Γράφει η Νάντια Β. Γώγουλου / Το Σύνδρομο της Στοκχόλμης: Η διεθνής κοινότητα έχει «ερωτευτεί» τον «βασανιστή» της;

5 Min Read

Ο Φρόϊντ , εξέχουσα ιατρική ιδιοφυϊα του περασμένου αιώνα , είναι πάντα επίκαιρος μέσα από την ιατρική του παρακαταθήκη που αφορά την κατηγοροποίηση ψυχολογικών προφίλ και συνδρόμων της ανθρώπινης οντότητας, η επεξήγηση των οποίων πάντα σχεδόν δικαιολογεί δράσεις και αντιδράσεις κατά το ρουν της ανθρώπινης ιστορίας.

-Advertisement-

Οι τελευταίες εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο,  εξηγούνται ως επί το πλείστον με βάση τον ψυχισμό των ηγετικών φυσιογνωμιών , από τους οποίους υποκινούνται και καθοδηγούνται , κάτι που αποτελεί και την πρωτογενή δεξαμενή αιτιολογικών προσεγγίσεων καθότι η επόμενη παγκόσμια ισχυρή συνισταμένη ενεργειών , είναι το οικονομικό συμφέρον.

https://lamianow.gr/wp-content/uploads/2024/03/Iamia-Now-01-1-2-1-scaled.jpg

Γράφει η Νάντια Β. Γώγουλου, Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω, PhD(c), MSc, υπ. Διδάκτωρ Ιονίου Πανεπιστημίου, MSc Πολιτικής Δικονομίας Νομικής Παν/μίου Αθηνών, Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια Υπουργείου Δικαιοσύνης.

Το σύνδρομο της Στοκχόλμης είναι ένα ψυχολογικό φαινόμενο κατά το οποίο «όμηροι» εκφράζουν  συμπάθεια και έχουν θετικά συναισθήματα προς τους τους βασανιστές τους.  Μερικές φορές μάλιστα σε τέτοιο σημείο που φθάνει στο να τους ανέχονται , να τους υπερασπίζονται , να τους «ερωτεύονται» και εν γένει να ταυτίζονται μαζί τους. 

[Ο όρος αυτός προήλθε μετά την ληστεία που έγινε σε υποκατάστημα της τράπεζας Kreditbanken  στο Νόρμαλμστοργκ, στην κεντρική Στοκχόλμη της Σουηδίας, τον Αύγουστο του 1973. Μετά τη σύλληψη των δραστών, οι όμηροι προσπάθησαν να συλλέξουν χρήματα, για να ενισχύσουν οικονομικά τον δικαστικό αγώνα των απαγωγέων τους και αρνήθηκαν μάλιστα να καταθέσουν εναντίον τους].

- Advertisement -

Το τελευταίο χρονικό διάστημα , όσο δηλαδή το καινοφανές επιδημιολογικό φαινόμενο δεν μονοπωλεί το ενδιαφέρον, παρακολουθούμε αποσβολωμένοι την διεθνή κοινότητα, στην οποία προστρέχουμε παρακλητικά ως χώρα, να ανυψώνει διστακτικά μία ειρηνική πυξίδα ως λύση στην αδιάκοπη τουρκική προκλητικότητα εις βάρος της εδαφικής κυριαρχίας της χώρας μας, άνευ οιασδήποτε άλλης νουθεσίας , αποτελεσματικής ή σοβαρής οικονομικής ή νομικής κύρωσης.


Μάλιστα εντυπωσιάζει αρνητικά , αρχικώς η απάθεια , έπειτα η αδιαφορία , στη συνέχεια η ανοχή και σταδιακά ο υφέρπων «θαυμασμός» με τον οποίο περιβάλλει την γείτονα χώρα , η οποία επιδίδεται καθημερινά σε ένα κρεσέντο επίδειξης θράσους και ολικής καθυποταγής προς πάσα κατεύθυνση. 

Η Διεθνής και η Ευρωπαϊκή ηγεσία, μοιάζει αποσβολωμένη, «μαγεμένη» από τον επίδοξο ηγετικό «βασανιστή» της,  έρμαιο των αδηφάγων ιμπεριλιαστικών ορέξεων του Ανατολίτη ηγέτη , παρουσιάζοντας μία σαστισμένη αντίδραση στις εξωφρενικές και εξόφθαλμα παράνομες πολιτικές και νομικές ενέργειές του,  την ίδια στιγμή που το οπλοστάσιο της είναι γεμάτο από συμβατικά όπλα μέχρι και υπερσύγχρονους πυρηνικούς πυραύλους.

Η ανεξήγητη με τη λογική -αλλά απολύτως επεξηγούμενη δια της φροϊδικής παρακαταθήκης- στάση της αυτή , ενθαρρύνει ακόμη περισσότερη την πολιτική αναλγησία της γείτονος χώρας , και ενδυναμώνει τον «χορό της παραφροσύνης» της , χωρίς να νοιάζεται σε τελευταία ανάλυση ούτε για το γόητρό της ως πανίσχυρη παγκόσμια «ελίτ» , η οποία τείνει να καταρρέει ως χάρτινη τίγρη στα «ψυχικά» κελεύσματα του σύγχρονου σουλτάνου.


Η μονοπρόσωπη σταυροφορία της Ελλάδος μοιάζει ανεπαρκής , τη στιγμή που- ιστορικά για ακόμη μία φορά- η Δύση αδυνατεί να προστρέξει προς ουσιαστική μας βοήθεια..


 Ζούμε στο γεωγραφικό σταυροδρόμι μίας «ειρηνικής λάβας» , ειρηνικής όπως μας προτρέπει η διεθνής κοινότητα αλλά εντούτοις -σιγοκαιόμενης και μη φλεγόμενης- λάβας που ανάβει ποικιλοτρόπως από την όμορη επικράτεια..

Δυστυχώς ,  τα τραύματα των παιδικών μας χρόνων μοιάζουν πολλές φορές αγιάτρευτα αλλά όταν οι φορείς τους αποκτήσουν εξουσία, αναζωπυρώνται χωρίς αναστολές και φαντάζουν Χίμαιρες που λεηλατούν και κατατρώγουν κάθε τι υγιές στο πέρασμά τους..

Άλλωστε όπως υπογραμμίζει και ο Καρλ Γιούγκ (Ελβετός ψυχίατρος , 1875-1961): «Ο υγιής άνθρωπος δεν βασανίζει τους άλλους. Γενικά είναι οι βασανισμένοι που εξελίσσονται σε βασανιστές».

Η διεθνής κοινότητα μοιάζει «γοητευμένη» από τον «βασανιστή» της , απρόθυμη να τον καταγγείλει και πρόθυμη να τον «ενισχύσει» παραδιδόμενη στην υποβόσκουσα πολιτική και στρατιωτική «έλξη» που της ασκεί…

Ίσως εξηγείται το γιατί η βοήθεια που δεν έφθασε ποτέ στον Κεράτιο Κόλπο μπορεί να μην φθάσει και σήμερα , μόλις λίγο πιο κάτω γεωγραφικά , στο Αιγαίο πέλαγος..

-Advertisement-
Share This Article
Follow:
Η ανεξάρτητη ηλεκτρονική εφημερίδα ενημέρωσης της Λαμίας και της Στερεάς Ελλάδας. Γιατί η ενημέρωση χρειάζεται άποψη.
3 Comments

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *