«Τοῦτο τό γένος ἐν οὐδενί δύναται ἐξελθεῖν εἰ μή ἐν προσευχῇ καί νηστείᾳ».
Με τα σωτήρια αυτά Λόγια του Κυρίου μας, από την σημερινή Ευαγγελική περικοπή της Δ΄ Κυριακής των Νηστειών ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Συμεών, πατρικώς προέτρεψε τους πιστούς, να τα εφαρμόσουν, ώστε να διαβούμε αυτές τις δύσκολες μέρες που περνά η Πατρίδα μας και ολόκληρη η Οικουμένη, από την φοβερά και θανητηφόρα πανδημία του κορωνοϊού, οπλισμένοι με τις αρετές της ταπεινώσεως, της υπομονής και της αγάπης και να βγούμε νικητές. 
«Να βγούμε από αυτή την δοκιμασία υγιείς σωματικά αλλά πάνω από όλα να βγούμε υγιέστεροι πνευματικά, να βγούμε σοφότεροι από αυτή την δοκιμασία και διαφορετικοί άνθρωποι», ευχήθηκε χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος στο τέλος της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας από τον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λαμίας, προς άπαντας τους πιστούς, οι οποίοι συμμετείχαν συμπροσευχόμενοι από τα σπίτια τους. 
Ο Σεβασμιώτατος ετέλεσε την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου πλαισιούμενος από τον Προϊστάμενο – Εφημέριο του Ιστορικού Ναού της Παναγίας Δεσποίνης Λαμίας Αιδεσιμολ. Πρωτ. π. Αλέξανδρο Κοτσουράκη και τον Αρχιδιάκονό του π. Ευστάθιο Κατόπη.
Η Ακολουθία για ακόμη μία φορά, τελέσθηκε κατά τα προβλεπόμενα μέτρα, κεκλεισμένων των θυρών και οι ευσεβείς πιστοί την παρακολούθησαν από τα σπίτια τους μέσω του «Star Κεντρικής Ελλάδος» σε όλη την Στερεά Ελλάδα και από την πλατφόρμα της Cosmote TV σε όλο τον κόσμο, μέσω Livestreaming από την Ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως www.imfth.gr και από Ραδιοφώνου, μέσω των Ραδιοφωνικών Σταθμών, της Ιεράς Μητροπόλεως μας 89,4 Fm, του Lamia Fm1, καθώς και του Nova Fm.
Κατά την διάρκεια της Ακολουθίας, οι πιστοί ελάμβαναν μέσω των τηλεοπτικών δεκτών τους, το παραινετικό και ελπιδοφόρο πατρικό μήνυμα του Σεβασμιωτάτου:
«Αγαπητοί μου αδελφοί, αυτές τις δύσκολες ώρες της αγωνίας όλων μας, ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ και με ελπίδα στον Θεό ενώνουμε και δυναμώνουμε τις προσευχές μας, μέσα από το σπίτι μας. Σύντομα θα είμαστε και πάλι όλοι μαζί μέσα στους Ναούς μας για την κοινή λατρεία και προσευχή. Υπομονή παιδιά μου αγαπημένα! Ο πνευματικός σας πατέρας, ο επίσκοπος της καρδιάς σας, ο Φθιώτιδος Συμεών».
Προ της απολύσεως ο Σεβασμιώτατος ωμίλησε για τον τιμώμενο όσιο Ιωάννη τον Σιναΐτη, τον συγγραφέα της Κλίμακος, εξηγώντας στους πιστούς με απλά και κατανοητά λόγια τις αναβάσεις στα σκαλοπάτια που οδηγούν στον ουρανό, την Κλίμακα αυτή που τόσο μοναδικά μας προτρέπει ο μεγάλος Όσιος της Εκκλησίας μας να την ανέλθουμε για να φτάσουμε στην Πηγή της Ζωής, να φθάσουμε και να αγγίξουμε τον Κύριο μας.
