Στις 03.00 π.μ. τα ξημερώματα της Παρασκευής 18 Ιουνίου, λίγο πριν οδηγηθεί στα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων κι αφού ήδη είχε ομολογήσει το αποτρόπαιο έγκλημά του, ο πιλότος Μπάμπης Αναγνωστόπουλος έδωσε στην Ασφάλεια μια ακόμη συμπληρωματική απολογία. Σε αυτήν οι αστυνομικοί του ζητούν να περιγράψει και πάλι τι προηγήθηκε της δολοφονίας της 20χρονης Καρολάιν.
-Advertisement-
ΕΡΩΤΗΣΗ
– Μπορείς να μας περιγράψεις ακόμη μια φορά τη στιγμή που αγκάλιασες τη σύζυγό σου και μετά από 5 λεπτά κατάλαβες ότι δεν κουνιόταν;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
– Η Καρολάιν κοιμόταν μπρούμυτα και η δεξιά πλευρά του προσώπου της ακουμπούσε στο μαξιλάρι. Ξάπλωσα δίπλα της προσπαθώντας να της πω ότι αυτό που έκανε στη Λυδία ήταν πάρα πολύ άσχημο. Αυτή δεν ήθελε ούτε να με ακούσει. Μου είπε να φύγω και εγώ και η Λυδία. Τότε λοιπόν, όπως ήταν μπρούμυτα ξαπλωμένη, πήγα από πάνω της, προσπαθώντας να την κάνω να με ακούσει. Αυτή τιναζόταν για να με πετάξει από πάνω της, αλλά όσο αυτή τιναζόταν, τόσο εγώ την πίεζα γιατί το μόνο που ήθελα ήταν να με ακούσει. Ενώ ήμασταν σε αυτή την κατάσταση, εγώ από πάνω της να την πιέζω και αυτή να τινάζεται, το μπροστά μέρος του προσώπου της, δηλαδή το στόμα, η μύτη και τα μάτια της κόλλησαν στο μαξιλάρι. Δεν θυμάμαι αν εκείνη τη στιγμή της πίεσα με τα χέρια μου το κεφάλι, νομίζω όμως ότι με το βάρος του σώματός μου της πίεζα το κεφάλι. Όσο την πίεζα της είπα 2-3 φορές: “Τη μικρή δεν θα την ξαναχτυπήσεις”. Αυτό όλο πρέπει να κράτησε κάνα πεντάλεπτα, μέχρι που κατάλαβα ότι η Καρολάιν είχε σταματήσει να κουνιέται. Στη συνέχεια μέσα στον πανικό μου, προσπάθησα να την συνεφέρω, είδα όμως πως αυτό ήταν μάταιο.
ΕΡΩΤΗΣΗ
-Advertisement-
– Στην προηγούμενη έκθεση εξέτασης, μας περιέγραψες πώς δέθηκες πριν έρθουν οι Αστυνομικοί. Θυμάσαι αν τα χέρια σου τα έδεσες μπροστά ή πίσω από τα πόδια σου;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
– Θυμάμαι ότι τα έδεσα πίσω από τα πόδια μου. Έδεσα τα πόδια μου μεταξύ τους. Στη συνέχεια έδεσα τα πόδια μου στις τάβλες του κρεβατιού και τελευταία όπως είναι φυσικό έδεσα τα χέρια μου πίσω από τα πόδια μου.
Οι καταθέσεις – κλειδιά για την αποκάλυψη της αλήθειας
Συγκλονίζουν οι καταθέσεις των προσώπων που γνώριζαν το ζευγάρι. Η ιατροδικαστής στην κατάθεσή της περιγράφει, ότι το θύμα, η 20χρονη Καρολάιν κοιμόταν πριν μπει στη “διαδικασία μηχανισμού του θανάτου”. “Η καρδιακή συχνότητα ενός ατόμου εν ηρεμία ή σε φυσική δραστηριότητα εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως την ηλικία, την κατάσταση της καρδιάς ή αν το άτομο βρίσκεται σε κατάσταση σωματικού ή ψυχικού στρες. Από τις τιμές που μου αναφέρεται θεωρώ ότι η καρδιακή συχνότητα από 48 έως 58 η οποία καταγράφεται 1:41 έως 3:51 της 11ης Μαΐου 2021 αντιστοιχεί σε περίοδο ύπνου” αναφέρει χαρακτηριστικά. Εντύπωση προκαλεί και η κατάθεση της μητέρας της άτυχης γυναίκας, η οποία όπως είπε στους αστυνομικούς δεν είχε καμία εικόνα για καβγάδες και προβλήματα στο ζευγάρι.
Σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση ο θάνατος της Καρολάιν επήλθε συνέπεια ασφυξίας λόγω απόφραξης των έξω στομίων των αεροφόρων οδών. Σε κάθε περίπτωση από τα ευρήματα της νεκροψίας νεκροτομής συμπεραίνεται ότι ο θάνατος ήταν αγωνιώδης και δεν επήλθε ακαριαίως.
=Advertisement=
Η κατάθεση της γειτόνισσας (συμπληρωματική 17/6 )
Εμένα με πήρε ο ύπνος στον καναπέ του σαλονιού του σπιτιού μου, που βρίσκεται στο ισόγειο. Σαν άνθρωπος κοιμάμαι πολύ ελαφρά. Την 4:20 ώρα άκουσα ένα θόρυβο σαν «γντουπ» και αμέσως μετά έναν ήχο που έβγαλε ο σκύλος της Καρολάιν. Αυτός ο ήχος ήταν στιγμιαίος και κατάλαβα ότι ήταν κλάμα του ζώου και όχι γάβγισμα. Αυτό σας το λέω γιατί αγαπάω πολύ τα ζώα και καταλαβαίνω πότε ένα σκυλί κλαίει. Πάντως γάβγισμα δεν άκουσα καθόλου ούτε πριν ούτε μετά το κλάμα του ζώου. Αν ο σκύλος των παιδιών δίπλα γαβγίζει θα το άκουγα σίγουρα. Ο σκύλος βέβαια ήταν ήσυχος και δεν ακουγόταν αλλά όπως σας είπα και την προηγούμενη φορά το σπίτι το δικό μου και της Καρολάιν είναι μεσοτοιχία και ακούγονται ήχοι από το ένα σπίτι στο άλλο. Για να σας δώσω να καταλάβετε ότι ακούγονται όλα αν μία γάτα της Καρολάιν νιαουρίσει εγώ την ακούω και μάλιστα σε τέτοιες περιπτώσεις έστειλα μήνυμα στην Καρολάιν να μου πει αν όλα ήταν καλά με τα ζωάκια. Για να συνεχίσω όμως αυτό που σας έλεγα μετά το κλάμα του σκύλου το μόνο που άκουσα ήταν κάποια βήματα στη σκάλα. Απ’ όσο κατάλαβα αυτά τα βήματα ήταν από έναν άνθρωπο και μου φάνηκε σαν να κατέβαινε τη σκάλα. Στην ερώτηση που μου κάνετε σας λέω πως δεν άκουσα καθόλου ούτε φωνές ούτε ουρλιαχτά από το σπίτι των παιδιών εκείνη τη νύχτα. Αν η Καρολάιν φώναζε θα το άκουγα σίγουρα κι αυτό αφού όπως σας είπα άκουγα τα νιαουρίσματα από τις γάτες πόσο μάλλον τη νύχτα που δεν ακούγονται γενικά θόρυβοι, σίγουρα θα άκουγα ουρλιαχτά.
