Μένουν λιγότερες από δέκα ημέρες για να ξεκινήσει το Μουντιάλ του Κατάρ και η προσοχή των φιλάθλων εκτός από κάποια από τα φαβορί (όπως η Βραζιλία, η Αργεντινή και η Γαλλία) στρέφεται και στους ποδοσφαιριστές που μπορούν να κάνουν τη διαφορά με τις ικανότητές τους.
Ο νικητής της Χρυσής Μπάλας, Καρίμ Μπενζεμά, ο… ξεχασμένος Κριστιάνο Ρονάλντο που θα ψάξει παρηγοριά με το εθνόσημο, ο ορεξάτος τόσο αγωνιστικά όσο και για τη διάκριση που θα τελειώσει μια για πάντα την κόντρα με τον CR7, Λιονέλ Μέσι, ο Σαντιό Μανέ που τελικά μπήκε στην αποστολή της Σενεγάλης παρά τους αρχικούς φόβους για σοβαρό τραυματισμό, και ο τρομερά φορμαρισμένος Κέβιν Ντε Μπρόινε είναι κυρίως αυτοί που περιμένουν όλοι να θαυμάσουν στα γήπεδα του Κατάρ.
Ωστόσο υπάρχουν και άλλοι λιγότερο δημοφιλείς παίκτες, που κάποιοι σίγουρα ανυπομονούν να δουν σε τι επίπεδο θα εμφανιστούν. Ένας από αυτούς είναι και ο Γκιγιέρμο Οτσόα, ο οποίος ετοιμάζεται για το πέμπτο Μουντιάλ της πολύχρονης καριέρας του κάτω από τα γκολπόστ του Μεξικό.
Από συμπληρωματικός, βασικός και αναντικατάστατος
Ήταν το αρκετά μακρινό 2005 όταν ο Οτσόα θα περνούσε για πρώτη φορά το κατώφλι της εθνικής του, με τον Ρικάρντο Αντόνιο Λα Βόλπε να δίνει το βάπτισμα του πυρός στον τότε πιτσιρικά δίνοντάς του φανέλα βασικού σε ένα φιλικό κόντρα στην Ουγγαρία. Εκείνο το παιχνίδι λίγο πριν το τέλος του έτους θα έμενε για πάντα αξέχαστο στον Οτσόα, ωστόσο παρά την όρεξη για περισσότερα θα έπρεπε να περιμένει κι άλλο μέχρι να να ντεμπουτάρει σε επίσημο, όπερ και έγινε στις 8 Ιουνίου του 2007 απέναντι στην Κούβα για το Gold Cup.
(Το Gold Cup, για τους λιγότερο μυημένους, διεξάγεται κάθε δύο χρόνια για να κρίνει τον υπερπρωταθλητή της CONCACAF, με τις ομάδες ωστόσο να κατεβάζουν ως επί το πλείστον μικρότερους σε ηλικία και πιο άπειρους ποδοσφαιριστές)
Νωρίτερα είχε μεσολαβήσει η πρώτη του αποστολή σε Μουντιάλ με το Μεξικό, αποτελώντας την τρίτη αλλαγή στα γήπεδα της Γερμανίας (2006) με αποτέλεσμα να μην πάρει λεπτό συμμετοχής, ενώ δευτερεύοντα ρόλο είχε και στο επόμενο τουρνουά, αυτό της Νοτίου Αφρικής (2010). Η στιγμή του να λάμψει ήρθε στη διοργάνωση της Βραζιλίας το 2014. Έχοντας παίξει για τρία χρόνια στην Αζαξιό, σε ένα πρωτάθλημα όπως η Ligue 1 που με το στυλ του δίνει την ευκαιρία στους πολύ αθλητικούς τερματοφύλακές του να «γράψουν» πολλές αποκρούσεις, ο Οτσόα είχε ζεστάνει μηχανές και έκανε τον κόσμο να παραμιλάει, ειδικά μετά το παιχνίδι κόντρα στην οικοδέσποινα το οποίο τελείωσε 0-0 χάρη σ’ εκείνον και τις 12 αποκρούσεις του. Η μία πιο εντυπωσιακή από την άλλη.
Το χαρακτηριστικό του στυλ με τα σγουρά μακριά μαλλιά και την κορδέλα, η ομοιότητά του με έναν από τους πιο δημοφιλείς τηλεοπτικούς χαρακτήρες της περιόδου, τον Τεντ Μόζμπι από το «How I Met Your Mother», και οι επιδόσεις του στο χορτάρι τον έκαναν αμέσως μια από τις πιο αναγνωρίσιμες φιγούρες της διοργάνωσης, κι από «Οτσόα» έγινε ο αγαπημένος «Μέμο» των Μεξικανών.