Ο Σεβασμιώτατος ακόμη, λαμβάνοντας αφορμή από τον στίχο της Ευαγγελικής περικοπής: «Τοῦτο τό γένος ἐν οὐδενί δύναται ἐξελθεῖν εἰ μή ἐν προσευχῇ καί νηστείᾳ», δίδοντας μήνυμα αγάπης και ελπίδος, προέτρεψε τους ευσεβείς πιστούς, τούτες τις δύσκολες ώρες και στιγμές που διέρχεται το ανθρώπινο γένος, να ασκηθούμε ετι περισσότερο στις δύο αυτές μεγάλες αρετές, στις οποίες μας προτρέπει ο Κύριος μας, στην Προσευχή και στην Νηστεία.
«Αυτή είναι η απάντηση και η λύση στο πρόβλημά μας» ετόνισε ο Σεβασμιώτατος.
«Βρισκόμαστε στην τέταρτη Κυριακή των Νηστειών, στην πορεία μας προς το Άγιο Πάσχα. Μια περίοδο δύσκολη και τραχιά, όπου δοκιμάζεται η καρδιά μας, η αντοχή μας, η ησυχία μας. Σε μια τέτοια περίοδο η Εκκλησία ταπεινά αλλά πραγματικά δυνατά, εορτάζει τους Αγίους της. Στρέφεται στα πρόσωπα των Αγίων, για να αντλήσει δύναμη ο λαός του Θεού, για να πορευθεί προς το προσωπικό του Πάσχα και στο κοινό Πάσχα.
Στρεφόμαστε προς το πρόσωπο του Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος για να πάρουμε δύναμη και νόημα ζωής από την Κλίμακα του Αγίου, αυτό το ασκητικό πόνημα που δεν είναι απλώς ένα σύγγραμμα, αλλά η αποτύπωση μιας πνευματικής εμπειρίας, αποκάλυψης ενός δώρου του Θεού που δόθηκε στη ζωή του Οσίου, αλλά και μιας κοινότητος ευλογημένων ανθρώπων που θέλησαν να συναντήσουν τον Θεό.
Ο κόσμος έχει πόνο αρρώστια, θλίψη και προβλήματα. Οι Όσιοι της Εκκλησίας μας δείχνουν τον δρόμο πως θα διαβούμε αυτή την τραγωδία της ανθρωπότητας για να φτάσουμε στη Βασιλεία των Ουρανών.
Ο δρόμος όμως αυτός δεν είναι οδός ανθόσπαρτος αλλά έχει κλιμακωτή πορεία. Η κατάκτηση των αρετών δεν έρχεται χωρίς κόπο, θυσία, υπομονή, αλλά όταν υπάρχουν ψυχές που έχουν δύναμη να αγαπούν συνεχώς. Να αυξάνεται ο πόθος και η ασκητική διάθεση, να ξεριζώσει κανείς το εγώ του και από τα πιο μικρά να φτάσει στα μεγάλα, στο κορυφαίο σκαλοπάτι που είναι η Αγάπη. Νομίζαμε εμείς οι άνθρωποι από αλαζονεία, ότι τα προβλήματα που πέρασε κατά καιρούς η ανθρωπότητα, τα νικήσαμε, κι όμως έρχεται μια ζοφερή πραγματικότητα σήμερα να γκρεμισει τα είδωλα που είχαμε χτίσει, της οικονομίας, της αγοράς, των χρημάτων, της κυριαρχίας. Που είναι όλα αυτά μπροστά στον ιό; Είναι το ερώτημα που θέτει η ανθρωπότητα και την απάντηση θα την δώσουμε με το παράδειγμά μας, με την άνοδο της Κλίμακος του Ιωάννου. Μέσα στην εσωτερική ανάβαση του πνευματικού μας κόσμου. Να απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό όπως απάντησε και ο Χριστός στην Ευαγγελική περικοπή, όπου ήρθε αντιμέτωπος με το κακό: «Τοῦτο τό γένος ἐν οὐδενί δύναται ἐξελθεῖν εἰ μή ἐν προσευχῇ καί νηστείᾳ».
