Σε κλίμα οδύνης και πένθους τελέσθηκε το μεσημέρι της Τρίτης η Εξόδιος Ακολουθία του αδικοχαμένου 37χρονου Νικολάου Μπαρμπέρη, ο οποίος έχασε την ζωή του μετά από αυτοκινητιστικό δυστύχημα τα ξημερώματα της Κυριακής 24 Νοεμβρίου στην Είσοδο της πόλεως μας. Ο αείμνηστος Νίκος άφησε πίσω του την σύζυγό του Ξανθή, η οποία ευρίσκεται ακόμη στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, καθώς και τα τέσσερα παιδιά τους, δύο εκ των οποίων ευρίσκονται στο Νοσοκομείο Παίδων στην Αθήνα και αναρρώνουν.
Την Εξόδιο Ακολουθία ετέλεσε στην γενέτειρά του, το Καστρί Φθιώτιδος, στον Ιερό Ναό του αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Συμεών, συνοδευόμενος υπό του Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως μας Πανοσιολ. Αρχιμ. Π. Αγγέλου Ανθοπούλου.
Παρέστησαν μεγάλο πλήθος συγγενών, φίλων καθώς και συναδέλφων του μακαριστού Νίκου, μιας και ήταν Πρόεδρος του Σωματείου Ιδιοκτητών Αυτοκινητιστών στο ΚΤΕΛ Φθιώτιδος, οι οποίοι ήταν συντετριμμένοι από τον αδόκητο χαμό του.
Ο Ποιμενάρχης μας προσέφερε από την καρδιά του παρηγορητικό λόγο στους συγγενείς του, λόγο επιστηρικτικό, λόγο παραμυθίας, προτρέποντας τους, αυτές τις δύσκολες ώρες να προσεύχονται για την ανάπαυση της ψυχής του και για την ταχεία ανάρρωση της συζύγου του και των δύο τραυματισμένων παιδιών του. Tόνισε ότι “…δεν υπάρχουν λόγια ούτε λογική εξήγηση για τον χαμό του νέου ανθρώπου ούτε απαντήσεις στα γιατί. Η μόνη παρηγοριά στους οικείους είναι η άνωθεν παρηγοριά και η μόνη ελπίδα αυτή της Αναστάσεως”.
Παρόντες ήταν ο δήμαρχος Λαμιέων Θύμιος Kαραϊσκος και ο βουλευτής Φθιώτιδας Θέμης Χειμάρας.
Απόλυτη σιγή παρά το πλήθος του κόσμου. Κατάμεστη η εκκλησία και το προαύλιο με την τροχαία να διακόπτει κάποιες στιγμές την κυκλοφορία λόγω της ύπαρξης πεζών στο οδόστρωμα. Την σιγή αυτή έσκιζαν οι κραυγές της χαροκαμενης μάνας.
Όταν ένας αξιόλογος άνθρωπος φεύγει από την ζωή συνηθίζεται από τους αρχαιοτάτους χρόνους, να εκφωνείται επικήδειος λόγος σχετικά με την ζωή, τη δράση και την προσφορά του αποδημήσαντος. Οι πρόγονοι μας από αρχαιοτάτων χρόνων πίστευαν ότι η αρετή, η τιμιότητα και η προσφορά, πρέπει να βραβεύονται γιατί όπου βραβεύεται η αρετή, εκεί ξεφυτρώνουν άριστοι άνθρωποι. Και επειδή ο εκδημήσας αγαπημένος μας Νίκος Μπαρμπέρης ήταν ένα αξιόλογο άτομο, γεμάτο προσφορά και καλοσύνη, αξίζει να πούμε δύο λόγια αντάξια της μεγαλοσύνης του.
Γνωρίζω ότι η στιγμή είναι κρίσιμη και δύσκολη. Γνωρίζω ίσως καλύτερα από τον καθένα το άγχος, την λύπη και την κούραση των συγγενών του, αφού δυστυχώς έχω περάσει κι εγώ από την θέση τους πριν μερικά χρόνια όταν έχασα με τον ίδιο τρόπο τον δικό μου γιο και θα φροντίσω να είμαι σύντομος.
Ήρθαμε όλοι σήμερα εδώ. Οι συγγενείς σου, οι συνάδελφοί σου, οι φίλοι σου και όσοι είχαν την τιμή και την ευτυχία να σε γνωρίσουν, για να αποτίσουμε φόρο τιμής και εκτίμησης σε σένα Νικόλα. Ήρθαμε να κλάψουμε για τον άδικο, τον αναπάντεχο και πρόωρο χαμό σου. Θα μπορούσε κανείς να μιλάει, ώρες για το μεγαλείο της ψυχής του, την καλοσύνη και τις αρετές του. Αλλά οι στιγμές είναι για όλους μας δύσκολες και εγώ που έχω σήμερα αυτή την μεγάλη ευθύνη να σε αποχαιρετίσω εκ μέρους όλων, βρίσκομαι απροετοίμαστος και σε δυσκολία να πω περισσότερα, διότι φοβούμαι μήπως με τα φτωχά μου λόγια δεν αποδώσω τα πρέποντα και μικρύνω το μεγαλείο του. Για όλους, ο χαμός του είναι κάτι το αβάσταχτο. Αλλά τι να πει κανείς και πώς να παρηγορήσει την χαροκαμένη σύζυγό του που δίνει κι αυτή την δική της μάχη στο νοσοκομείο, τα παιδιά του, τους γονείς και τα αδέρφια του.
Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να στραφούμε προς τον Κύριο και Δημιουργό μας και να τον παρακαλέσουμε με αυτά τα λόγια: “Σύ Κύριε που κόσμους κυβερνάς, Σύ που είσαι η πηγή της αγάπης, της δικαιοσύνης, της αλήθειας και της ευσπλαχνίας, ρίξε το βλέμμα σου εδώ στην κρίσιμη αυτή ώρα. Δώσε Κύριε κουράγιο και δύναμη και υγεία στην χαροκαμένη σύζυγο του Νίκου την Ξανθή, στα παιδιά του και στα αδέλφια του να συνεχίσουν την ζωή και στείλε σ’ αυτούς την εξ ύψους παρηγορία. Γιατί ποιά άλλη παρηγοριά για αυτούς απομένει, εκτός από την δική Σου, αφού έναν τέτοιο αναντικατάστατο και άξιο σύζυγο, πατέρα και αδερφό έχασαν». Ποια άλλη παρηγοριά μένει για την απώλεια ενός τέτοιου συναδέλφου που χάσαμε.
Άγιε Δέσποτα σας ευχαριστώ θερμά που βρίσκεστε αυτή την ώρα εδώ και σας παρακαλώ θερμά να τον μνημονεύετε και να παρακαλείτε για την ταχεία αποκατάσταση της υγείας της συζύγου και μητέρας των παιδιών του.
Γεννήθηκε πριν 37 χρόνια εδώ στο Καστρί. Η καταγωγή του και η ανατροφή του, μέσα σε μία οικογένεια με σταθερές και ξεκάθαρες αρχές και αξίες, διέπλασαν έναν χαρακτήρα έντιμο, ηθικό, γεμάτο από προσφορά, καλοσύνη και ντομπροσύνη.
Είχε την ευτυχία να δημιουργήσει μία καλή και άξια οικογένεια, διότι ο Θεός του χάρισε, όπως του άξιζε, μία καλή σύζυγο αλλά και τέσσερα εξαίρετα παιδιά που θα συνεχίσουν να τιμούν το όνομά του. Οι συζητήσεις μαζί του μέσα από την επαγγελματική μας ενασχόληση και τις θέσεις ευθύνης που κατείχαμε ήταν και ευχάριστες άλλα και ωφέλιμες, διότι ήταν άτομο με άποψη κρυστάλλινη. Το ύφος του πάντοτε χαρούμενο, ούτε οργιζόταν ούτε κακολογούσε κανένα. Δεν έκανε ποτέ άδικες και αυστηρές κρίσεις. Τα λόγια του μετρημένα και το βλέμμα του ήρεμο, που σε γέμιζε με σιγουριά και γαλήνη.Έφυγε νωρίς, πολύ νωρίς και άφησε στην οικογένειά του αλλά και σε όλους τους γνωστούς και φίλους, ένα δυσαναπλήρωτο κενό. Χάθηκε αναπάντεχα, όμως δεν θα ξεχασθεί. Δεν θα τον ξεχάσουμε γιατί το φως και η καλοσύνη που σκόρπισε με το πέρασμά του από τον προσωρινό αυτόν κόσμο, δεν θα σβήσει με τον θάνατό του. Πάντα θα τον θυμόμαστε και πάντα θα τον αγαπούμε. Και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για αυτά που μαζί είχαμε σχεδιάσει.
Θα παλεύουμε για ένα καλύτερο αύριο για τους αυτοκινητιστές του ΚΤΕΛ Φθιώτιδας, έτσι όπως το είχε ονειρευτεί ως πρόεδρος του Σωματείου Ιδιοκτητών. Άλλωστε και ο ίδιος αποτελούσε πρότυπο στην δουλειά του. Σοβαρός, υπεύθυνος, εξυπηρετικός, ευγενικός, άψογος οδηγός, με μία λέξη επαγγελματίας σε όλα του. Αυτός ο επαγγελματισμός σε συνδυασμό με τον αψεγάδιαστο χαρακτήρα του αναγνωρίστηκαν από τους συναδέλφους του οι οποίοι και τον ανέδειξαν στο αξίωμα του προέδρου του σωματείου ιδιοκτητών αυτοκινητιστών του ΚΤΕΛ μας. Ποιος να μας έλεγε ότι θα έφευγε από κοντά μας ως θύμα τροχαίου και να τον πιστεύαμε!
Αγαπημένε μας Νίκο σε συνοδεύουμε σήμερα στην τελευταία σου κατοικία, με άγχος , λύπη και στεναγμό. Σε κλαίνε οι συγγενείς σου. Σε κλαίνε οι φίλοι σου, σε κλαίνε όλοι οι συνάδελφοί σου στο ΚΤΕΛ. Ας είναι ανάλαφρο το χώμα που θα σε σκεπάσει. Καλό σου ταξίδι.
