Η καρδιακή ανεπάρκεια εμφανίζεται όταν η καρδιά δεν είναι σε θέση να αντλεί σωστά το αίμα σε όλο το σώμα. Η καρδιακή προσβολή (έμφραγμα), η υψηλή αρτηριακή πίεση (υπέρταση), καρδιομυοπάθεια και οι ασθένειες του καρδιακού μυός (π.χ. μυοκαρδίτιδα), είναι οι πιο κοινές αιτίες.
Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν δύσπνοια μετά από δραστηριότητα, ή ακόμα και ανάπαυση, αίσθημα κόπωσης τις περισσότερες ώρες της ημέρας και πρήξιμο των αστραγάλων και των πελμάτων.
Η υψηλή πρόσληψη αλατιού συνδέεται με διπλασιασμό του κινδύνου για καρδιακή ανεπάρκεια, σύμφωνα με 12ετή μελέτη σε περισσότερους από 4.000 ανθρώπους, η οποία παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας (European Society of Cardiology – ESC).
«Η πρόσληψη χλωριούχου νατρίου (σ.σ. αλάτι) είναι μία από τις κύριες αιτίες της υψηλής αρτηριακής πίεσης και ενός ανεξάρτητου παράγοντα κινδύνου για στεφανιαία νόσο και εγκεφαλικό επεισόδιο», δήλωσε ο καθηγητής PekkaJousilahti από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας και Πρόνοιας του Ελσίνκι στην Φινλανδία.
«Εκτός από την στεφανιαία νόσο και το εγκεφαλικό, η καρδιακή ανεπάρκεια είναι μία από τις κύριες καρδιαγγειακές παθήσεις στην Ευρώπη και παγκοσμίως, αλλά ο ρόλος της υψηλής πρόσληψης αλατιού στην ανάπτυξή της είναι άγνωστος», πρόσθεσε ο ίδιος.
Οι ειδικοί συνιστούν να μην καταναλώνουμε περισσότερα από 6 γραμμάρια (το ισοδύναμο με ένα κουταλάκι του γλυκού) αλάτι την ημέρα.
Αυτή η μελέτη εξέτασε τη σχέση πρόσληψης αλατιού και την ανάπτυξη καρδιακής ανεπάρκειας. Οι ερευνητές εφάρμοσαν την “24ωρη εκχύλιση νατρίου”, ως μέθοδο υπολογισμού για την εκτίμηση πρόσληψης αλατιού στους συμμετέχοντες, αφού αυτή η μέθοδος θεωρείται το πρότυπο στην επιστημονική έρευνα.
Ήταν μια μελέτη παρακολούθησης 4.630 τυχαία επιλεγμένων ανδρών και γυναικών ηλικίας 25 έως 64 ετών που συμμετείχαν στην μελέτη Salt North Karelia και στην Εθνική Μελέτη FINRISK μεταξύ του 1979 και του 2002 στη Φινλανδία.
Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο σχετικά με την κατάσταση της υγείας τους και οι ερευνητές κατέγραψαν το βάρος, το ύψος και την αρτηριακή πίεση του καθενός από αυτούς. Εν συνεχεία πήραν δείγμα αίματος και ούρων για εργαστηριακή ανάλυση.
Οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν για 12 χρόνια μέσω μηχανογραφημένης σύνδεσης μητρώου με τα Εθνικά Αρχεία Υγείας της Φινλανδίας.
Τα περιστατικά με καρδιακή ανεπάρκεια εντοπίστηκαν από τα μητρώα αιτιών θανάτου, το μητρώο απαλλαγής από τα νοσοκομεία (σ.σ. το λεγόμενο εξιτήριο μετά το πέρας μιας νοσηλείας) και τα αρχεία αποζημίωσης (συνταγογραφημένων) φαρμάκων.
Κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης, 121 άνδρες και γυναίκες ανέπτυξαν καρδιακή ανεπάρκεια.
Ο καθηγητής Jousilahti δήλωσε: «Το αλάτι ‘δεν αρέσει’ στην καρδιά. Η υψηλή πρόσληψη αλατιού αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας. Αυτή η αύξηση είναι ανεξάρτητη από την πίεση του αίματος (…) Οι άνθρωποι που κατανάλωναν περισσότερα από 13,7 γραμμάρια αλατιού καθημερινά είχαν ένα διπλάσιο κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας σε σύγκριση με εκείνους που κατανάλωναν λιγότερο από 6,8 γραμμάρια».
Και πρόσθεσε: «Η βέλτιστη ημερήσια πρόσληψη αλατιού είναι πιθανώς ακόμη χαμηλότερη από τα 6,8 γραμμάρια. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά μέγιστο όριο πρόσληψης αλατιού τα 5 γραμμάρια ημερησίως και η φυσιολογική ανάγκη είναι 2-3 γραμμάρια την ημέρα (…) Μελέτες σε μεγαλύτερες πληθυσμιακές ομάδες είναι απαραίτητες για να γίνουν λεπτομερέστερες εκτιμήσεις του αυξημένου κινδύνου καρδιακής ανεπάρκειας που σχετίζεται με την κατανάλωση αλατιού».
πηγη- Iatropedia.gr
