Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ έχει αυτονομηθεί και ασκεί δική του …πολιτική
Ο Κωνσταντίνος Φλώρος, νυν αρχηγός ΓΕΕΘΑ, είναι Λοκατζής. Έχει ανδρωθεί στο στράτευμα και έχει εκπαιδευτεί για να κάνει δολιοφθορές και να …δολοφονεί εχθρούς.
Όμως, φαίνεται πως ο αρχηγός στα χρόνια που ηγείται του Γενικού Επιτελείου έχει δημιουργήσει μια ομάδα από δικούς του πιστούς αξιωματικούς, δικά του media και ακολουθεί πιστά τις ανορθόδοξες τακτικές πολέμου στην καθημερινή του πρακτική διοίκησης.
Ο υπουργός Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος, οι αρχηγοί των τριών επιτελείων είναι τουλάχιστον αμήχανοι απέναντι του και δείχνουν αιφνιδιασμένοι κάθε φορά από την προσωπική του στρατηγική. Όπως και το Μαξίμου και το ΥΠΕΞ ενίοτε.
Η αυτονόμηση του φάνηκε ξεκάθαρα σε δύο πρόσφατα περιστατικά που πέρασαν χαμηλά από τα ραντάρ της δημοσιότητας.
Την ημέρα που ο υπουργός Άμυνας είχε συνάντηση με τον τούρκο ομόλογό του Ακάρ στις Βρυξέλλες, στο ΝΑΤΟ με στόχο την εξομάλυνση της έντασης ο κ. Φλώρος διοργάνωσε στη Χίο στρατιωτική φιέστα με τους νεοσύλλεκτους να κραυγάζουν συνθήματα – απάντηση στην τουρκική προπαγάνδα – απειλή «θα έλθουμε μια νύκτα». Το κλίμα και οι συνεννοήσεις που είχαν γίνει για την έκδοση ακόμη και κοινής δήλωσης των δύο υπουργών χάλασαν.
Μέχρι και ασκήσεις τις νύκτες με φουσκωτά και ΟΥΚάδες σε βραχονησίδες είχε δώσει διαταγή να γίνονται, έως ότου μαθεύτηκε και κόπηκαν μαχαίρι άγνωστο με παρέμβαση ποίου. Πόσο εύκολα ένας άλλος τούρκος στρατηγός θα μπορούσε να δώσει διαταγή να τους εγκλωβίσουν αναβιώνοντας τα Ίμια;
Τι θέλει ο κ. Φλώρος; Πόλεμο με την Τουρκία; Έχει φαντασιωθεί τον εαυτό του στρατηλάτη και τη χώρα σε πολεμική σύρραξη; Τον εξυπηρετεί στον προσωπικό του σχεδιασμό η ένταση;
Η πολιτική ηγεσία της χώρας – κυβέρνηση και αντιπολίτευση- δεν διακατέχεται από τέτοιες αντιλήψεις, ούτε οι εχέφρονες Έλληνες. Προφανώς, οι πολίτες και η πολιτική ηγεσία θα αντιδράσουν αν δεχθούν επίθεση από την Τουρκία αλλά τούτο απέχει από την πρόκληση πολέμου ή επεισοδίου επειδή έτσι ήθελε ή ένας στρατηγός ή προέκυψε άθελα του.
Είναι απλά εθνικά και θεσμικά επικίνδυνο να δρα ο αρχηγός με δική του ατζέντα.
Τα έκανε… λαμπόγυαλο
Ο στρατηγός, με τον εκρηκτικό χαρακτήρα- στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, αναφέρουν περιστατικό όπου έκανε λαμπόγυαλο το γραφείο του- είναι προσδεδεμένος στις ευρωατλαντικές στρατηγικές. Όταν ήλθε στις 17 Νοεμβρίου μετά την ακύρωση της επίσκεψής του στην Αθήνα ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ για να κλείσει η συμφωνία για τους υπερσύγχρονους πυραύλους Spike NLOS με τον Έλληνα ομόλογό του εκείνος διοργάνωσε μονοήμερο ταξίδι στη Κρήτη μαζί με δημοσιογράφους. Γιατί δεν είχε ρόλο;
Ακόμη και την πρόσφατη συμφωνία Έρευνας – Διάσωσης με την Αίγυπτο επιχείρησε να υποβαθμίσει αφού δεν είχε σημαντικό photo opportunity διαρρέοντας ότι τα κοινά στρατιωτικά γυμνάσια με την Αίγυπτο θα ήταν πιο σημαντικά.
Στην γιορτή των Ενόπλων Δυνάμεων, στις 21 Νοεμβρίου, ο κ. Φλώρος οργάνωσε μια υπερπαραγωγή αυτοπροβολής -κιτς κατ’ ορισμένους- παρουσία του κ. Μητσοτάκη, ο οποίος έφυγε πολύ νωρίς.
Κουτσομπολιά και μικρολεπτομέρειες θα πει κανείς για τα τελευταία μη αμφισβητούμενα γεγονότα. 
Ναι, αλλά πάντα σημασία έχει το περικείμενο, το συνολικότερο πλαίσιο. Δείχνει ότι κάτι σοβαρό τρέχει… Αλλιώς δεν θα ήταν παρά παραπολιτικά. Το ζήτημα είναι: το σοβαρό να μην είναι εθνικά επικίνδυνο. Ιδίως τώρα που υπάρχουν εντάσεις με την Τουρκία.
Ίσως ο κ. Φλώρος να έχει πολιτικές φιλοδοξίες και να αναζητά την ευκαιρία να συνεχίσει την καριέρα του στην πολιτική ή να δημιουργήσει μια νέα δομή συγκροτώντας αρχηγείο Ενόπλων Δυνάμεων και καταργώντας το ΓΕΕΘΑ.
Το βέβαιο είναι ότι στις επικείμενες κρίσεις θέλει να παραμείνει για ένα χρόνο ακόμη. Ακόμη και εάν αλλάξει η κυβέρνηση και φύγει ο ίδιος τον Δεκέμβριο του 2023 θα έχει προωθήσει δικούς του ανθρώπους στις θέσεις κλειδιά και θα ελέγχει τα πάντα. Άλλωστε, και με την προηγούμενη κυβέρνηση μια χαρά τα πήγαινε. Από τραγούδια του ΕΑΜ στη ΛΑΕΔ έως και συνοδός του τότε υπουργού Εξωτερικών για την παραλαβή των δύο στρατιωτικών τον Αύγουστο του 2018 που είχαν συλληφθεί στον Έβρο, μπαίνοντας κατά λάθος στην τουρκική επικράτεια πέντε μήνες νωρίτερα.
Το ΚΥΣΕΑ θα κρίνει τον Αρχηγό για τις επιχειρησιακές και τις ικανότητες διοίκησης και όχι για την πλούσια επικοινωνιακή του δράση, που κάποιες φορές δημιουργεί και προβλήματα με διαρροές που πρέπει να αποφεύγονται για επισκέψεις ξένων παραγόντων, κλπ.
Ο αρχηγός οφείλει να αντιληφθεί πως η ελληνική πολιτεία έχει θεσμούς στους οποίους οφείλει να υπακούει στο πλαίσιο της υψηλής και κρίσιμης για την πατρίδα και τους πολίτες θέσης του.
Αν ο αρχηγός, όμως, θέλει να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη ιδού πεδίον δόξης λαμπρό, χωρίς τα γαλόνια και το εθνόσημο. Η χώρα έχει πικρή εμπειρία…
in.gr
