Η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα, εδώ και χρόνια, δεν μας πάνε καλά. Χρεοκοπία, κορωνοϊός, μια τουρκική εισβολή, ένταση στο Αιγαίο, η οικονομική ύφεση της Πανδημίας και ποιος ξέρει τι άλλο μας περιμένει. Η απορρόφησή μας από τα προβλήματα της καθημερινότητας, δεν μας αφήνει χρόνο για γόνιμη σκέψη, μελέτη και εσωστρεφή ανασκόπηση.
Αυτό είναι και το κρίσιμο σημείο για το μέλλον: Το γεγονός ότι δεν αφιερώνουμε χρόνο στην στην πνευματική μας δραστηριότητα, με αποτέλεσμα την εμβάθυνση των προβλημάτων αλλά και την οριζόντια διασπορά τους. Όσο κι αν μοιάζει αντιφατικό, πιστεύω ότι η λύση των πρακτικών προβλημάτων μας μπορεί να προέλθει μόνο από την θεωρητική Παιδεία. Από την συντεταγμένη, οργανωμένη και αταξική διάχυσή της.
Μόνο η Παιδεία δύναται να εφοδιάσει τους νέους αλλά και τους μεγαλύτερους σε ηλικία Πολίτες με τα προσόντα που χρειάζονται για την αντιμετώπιση των δυσχερειών που διάγουμε. Όχι μονόπλευρη. Και Ανθρωπιστική και Επιστημονική. Για να μπορούν τα παιδιά μας να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα και με Λογισμό αλλά και με Όνειρο. Να επιδεικνύουν Ορθολογισμό στη διαχείριση της καθημερινότητας. Να μην πιστεύουν ότι «σβήνονται τα χρέη», ότι υπάρχουν «ενεργειακά όπλα» και «ψεκασμοί».
Να μάθουν να εξηγούν τον Κόσμο με βάση τη Φυσική, τα Μαθηματικά, τη Χημεία και τη Βιολογία και όχι τις θεωρίες συνωμοσίας. Να μάθουν ότι η εξήγηση του Κόσμου επέρχεται ως αποτέλεσμα συστηματικής προσπάθειας και μελέτης και όχι ως αποτέλεσμα «εύπεπτων» ανοησιών από αγύρτες. Και από την άλλη, είναι απαραίτητη και η Ανθρωπιστική Εκπαίδευση. Τα Αρχαία Ελληνικά και Λατινικά, η σπουδαία βάση της κλασσικής σκέψης. Η Ιστορία και η Κοινωνιολογία, το Δίκαιο και τα Οικονομικά.
Για να νιώσουμε ότι ο άνθρωπος δεν είναι ένα τεχνολογικώς πλαισιωμένο ον , αλλά μια οντότητα πολύπλευρη, μοναδική και ενδιαφέρουσα. Ο καθένας με τη δική του αξία. Η Παιδεία, λοιπόν, δεν είναι ένα θεωρητικό πρόταγμα, μια αόριστη και υψιπετής διαδικασία. Είναι μια απόλυτα επείγουσα και πιεστική ανάγκη. Χωρίς την Παιδεία και τις συνεχείς «ματαιώσεις» της, θα συνεχίσουμε να έχουμε κοινωνίες επιφανειακών – selfie – νάρκισσων και ανόητων συνωμοσιολόγων.
Και έγινε σαφές το τελευταίο διάστημα, ότι αυτό δεν είναι ένα αθώο ή «γραφικό» φαινόμενο, αλλά μια επικίνδυνη κατηφόρα. Πέραν, λοιπόν, των γνώσεων και των μεθόδων που διδάσκεται , κανείς, στην Εκπαίδευση, η Παιδεία προσφέρει και σαφή οφέλη στην διαμόρφωση κοινωνικώς ευαίσθητων, συμπονετικών και ισορροπημένων Πολιτών.
Να μην περιμένουμε ανάκαμψη της Πατρίδας σε κανέναν τομέα, αν δεν δούμε πρώτα ανάκαμψη της Εκπαιδευτικής Διαδικασίας, με αυστηρό ρυθμιστικό πλαίσιο και επαρκή οργάνωση με σαφέστατη κοινωνική και οικονομική αναγνώριση όσων Λειτουργών της επιδεικνύουν το προμηθεϊκό πνεύμα του Δασκάλου.
Τιμητής των πάντων ο Παναγιώτης. Άποψη περί πάντων και επί παντός επιστητού. Κάτι σαν φωτεινός παντογνωστης. Πάνο… Έχω σήμερα κάτι στανταρακια στο στοίχημα. Μήπως να μου πεις και τα υπόλοιπα μπας και ξελασπωσω??
Επίσης το αιώνιο ερώτημα.. Να βάλω δυόσμο στους κιοφτεδες???