«Αν δούμε ότι έχουμε δύσπνοια, πυρετό που επιμένει για 5-6 ημέρες πάνω από 38 πρέπει να επικοινωνούμε με τον γιατρό. Καθημερινά πρέπει να έχουμε επικοινωνία με τον γιατρό γιατί κάποια συμπτώματα μπορεί να μην τα αξιολογήσουμε όπως πρέπει» λέει ο κ. Δάικος
Την άποψη ότι ο κορωνοϊός δεν θα εξαφανιστεί το καλοκαίρι διατύπωσε στον ΘΕΜΑ 104,6 ο ομοτιμος καθηγητής παθολογίας λοιμώξεων του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος της επιτροπής ειδικών του υπ. Υγείας, Γιώργος Δάικος.
«Να μην περιμένουμε ότι το καλοκαίρι θα εξαφανιστεί πλήρως. Δεν νομίζω ότι θα εξαφανιστεί το καλοκαίρι» είπε ο κ. Δάικος.
Ερωτηθείς για το πώς θα πρέπει να συμπεριφέρονται όσοι μένουν στο σπίτι και έχουν συμπτώματα κορωνοϊού ο κ. Δάικος εξήγησε ότι «τα συμπτώματα θυμίζουν αυτά της γρίπης αλλά ορισμένα συμπτώματα πρέπει να μας ανησυχούν. Αν δούμε ότι αναπνέουμε πιο συχνά ότι δηλαδή έχουμε δύσπνοια, αν έχουμε πυρετό που επιμένει για 5-6 ημέρες πάνω από 38 και συνεχίζεται πρέπει να επικοινωνούμε με τον γιατρό. Καθημερινά πρέπει να έχουμε επικοινωνία με τον γιατρό γιατί κάποια συμπτώματα μπορεί να μην τα αξιολογήσουμε όπως πρέπει».
Σύμφωνα με τον κ. Δάικο «οι κορωνοϊοί γενικά έχουν εποχικότητα. Δεν μπορούμε να προβλέψουμε ακόμα την πορεία του συγκεκριμένου. Εξαρτάται από το αν θα αλλάξει, αν θα εγκατασταθεί στο ανθρώπινο είδος, αν θα συνεχίσουμε τη συμπεριφορά αυτή».
Όσον αφορά τα «όπλα» απέναντι στον κορωνοϊό ο κ. Δάικος εξήγησε ότι «τα αντιιϊκά φάρμακα βοηθάνε αλλά δεν αποτελεί πανάκεια. Τις ελπίδες μας τις στηρίζουμε στο εμβόλιο αλλά δεν θα το έχουμε νωρίτερα από ένα χρόνο από σήμερα».
Μιλώντας, τέλος, για την ροή των κρουσμάτων κορωνοϊού το μέλος της επιτροπής του υπουργείου Υγείας είπε «όπως βλέπετε δεν έχουμε κάποιο ανησυχητικό ρυθμό αύξησης των κρουσμάτων. Φαίνεται ότι τα μέτρα αποδίδουν και ελπίζουμε ότι θα συνεχιστεί έτσι αν εμείς υπακουούμε στα μέτρα και τα εφαρμόζουμε. Αυτό που παρατηρούμε κι εμείς, όπως έχει γίνει και σε άλλες χώρες με πολλαπλασίο αριθμό κρουσμάτω, τα πιο ηλικιωμένα άτομα, άτομα που έχουν υποκείμενα νοσήματα είναι πιο ευάλωτα και έχουν το πιο δυσμενές τέλος».