Τα… ίδια έκανε και μια τετραετία αργότερα, κρατώντας ανέπαφη την εστία του με την κάτοχο του τροπαίου, Γερμανία, στη φάση των ομίλων, δεχόμενος… μόνο τρία γκολ σε ένα πολύ παραγωγικό τέταρτο για τους Σουηδούς, και τρομάζοντας ξανά τους Βραζιλιάνους στη φάση των «16», με τη «Σελεσάο» να επικρατεί εν τέλει χάρη σε δύο γκολ στο δεύτερο ημίχρονο -το ένα δύο λεπτά πριν το φινάλε.
Ένα τσουβάλι αποκρούσεις και τα… έξι δάχτυλα
Ο Οτσόα μπορεί να ήταν από τις ατραξιόν των Μουντιάλ, ωστόσο λίγοι τον έβλεπαν να αγωνίζεται σε τακτική βάση. Όταν έφυγε το 2014 από την υποβιβασμένη πλέον Αζαξιό πήγε στη Μάλαγα, αλλά εκεί δεν έκανε κάτι τρομερό. Ο δανεισμός του στη Γκρανάδα το 2016-17 ήταν αρκετά γεμάτος από συμμετοχές, όμως δεν τον κράτησε στις «μεγάλες» ποδοσφαιρικές χώρες μιας και η επόμενη σεζόν τον βρήκε στη Σταντάρ Λιέγης, πριν πάρει τον δρόμο του επαναπατρισμού για την Κλουμπ Αμέρικα στην οποία παραμένει έως και σήμερα. Για την ιστορία, όπως φαίνεται θα παραμείνει εκεί και τον επόμενο 1.5 χρόνο, με το σήριαλ για την υπογραφή του να φαίνεται πως θα έχει αίσιο τέλος.
Η μικρή προβολή και η μέτρια καριέρα συλλογική καριέρα του συγκριτικά με τα Μουντιάλ όπου… έβγαζε μάτια, δημιούργησε έναν αστικό μύθο πως ο Οτσόα είχε έξι δάχτυλα στο δεξί του χέρι, κάτι που ευτυχώς σταμάτησε να αναπαράγεται από κάποια φάση και μετά.
Η «μίξη Κασίγιας, Μπουφόν και Νόιερ» και η γκρίνια στην πατρίδα του
Λίγο πριν την έναρξη του Μουντιάλ οι παλιοί θυμήθηκαν τον Οτσόα για να μαθαίνουν και οι πιο καινούργιοι, με αρκετούς (ποδοσφαιρικούς) λογαριασμούς στα social media να αναφέρουν πως «απομένουν λίγες ημέρες για να αποτελέσει αυτός ο άνθρωπος μια μίξη των Κασίγιας, Μπουφόν και Νόιερ. Όμως το κλίμα δεν είναι το ίδιο πανηγυρικό για τον ίδιο και στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.
Μπορεί ο πορτέρο της Αμέρικα να είναι αυτός με τις περισσότερες συμμετοχές με την «Τρι» έχοντας φτάσει πλέον τις 130, μπορεί να έχει κάνει όσα προαναφέρθηκαν στα μεγάλα τουρνουά, αλλά το κλίμα στο Μεξικό μόνο αποκλειστικά υπέρ του δεν είναι, σε μια γνώριμη κατάσταση στην συγκεκριμένη εθνική, αφού οι σημαίες δύσκολα κατεβαίνουν αν δεν πρόκειται για δικιά τους επιθυμία.
Πιο πρόσφατο παράδειγμα ήταν ο Ράφα Μάρκες, με τον «El Kaiser» να μην αποχωρεί πριν φτάσει κι αυτός τις πέντε συμμετοχές σε τελική φάση, για να μπει στο κλειστό κλαμπ των ποδοσφαιριστών που το έχουν καταφέρει, δίπλα στους Λόταρ Ματέους (Γερμανία), Τζίτζι Μπουφόν (Ιταλία) και Αντόνιο Καρμπαχάλ (Μεξικό).
Στα 38.5 αποσύρθηκε ο Μάρκες, στα 37.5 και συνεχίζει ο Οτσόα, που ακούει αρκετά σημαντική μερίδα συμπατριωτών του να τον αποκαλεί… δεινόσαυρο που δεν δίνει την ευκαιρία στους νεότερους για να αναδειχθούν ενδεχομένως κι αυτοί μέσα από ένα Μουντιάλ, όπως ο Κάρλο Ασεβέδο της Σάντος Λαγκούνα που δεν θα πάει Κατάρ, αλλά και ο Άλεξ Παντίγια για τον οποίο λέγεται πως στην Ισπανία ενδιαφέρονται να του δώσουν φανέλα στην πρώτη ομάδα πατώντας στην διπλή υποκοότητά του.
Οι υπόλοιποι, πάντως, ανυπομονούμε να τον δούμε και πάλι εν δράσει για να φανεί εάν ο «Μέμο» παραμένει στο ίδιο επίπεδο παρά την προχωρημένη ηλικία του για τα ποδοσφαιρικά δεδομένα.
protothema.gr
