οι προπονήσεις γίνονται ακόμη πιο «οδυνηρές» για τους παίκτες της ΑΕΚ, αφού οι ταχύτητες αυξάνουν…
Ως εκ τούτου, κάποιες στιγμές χαλάρωσης απαιτούνται. Μια κουβέντα μας με τον Κώστα Βασιλειάδη, με ελάχιστο έως καθόλου αθλητικό περιεχόμενο, «μετεξελίχθηκε» σε «συνέντευξη» άκρως προσωπική και απολαυστική, και σας την «παρουσιάζουμε» αυτούσια.
Η «συνέντευξη» του Κώστα στο aekbc.gr:
-Αν μετρήσαμε σωστά είναι η… 15η προετοιμασία της καριέρας σου. Τι είναι αυτό, που σου έχει μείνει στο μυαλό από τις προηγούμενες 14 προετοιμασίες; Τι θες και τι δεν θες να θυμάσαι;
«Αυτό που δεν θέλω να θυμάμαι είναι τα… χιλιόμετρα. Το πόσο πολύ τρέχεις. Και λογικό είναι. Αλλά θυμάμαι και καλές στιγμές με τους συμπαίκτες μου. Κάπως έτσι θα είναι και φέτος… Πολύ τρέξιμο. Νέα συστήματα. Νέα φιλοσοφία. Καινούρια ομάδα. Και προσπάθεια να μπορέσεις να φτιάξεις ένα καλό σύνολο».
-Το έχεις… σκάσει ποτέ από προετοιμασία για να πας «ντολτσεβίτα» ή ήσουν πάντα «τύπος και υπογραμμός»; Αλήθεια να μας πεις.
«Δεν είχα την ευχέρεια να πάω κάπου. Ήμασταν συνεχώς σε βουνά. Πού να πας στο βουνό;».
-Όταν ήσουν μικρός τι έλεγες, ότι ήθελες να γίνεις επαγγελματικά; Γιατρός, δικηγόρος, δάσκαλος; Όπως ήθελαν τότε όλες οι Ελληνίδες μάνες…
«Εγώ ποδοσφαιριστής ήθελα! Δεν ήμουν ποτέ καλός στο σχολείο. Από μικρός είπα να το ρίξω στον αθλητισμό, γιατί στα γράμματα ήταν δύσκολα…».
-Σχολείο τι βαθμούς είχες; Σε ποιο μάθημα πλην της γυμναστικής ήσουν πιο δυνατός;
«Γυμναστική είχα πάντα 20! Ήμουν καλός στο μπάσκετ. Στα υπόλοιπα ήμουν στη βάση. Άλλαζα τα βιβλία την επόμενη ημέρα πριν πάω σχολείο».
-Είπες για βιβλία. Τελευταία φορά που διάβασες βιβλίο πότε ήταν και ποιο ήταν;
«Θα σας πω… Στο αεροπλάνο τώρα, που ερχόμασταν (από Αθήνα προς Βενετία) διάβαζα το… «ΟΚ», το περιοδικό (σ.σ. γέλια)! Δεν άνοιγα ποτέ βιβλία. Μόνο στο σχολείο όταν τα άλλαζα. Ό,τι μάθαινα, το άκουγα από το δάσκαλο».
-Σινεμά και θέατρο παρακολουθείς; Ταινία που θυμάσαι;
«Σινεμά λίγο… Είχα πάει πριν από δύο χρόνια. Μου είπαν ότι έχει καλές ταινίες και πήγα. Ελληνικές ταινίες (στην τηλεόραση) βλέπω όμως. Και βλέπω κυρίως «Θου-Βου» (Θανάση Βέγγο). «Φανερός πράκτωρ 000» και τέτοια…»
-Με την πολιτική ασχολείσαι; Ψηφίζεις;
«Μια φορά έκανα το λάθος, όταν έκλεισα τα δεκαοκτώ, και δεν θα το ξανακάνω. Ήταν η πρώτη φορά τότε. Από κει και πέρα έπαιζα εξωτερικό, αλλά και εδώ να ήμουν δεν θα το έκανα».
