Πάρτε μια γεύση από μια Λαμία… άλλων εποχών. Μια Λαμία πιο ρομαντική, πιο ζεστή ίσως και πιο όμορφη…
Η Πλατεία Λαού
Η δυτική πλευρά της Πλατείας Λαού το 1935. Στο αριστερό άσπρο κτίριο στεγάστηκε το καπνοπωλείο του Σκελίωνα. Το διώροφο κτίριο που δεσπόζει είναι το ξενοδοχείο “ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ” με πρόσοψη στην Πλ. Ελευθερίας.
Η βορεινή πλευρά της πλατείας την ίδια εποχή. Το ταμπλό διαφημίζει το κινηματογραφικό έργο “Επιδρομή στη Ζούγκλα”. Πίσω του το καφενείο των “Μουσικών” καθώς επίσης και εκείνο των αδερφών Βλάχου. Διακρίνεται το ξενοδοχείο “Εμπορικόν” του Ηλία Τριάντη και το καφενείο “Η Βοστόνη”.
Στην φωτογραφία βλέπουμε την πλατεία προς τη μεριά της Όθωνος. Αριστερά διακρίνεται το κτίριο του τραπεζίτη Νίκου Παπαθανασίου. Εδώ επίσης στεγάστηκε η ταβέρνα των Γεωργίου και Παπά. Δεξιά το εστιατόριο του Αργύρη Τριανταφύλλου, από το 1930 ωε το 1936. Κατόπιν, μέχρι το 1958 λειτουργούσε με την επωνυμία “Βοστόνη”. Τη διεύθυνση και εκμετάλλευση είχαν οι Πλάκας και Παπαϊωάννου.
![https://lamianow.gr/wp-content/uploads/2024/03/Iamia-Now-01-1-2-1-scaled.jpg](https://sites.google.com/site/opseislamias/_/rsrc/1468738589503/home/1/1/%CE%A0%CE%BB%CE%B1%CF%84%CE%9B%CE%B1%CE%BF%CF%8D%20%CE%BA%CE%B1%CF%86%CE%AD.jpg?height=267&width=400)
Η βορεινή πλευρά της Πλατείας Λαού κοσμείται από το θαυμάσιο νεοκλασσικό κτίριο του Σπύρου Πετρόπουλου, δημάρχου Λαμίας (1934-1937). Πρόκειται για κτίσμα της τελευταίας δεκαετίας του 19ου αιώνα. Στο ισόγειο κατάστημα λειτουργούσε καφενείο μέχρι και το 1993. Αρχικά και μέχρι το 1915, με την επωνυμία ο “Αγέλαστος”, παρατσούκλι απ΄τους Λαμιώτες στον ενοικιαστή του που αν και έλεγε σπαρταριστά αστεία, ο ίδιος ποτέ του δε γελούσε. Στη συνέχεια, μέχρι το 1925, το δούλεψε ο Μιχαλόπουλος. Ονομάστηκε “Βοστόνη” απ΄τους Ελληνοαμερικάνους Ρίζο και Πανάγο που το κράτησαν μέχρι το 1935. Την επόμενη περίοδο μέχρι το 1993 άλλαξε μερικούς ενοικιαστές. Ο επάνω όροφος από το 1920 έως το 1925 κατοικήθηκε απ΄ τον ιδιοκτήτη του. Κατόπιν μετατράπηκε σε ξενοδοχείο “ΝΕΑ ΒΟΣΤΩΝΗ” υπό τη διεύθυνση των εδελφών Γκιάτα. Στη συνέχεια πέρασε στη Βασιλική Μπακογιάννη κκαι τελευταίος διευθυντής του με την επωνυμία “Λαμία” ήταν ο Αριστ.Πετρούλιας.
Στη φωτογραφία η “ΒΟΣΤΩΝΗ” το 1978.
![https://lamianow.gr/wp-content/uploads/2024/03/Iamia-Now-01-1-2-1-scaled.jpg](https://sites.google.com/site/opseislamias/_/rsrc/1468738587034/home/1/1/%CE%95%CF%83%CF%89%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CF%8C%20%CE%BA%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85.jpg?height=256&width=400)
Η ανατολική πλευρά της πλατείας, στην αρχή της οδού Όθωνος όπου εικονίζεται το άλλοτε κτίριο του τραπεζίτη Παπαθανασίου μετά από μετατροπές. Κατεδαφίστηκε το 1978 (σήμερα στη θέση του υπάρχει το ζαχαροπλαστείο “Τουλίπα”). Λίγο πιο κάτω λειτουργούσε ο φούρνος του Μωρίκη (λειτουργεί ως φούρνος ακόμη).
Φωτογραφία από το 1975. Στην αρχή της οδού Καραϊσκάκη εικονίζεται το βιβλιοπωλείο του Δημήτρη Αναγνωστόπουλου.