Αυτή την απάντηση δίνει ο Χριστός σε μια κοινωνία ταρασσόμενη, όπως η δικιά μας. Αυτή είναι η απάντηση που μπορεί να δώσει ένας σεμνός, ταπεινός και αληθινός χριστιανός μέσα στην κοινωνία την ταρασσόμενη, μέσα στην κοινωνία που σήμερα πλήττεται, μέσα σε ένα κόσμο που αγωνιά, που αγγίζει τα όρια της απελπισίας.
Σήμερα, αυτό που μπορεί να δώσει ως απάντηση ο κάθε χριστιανός είναι προσευχή και η νηστεία. Η προσευχή είναι αυτή που μπορεί να φωτίσει επιστήμονες, ιατρούς, ερευνητές. Η προσευχή και η νηστεία είναι αυτές που μπορούν να φωτίσουν κυβερνήτες, υπεύθυνους να λάβουν σωστές αποφάσεις, να κάνουν σωστές προβλέψεις ,να προνοήσουν και να διοικήσουν σωστά σε τούτες τις δύσκολες στιγμές. Η προσευχή και η νηστεία είναι αυτές οι αρετές και τα μέσα που μπορούν να μας κάνουν να φερθούμε σωστά τούτη τη δύσκολη ώρα, να είμαστε συνετοί να είμαστε συγκρατημένοι, να είμαστε αγαπητικοί, υπομονετικοί, να είμαστε γεμάτοι κατανόηση .
Η συνύπαρξη δεν είναι εύκολη υπόθεση διότι είναι ένα άθλημα στο οποίο μπορεί να ανταποκριθεί κάνεις μονάχα με προσευχή και νηστεία.
Η προσευχή δεν είναι μονό η απαγγελία κάποιων ευχών και κάποιων ύμνων, η προσευχή δεν είναι απλώς μια στάση του σώματος. Η προσευχή είναι το να παύει κανείς να μιλά ο ίδιος και να αφήνει το Θεό να μιλά στην καρδιά του και στο μυαλό του και στην ψυχή του και στην οικογένειά του και στο περιβάλλον του και στη φιλία του και στο γύρω του κόσμο. Η προσευχή σημαίνει δίνω χώρο στο Θεό να μου μιλήσει, δίνω χώρο στο Θεό να μου φανερώσει. Προσευχή σημαίνει ότι και αν ακόμη είμαι επιστήμονας σ’ ένα ερευνητικό κέντρο και αν ακόμα είμαι πάνω στο φεγγάρι και ψάχνω ακόμα και εκεί να βρω τη λύση και τη θεραπεία και όσα πτυχία και να έχω, όσες γνώσεις και να έχω, διότι πολλές φορές η αποτυχία ή η επιτυχία μπορεί να βρίσκεται ακόμη σε ένα ελάχιστο μόριο, σε μία απειροελάχιστη λεπτομέρεια, προσευχή σημαίνει ότι ζητώ από το Θεό να μου φανερώσει το ορθό, το πρέπον, το αληθινό. Να μου δείξει την αλήθεια, να ανοίξει το μυαλό μου, να ανοίξει τη διάνοια μου, να φωτίσει τη σκέψη μου, να μου δώσει τη δύναμη που χρειάζομαι, ώστε αυτό στο οποίο θα καταλήξω να είναι του Θεού και όχι των ανθρώπων και όχι ψεύτικο, να είναι αληθινό.
Και Νηστεία σημαίνει να έχω προτεραιότητες στη ζωή μου.
Νηστεία σημαίνει, ότι προτεραιότητα μου δεν είναι ο υλικός κόσμος , δεν είναι οι ηδονές αυτού του κόσμου, δεν είναι η προσωπική μου ευζωία, η προσωπική μου καλοπέραση ή ακόμη και η προσωπική μου επιβίωση.
Νηστεία σημαίνει, ότι νοιάζομαι για να ζήσουμε όλοι, νηστεία σημαίνει ότι προτεραιότητα μου είναι η πνευματική τροφή, να είναι γεμάτο το σπίτι μου αγάπη κι ας μην είναι γεμάτο το ψυγείο μου. Νηστεία σημαίνει ότι ποθώ και λαχταρώ να είναι το σπίτι μου γεμάτο αγάπη και καλοσύνη. Νηστεία σημαίνει, ότι αυτό που λαχταρά και καίγεται η καρδιά μου, είναι να είναι γεμάτες νόημα οι σχέσεις μου, να είναι γεμάτο πνευματικό νόημα όλο το πεδίο της ζωής μου και της ύπαρξής μου.