-Αν ψήφιζες στο δημοψήφισμα του 2015, τι θα ψήφιζες; Ναι ή όχι;
«Θα έριχνα… μαύρο! «Δεν υπάρχουν» αυτοί οι άνθρωποι. Είναι ψεύτες. Και τι έγινε, που ψηφίσατε εσείς το ένα ή το άλλο; Άλλαξε κάτι;»
-Εμείς φταίμε τελικά, ως Έλληνες, για το μαύρο χάλι μας και τα μνημόνια, ή οι φίλοι μας οι… Γερμανοί και λοιποί Ευρωπαίοι;
«Εγώ βλέπω πρώτα τον εαυτό μου. Εμείς φταίμε περισσότερο, οι δικοί μας πολιτικοί, οι οποίοι πρέπει να έλθουν και να πουν έστω μια φορά συγγνώμη στον κόσμο, αλλά ποτέ δεν το λένε».
-Να ξαναχαλαρώσουμε πάλι γιατί θύμωσες. Ο ήρωας των παιδικών σου χρόνων, Κώστα; Ο ήρωας των κόμικς ή της τηλεόρασης δηλαδή…
«Δεν μου άρεσαν τα κινούμενα σχέδια. Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου τουλάχιστον. Με την μπάλα ασχολιόμουν από μικρός. Με το ποδόσφαιρο. Μετά το σχολείο πήγαινα για μπάλα».
-Πάλι ποδόσφαιρο… Αλήθεια, τι θέση έπαιζες;
«Έπαιζα όλες τις θέσεις, έτρεχα πάνω-κάτω. Και γκολ έβαζα. Επειδή ήμουν ψηλός έπαιζα κυρίως κεντρικός αμυντικός».
-Εύκολο να το διαπιστώσει κανείς. Όση δύναμη και αντριλίκι βγάζεις στο παρκέ, τόσο χαλαρός και… χαβαλές φαίνεσαι εκτός παρκέ. Έτσι εξωστρεφής ήσουν πάντα;
«Πάντα. Πάντα ήμουν ο εαυτός μου. Αλλάζω λίγο μέσα στο γήπεδο. Πολλές φορές βγάζω υπέρμετρο πάθος, έχω νεύρα. Έξω είμαι ήρεμος, με την οικογένειά μου, με τους φίλους μου».
-Σε ποιο νησί απόλαυσες διακοπές στο διάβα της ζωής σου, ή έστω σε ποιο νησί έκανες «ακολασίες» (πριν νυμφευτείς προφανώς) και θα το θυμάσαι πάντα;
«Στη Θεσσαλονίκη είμαστε της… Χαλκιδικής περισσότερο. Το ξέρετε όλοι. Τις καλύτερες διακοπές τις έκανα όμως στη Μύκονο, στην οποία πήγα πρώτη φορά σε σχετικά μεγάλη ηλικία, πριν πέντε-έξι χρόνια δηλαδή, με παρέα. Δεν κοιμηθήκαμε σχεδόν καθόλου στο νησί. Διασκέδαση, μπαρ και τέτοια».
-Ποια είδηση στην τηλεόραση ή σε άλλο ΜΜΕ σε κάνει να θυμώσεις;
«Αυτά, που βλέπω να γίνονται στη Συρία. Που σκοτώνονται παιδιά. Μικρότερα, μεγαλύτερα. Με πονάει περισσότερο, γιατί έχω κι ένα παιδάκι τριών ετών. Πώς να βγει από τη μνήμη μου η εικόνα με το παιδί (Ομράν) στο ασθενοφόρο, που τραυματίστηκε από τον πρόσφατο βομβαρδισμό; Όπως και η άλλη εικόνα με το παιδάκι (Αϊλάν), που πνίγηκε πριν από περίπου ένα χρόνο. Αυτά με σόκαραν! Σ’ όλα αυτά τα παιδιά «βλέπω» το πρόσωπο του δικού μου παιδιού».