Η Πλατεία Διάκου
Η πλατεία Διάκου χαράχτηκε το 1838. Τα εγκαίνια, τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα έγιναν στις 23 Απριλίου 1903. Η πλατεία δεν ήταν ακόμη διαμορφωμένη. Αυτό έγινε σταδιακά αργότερα. Η οδός Διάκου ξεκινούσε από την πλατεία Όθωνος (πλ.Ελευθερίας) και έφτανε μέχρι τη συνοικία ‘Τρουμπέ’ (τούρκικη ονομασία)διασχίζοντας το χώρο της σημερινής πλατείας Διάκου.
Λαμία δεκαετία 1930: Πλατεία Διάκου. Άνδρες του 42ου Συντάγματος Ευζώνων παρουσιάζουν όπλα
Φωτογραφία τραβηγμένη από τον Ποντικόπουλο πριν το 1950 σε επέτειο της 25ης Μαρτίου. Ένα τμήμα του δρόμου της συνοικίας Τρουμπέ: η οδός Διάκου προς νοτιοδεξιά στη γωνία τμήμα από το Σαϊπαίικο. Η άλλη γωνία του Συνοδινού, με το μπακάλικο στο ισόγειο.(από το βιβλίο της Μ. Τζιβελέκη-Πολυμεροπούλου)
Κεντρικά το άλλοτε μεγαλόπρεπο αρχοντικό των Τσαλαίων. Χτίστηκε στα 1882 και ζωγραφίστηκε από Ιταλούς ζωγράφους. Στα 1920 αγοράστηκε απ΄το Γιώργο Ποντικόπουλο. Κατεδαφίστηκε το 1970 και στη θέση του χτίστηκε το ξενοδοχείο Σαμαράς. (Ν.Δαβανέλος, Λαμία, Το Χρονικό μιας πόλης.Αθήνα 1994)
Στην αριστερή γωνία της φωτογραφίας, το σπίτι του Δυοβουνιώτη, οπλαρχηγού του 21 και ενός από τους μεγαλύτερους τσιφλικάδες της περιοχής, στα Αλεπόσπιτα. Το συγκεκριμένο σπίτι το έδωσε προίκα στην τρίτη του κόρη Στέλλα, μαζί με το δάσος Γρεβενό.
![https://lamianow.gr/wp-content/uploads/2024/03/Iamia-Now-01-1-2-1-scaled.jpg](https://sites.google.com/site/opseislamias/_/rsrc/1468738588828/home/1/1/%CE%A0%CE%BB%CE%B1%CF%84%CE%94%CE%B9%CE%AC%CE%BA%CE%BF%CF%85%20%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82.jpg?height=283&width=400)
Η Πλατεία Διάκου πευκοφυτεμένη στα 1935. Αριστερά με τα στρογγυλά παράθυρα το σπίτι του εμπόρου Αλέκου Κονταξή και ανάμεσα στα δύο κυπαρίσσια το σπίτι του Χατζίσκου που αργότερα αγοράστηκε από το δήμαρχο και βουλευτή Γ. Πλατή.
Πλατεία Ελευθερίας
![https://lamianow.gr/wp-content/uploads/2024/03/Iamia-Now-01-1-2-1-scaled.jpg](https://lh5.googleusercontent.com/-NOa76r42U6o/UssSFg3XyxI/AAAAAAAAAJ4/0413_ZBFjSk/s320/PC050335.JPG)
Η Πλατεία Ελευθερίας στις αρχές του 20ου αιώνα (διάρκεια Βαλκανικών πολέμων). Το μεγάλο κτίριο που φαίνεται στο κέντρο, είναι αυτό που στο χώρο του το 1910 έγινε η δίκη του Κιλελέρ. Γκρεμίστηκε στη περίοδο του μεσοπολέμου και στη θέση του υψώθηκε το επιβλητικό κτίριο της Εθνικής Τράπεζας (σήμερα στεγάζεται η Νομαρχία Φθιώτιδας). Δεξιά, απέναντι από το κεντρικό κτίριο που δεν υπάρχει εδώ και δεκαετίες πια, διακρίνουμε τις εργασίες ανέγερσης του ναού της Ευαγγελιστρίας (Μητρόπολης), οι οποίες συνεχίστηκαν μετά τους Βαλκανικούς πολέμους και ολοκληρώθηκαν το 1923 μετά από γενναίες δωρεές των κληρονόμων του μεγάλου επιχειρηματία – βιομηχάνου της περιοχής Αγαθοκλή και του Ευαγγ. Τσαούση, αλλά και τη συγκινητική συμπαράσταση των επιτρόπων Ν. Δούκα, Πα. Γερολυμάτου, Χρ. Κόντου και Χριστοφ. Σιοπούλου. Την ίδια εποχή, το 1912, χτίστηκε το ξενοδοχείο ‘Αχίλλειον΄στο ανατολικό τμήμα της πλατείας, το οποίο γκρεμίστηκε το 1981.
