Στο Κόμμα Λαμίας σημειώνονται φρικτές δολοφονίες και κακοποιήσεις αδέσποτων ζώων από τις 1 Οκτωβρίου όπως καταγγέλει η Χρυσάνθη Καραγιάννη, με 6 ζώα ήδη νεκρά και αρκετά αγνοούμενα.
Η δηλητηρίαση με φόλες φαίνεται πως είναι αποτέλεσμα ενός συστηματικού εγκλήματος σημειώνει χαρακτηριστικά η κ. Καραγιάννη, με προηγούμενες προειδοποιήσεις και περιστατικά κακοποίησης.
Παρά τις προσπάθειες των εθελοντών να προστατέψουν τα ζώα, η τοπική κοινωνία παραμένει αδιάφορη, ενώ οι δράστες παραμένουν ατιμώρητοι.
Παράλληλα, έχουν γίνει μηνυτήριες αναφορές και συνεχίζονται οι προσπάθειες για απονομή δικαιοσύνης και προστασία των ζώων που επιβίωσαν από τα βασανιστήρια.
Διαβαστε την καταγγελία της Χρυσάνθης Καραγιάννη
Στο Κόμμα Λαμίας από την 01 Οκτωβρίου βιώνουμε τον απόλυτο διωγμό, τον φρικαλέο βασανισμό και θανάτωση των αδέσποτων ζώων. Μέχρι σήμερα 6 ζώα νεκρά, 5 σκύλοι και 1 γάτα και αρκετά αγνοούμενα.
Ένα κατ’ εξακολούθηση έγκλημα που οι/ο θύτες/ης κατάφεραν ανενόχλητοι και με βάναυσο τρόπο να υλοποιήσουν, σε βάρος ανυπεράσπιστων και αθώων, άκακων πλασμάτων που το μόνο που ζητούσαν ήταν το αυτονόητο δικαίωμα στη ζωή. Λίγο φαγητό, λίγο νερό, ένα βλέμμα και ένα χάδι. Αυτό μόνο, η αγαθότητα τους ζητούσε. Το έγκλημα δεν έγινε ξαφνικά και προφανώς οι φόλες δεν πετάχτηκαν όλες την ίδια ημέρα. Επίσης υπήρχαν προειδοποιήσεις.. Πρόσφατα είχε γίνει απόπειρα δηλητηριάσης (φόλα) στον Λάζαρο, όπου σώθηκε τελευταία στιγμή, ενώ στις 11 Σεπτεμβρίου ημίαιμο κουτάβι που φροντιζόταν βρέθηκε με αιμάτωμα στο μάτι του και σημάδια κακοποίησης από συρματόσχοινο στο λαιμό του.
Δεν είναι λίγες οι φορές που κλήθηκα να προστατεύσω τα πλάσματα αυτά, πρόσφατα ήμουν μάρτυρας έντονου διαπληκτισμού κατοίκων με πολίτη που φρόντιζε τα ζώα.
Δεν μπορώ να μην αναφέρω ότι έχω πάρει και προωθήσει για υιοθεσία ζώα από την περιοχή καθώς αισθανόμουν τον κίνδυνο και ας μην ξεχνάμε του ότι μια βόλτα στο χωριό θα επιβεβαιώσει στοιχεία παθητικής κακοποίησης, την οποία βιώνουν δεσποζόμενα και αδέσποτα, χαρακτηριστικό στοιχείο της Ελληνικής επαρχίας, δυστυχώς στο σύνολό της.
Δεν μπορώ να μην αναφέρω ότι οι άνθρωποι που τα φρόντιζαν πάλεψαν ουσιαστικά μόνοι ώστε να δημιουργήσουν συνθήκες ευζωίας στα αδέσποτα πλάσματα και μάλιστα σε εχθρικό περιβάλλον καθώς μας καταγγέλθηκε ότι υπήρχαν παράπονα και στις αρμόδιες αρχές για την ύπαρξη των ζώων, και σήμερα πλέον παλεύουν σε μαρμαρένια αλώνια για να σώσουν ότι έμεινε ζωντανό και να βρουν φιλοξενία σε όσες ψυχές γλίτωσαν από τον αδίστακτο δολοφόνο. Η θλίψη του άδικου θανάτου δεν έχει τελειωμό.
Οι ελάχιστοι εθελοντές παλεύουμε για τα αυτονόητα: ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ,
ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ, ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ…
Με λύπη εισπράττουμε αυτές τις ημέρες την αδιαφορία της τοπικής κοινωνίας. Τη σιωπή της!
Κάποιοι με “μάλωσαν” για το χωριό τους.
Ελπίζω να με διαψεύσουν, έμπρακτα όμως. Μια αυλή για προσωρινή φιλοξενία δεν άνοιξε ποτέ για τον Λάζαρο, όπως και για τα άλλα που επέζησαν από το φονικό. Ελπίζω όμως όσοι διαβάζουν με τα έργα τους να με ακυρώσουν. Περιμένουμε τις ενέργειες των ανθρώπων της περιοχής. Τη θέση τους. ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΑΛΉΘΕΙΑΣ. ΑΠΟΚΛΕΊΕΤΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΔΕ ή ΝΑ ΜΗ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΤΙ.
Έχουν κατατεθεί μηνυτήριες αναφορές και προχωράμε…
Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ.
Με μεγάλη θλίψη για τον τόπο μας,
Χρυσάνθη Καραγιάννη
