Στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην ορεινή Κολοκυθιά της Δυτικής Φθιώτιδας ιερούργησε την Κυριακή 20 Αυγούστου 2023 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών.
Συνεχίζοντας την ασταμάτητη ποιμαντική του περιοδεία στα μικρά χωριά σε κάθε γωνιά και εσχατιά της φθιωτικής γης, μέσα στο χαρμόσυνο κλίμα της εορτής της Παναγίας, ο κ. Συμεών επισκέφθηκε για μία ακόμη φορά το όμορφο χωριό Κολοκυθιά με τους λίγους κατοίκους, το οποίο στερείται εφημερίου.
Η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία μεταδόθηκε απευθείας από τηλεοράσεως, ραδιοφώνου και διαδικτύου.
Στο κήρυγμά του ο κ. Συμεών αναφερόμενος στην ευαγγελική περικοπή του αγνώμονος δούλου χαρακτηριστικά σημείωσε:
«Σήμερα για μία ακόμη φορά ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός έρχεται με ένα πολύ απλό τρόπο, με ένα πολύ προσιτό τρόπο για όλους εμάς τους ανθρώπους, που είμαστε άνθρωποι της καθημερινότητας, άνθρωποι απλοί, που είμαστε άνθρωποι, οι οποίοι ζούμε τις διαπροσωπικές μας σχέσεις με μία αυθεντικότητα και με μία γνησιότητα, έρχεται να μας μιλήσει για σπουδαία πράγματα, να μας μιλήσει για τη σωτηρία μας, να μας μιλήσει για το πως θα συναντήσουμε το Θεό, πως θα είμαστε πραγματικοί χριστιανοί, πως θα πορευτούμε μέσα στον κόσμο. Έρχεται να μας πει ότι η αμαρτία βιάζει την απλή λογική, κάτι το οποίο μπορεί να φαίνεται παράδοξο, όπως επίσης έρχεται να μας πει ότι η αγιότητα, η αρετή, η σεμνότητα η καλοσύνη, όλα αυτά στα οποία μας προσκαλεί και μας προκαλεί η χριστιανική ζωή δεν είναι πράγματα υπερφυσικά, δεν είναι πράγματα υπερβολικά, δε ζητά ο Χριστός από εμάς με λίγα λόγια, κάτι το οποίο δε μπορούμε, αλλά μας ζητά αυτό, που και μπορούμε και είναι μέσα στο πλαίσιο των δυνατοτήτων μας και μας φέρνει ένα πολύ απλό παράδειγμα, μία παραβολή.
Μας λέει ο Χριστός: «Αν λοιπόν δεν κάνετε αυτό το προφανές, όταν εσάς σας συγχωρούνται και μάλιστα τα μεγάλα κι εσείς δεν έχετε τη στοιχειώδη φιλοτιμία, τη στοιχειώδη τιμιότητα να συγχωρήσετε τα μικρά, τότε μην περιμένετε να δείτε πρόσωπο Θεού». Όποιος δε συγχωρεί, δεν πρόκειται να συγχωρεθεί. Είδατε τι λέμε στην Κυριακή Προσευχή, στο Πάτερ Ημών: «καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν». Παρακαλούμε το Θεό να συγχωρέσει, να διαγράψει τα ωφελήματά μας, διότι και εμείς συγχωρούμε αυτούς, οι οποίοι μας οφείλουν, ζητούμε από το Θεό να συγχωρήσει τα ανομήματά μας, όταν έχουμε καθαρό το μέτωπο και καθαρή τη καρδιά και καθαρή τη συνείδηση ότι κι εμείς συγχωρούμε τους άλλους. Δεν είναι δυνατόν να πορευτούμε μονοδιάστατα στο δρόμο μας προς το Θεό ξεχνώντας τον συνάνθρωπο, δεν είναι δυνατόν να ζητούμε αγαθά από το Θεό για εμάς, δεν είναι δυνατόν να προσευχόμεθα ατομικά για μας και συγχρόνως να μη θέλουμε την χαρά, την ευτυχία, την προκοπή και την πρόοδο του συνανθρώπου μας. Δεν είναι δυνατόν να λέμε ότι είμαστε χριστιανοί, όταν ζούμε μονάχα με γνώμονα τον εαυτό μας, όταν κέντρο της υπάρξεώς μας είναι τα μικροσυμφέροντα μας, είναι οι μικροεγωισμοί, η νοοτροπία ότι: «κοίταξε τον εαυτό σου, μη κάθεσαι να ασχολείσαι με τους άλλους, άσε τους άλλους να βγάλουν άκρη μόνοι τους, άσε τους άλλους να πνιγούν, άσε τους άλλους να κόψουν το κεφάλι τους». Αυτή η νοοτροπία δεν οδηγεί ούτε σε πρόοδο, ούτε σε ευτυχία, ούτε σε προκοπή. Τι να κάνει κανείς για παράδειγμα να έχει ένα καλό σπίτι στην Κολοκυθιά και όλο το υπόλοιπο χωριό να είναι στα χάλια του τα μαύρα, να είναι μέσα στα σκουπίδια, να είναι μέσα στη λάσπη, να μην έχει δρόμους, να μην έχει τίποτα της προκοπής. Τι να το κάνει κάποιος να έχει ένα σπίτι και να έχει ρεύμα, να έχει φως, να έχει νερό και όλο το υπόλοιπο χωριό να είναι μέσα στο σκοτάδι. Με ποιον θα επικοινωνήσει; Με ποιον θα συνυπάρξει; Πως θα συμπορευτεί; Να καταλάβουμε ότι η πραγματική μας ευτυχία περνά μέσα από την καθολική ευτυχία, η πραγματική μας πρόοδος περνά μέσα από τη συνολική πρόοδο.