Παρακολουθώντας τις δημοσιεύσεις και τις ποικίλες διαφημίσεις στον τοπικό τύπο της εποχής (εφημερίδα ΕΠΑΡΧΙΑ) πληροφορούμαστε ότι το 1927-28 λειτουργούσε το καφεζυθεστιατόριον “ΤΑ ΗΛΥΣΙΑ” , το κέντρον
“ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΝ” όπου διεξάγονταν χοροί, συναυλίες και λοιπές καλλιτεχνικές ή εορταστικές εκδηλώσεις των κατοίκων της πόλης και των υπαρχόντων συλλόγων (π.χ από το Μουσικό Σύλλογο), ενώ το 1936 λειτουργεί και διαφημίζεται το ξενοδοχείο ύπνου “Κεντρικόν” των Αφών Βούλγαρη.
Το παζάρι του Σαββάτου στην πλατεία Σιταγοράς στα 1910.Στο κέντρο της φωτογραφίας, στην άλλη άκρη της πλατείας, διακρίνονται χαμηλά κεραμοσκέπαστα μαγαζιά. Εκεί σήμερα βρίσκεται το κτίριο της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος. Απέναντι, το διώροφο του Δρόσου Δροσόπουλου (ιδρυτικού μέλους του Πιστωτικού Συνεταιρισμού Τεχνοεργατών, στα 1900) που λειτούργησε σαν ξενοδοχείο “Παλλάδιο” και ¨ΠΑΡΚ¨. |
Η Πλατεία Σιταγοράς (Πάρκου) το 1936, δύο-τρία χρόνια πριν αναπλαστεί. Στο κέντρο διακρίνεται η οθόνη του θερινού κινηματογράφου “Παλλάς”.
Στα 1937-38 οι Λαμιώτες, μετά την ανάπλασή της, ανεπίσημα την ονόμασαν Πλατεία Πάρκου. Είχε αρκετούς πελαργούς που κάνανε βόλτες δίπλα στους περαστικούς. |
![https://lamianow.gr/wp-content/uploads/2024/03/Iamia-Now-01-1-2-1-scaled.jpg](https://sites.google.com/site/opseislamias/_/rsrc/1468738588363/home/1/1/%CE%A0%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%BF_%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CE%BF%CF%80.jpg?height=264&width=400)
Τμήμα της δυτικής πλευράς της πλατείας Σιταγοράς και της οδού Καραγιαννοπούλου στις αρχές του περασμένου αιώνα. Αριστερά το καλαίσθητο νεοκλασσικό με τα αγαλματίδια είναι το ξενοδοχείο “LA GRECE” ή “Η ΕΛΛΑΣ”. Δεξιά του το χαμηλό κεραμοσκέπαστο είναι το χάνι και μαγέρικο του Θανάση Λαϊνά. Πιο πάνω, τρίτο στη σειρά από το χάνι, το σπίτι της ξακουστής δασκάλας μουσικής και πιάνου, μαντάμ Μπερτόγια. Δεξιά της Καραγιαννοπούλου (στη διασταύρωση με τη σημερινή Βύρωνος) το σπίτι του Θανάση Στεδόπουλου και μετέπειτα του γιατρού Γαρδίκη. Απέναντί του, στο ύψος της ΠΛ.Διάκου διακρίνουμε το νεοκλασσικό του μεγαλοκτηματία Δημήτρη Ελασσώνα.
Δυτική πλευρά της Πλατείας Πάρκου το 1938. Δεξιά το νεοκλασσικό των αδελφών Αθανασίου. Στα 1915 στο ισόγειο στεγάστηκε το φαρμακείο του Παν.Τομαρά με την επωνυμία “Ιπποκράτης”. Στον επάνω όροφο το 1955 λειτουργούσε το ξενοδοχείο “ΑΙΓΛΗ¨του Λεωνίδα Ριζάκου. Στην αριστερή γωνία απέναντι το ξενοδοχείο “ΔΕΛΦΟΙ” του Βαγγέλη Κουτσόβουλου. Στη διάρκεια της κατοχής λειτούργησε ως νοσοκομείο.
Η Πλατεία Πάρκου στα 1940. Δεξιά επάνω, στην αρχή της φωτογραφίας, στην αρχή της οδού Βενιζέλου, το καφενείο του Καρπούζα που για χρόνια σέρβιρε και “ναργιλέ”. Η πλατεία ήταν το στέκι των λούστρων, των αχθοφόρων και των πλανόδιων φωτογράφων με τον τρίποδα.
ΠΗΓΕΣ:
Φωτογραφίες: Ν. Ταξ. Δαβανέλος. “Λαμία.Το χρονικό μιας πόλης”. Αθήνα 1994.
Πληροφορίες-κείμενα: 1. Η Λαμία (1881 – 1940). Ιστορική και κοινωνική έρευνα. Γ. Α. Πλατή, 1973.
https://sites.google.com/site/opseislamias/home/1/1