Λάβαμε αυτή την επιστολή και δημοσιεύουμε ατόφια. Το ξέρουμε ότι δεν μας υπολογίζετε, ότι για εσάς είμαστε ένα τίποτα που νοιάζεστε μόνο όταν ψηφίζουμε, είτε όταν μας βάζετε φόρους. Είμαι φοιτητής και κάνω περιστασιακές δουλειές. Τώρα δουλεύω σε ένα συνοικιακό καφέ ως deliveras. Βγάζω ένα χαρτζιλίκι και μπορώ και διατηρώ την αξιοπρέπεια μου.
Πριν λίγες μέρες το αφεντικό μας κάλεσε και μας είπε ότι ένας από τους τρεις που κάνουμε deliveryπρέπει να φύγει. Μας εξήγησε ότι η κυβέρνηση θα επιβάλει «κεφαλικό φόρο στον καφέ» και άρα το κόστος για το βασικό προϊόν μας, τον καφέ, θα ακριβύνει. Μάλιστα μας είπε ότι σε κάποιες περιπτώσεις η τιμή του κιλού θα αυξηθεί κατά 60%. Μια αύξηση που αναγκαστικά θα περάσει στους πελάτες.
Παίρνω 350 Ευρώ και άλλα 150 το μήνα από τα φιλοδωρήματα δηλαδή 500 Ευρώ συνολικά. Μπορώ και συγκατοικώ με ένα ξάδελφο μου και να μην ζητώ πολλά από τους γονείς μου. Θέλω 2 χρόνια για να πάρω το πτυχίο μου και αυτή η δουλειά είναι σημαντική. Δεν είναι καριέρα αλλά είναι οξυγόνο και ένα μικρό δικαίωμα στην ελπίδα. Δεν θέλω να παρακαλέσω κανένα να με σκεφτεί. Θέλω να πω ότι είμαι θυμωμένος και θα κάνω τα πάντα να μην επιτρέψω σε κανένα να με ποδοπατάει άλλο. Δεν φταίω ούτε που σπουδάζω, ούτε που παλεύω συνεχώς να μην είμαι άνεργος. Θα με βρείτε μπροστά σας κύριοι. Δεν απειλώ απλά δεν συνθηκολογώ. Θα παλέψω για το δικαίωμα να πίνουμε καφέ χωρίς να μας τιμωρείτε και για αυτό.
Υπογραφή: Ένας θυμωμένος deliveras
