Σημεία συνέντευξης του Αναπληρωτή Υπουργού Αθλητισμού και Βουλευτή Φθιώτιδας, Γιάννη Οικονόμου, στο ραδιοφωνικό σταθμό, Real 97.8 FM και τον δημοσιογράφο, Νίκο Χατζηνικολάου:
- Σεμνότητα και πραγματισμός η κουλτούρα της διακυβέρνησης Μητσοτάκη
Για να υπάρξει θετικό αποτέλεσμα μιας διακυβέρνησης, στις μέρες μας, θέλει πολλή και σκληρή δουλειά. Θέλει τεχνογνωσία, ρεαλισμό, να αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο όπως είναι και όχι όπως θα ήθελες εσύ στο μυαλό σου να είναι. Να αλλάζεις πράγματα, προφανώς, αλλά να μη κινείσαι στον αστερισμό της ουτοπίας ή της αυταπάτης. Να έχεις γρήγορα αντανακλαστικά, να μπορείς να καταλαβαίνεις και να μεταφράζεις τι συμβαίνει στη γειτονιά σου, στη χώρα σου, στον πλανήτη, γιατί η αλληλεπίδραση είναι άμεση και γρήγορη. Θέλει πραγματισμό και έμφαση στο αποτέλεσμα. Και αυτό δεν έρχεται με λόγια, ούτε με δοξασίες, αποδοκιμασίες και αφορισμούς. Έρχεται με δουλειά.
Η άσκηση της διακυβέρνησης σήμερα είναι πολύ δυσκολότερη από ό,τι ήταν σε οποιαδήποτε άλλη στιγμή στο παρελθόν. Πάντοτε η Δημοκρατία χρειάζεται ώριμα κόμματα, κόσμο που να αντιλαμβάνεται τι πρέπει να γίνει, υπεύθυνους ανθρώπους, θεσμική σοβαρότητα. Εμείς, από την πλευρά μας, αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι να ανταποκριθούμε στην εντολή των πολιτών. Όσο εμείς κάνουμε καλά την δική μας δουλειά ο πολιτικός χώρος της Νέας Δημοκρατίας θα διευρύνεται και θα μεγαλώνει την απόσταση του από άλλα πολιτικά κόμματα που δεν αντιλαμβάνονται την άσκηση πολιτικής, έτσι όπως την περιέγραψα.
Πρωτίστως, στην πολιτική δεν πρέπει να βλέπεις έναν αντίπαλο, αυτόν δηλαδή που θέλει να πείσει τον κόσμο για να κερδίσει περισσότερη υποστήριξη. Στην πολιτική πρέπει να βλέπεις ως αντίπαλο τα προβλήματα των πολιτών και εκεί δεν χωράει καμία αλαζονεία και κανένας εφησυχασμός. Αυτή, άλλωστε, είναι η αντίληψη του Πρωθυπουργού. Το είπε από την πρώτη στιγμή, το είπε μετά το αποτέλεσμα των πρώτων εκλογών, ήταν βασικό σημείο του μηνύματός του ως Πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων το βράδυ που τον επανεξέλεξαν οι Έλληνες πολίτες Πρωθυπουργό, αλλά και το κεντρικό του μήνυμα στο πρώτο μας Υπουργικό Συμβούλιο. Είναι όλη η κουλτούρα της διακυβέρνησης Μητσοτάκη με σεμνότητα, κοντά στον κόσμο, δουλειά σκληρή για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα και να ανοίγουμε συνεχώς καινούριους δρόμους στις επόμενες γενιές, να διαμορφώνουμε τις προϋποθέσεις, ώστε η χώρα να κάνει βήματα και να κατακτά θέσεις και να πηγαίνει ψηλά με ορίζοντα τετραετίας, δεκαετίας. Και για το παρόν, αλλά και για τις επόμενες γενιές.
Το βασικό κριτήριο για μια Κυβέρνηση είναι η αποτελεσματικότητά της. Ο Πρωθυπουργός συγκρότησε μια Κυβέρνηση με βάση το πώς κατά τη δική του εκτίμηση το κυβερνητικό σχήμα θα αποδώσει τα καλύτερα δυνατά, θα ανταποκριθεί στις προσδοκίες της κοινωνίας, στις δικές του πολύ υψηλές προσδοκίες σε ένα πρόγραμμα, ένα σχέδιο δράσης και μια μορφή διακυβέρνησης -που δοκιμάστηκε και το προηγούμενο διάστημα, θα βελτιωθεί εκεί που έπασχε, θα ενισχυθεί ακόμη περισσότερο εκεί που πρέπει να τρέξουμε γρηγορότερα- με στόχο να πετύχουμε τους στόχους μας, να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα των πολιτών, να μειώσουμε τις ανισότητες, να σταθούμε στο πλευρό τους, αντιμετωπίζοντας ό,τι προκλήσεις μας τύχουν και να ανοίξουμε δρόμους προκοπής για όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες.
Για την παραίτηση του κ. Τσίπρα
Η ιστορική αποτίμηση της μέχρι τώρα διαδρομής του κ. Τσίπρα στην πολιτική σκηνή είναι κάτι που θα γίνει, όπως πάντα, από τους επιστήμονες σε χρόνο μεταγενέστερο. Η πολιτική αποτίμηση -εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο ενίσχυσε τα ποσοστά του, που έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία μέσα στο περιβάλλον εκείνο, που διαχειρίστηκε την εξουσία, που άσκησε την αντιπολίτευση- είναι βασισμένη σε αντικειμεινικά γεγονότα. Ο κ. Τσίπρας ξόδεψε όλο του το κεφάλαιο, την ενέργεια και τον εαυτό για πράγματα που δεν έπρεπε και δεν επαρκούσε ενδεχομένως για όσα πράγματα έπρεπε, για να ασκηθούν οι χρησιμότερες πολιτικές για την Πατρίδα.
Δεν μπορεί να αμφισβητηθεί η αρνητική πολιτική αποτίμηση της παρουσίας του στα κοινά. Είναι προφανής, τουλάχιστον στις τρείς-τέσσερις τελευταίες του αναμετρήσεις, με τα αποτελέσματα που έφερε στη λαϊκή ψήφο Η ιστορική αποτίμηση είναι άλλο, θα γίνει αργότερα με την ηρεμία, την ψυχραιμία και την απόσταση που συνήθως γίνονται οι διαδικασίες αυτές. Η πολιτική αποτίμηση όμως και η αποδοκιμασία ήταν, νομίζω, ένα χαρακτηριστικό που δεν αμφισβητείται και έπαιξε το ρόλο της και στη δική του απόφαση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως κινήθηκε τα τελευταία χρόνια και κατά τη διάρκεια διακυβέρνησης του τόπου -εγώ πιστεύω ακόμη πιο έντονα από τη διάρκεια που ήταν Αξιωματική Αντιπολίτευση- απέδειξε ότι δεν είχε τη δυνατότητα να συντονιστεί με το σήμερα, τη πραγματική κατάσταση, τα γεγονότα. Προέβαλε συνεχώς μια Ελλάδα και μια πραγματικότητα που δεν ήταν αληθινή, από αντιπολιτευτικό μένος, υπερβολή, αδυναμία να αντιληφθεί πως ο κόσμος άλλαξε και πως τα προτάγματα, οι ανάγκες, οι προσδοκίες των πολιτών είναι τελείως διαφορετικές και πως αυτό που μετρά είναι ο λόγος του μέτρου και η πολιτική του αποτελέσματος.
