Φθιώτιδα: Γεννημένη μαχήτρια! Η μικρή Σπυριδούλα που νίκησε το “θηρίο” του καρκίνου! (Φώτο & Βίντεο)

Παγκόσμια ημέρα κατά του παιδικού καρκίνου η σημερινή. Και μόνο στη σκέψη των παιδιών που χτυπήθηκαν από τον καρκίνο, λυγίζεις και αναρωτιέσαι αν υπάρχουν λέξεις να περιγράψεις πως νιώθεις…

-Advertisement-

Παιδιά με καρκίνο. Παιδιά που πονούν, που αγωνίζονται, που λυγίζουν, μα ξανασηκώνονται και χαμογελούν με ελπίδα τέτοια, που το βλέμμα τους φωνάζει «Κοίταξε με, θα καταφέρω»

Και δίπλα τους, γονείς που λες και ο θεός τους δίνει αστείρευτο κουράγιο και δύναμη για να παλέψουν και να σταθούν σαν βράχοι δίπλα στους μικρούς τους ήρωες.

Θυμάστε τη Σπυριδούλα μας; Το κοριτσάκι που συγκίνησε όλη την Ελλάδα στην προσπάθεια να συγκεντρωθούν χρήματα για να νικήσει τον καρκίνο;  Δεν θα πιστεύεται αν δείτε πως είναι σήμερα! Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…

Σπυριδούλα – Η δική μας ηρωίδα

Ηταν μόλις 11 χρονών το 2015 όταν διαγνώστηκε με μια σπάνια μορφή καρκίνου. Ακριβώς ένα μήνα μετά το ετήσιο μνημόσυνο του Αλέξανδρου, του μικρού της αδερφού που έφυγε  μόλις τεσσάρων ετών ενώ νοσηλεύονταν  στη μονάδα μεταμόσχευσης μυελού των οστών.

Η  ζωή ξαναδείχνει το σκληρό της πρόσωπο, με την ασθένεια της Σπυριδούλα, της μικρούλας με τα δυο μάτια γελαστά, που έκρυβαν μέσα τους τη ζωντάνια όλου του κόσμου. Με ένα βλέμμα γεμάτο φλόγα και θέληση για βόλτες, παιχνίδι, σκανταλιές.

Μαθήτρια της τετάρτης δημοτικού η μικρή Σπυριδούλα, πηγαινοέρχεται σε γιατρούς και νοσοκομεία. Εξετάσεις, φάρμακα, νοσηλείες είναι πια η καθημερινότητα της. Σε έναν αγώνα δύσκολο που όμως αντιμετωπίζει με το κεφάλι ψηλά. Και τις περισσότερες φορές, σαν να βγάζει τη γλώσσα της στο θηρίο. «Κοίταξε με, εγώ θα σε νικήσω!»

Τον Ιούνιο του 2019, η μικρούλα πρέπει να ταξιδέψει για να νοσηλευτεί σε ειδική κλινική στη Γερμανία-αντίστοιχη δεν υπάρχει στην Ελλάδα-  για να της αφαιρέσουν τον όγκο και να συνεχίσει  τις χημειοθεραπείες της, ενώ είχε ήδη υποβληθεί σε 4 χειρουργεία.

Το ποσό που απαιτείται υπέρογκο για την οικογένεια της αφού αγγίζει τις 200.000 ευρώ.

Οι γονείς της μας επισκέπτονται στα γραφεία του LamiaNow και με τεράστια αξιοπρέπεια ζητούν οικονομική υποστήριξη. Ο αγώνας της Σπυριδούλας συγκινεί όλη την Ελλάδα, το ποσό συγκεντρώνεται και το 11χρονο κοριτσάκι ταξιδεύει στη Γερμανία για να δώσει άλλη μία μεγάλη μάχη…

Η…. ερωτευμένη νικήτρια!

Μια φρέσκια και δροσερή δεσποινίδα σήμερα η Σπυριδούλα που ρουφάει τη ζωή αχόρταγα με τη φούρια και τη ζωντάνια  της εφηβείας της. Μαθήτρια της τρίτης γυμνασίου, δεν προλαβαίνει τις υποχρεώσεις της ανάμεσα στο σχολείο, το φροντιστήριο, τις δραστηριότητες και τις παρέες με τους φίλους της.

Δηλώνει φουλ ερωτευμένη αφού η καρδιά της χτυπά για τον αγαπημένο της συμμαθητή. Θέλει να γίνει γιατρίνα, για να δώσει τη ζωή και σε άλλα παιδιά. Μάχιμη πάντα, παλεύει για τον στόχο της και είμαστε σίγουροι ότι θα τα καταφέρει. Άλλωστε το πείσμα, η τόλμη και η προσήλωση της δεν αφήνουν περιθώρια αποτυχίας. Έχει μάθει από μικρή να δίνει μάχες, άνισες αλλά όχι ακατόρθωτες. Είναι γεννημένη νικήτρια…

«Είναι στα καλύτερα της. Ζει απολαμβάνοντας με χαρά την κάθε της στιγμή. Σαν να θέλει να καλύψει τον χρόνο με όλα όσα στερήθηκε από τα χρόνια της ασθένειας της.  Μάλιστα και στη δύσκολη περίοδο της καραντίνας όπου όλοι ζοριστήκαμε από τον εγκλεισμό, εκείνη το διασκέδαζε και έκανε την ψυχολόγο και στους υπόλοιπους. Συνδέονταν στην ηλεκτρονική της τάξη για την τηλε-εκπαίδευση και έλεγε στους συμμαθητές της «Ει, σταματήστε πια να γκρινιάζετε. Θα περάσει και αυτό με λίγη υπομονή. Εγώ είμαι τόσο χαρούμενη που σας βλέπω έστω και μέσα από την οθόνη. Πριν λίγο καιρό δεν μπορούσα ούτε αυτό…»  μας διηγείται γελώντας η μαμά και στήριγμα της Δάφνη Κατσάρα.

«Η Σπυριδούλα όπως και όλα τα παιδιά που αντιμετωπίζουν το «θηρίο» έχουν μια ιδιαίτερη δύναμη. Ίσως για αυτό η ζωή τα επιλέγει για τα δύσκολα. Γιατί ξέρει ότι είναι μαχητές και δεν θα παραδώσουν τα όπλα τους. Θα παλέψουν, θα πέσουν αλλά θα ξανασηκωθούν και θα βάλουν τα δυνατά τους…»

Όσο για τα σημάδια στο λαιμό της Σπυριδούλας, όπως λέει η Δάφνη «είναι εκεί για να της θυμίζουν τον αγώνα της. Είναι εκεί για να της θυμίζουν τις νίκες της. Είναι εκεί, για να της δίνουν δύναμη…».