Αυτή είναι η πρόταση, Αυτή είναι η απάντηση αδελφοί μου και μπροστά στη δυσκολία στην οποία βρισκόμαστε να μην πέσουμε στην παγίδα σύγκρουσης επιστήμης και πίστης, διότι αυτά τα δύο συγκρούονται μονάχα, όταν ο άνθρωπος είναι εγκλωβισμένος στον εαυτό του, είτε είναι στη μία πλευρά, είτε στην άλλη. Και οι δύο περιπτώσεις φανερώνουν άνθρωπο ανεπαρκή, ανάπηρο, εγωπαθή, αδύναμο να συνθέσει, να λειτουργήσει καθολικά.
Ο πραγματικός άνθρωπος που ακούει τη φωνή του Θεού λέει ότι: θα βρεις την απάντηση, θα βρεις τη λύση στο πρόβλημα μέσα από την προσευχή και τη νηστεία. Ξέρει ότι η επιστήμη δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την πίστη.
Η πίστη εμπεριέχει την ανθρώπινη συνεργεία, τον ανθρώπινο αγώνα, την ανθρώπινη προσπάθεια, την ανθρώπινη κατάθεση της ασκητικής διάθεσης να προσπαθήσω και να βάλω όλο μου το είναι, όλα μου τα χαρίσματα, όλο μου τον εαυτό, όλη μου την ύπαρξη προκειμένου να ενεργήσει η Χάρις του Θεού. Δίνει ο άνθρωπος όλο του τον εαυτό, αλλά εναποθέτει τα αποτελέσματα στον Θεό και τότε ο άνθρωπος είναι αναπαυμένος ότι προσπάθησε, αγωνίστηκε, ότι έκανε ό,τι μπορούσε.
Αυτή είναι η φανέρωση της πραγματικής σχέσεως επιστήμης και πίστεως, όταν βγαίνει ο γιατρός μετά από ένα δύσκολο χειρουργείο και πολύ ταπεινά ιδρωμένος, κουρασμένος, έχοντας δώσει όλο του τον εαυτό, εξομολογείται και καταθέτει, ότι η επιστήμη έκανε ό,τι μπορούσε, έκανα ό,τι περνούσε από το χέρι του, ό,τι γνώριζε το έθεσε πάνω στο χειρουργικό κρεβάτι και από κει και πέρα ας τα αφήσουμε όλα στο Θεό. Από κει και πέρα ο Θεός να βάλει το χέρι Του. Στο Θεό να καταθέτουμε την ελπίδα μας. Αυτή είναι η απάντηση και τούτη την δύσκολη ώρα και κάθε ώρα, σε κάθε πρόβλημα και σε κάθε δυσκολία.
Ούτε παραίτηση από την προσπάθεια στο όνομα μιας μαγικής επέμβασης του Θεού, ούτε από την άλλη ειδωλοποίηση της γνώσεως μας, σαν αυτή να είναι ο Θεός που κινεί τα νήματα αυτού του κόσμου.
Με αυτή λοιπόν την πρόταση, αυτή την απάντηση, αυτή τη λύση του ανθρώπινου δράματος που μας δίνει ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, ας πορευτούμε τούτες τις δύσκολες μέρες στα δύσκολα και δύσβατα μονοπάτια που ανεβαίνουμε για να φτάσουμε στο Φως και περπατώντας και ανεβαίνοντας αυτή την Κλίμακα να ζητούμε έλεος από το Θεό και να ζητούμε να μας προσθέτει πίστη. «Πρόσθες ημίν Κύριε πίστιν». Να ζητάμε να μας δίνει πίστη, να αυξάνει την πίστη μας προκειμένου να φτάσουμε στο Πάσχα, στο Πάσχα που έχουμε τόσο ανάγκη, στην έξοδο στη γη της Επαγγελίας, στο Φως το ανέσπερο της Ογδόηςς Ημέρας».
