Η έλλειψη εμπιστοσύνης και το αίσθημα ανασφάλειας είναι κάτι που θα έπρεπε να έχει απασχολήσει τις πολιτικές και φυσικές ηγεσίες της ΕΛ.ΑΣ. Οι πολίτες θα πρέπει να εμπιστεύονται τους αστυνομικούς και όχι να είναι απέναντι τους και ούτε οι αστυνομικοί της πρώτης γραμμής να είναι ο «κυματοθραύστης» των αντιδράσεων των πολιτών.
Το πρόσφατο περιστατικό με τον θάνατο του 16χρονου Ρομά στη Θεσσαλονίκη το οποίο ερευνάται πλέον από τη Δικαιοσύνη και παράλληλα από το Αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ, επανέφερε στο προσκήνιο το ζήτημα των κανονισμών για χρήση ή μη όπλων, εάν εφαρμόζονται, εάν τελικά οι αστυνομικοί που κάνουν καταδιώξεις λειτουργούν από μόνοι τους άνευ οδηγιών από τα Κέντρα Επιχειρήσεων κλπ. Ερωτήματα που συνήθως προκύπτουν μετά από τραγικά περιστατικά. Το μεγάλο ζητούμενο ωστόσο είναι οι απαντήσεις. Μπορεί να περιλαμβάνονται στα υπηρεσιακά έγγραφα. Το θέμα είναι τι γίνεται στην πράξη, στο δρόμο…
Η κυβέρνηση αποφάσισε πρόσφατα να κοστολογήσει το έργο των ένστολων με επιπλέον 600 ευρώ ως έκτακτη οικονομική ενίσχυση. Πράγματι, οι ένστολοι κάνουν σημαντικό έργο και δεν κοστολογείται καθώς καθημερινά είναι αντιμέτωποι με τον κίνδυνο και το ενδεχόμενο ενός τραυματισμού ακόμα και θανάτου. Η κυβέρνηση ωστόσο θα έπρεπε να προϋπολογίσει επιπλέον προσλήψεις έτσι ώστε να καλυφθούν τα κενά σε αρκετές αστυνομικές υπηρεσίες. Θα πρέπει να «επενδύσει» σε πιο τακτική εκπαίδευση των αστυνομικών. Θα πρέπει να «επενδύσει» σε καλύτερο «φιλτράρισμα» των αστυνομικών που φέρουν όπλο.
Τις προάλλες βρέθηκα σε περιοχή της ανατολικής Αττικής. Σταμάτησα δίπλα σε ένα όχημα εταιρείας παροχής υπηρεσιών ασφαλείας (security). Ο υπάλληλος μου είπε πως είχε βάρδια στη συγκεκριμένη περιοχή. Αρκετοί κάτοικοι μη εμπιστευόμενοι την «άμεση δράση» της ΕΛ.ΑΣ αποφάσισαν για να προστατεύσουν τις περιουσίες τους να αναθέσουν τη φύλαξη τους σε ιδιωτική εταιρεία και να τοποθετήσουν συναγερμούς και κάμερες ασφαλείας.
Επιπλέον κόστος για αυτούς αλλά συνυπολογίζουν και το κόστος εάν βρεθούν στο στόχαστρο διαρρηκτών. Και δεν είναι οι μόνοι. Και σε άλλες περιοχές έχουν αναθέσει το έργο της φύλαξης σε ιδιωτικές εταιρείες την ίδια στιγμή που τοπικά αστυνομικά τμήματα έχουν «σηκώσει τα χέρια ψηλά» λέγοντας πως δεν γίνεται με ένα περιπολικό να καλύπτεται μια μεγάλη περιοχή όπως σε Δήμους στην ανατολική Αττική. Και δεν είναι κάτι που συνέβη τώρα. Συμβαίνει τα τελευταία χρόνια. Παράλληλα τα στατιστικά στοιχεία της λεγόμενης μικροεγκληματικότητας δεν αποτυπώνουν την πραγματικότητα καθώς αρκετοί είναι εκείνοι που λένε «και να πάω να καταγγείλω την κλοπή θα βρουν κάτι;»
Η έλλειψη εμπιστοσύνης και το αίσθημα ανασφάλειας είναι κάτι που θα έπρεπε να έχει απασχολήσει τις πολιτικές και φυσικές ηγεσίες της ΕΛ.ΑΣ. Οι πολίτες θα πρέπει να εμπιστεύονται τους αστυνομικούς και όχι να είναι απέναντι τους και ούτε οι αστυνομικοί της πρώτης γραμμής να είναι ο «κυματοθραύστης» των αντιδράσεων των πολιτών.
Πρόσφατα σε μια συζήτηση στο Δήμο Κορυδαλλού συζητήθηκε το ζήτημα της αντιμετώπισης της εγκληματικότητας και αναφέρθηκαν στο θέμα με τους Ρομά, με τον εκπρόσωπο της ΕΛ.ΑΣ. να υποστηρίζει πως το θέμα δεν είναι μόνο της Αστυνομίας και θα πρέπει να εμπλακούν και άλλοι φορείς. Η αλήθεια είναι πως όταν καλείται η ΕΛ.ΑΣ να βρει λύσεις σε κοινωνικά προβλήματα οι υπεύθυνοι κρύβονται. Ποιος και πότε όμως θα αναλάβει την ευθύνη να βρει τη λύση που χρειάζεται;
reader.gr