Tι κατέθεσε η ιατροδικαστής
Αμέσως μόλις είδα το ρολόι που φορούσε το θύμα και γνωρίζοντας ότι αυτού του είδους τα ρολόγια καταγράφουν πολλαπλές παραμέτρους της δραστηριότητας και καρδιακής λειτουργίας, θεώρησα ότι έπρεπε να το βγάλω αμέσως ώστε να προστατευθεί και να μεταφερθεί για αξιολόγηση στα εγκληματολογία εργαστήρια. Μόλις το αφαίρεσα ακολούθησα τη διαδικασία διαπίστωσης του θανάτου η οποία έγινε στις 10 η ώρα στις 11 Μαΐου 2021. Από τα δεδομένα λοιπόν που έχουν καταγραφεί στο smartwatch και μου εκθέτετε εκτιμώ τα ακόλουθα: Η καρδιακή συχνότητα ενός ατόμου εν ηρεμία ή σε φυσική δραστηριότητα εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως την ηλικία, την κατάσταση της καρδιάς ή αν το άτομο βρίσκεται σε κατάσταση σωματικού ή ψυχικού στρες. Από τις τιμές που μου αναφέρεται θεωρώ ότι η καρδιακή συχνότητα από 48 έως 58 η οποία καταγράφεται 1:41 έως 3:51 της 11ης Μαΐου 2021 αντιστοιχεί σε περίοδο ύπνου. Το ίδιο θεωρώ και για την καταγραφή στις 3: 58 ώρα που οι παλμοί είναι 61 λεπτό. Στις 4:05 οι παλμοί αυξάνονται κατά 50 τοις 100 περίπου από τους παλμούς που είχε το άτομο εν ηρεμία στον ύπνο του. Θεωρώ ότι εκείνη τη χρονική στιγμή το άτομο βρισκόταν σε κατάσταση πολύ ισχυρού ψυχικού ή σωματικού στρες. Με δεδομένο ότι έχω προσδιορίσει την ώρα του θανάτου κατά τη στιγμή της αυτοψίας του χώρου στις πέντε με έξι ώρες από τις 10 η ώρα που ήταν η ώρα της αυτοψίας, θεωρώ απολύτως συμβατό η διαδικασία του μηχανισμού του θανάτου να έλαβε χώρα από τις 4:05 έως τις 4:11. Στις 4:11 ώρα είναι η τελευταία καταγραφή του smartwatch και θεωρώ ότι αμέσως μετά επήλθε ο θάνατος. Από την νεκροψία και νεκροτομή είχα συμπεράνει ότι διαδικασία του θανάτου πράγματι διήρκεσε μερικά λεπτά ότι δηλαδή ο θάνατος δεν ήταν ακαριαίος.
Για τον πιλότο: τον εξέτασα περί ώρα δύο 11 Μαΐου 2021 δηλαδή 8 ώρες περίπου μετά την 6:08 ώρα. Η επικοινωνία ήταν άριστη δεν έφερε κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, ούτε εμφάνιζε ασφυκτικά σημεία. Αποκλείω την πιθανότητα ο άνδρας που εξέτασα, ηλικίας 33 ετών, πιλότος στο επάγγελμα και χωρίς κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, να έχει παραμείνει επί 2 ώρες σε κατάσταση αναισθησίας. Η απώλεια των αισθήσεων σε ένα άτομο για οποιοδήποτε λόγο όπως φόβο, υπογλυκαιμία ή προσωρινή πρόκληση ασφυξίας, αναμένεται να διαρκέσει 10 λεπτά της ώρας και σε καμία περίπτωση 2 ώρες. Σε κάθε περίπτωση ένας νεαρός υγιής άνθρωπος δεν θα μπορούσε να παραμείνει λιπόθυμος επί 2 ώρες. Οι σωματικές του βλάβες ήταν όλες ελαφρές.
Η κατάθεση του εκπαιδευτή
Άφησα λίγες μέρες να περάσουν και μετά την κηδεία της συζύγου του, τον πήρα τηλέφωνο. Εγώ θύμισα στον Μπάμπη ότι πριν λίγα χρόνια είχα πέσει θύμα ληστείας στο σπίτι μου. Στη ροή της κουβέντας και στις περιγραφές που κάναμε, καταλάβαμε ότι υπήρχαν πολλές ομοιότητες στις δύο αυτές περιπτώσεις. Ο Μπάμπης, όπως μου είπε, θυμόταν το περιστατικό και εμένα που ‘χα τραύματα στο κεφάλι. Η ληστεία που είχε γίνει σε μένα και τη σύζυγό μου ήταν βάναυση, αφού η γυναίκα μου νοσηλεύτηκε πολλές μέρες στο ΚΑΤ από το ξύλο που είχε φάει από τους ληστές και στην αρχή δεν ξέραμε αν θα καταφέρει να ζήσει. Γι’ αυτόν τον λόγο εκείνο το διάστημα συζητιόταν πολύ στην εταιρεία που δούλευα παλιά και σε όλα τα αεροδρόμια που υπήρχαν γνωστοί μου. Για το περιστατικό αυτό είχα μιλήσει και σε προσωπικό επίπεδο με πολλούς συναδέλφους και φυσικά το είχαμε συζητήσει και με τον Μπάμπη που είχα μία ιδιαίτερη σχέση. Τον Μπάμπη τον συμπαθώ πολύ για το ήθος και το χαρακτήρα του. Φυσικά λοιπόν για μένα και τη σύζυγό μου ήταν μια τραυματική εμπειρία και στις συζητήσεις που κάναμε ήμουν πάντα αναλυτικός για να καταλάβουν όλοι οι υπόλοιποι τι πραγματικά περάσαμε στα χέρια αυτών των ανθρώπων.