-Ποιο μετάλλιο από τα 6 που κατακτήσαμε στους Ολυμπιακούς του Ρίο χάρηκες περισσότερο; Της Στεφανίδη στο επί κοντώ, του Πετρούνια στους κρίκους, της Κορακάκη τα δύο… στην σκοποβολή, του Γιαννιώτη στην ανοικτή θάλασσα, ή των Μάντη-Καγιαλή στην ιστιοπλοία;
«Χάρηκα για όλα τα παιδιά. Το άξιζαν. Πάλεψαν γι’ αυτό. Βλέπω τα νέα στην τηλεόραση και σε άλλα Μέσα και ανατριχιάζω με τον εθνικό ύμνο. Δεν είμαι του «τουίτερ» να γράφω «μπράβο παιδιά», αλλά όταν μαθαίνω τι συνέβη, ψάχνω να βρω λεπτομέρειες και βίντεο».
-Νιώθεις Θεσσαλονικιός ή Κιλκισαίος; Θα ήθελες να γυρίσεις μια ημέρα μόνιμα στο Κιλκίς ή… μπα;
«Στη Θεσσαλονίκη γεννήθηκα. Στο Κιλκίς έμεινα δεκατέσσερα χρόνια. Και το υπόλοιπο της ζωής μου (το περνώ) στη Θεσσαλονίκη. Από το Κιλκίς κατάγονται και οι δύο γονείς μου. Εκεί μεγάλωσα. Εκεί είναι οι φίλοι μου. Θα γυρίσω κάποια στιγμή πάνω, αλλά στη Θεσσαλονίκη».
-«Γεράκι» είναι το παρατσούκλι σου. Πώς προέκυψε;
«Αυτό το πρωτοείπε ο Νέστορας Κόμματος λόγω της μύτης μου. Έτσι μου βγήκε το όνομα!»
-Κι εμείς, που νομίζαμε ότι είχε να κάνει με την όραση. Διότι κατά πως διαβάσαμε η όραση των γερακιών είναι οξύτατη, περίπου 2,5 φορές μεγαλύτερη του ανθρώπου. Γεγονός που τα βοηθά στο κυνήγι…
«Καμιά σχέση. Θα το ‘θελα, αλλά δεν είναι έτσι…»
-Πιστεύεις στον Θεό; Πας εκκλησία;
«Πιστεύω. Δεν πάω εκκλησία, αλλά πιστεύω ότι υπάρχει κάτι».
-Είσαι Πόντιος, ή απλώς Μακεδόνας;
«Είμαι 100% Πόντιος. Κι από τους δύο γονείς».
-Χορεύεις ποντιακά;
«Δεν μου αρέσει πολύ ο χορός. Χορεύω σε γάμο συγγενικών προσώπων».
-Όταν δεν παίζεις μπάσκετ, τι κάνεις;
«Πάω και βλέπω ποδόσφαιρο. Και σε γήπεδο και στην τηλεόραση. Μου αρέσει πολύ. Πιο πολύ από το να βλέπω αγώνες μπάσκετ»!
-Να κλείσουμε με λίγο… ΑΕΚ: Έχεις κάνει πρόβα στον καθρέφτη πώς θα σηκώσεις κάποιο τρόπαιο με τη «Βασίλισσα»; Και πού το βλέπεις πιθανότερο φέτος;
«Πρόβα στον καθρέφτη όχι, αλλά το έχω σκεφτεί! Εννοείται πως το έχω σκεφτεί. Πιο προσιτοί στόχοι είναι η κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ και του Κυπέλλου Ελλάδος. Ειδικά στο Κύπελλο Ελλάδος που είναι μονά τα ματς, όλα γίνονται. Ομάδα θα έχουμε πολύ καλή και ανταγωνιστική. Η ομάδα έχει χρόνια να κατακτήσει ένα τρόπαιο και το θέλουμε πολύ».