Τέλος, ο Σεβασμιώτατος ικετευτικά εστάθη ενώπιον της Ιεράς Εικόνος της Υπεραγίας Θεοτόκου και ανέπεμψε για ακόμη μία φορά την ειδική δέηση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, καθώς και την ειδική ευχή, την ποιηθείσα υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ για την από Θεού προστασία των ανθρώπων από τον κορωνοϊό , την ταχεία ανάρρωση των ασθενούντων και την άμεση εξάλειψή του από τον κόσμο, παρακαλώντας τους παρακολουθούντες πιστούς να εντείνουν τις προσευχές τους από το σπίτι.
Φωτό – Video
«Star Κεντρικής Ελλάδος»
Μακαριώτατε και σεβασμιώτατοι,
με πολλή λαχτάρα και αγωνία αναμέναμε έστω και την τελευταία στιγμή, ενόψει της μεγάλης εορτής του Ελληνικού Έθνους και της Ορθοδοξίας, της Εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, μία εγκύκλιο, μία απόφασή σας με την οποία θα καλείτε τους ιερείς να λειτουργήσουν στους ναούς και τους πιστούς να προσέλθουν για να κοινωνήσουν τα Άχραντα και Ζωοποιά Μυστήρια του Δεσπότου μας, Ιησού Χριστού, το Άγιον Σώμα του και το Τίμιον Αίμα του, εις ίασιν ψυχής και σώματος, εις αγιασμόν και αποτροπής παντός εναντίου. Μία πρόσκληση προσαρμοσμένη πάντα στις ειδικές συνθήκες που ζούμε τις τελευταίες μέρες λόγω του κορωναϊού και σύμφωνη με τις υγειονομικές οδηγίες και αποφάσεις της πολιτείας. Αντ’ αυτού… με πολλή θλίψη, απορία και έκπληξη διαβάσαμε μία ιστορική αναδρομή για τους αγώνες κλήρου και λαού στην Ελληνική Επανάσταση. Ωραία όλα αυτά, αλλά είναι γνωστά και είναι ΜΟΝΟ ΛΟΓΙΑ.
– Οι αγωνιστές της επανάστασης πριν πολεμήσουν, πήγαιναν να μεταλάβουν το Χριστό. Εμείς γιατί δεν μπορούμε να μεταλάβουμε; Πότε θα μεταλάβουμε; Μπορείτε να μας πείτε γιατί δεν μπορούμε να μεταλάβουμε του Ευαγγελισμού και πότε θα μεταλάβουμε; Ο πιστός λαός αγωνιά. Αυτή είναι η μόνιμη συζήτηση μεταξύ των πιστών. Εσείς λαμβάνετε τα μηνύματα του λαού; Ακούτε τη φωνή του λαού;
– Δεν θα αναφερθούμε στο ότι η Θεία Κοινωνία δεν είναι μέσον μετάδοσης νοσημάτων. Αυτά είναι γνωστά και τα ξέρουμε όλοι. Είναι ακριβώς το αντίθετο, ο ίδιος ο Ζωοδότης Χριστός. Το αποδεικνύει η ίδια η μακραίωνη ιστορική πραγματικότητα.
