«Ο Έλληνας πολίτης, μετά τη φοβερή δεκαετή ταλαιπωρία των μνημονίων, νιώθει ότι η Ελλάδα έμεινε πίσω. Σε εποχές που η παγκόσμια οικονομία έτρεχε και ο τεχνολογικός μετασχηματισμός ξεκινούσε, εμείς ήμασταν εκτός παιχνιδιού. Μείναμε πολύ πίσω. Και ακόμα παλεύουμε να επανακάμψουμε, να μπούμε σε τροχιά, παρότι είμαστε στο σωστό δρόμο. Αυτά, δυστυχώς, δεν γίνονται δια μαγείας. Οι πρώην κομμουνιστικές χώρες οι λαϊκές δημοκρατίες, για να μπουν, ορισμένες εξ αυτών στο τρένο, όπως η Πολωνία και η Τσεχία, πέρασαν 25 μαρτυρικά χρόνια.
Ο Πρωθυπουργός στην ΔΕΘ περιέγραψε την πορεία που η χώρα έχει διανύσει την τελευταία πενταετία, μίλησε για τις προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας και παρουσίασε μέτρα και πολιτικές αντιμετώπισης προβλημάτων της κοινωνίας, τα οποία κινούνται στην σωστή κατεύθυνση και θα παράγουν λύσεις στο διάστημα έως το 2027.
Οι πολιτικές αυτές ήδη εξειδικεύονται από τους αρμόδιους Υπουργούς, ενώ στο νομοσχέδιο που συζητούμε σήμερα ψηφίζεται μια από τις εξαγγελίες στην ΔΕΘ, που αποτελούσε άλλωστε και δέσμευση του πρωθυπουργού και της ΝΔ το προηγούμενο διάστημα.
Φυσικά, κομβική θέση έχει η ενίσχυση του πρωτογενούς τομέα και συνεπαγωγικά του κόσμου της ελληνικής περιφέρειας. Έτσι λοιπόν με την υπερψήφιση του νομοσχεδίου μονιμοποιείται η απαλλαγή του αγροτικού πετρελαίου από τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης με την εφαρμογή μηδενικού συντελεστή από το 2025. Μέσα από μια δίκαιη διαδικασία, που θα προσδιοριστεί το επόμενο διάστημα, οι αγρότες, προσκομίζοντας τα τιμολόγια αγοράς του πετρελαίου, θα λαμβάνουν την επιστροφή του ΕΦΚ με τον οποίο έχουν επιβαρυνθεί μέσα στο έτος. Και φυσικά το ποσό αυτό είναι ακατάσχετο και ανεκχώρητο. Πρόκειται, τονίζω, για ποσό που είναι ανεκχώρητο και ακατάσχετο στα χέρια του Δημοσίου ή τρίτων, κατά παρέκκλιση κάθε γενικής ή ειδικής διάταξης, δεν υπόκειται σε οποιαδήποτε κράτηση. Τέλος η εισφορά, δεν δεσμεύεται και δεν συμψηφίζεται με βεβαιωμένες ληξιπρόθεσμες ή μη οφειλές προς τη Φορολογική Διοίκηση και το Δημόσιο εν γένει, τους δήμους, τις περιφέρειες και τα νομικά τους πρόσωπα, τα ασφαλιστικά ταμεία ή τα πιστωτικά ιδρύματα και δεν υπολογίζεται στα εισοδηματικά όρια για την καταβολή οποιασδήποτε παροχής κοινωνικού ή προνοιακού χαρακτήρα.
Θέλω να υπενθυμίσω ότι τα τελευταία χρόνια σταθερά οι παραγωγοί μας λαμβάνουν την επιστροφή του ειδικού φόρου κατανάλωσης, ενώ φέτος για την προκαταβολή μόνον του Απριλίου διατέθηκαν πόροι συνολικού ύψους 39,5 εκατ.
Σπεύδω να πω ότι το μέτρο αυτό, που δεν είναι και το μόνο σε ό,τι αφορά τη μείωση του αγροτικού κόστους παραγωγής -μην ξεχνάμε για παράδειγμα τις σημαντικά μειωμένες τιμές στο ηλεκτρικό ρεύμα που θα μπορούν να έχουν οι παραγωγοί για τα επόμενα 10 χρόνια- είναι σημαντικό, αλλά φυσικά δεν αναιρεί την δύσκολη κατάσταση μέσα στην οποία επιχειρούν οι Έλληνες παραγωγοί.
Οι δραστικές αλλαγές στο τομέα της γεωργίας παγκοσμίως, χρόνια προβλήματα και αδυναμίες μας και φυσικά η κλιματική κατάρρευση συνθέτουν μια σκληρή πραγματικότητα για τον πρωτογενή τομέα και την πατρίδα μας γενικότερα.
Για αυτό και η ψήφιση της μονιμοποίησης της επιστροφής του ΕΦΚ για το αγροτικό πετρέλαιο πέρα από την ουσιαστική της αξία έχει και υψηλή συμβολική σημασία.
Δείχνει ότι για την χώρα είναι κορυφαία αναγκαιότητα και για την κυβέρνηση μας διαρκής προτεραιότητα το να δίνουμε προτεραιότητα στην αγροτική μας πολιτική.
Γιατί μόνον έτσι, με μια ολιστική δηλαδή κυβερνητική προσέγγιση, θα μπορέσουμε να κάνουμε τον πρωτογενή μας τομέα δομικά πιο ανταγωνιστικό. Να τον μεγαλώσουμε συνολικά μέσα από επενδύσεις στην εκπαίδευση των αγροτών, στις νέες τεχνολογίες, στις υποδομές και φυσικά σε πολιτικές μείωσης του κόστους παραγωγής, όπως αυτή που ψηφίζουμε σήμερα. Έτσι θα έχουν καλύτερα εισοδήματα οι παραγωγοί μας και θα έχουν μέλλον αξιοπρέπειας, κάτι που είναι ευθέως συνδεδεμένο με την κοινωνική θωράκιση της περιφέρειας αλλά και με την συνοχή, την ανθεκτικότητα και την προοπτική της κοινωνίας και της πατρίδας μας. Η Ελλάδα και η Ευρώπη βρίσκονται, για πολλούς λόγους, στα πρόθυρα επισιτιστικής επισφάλειας. Η Κυβέρνηση έχει γνώση και προσπαθεί να θωρακίσει τον πρωτογενή τομέα, ώστε να έχει η χώρα μας επάρκεια σε βασικά αγαθά. Όλα ξεκινούν από εκεί: τρόφιμα και νερό».
