Η Μαρία Καρυστιανού τόνισε ότι για τις οικογένειες των θυμάτων είναι κάθε μέρα ένας χειρότερος Γολγοθάς.
Η πρόεδρος του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων των Τεμπών, Μαρία Καρυστιανού, παρευρέθηκε σε εκδήλωση στον Βόλο και μίλησε για την τραγωδία.
Μεταξύ άλλων ανέφερε πως: «Λαχταρούμε να βγούμε από τον βούρκο και να αναπνεύσουμε ελεύθερα».
Σύμφωνα με το magnesianews.gr, η Μαρία Καρυστιανού είπε: «Στις 28 Φεβρουαρίου 2023, άλλαξε η ζωή όλων μας. Με διαφορετικό τρόπο για τον καθένα. Η κοινωνία δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδια, αλλά ούτε και η εξουσία, όσον αφορά την δημόσια εικόνα της. Ένα φρικτό έγκλημα, γίνεται η αιτία για να φανερωθεί όλη η διεφθαρμένη πραγματικότητα, απόρροια χρόνιας κρατικής ασυδοσίας και ατιμωρησίας. Παθογένεια το χαρακτηρίζουν οι ειδικοί. Χρόνια παθογένεια το ονοματίζουν οι πραγματικοί ένοχοι και υπεύθυνοι. Στην συνέχεια νίπτουν τας χείρας τους και συνεχίζουν την κανονικότητά τους, διατηρώντας αυτή την εγκληματική παθογένεια, επιδεικνύοντας πως το θέμα δεν τους αφορά. Λες και δεν είναι στις υποχρεώσεις τους, η θεραπεία και η λύση των προβλημάτων, που ταλανίζουν την κοινωνία. Δεν τους αγγίζουν καν αυτές οι απόψεις. Και ψέματα. Αδιανόητα, ξεδιάντροπα ψέματα, γεμάτα ειρωνεία και αλαζονεία. Η αλαζονεία της σιγουριάς πως είμαι ανώτερος όλων των άλλων και κανείς δεν μπορεί να με κουνήσει από την θέση που εκ γενετής με προόρισαν. Προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο από αυτό που βιώνουμε. Μα είναι δυνατόν; Μάθαμε να μην πιστεύουμε στα μάτια και τα αυτιά μας; Συνηθίσαμε στην κακοποίηση; Πιστέψαμε ότι δεν μας αξίζει τίποτα καλό και ότι έτσι θα είναι πάντα η ζωή μας; Αβέβαιοι; Αυτό θεωρούν κανονικό; Μας απαντούν με γελοίο κυνισμό και αυθάδεια, παρακάμπτοντας το συμβάν».
«Ως γονείς, μαζί με την κοινωνία, επιζητούμε την οριστική ίαση των παθογενειών, την θεραπευτική επάνοδο του κράτους δικαίου μέσα από την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων, των διεφθαρμένων, των μόνιμα καλοβολεμένων εις βάρος όλων μας.
Ως μάνα που έζησε το απόλυτο κακό, βαρέθηκα, κουράστηκα και εξοργίστηκα γιατί άπειρες φορές, όλο αυτό τον καιρό βρέθηκα μπροστά στο εμπόδιο του “τίποτα δεν αλλάζει” και “δυστυχώς, ζούμε στην Ελλάδα”. Αν κανείς δεν νοιάζεται για εμάς, θα φροντίσουμε εμείς. Δεν είναι κομματικό ζητούμενο η αξιοπρέπεια, είναι ανθρώπινο δικαίωμα, που απαιτούμε να επανέλθει άμεσα. Θα φωνάζουμε γι αυτό. Η οργή μας θα μεταμορφώνεται σε δύναμη. Εμείς δεν είμαστε σαν κι αυτούς. Δεν κινούμαστε από σκοπιμότητες. Λαχταρούμε να βγούμε από τον βούρκο και να αναπνεύσουμε ελεύθερα. Ας λείπουν τα παιδιά μας, τα αγαπάμε πιότερο ακόμη κι όταν τα είχαμε στην αγκαλιά μας. Τότε, που κοιμούνταν ακόμη στα κρεβάτια τους, ασφαλή, γεμάτα όνειρα και ελπίδα. Αγαπημένα μας παιδιά, μακάρι να γνωρίζαμε από πριν πόσο μεγαλώνει η καρδιά μας για να σας φτάσει», τόνισε.
gazzetta.gr
