Στο ορεινό χωριό Άγιος Χαράλαμπος Ευρυτανίας, συναντήσαμε μια ξεχωριστή προσωπικότητα, την 88χρονη κυρία Ασπασία. Η ζωή της αντανακλά έναν κόσμο που έχει αλλάξει ριζικά από τα παλιά δύσκολα χρόνια που ζούσε.
Μας μίλησε για την εποχή όπου το φαγητό ήταν λιγοστό, τα ρούχα που φορούσε ο κόσμος ήταν μπαλωμένα και τα παπούτσια ήταν φτιαγμένα από δέρμα γουρουνιού.
Παρά τις δυσκολίες, δεν εγκατέλειψε το όνειρό της. Αν και δεν κατάφερε να τελειώσει το σχολείο, έμαθε να ράβει στη μηχανή. Στα 19 της χρόνια, παντρεύτηκε, αλλά τα δύο παιδιά της την οδήγησαν να αναγκαστεί να ξενιτευτεί στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, ψάχνοντας ένα καλύτερο μέλλον. Εκεί όμως, οι δυσκολίες δεν είχαν τελειωμό.
Οι ώρες εργασίας ήταν πολλές και η νοσταλγία για την πατρίδα και τους συγγενείς ήταν έντονη. Ωστόσο, η κυρία Ασπασία κατάφερε να δημιουργήσει μια νέα ζωή για τον εαυτό της και την οικογένειά της. Τώρα, καθώς επιστρέφει για διακοπές στην Ελλάδα, αντιμετωπίζει μια δύσκολη πραγματικότητα. Νιώθει σαν ξένη ανάμεσα σε δύο πατρίδες.
Νοσταλγεί την Ελλάδα, αλλά προτιμά και την ασφάλεια της Αμερικής. Τη στεναχωρεί το γεγονός πως βλέπει τα σημερινά Ελληνόπουλα να έχουν αλλάξει συμπεριφορά και νοοτροπία σε σχέση με την παλιά εποχή. Αναπολεί τις ευτυχισμένες στιγμές που έζησε με τον σύζυγό της στο μικρό καφενείο που είχαν παλιά στο χωριό.
Η ιστορία της κυρίας Ασπασία μας υπενθυμίζει τη δύναμη του ανθρώπινου πνεύματος και τη σημασία της αντοχής σε αντίξοες συνθήκες, καθώς και την αξία των παλιών αξιών και μνήμης.