Η κατάθεση της ψυχολόγου
Ο Μπάμπης με βρήκε μέσω του site doctoranytime, όπου υπάρχει αγγελία με το βιογραφικό μου και το τηλέφωνο του γραφείου μου. Ο λόγος που με προτίμησαν είναι η προηγούμενη ιδιότητα μου ως μαία, δεδομένου ότι όταν ήρθαν σε μένα είχαν ήδη την μπέμπα τους. Η πρώτη μας επικοινωνία ήταν 14 Νοεμβρίου 2020, ενώ η πρώτη μας συνάντηση 17 Νοεμβρίου 2020. Οι συνεδρίες μας ήταν μια φορά την εβδομάδα για τον καθένα από τα παιδιά. Τα παιδιά έκαναν ατομικά ψυχοθεραπεία, πλην ορισμένων περιπτώσεων που χρειάστηκε να κάνουν μαζί. Στο γραφείο μου ερχόντουσαν μαζί και έπαιρναν και την μπέμπα τους μαζί. Τα παιδιά ήταν πάρα πολύ γλυκά και συμπαθητικά. Όλοι τα συμπαθούσαμε και τα αγαπούσαμε στο γραφείο. Τις συνεδρίες τις διακόψαμε τον Φεβρουάριο που μας πέρασε. Τα παιδιά μου είπαν ότι ήταν εντάξει και δεν χρειαζόντουσαν περαιτέρω βοήθεια και κάπως έτσι διακόψουμε τις συνεδρίες. Είναι ένα ειδεχθές έγκλημα και μακάρι να βρείτε αυτούς που το έκαναν.
Η κατάθεση της μητέρας της Καρολάιν
Είμαι η μαμά της Καρολάιν που σκοτώθηκε πριν λίγες ημέρες μέσα στο σπίτι στα Γλυκά Νερά. Ακόμη δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που έχει γίνει. Η Καρολάιν ήταν πολύ καλό παιδί, άριστη μαθήτρια και συμμετείχε σε όλες τις δραστηριότητες. Ήταν σημαιοφόρος, πήγαινε στους προσκόπους, έκανε καταδύσεις, θέατρο κι άλλες δραστηριότητες. Με τον Μπάμπη γνωρίστηκαν στην Αλόννησο όταν ήταν 16 χρονών περίπου. Είχαν γνωριστεί σε κοινή παρέα. Εμείς ξέραμε για την σχέση τους και αν και η Καρολάιν ήταν λίγο μικρή σε ηλικία, βλέπαμε ότι είναι αγαπημένοι και στηρίξαμε τα παιδιά. Πριν από 11 μήνες γέννησε ένα κοριτσάκι, τη Λύδια. Από τότε την έβλεπα κάθε μέρα πολύ χαρούμενη κι ευτυχισμένη και μου έλεγε ότι περνάει παρά πολύ καλά. Δεν μου έκανε ποτέ παράπονα ότι κουράζεται ή ότι έχει προβλήματα. Μιλούσαμε κάθε μέρα στο τηλέφωνο με βιντεοκλήση και μπορούσα να βλέπω ότι πράγματι είναι καλά. Στο τηλέφωνο μιλήσαμε τελευταία φορά το βράδυ της Δευτέρας. Δεν μου φάνηκε να την απασχολεί κάτι. Είπαμε καληνύχτα και κλείσαμε το τηλέφωνο. Την επόμενη μέρα το πρωί ήμουν στο σπίτι μου στην Αλόννησο, ήρθαν κάποιες φίλες μου και μου είπανε για το κακό που έγινε. Έκανα και εγώ κάποια τηλεφωνήματα και σιγουρεύτηκα για το κακό. Τι έγινε μέσα στο σπίτι δεν ξέρω, ούτε θέλω να μάθω γιατί με πονάει πολύ. Δόξα τω Θεώ η Λυδία είναι καλά.