Έρχεται λοιπόν ο Χριστός και μας μιλάει τόσο απλά, τόσο λογικά, έρχεται και μας λέει αυτό που μας έχει πει και σε άλλο σημείο: «Όπως θέλετε «ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, ούτω ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως». Όπως θέλετε να σας φέρονται οι άλλοι έτσι να φέρεστε κι εσείς. Θέλουμε οι άλλοι να μας αγαπούν; Οφείλουμε κι εμείς να αγαπάμε. Θέλουμε οι άλλοι να μας καταλαβαίνουν; Οφείλουμε κι εμείς να καταλαβαίνουμε τους άλλους. Θέλουμε οι άλλοι να μας νιώθουν; Οφείλουμε κι εμείς να νιώθουμε τους άλλους. Θέλουμε οι άλλοι να αντιλαμβάνονται τις δυσκολίες και τα προβλήματά μας; Πρέπει κι εμείς έχουμε την ίδια διάθεση. Δεν μπορούμε στις σχέσεις μας να είμαστε μονόπλευροι. Δεν μπορούμε να ζούμε ως σαν να πορευόμαστε σε έναν μονόδρομο. Οι μονόδρομοι είναι επικίνδυνοι, οι μονόδρομοι δεν οδηγούν στην πρόοδο, δεν οδηγούν σε δυνατότητες. Στη ζωή μας να αποκτούμε αυτές τις ευκαιρίες, οι οποίες θα μας εξελίξουν και συναισθηματικά και πνευματικά και κοινωνικά, αλλά και σε κάθε επίπεδο της ζωής μας. Σημαντικό το μήνυμα του Χριστού και είναι η βάση και η αφετηρία για να φτάσουμε στα πιο υψηλά και στα πιο μεγάλα. Αν δε ξεκινήσουμε από αυτά τα απλά και δεν ξεκινήσουμε μέσα στο σπίτι μας, στην οικογένειά μας, στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, στους ανθρώπους της καθημερινότητάς μας, δεν θα μπορέσουμε να φτάσουμε ποτέ στο υψηλότερο σκαλοπάτι αρετής και αγάπης, που ξέρουμε πως είναι η αγάπη προς τους εχθρούς, όταν εμείς δεν αγαπάμε τους φίλους, όταν δεν αγαπάμε τους οικείους πως θα φτάσουμε να αγαπήσουμε και τους εχθρούς μας; Ερωτήματα αυτονόητα, ερωτήματα πολύ λογικά, πολύ ανθρώπινα ερωτήματα και πολύ φυσικά, τα οποία, αν τα θέσουμε στον εαυτό μας, θα δούμε αυτομάτως ότι πολύ εύκολα θα φύγει η ένταση από την καρδιά μας. Πολλές φορές βλέπουμε να καταλαμβάνει την ύπαρξή μας ταραχή και ένταση για πράγματα τελείως ασήμαντα, για πράγματα τελείως ανάξια ενδιαφέροντος.
Είναι ευκαιρία ανά πάσα στιγμή, ακόμα κι αν πιάνουμε το εκατοστό έτος της ζωής μας, αλλά κι αν ακόμα βρισκόμαστε σε παραγωγική και νεανική ηλικία, να φιλοσοφήσουμε τα πράγματα στη ζωή μας και να δούμε τι είναι αυτό το οποίο αξίζει, τι είναι αυτό το οποίο μένει και τι είναι αυτό το οποίο φθείρει, κι όταν κάνουμε αυτή την αξιολόγηση να ξέρετε ότι θα λυτρωθούμε από πάρα πολλά αγκάθια, που υπάρχουν μέσα μας, θα ξεκουραστούμε από πάρα πολλά πράγματα και θα πάψει να μας αναστατώνει η κάθε κουβέντα ή κάθε ιδέα για το τι μπορεί να είπε κάποιος για εμάς ή να σκέφτεται για εμάς και θα μπορέσουμε να χαιρόμαστε τη ζωή. Η ζωή είναι ωραία. Την ζωή την κάνουν ωραία τα απλά πράγματα. Αυτή η απλότητα και η γνησιότητα, η αυθεντικότητα και η καλοσύνη στην καθημερινότητά μας ομορφαίνει την ζωή μας.
Η ζωή μας περνάει γρήγορα και χάνεται και είναι ευκαιρία να μην αφήσουμε τις στιγμές της ζωής μας δηλητηριασμένες, τοξικές, μολυσμένες, αλλά τον καθαρό αέρα εδώ της Κολοκυθιάς, τον καθαρό αέρα της Δυτικής Φθιώτιδος, τον καθαρό αέρα της φύσεως, αυτόν να μεταγγίσουμε στη ζωή και στο καθετί της ζωής μας».
Προ της απολύσεως, τον Σεβασμιώτατο κ. Συμεών εκ μέρους όλων καλωσόρισε για μία ακόμη φορά στο μικρό χωριό τους ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητος κ. Φώτιος Μπουγάς .
Τέλος, ο Σεβασμιώτατος κ. Συμεών είχε μία ευχάριστη και ουσιαστική επικοινωνία με όλους κατά την διάρκεια του κεράσματος στην γραφική πλατεία του χωριού, στην δροσιά των ευσκιόφυλλων πλατάνων.
Φωτογραφίες: Δημήτριος Ανάγνου
