Συγκεκριμένα, οι επιστήμονες Ίνες Μούρα και Ντουνκάν Έβιν από το πανεπιστήμιο του Λιτς με τον καθηγητή τους Μαρκ Γουίλκοξ εξέτασαν πόσο γρήγορα τα μικρόβια μετά την επίσκεψη σε κοινόχρηστη τουαλέτα -όπως ενός εστιατορίου- πηγαίνουν σε επιφάνειες, ανάλογα με τον εάν στεγνώνει κανείς τα χέρια του με μηχάνημα θερμού αέρα ή με χαρτοπετσέτες μιας χρήσης.
Στην εν λόγω έρευνα πήραν μέρος τέσσερις εθελοντές, των οποίων τα χέρια μολύνθηκαν με βακτηριοφάγους εντελώς ακίνδυνους για την υγεία του ανθρώπου. Οι εθελοντές στη συνέχεια δεν έπλυναν καλά τα χέρια τους, μόνο τα έβρεξαν. Έπειτα, οι μισοί τα στέγνωσαν σε ηλεκτρικό μηχάνημα που εκπέμπει θερμό αέρα και οι άλλοι με χαρτοπετσέτες μιας χρήσης θέλοντας προκειμένου να εξεταστεί πόσο έμειναν οι ιοί πάνω στα χέρια.
Επίσης, ήθελαν να δουν εάν αυτοί αργότερα μεταφέρονταν στα ρούχα αλλά και σε αντικείμενα όπως πόμολα πόρτας, κουδούνια, κουμπιά του ασανσέρ, καρέκλες σε αίθουσες αναμονής αλλά ακόμα και πάνω σε στηθοσκόπια, τηλέφωνα και καρέκλες γραφείου.
Το αποτέλεσμα έδειξε ότι τόσο οι χαρτοπετσέτες όσο και ο θερμός αέρας περιόριζαν την μόλυνση. Αλλά στις 10 από τις 11 φορές οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι «η μόλυνση ήταν πολύ πιο μεγάλη στο περιβάλλον μετά τη χρήση θερμού αέρα σε σύγκριση με τη χαρτοπετσέτα».
