Γ.Ν Λαμίας : Για πόσο ακόμη θα ζούμε με τον τρόμο;

Είναι τουλάχιστον συνταρακτικά. Όσα αποκαλύπτονται καθημερινά με αρνητικό πρωταγωνιστή το Γ.Ν Λαμίας -και την λειτουργία του- μόνο αμφιβολία και τρόμο προκαλούν στην τοπική κοινωνία.

Το μεγαλύτερο νοσοκομείο της Στερεάς Ελλάδος έχει μετατραπεί σε ασθενή τελικού σταδίου!

-Advertisement-

Στα όσα ήδη έχουν δει το φως της δημοσιότητας, ήρθε να προστεθεί να προστεθεί η ΕΔΕ για τον άδικο χαμό της 14χρονης Κυριακής Ζανιά.

Σύμφωνα με το νομικό της σύμβουλο της οικογένειας κ. Παπαδάκη, μετά την έκδοση της, η αιτία θανάτου άλλαξε και έγινε “ανθρωποκτονία με φυσικούς αυτουργούς δύο γιατρούς του νοσοκομείου Λαμίας”. Ιατρικό λάθος, κακή διαχείριση του περιστατικού, κάτι άλλο, θα το απαντήσουν οι πραγματογνώμονες. Μα, φυσικά έχουν τεράστια σημασία οι απαντήσεις. Ένα κοριτσάκι στο άνθος της ηλικίας του έφυγε από κοντά μας. Με διαφορετική διαχείριση ίσως βρισκόταν ανάμεσα μας, ίσως έπαιζε με τους φίλους της, θα χαιρόταν την οικογένεια της…

Θα πρέπει να πληρώσουν οι υπαίτιοι; Βεβαίως. Για αυτό δεν τίθεται αμφιβολία. Από την στιγμή που αποδοθούν ευθύνες να τηρηθεί η νομοθεσία στο έπακρο. Όχι για να βρούμε αποδιοπομπαίους “τράγους”, για να εντοπίσουμε το πρόβλημα. Για να το λύσουμε…

Σκοπός όλων μας (τουλάχιστον δικός μας) δεν θα πρέπει να είναι η διαπόμπευση. Στόχος μας, θα πρέπει να είναι η εξυγίανση μιας νοσούσας κατάστασης. Μιας κατάστασης που μέρα με την μέρα διογκώνονται ολοένα και περισσότερο. Μιας κατάστασης που οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στον… θάνατο.

Δυστυχώς! Ένα -ακόμη- ανθρώπινο δράμα είχε αρνητικό πρωταγωνιστή. Το χειρότερο; Δεν ήταν το μοναδικό. Έλλειψη προσωπικού, κόπωση, εντέλλεσθαι, κακή διαχείριση συμβάντων. Κανείς δεν διαφωνεί. Ποια όμως είναι η ρίζα του κακού; Οι “παροικούντες στην Ιερουσαλήμ”, γνωρίζουν. Τι κάνουν όμως;

• Για πόσο ακόμη η τοπική κοινωνία θα ζει με τον τρόμο;
• Για πόσο θα φοβόμαστε μην μας συμβεί κάτι σοβαρό;
• Για πόσο ακόμη θα αγωνιούμε;

Φτάνουν οι επικοινωνιακές… κορώνες, με φόντο την υγεία.

Φτάνει, πια.

Το μαχαίρι να φτάσει στο κόκκαλο.

=Advertisement=

-Advertisement-

Να αποδοθούν ευθύνες, όχι μόνο στην τραγωδία της γλυκιάς Κυριακής. Να αποδοθούν ευθύνες για το τι πάει στραβά και το Νοσοκομείο μας μετατράπηκε σε… ναρκοπέδιο. Πόσοι άλλωστε δεν έχετε ακούσει την ατάκα “…να κάνεις τον Σταυρό σου μην σε βρει τίποτα και πας στο Νοσοκομείο Λαμίας”.

Αυτό θέλουμε από το νοσηλευτικό μας ίδρυμα; Τρόμο; Όχι κύριες και κύριοι. Ασφάλεια θέλουμε. Ανακούφιση. Υγεία. Αυτός είναι ο σκοπός ενός Νοσοκομείου. Αυτό θέλουμε. Αυτό επιζητούμε.

Και για να μην παρεξηγηθώ, το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό δίνει μάχες επί μαχών καθημερινά για να “κρατήσει” όρθιο το ίδρυμα.

Η καχυποψία και η αγωνία των πολιτών όμως δεν προέκυψε από την μια μέρα στην άλλη, προέκυψε σε βάθος χρόνου υπό το πρίσμα συγκεκριμένων καταστάσεων και ενεργειών.

Μπορεί να αλλάξει;

Ενδεχομένως! Με ένα ηλεκτροσόκ…

Άλλωστε όταν δεν αλλάζει η ομάδα, αλλάζει τουλάχιστον ο προπονητής όπως λέει και το αθλητικό κλισέ.

Τώρα ποιος είναι ο προπονητής, ποια είναι η ομάδα και ποια η διοίκηση της ομάδας, τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται.

Καλημέρα σας…