– Γιατί δεν προβλέφθηκε στην πρόσφατη γενική απαγόρευση της πολιτείας, η μετακίνηση των πιστών στους ιερούς ναούς για να εκπληρώσουν την ψυχική τους ανάγκη για προσευχή μπροστά στις άγιες εικόνες, τηρώντας πάντα τις ανάλογες αποστάσεις μεταξύ τους; Έγινε εκ μέρους σας κάποια σχετική ενέργεια προς την κυβέρνηση; Αυτό θεωρείται άσκοπη μετακίνηση; Η ψυχή μας δεν έχει αξία πλέον; Μόνο το σώμα έχει αξία στη «νέα τάξη πραγμάτων»; Για το λόγο αυτό είναι ανοιχτά μόνο τα σούπερ μάρκετ και τα φαρμακεία;
– Ποια ήταν η αντίδρασή σας στην αντισυνταγματική (ως φαίνεται) απόφαση του πρωθυπουργού (κατόπιν της μετριοπαθούς και συνετής αποφάσεως της Ιεράς Συνόδου) για απαγόρευση κάθε λατρευτικής τελετουργίας; Το ότι η απόφαση του πρωθυπουργού χαρακτηρίζεται ως αντισυνταγματική, έχει τεκμηριωθεί από έγκριτους καθηγητές νομικούς και θεολόγους σε σχετικά άρθρα που έχουν αναρτήσει στο διαδίκτυο (ιστοσελίδα Ρομφαία). Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η μη διατύπωση έστω κάποιου στοιχειώδους αντίλογου, μία αντίδραση από την πλευρά της επίσημης Εκκλησίας. Η εκάστοτε κυβέρνηση μπορεί να εξουσιάζει το θεσμό της εκκλησίας και να απαγορεύει την τέλεση των ακολουθιών;
– Γιατί δεν αποφασίσατε υπαίθριες ακολουθίες; Δεν είναι εφικτή η τέλεση της Θείας Λειτουργίας σε εξωτερικούς χώρους με τη χρήση αντιμηνσίου; Φυσικά και είναι εφικτή, αλλά γιατί δεν το αποφασίζετε;
– Η λιτάνευση των ιερών λειψάνων, του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού και των εικόνων των θαυματουργών Αγίων της εκκλησίας μας πότε θα γίνει; Είναι αναρίθμητες οι θαυματουργές επεμβάσεις της Παναγίας και των Αγίων μας σε πάμπολες περιπτώσεις στη μακραίωνη ιστορία αυτού του τόπου, κατά τις οποίες έσωσαν το λαό από ασταμάτητες, ανίατες επιδημίες, λιμούς, λοιμούς, πανούκλες και άλλες φοβερές ασθένειες από τις οποίες πέθαιναν χιλιάδες άνθρωποι.
– Πότε θα αναφωνήσετε το «στώμεν καλώς»; «Στώμεν μετά φόβου Θεού» και όχι κορωναϊού; Που είναι το μήνυμα ελπίδας, με πράξεις, προς το λαό, ως απάντηση στο φόβο και την απόγνωση που διασπείρουν τα διάφορα μέσα για έναν ιό που όπως όλα δείχνουν είναι κατασκευασμένος από ανθρώπινα χέρια και έχει σχετικά μικρή θνησιμότητα σε σχέση με την κοινή γρίπη;
– Γιατί δεν θα ψάλουμε στους ιερούς ναούς και όπου αλλού, με ένα στόμα, μία φωνή ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, κλήρος και λαός, τον εθνικό ύμνο της εκκλησίας μας, το «Τη υπερμάχω»; Αυτή δεν είναι η μεγαλύτερη ευεργέτιδά μας στη ζωή του καθενός μας και στους αγώνες του γένους μας; Αυτή δεν μας έ-σωσε τόσες φορές; Σε κάθε δύσκολη στιγμή αυτήν δεν επικαλούμαστε; Την υπέρμαχο στρατηγό, την Κυρία Θεοτόκο, την Παναγία Δέσποινα; Είμαστε αχάριστοι; Δειλιάζουμε; Ξεχνάμε εύκολα;
Το κοντάκιο του Ευαγγελισμού μιλάει από μόνο του:
Τῇ ὑπερμάχῷ στρατηγῷ τὰ νικητήρια,
ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια,
ἀναγράφω σοι ἡ πόλις σου, Θεοτόκε·
ἀλλ’ ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον,
ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον,
ἵνα κράζω σοί· Χαῖρε Νύμφη ἀνύμφευτε.
Να μας συγχωρείτε για τον τόνο του κειμένου.
Πρόκειται, πράγματι, για μία κραυγή αγωνίας…
Η ανοιχτή αυτή επιστολή είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε αυ-τή την ιστορική στιγμή.
Με σεβασμό, ασπαζόμεθα την δεξίαν σας.
ομάδα πιστών, εξ Αθηνών
Συγχαρητήρια Σεβασμιώτατε για την ωραία Αρχιερατική στολή σας & την βαρύτιμη ποιμαντορική σας ράβδο, όλα προσεγμένα….