Το πρωί της 7ης Οκτωβρίου του 2023, μαχητές της τρομοκρατικής-τζιχαντιστικής οργάνωσης της ‘Χαμάς’ εισέβαλλαν σε Ισραηλινό έδαφος, επιτιθέμενοι κατά Ισραηλινών πολιτών και στρατιωτών και φονεύοντας και αιχμαλωτίζοντας πολλούς.
Σε αυτό το πλαίσιο, δύναται να αναφέρουμε πως αυτού του είδους η τρομοκρατική-στρατιωτική επίθεση αντιπροσωπεύει την πιο σοβαρή απειλή για το Ισραήλ εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Και η απειλή καθίσταται υπαρξιακή, εφόσον λάβουμε υπόψιν τόσο τα ειδικά χαρακτηριστικά της τρομοκρατικής επίθεσης των τζιχαντιστών της ‘Χαμάς’ και της ‘Ισλαμικής Τζιχάντ’, όσο και το γεγονός πως έχουμε να κάνουμε μία καταστατικά αντισημιτική, αντι-εβραϊκή οργάνωση που δεν παύει να διακηρύσσει την επιθυμία της για την ‘καταστροφή του κράτους του Ισραήλ’.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, συνυπολογίζοντας το μέγεθος της απειλής για το Ισραήλ, τον βαθμό της επικινδυνότητας για την ίδια την ύπαρξη και την υπόσταση του, θα υπογραμμίσουμε πως δικαιούται να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα με διακύβευμα και δη με στρατηγικό διακύβευμα την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση και εξουδετέρωση της απειλής. Στο επίκεντρο, συμβολικά και μη, τίθεται η έννοια της ‘πατρίδας’ ή αλλιώς, της ‘ρίζας’: ‘Ότι μας συνδέει με αυτήν, χρήζει υπεράσπισης’.
Θεωρούμε πως η εξουδετέρωση της ‘Χαμάς’ και της ‘Ισλαμικής Τζιχάντ’ θα συμβάλλει στην ενίσχυση της ασφάλειας και της σταθερότητας τόσο στο Ισραήλ όσο και στην ευρύτερη περιοχή, στο εγκάρσιο σημείο όπου το στοιχείο που δυσκολεύεται να αντιληφθεί κάποιος είναι το εύρος της ασκούμενης, στρατιωτικής και αντι-Εβραϊκής βίας.
Στην ιστοσελίδα της εφημερίδας ‘Πρώτο Θέμα’ διαβάζουμε πως οι Ισραηλινοί νεκροί (πολίτες και στρατιώτες) είναι «πάνω από 600», κάτι που μας ωθεί να κάνουμε λόγο για την διεξαγωγή ενός μαζικού πογκρόμ στο έδαφος του, από Ισλαμιστές τρομοκράτες που επέχαιραν με κάθε φόνο Ισραηλινού πολίτη, με κάθε κραυγή αιχμαλώτων, με κάθε προώθηση τους πιο βαθιά επί Ισραηλινού εδάφους.
Με κάθε φόνο, ο τρομοκράτης θεωρεί πως εμβαπτίζεται στα νάματα του Ισλάμ και της τζιχάντ, φωνάζοντας ως ‘άλλη Χρυσηίδα’ από την Ιλιάδα, στον Αλλάχ: «Τόσο καιρό καίω για σένα τα πιο παχιά μοσχάρια, σήμερα δέξου τις προσευχές μου και στείλε τα βέλη σου ενάντια στους εχθρούς μου».
Η προσέγγιση της τρομοκρατικής επίθεσης ή της στρατιωτικής εισβολής με όρους «διαφωνίας», για να παραπέμψουμε στην ανάλυση της Caplan, δεν μας βοηθά σε επιστημονικό επίπεδο πάντα. Και αυτό διότι εάν κάνουμε χρήση αυτής τότε θα χάσουμε από το οπτικό μας πεδίο την ασκούμενη αντι-Εβραϊκή βία και το εύρος αυτής, καθώς επίσης και τα βαθύτερα αίτια της
. Και το πιο βαθύ αίτιο σε αυτή την περίπτωση, είναι πως η ηγεσία της ‘Χαμάς’ εκτίμησε πως έφθασε η ‘στιγμή’ για να προσπαθήσει η οργάνωση, με όσα μέσα έχει στη διάθεση σας, να επιβάλλει όχι την ‘λύση’ δύο κρατών στην περιοχή, όπως ευαγγελίζονται η Τουρκία και ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για την Κύπρο, αλλά, αντιθέτως, την ‘λύση’ (αναγνωρίζουμε πως ο όρος δεν είναι δόκιμος, όμως τον χρησιμοποιούμε διότι είναι σημαντικός για την ‘οικονομία’ της ανάλυσης μας), ενός Παλαιστινιακού κράτους. Ενός ‘ενιαίου’ Παλαιστινιακού κράτους.
Και πως μπορεί να επιτευχθεί κάτι τέτοιο; Μέσω της ‘καταστροφής’ του Ισραήλ ή εναλλακτικά (ας το προσέξουμε ιδιαίτερα αυτό το σημείο), μέσω της κατάληψης τμημάτων του Ισραηλινού εδάφους και ιδίως αυτών που βρίσκονται εγγύτερα στην Λωρίδα της Γάζας.
Οι ίδιες οι αφηγήσεις και η ιδεολογία της οργάνωσης, προσφέρουν πολύτιμες απαντήσεις, πέραν της συγκυρίας, πέραν δηλαδή της πρόθεσης της ‘Χαμάς’ να διακόψει τις εν εξ εξελίξει διαπραγματεύσεις μεταξύ Ισραήλ και Σαουδικής Αραβίας για την σύναψη διπλωματικών σχέσεων.
Παραπέμποντας εκ νέου στον Taguieff, θα υπογραμμίσουμε πως οι τρομοκράτες της ‘Χαμάς’ στρατεύονται σε μία ‘υπόθεση’ και σε μία ‘ιερή ιδεολογία’ επενδύοντας συμβολικούς και γλωσσικούς πόρους στην αρχή «Πιστεύω σε». Που σημαίνει «έχω εμπιστοσύνη, πράγμα που προϋποθέτει μια υπαρξιακή στράτευση, που αποκλείει την αμφιβολία».
Και η ΄πίστη’ σε ότι ορίζεται ως ‘ιερή ιδεολογία’ και ‘ιερή γη’, είναι πολύ πιο έντονη από ότι σε τρομοκράτες της επίσης Ισλαμιστικής οργάνωσης ‘Μπόκο Χαράμ’ η οποία δραστηριοποιείται σε περιοχές της Αφρικής. Πολύ ορθώς η ελληνική κυβέρνηση και ο Δυτικός κόσμος έσπευσαν να δηλώσουν την με κάθε τρόπο αλληλεγγύη (η αλληλεγγύη αυτού του τύπου είναι μία ηθική ‘αρετή’) τους στο Ισραήλ, το οποίο μάχεται και για αξίες που ενστερνίζονται οι Δυτικές χώρες.