Η δολιοφθορά στα δίκτυα της ηλεκτροκίνησης και οι κλοπές των καλωδίων καθώς και το γεγονός ότι οι κλέφτες κατέβασαν εκατοντάδες μέτρων τα οποία έπεσαν μέσα στις γραμμές δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα στη σιδηροδρομική συγκοινωνία, νεκρώνοντας ουσιαστικά την κίνηση των τρένων και επιβάλλοντας αποκλεισμό στη χώρα, δείχνει να είναι μόνο η αρχή του παγόβουνου για το επόμενο διάστημα.
Την ίδια στιγμή οι αρμόδιοι σηκώνουν ψηλά τα χέρια καθώς δεν έχουν καν δυνατότητα να ελέγξουν όλο αυτό το δίκτυο το οποίο απ’ ό,τι δείχνουν τα γεγονότα για το επόμενο διάστημα κινδυνεύει ουσιαστικά. Και βεβαίως δεν είναι μόνο τα καλώδια της ηλεκτροκίνησης, είναι και συνολικότερα οι εγκαταστάσεις σε σταθμούς που έχουν εγκαταλειφθεί που βεβαίως εκεί υπάρχουν σημαντικά εργαλεία και πολύ δε περισσότερο εγκαταστάσεις οι οποίες λόγω της ανυπαρξίας ανθρώπων και φύλαξης είναι δύσκολο να διατηρηθούν. Τα μέτρα που έχουν ληφθεί μέχρι στιγμής δεν δείχνουν να αποδίδουν ενώ το στελεχιακό δυναμικό τόσο στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ όσο και στον ΟΣΕ είναι ελάχιστο για να μπορέσει να ανταποκριθεί.
Για ένα εξάμηνο περνούν τα τρένα από το σταθμό του Μώλου, μόνο που ο σταθμός είναι κλειδωμένος. Δεν είναι κλειδωμένος γιατί λείπει κάποιο σχέδιο για την αξιοποίησή του, ουσιαστικά είναι κλειδωμένος γιατί δεν υπάρχει το απαραίτητο προσωπικό που θα μπορούσε να στελεχώσει τη λειτουργία του για να μπορέσει να εξυπηρετήσει την περιοχή. Μάλιστα τις περισσότερες μέρες και ώρες της εβδομάδας κλειδώνει και ο σταθμός της Τιθορέας με συνέπεια να υπάρχουν τρομακτικές καθυστερήσεις στα τρένα αφού για να προχωρήσει ένα δεύτερο τρένο θα πρέπει το προηγούμενο που έφυγε από το Λιανοκλάδι να φτάσει στην Αλίαρτο και αφού δοθεί πράσινο φως από κει τότε θα ξεκινήσει το άλλο τρένο.
Επίσης δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι έχουμε εκτροχιασμούς ακόμη και μέσα στο σταθμό στο Λιανοκλάδι καθώς τα ανθρώπινα λάθη πολλαπλασιάζονται λόγω ανυπαρξίας
προσωπικού αφού πριν λίγο διάστημα υπηρετούσαν περισσότεροι από 30 κλειδούχοι, ωστόσο όμως το τελευταίο διάστημα έχουν απομείνει λιγοστοί με συνέπεια να μην υπάρχει δυνατότητα να εξυπηρετηθεί αυτό το δαιδαλώδες σύστημα μετακίνησης των τρένων όταν μέσα στο σταθμό στο Λιανοκλάδι αυξήθηκαν οι γραμμές στο διπλάσιο τουλάχιστον. Οι μετακινήσεις τρένων από
γραμμή σε γραμμή είναι μια δύσκολη υπόθεση ενώ συγχρόνως το ανθρώπινο δυναμικό είναι αναγκασμένο να δουλεύει νύχτα μέρα για να μπορέσει να ανταποκριθεί.
Στο τμήμα από το Λιανοκλάδι μέχρι το Δομοκό τα πράγματα γίνονται εφιαλτικά καθώς έχουν δημιουργηθεί δύο σταθμοί στον Αγιο Στέφανο και της Αγγειες και μία στάση στο Θαυμακό. Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει άνθρωπος στο σταθμό τις περισσότερες ώρες της μέρας, εκτός από κάποια διαστήματα που μεταφέρεται προσωπικό στον Αγιο Στέφανο για να διευκολύνει κυρίως την κυκλοφορία καθώς εκεί γίνονται και εργασίες λόγω της μεγάλης γέφυρας. Σ’ αυτή την περίπτωση λόγω του ότι δεν έχουν ολοκληρωθεί τα αυτόματα συστήματα κατά μήκος της γραμμής δεν πρόκειται να ξεκινήσει από το Λιανοκλάδι άλλο τρένο αν το προηγούμενο δεν φτάσει στο Παλαιοφάρσαλο καθώς ενδιάμεσα δεν υπάρχει σταθμός που οι άνθρωποι θα μπορούσαν να βεβαιώσουν την άφιξη του τρένου. Μόνο για λίγες ώρες τη μέρα υπάρχουν στον Αγιο Στέφανο με συνέπεια να μετριάζεται η ταλαιπωρία αλλά κι αυτό για λιγοστές ώρες.
Οι τελευταίες κινήσεις με τη δολιοφθορά έχουν προβληματίσει ιδιαίτερα το στελεχιακό δυναμικό του ΟΣΕ το οποίο έχει πυκνώσει τις κινήσεις στην περιοχή ωστόσο όμως όλοι συμφωνούν ότι δεν είναι από τις πλέον αποτελεσματικές κινήσεις. Στον υπαίθριο χώρο των σταθμών και των στάσεων έχουν τοποθετηθεί εγκαταστάσεις αξίας οι οποίες πλέον κινδυνεύουν ενώ την ίδια στιγμή η φύλαξη είναι τουλάχιστον πλημμελής. Αν βεβαίως το έμψυχο δυναμικό δεν επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες λειτουργίας των σταθμών αφού είναι ιδιαίτερα περιορισμένο, ακόμη και στο Λιανοκλάδι και τη Λαμία, γίνεται κατανοητό ότι η οποιαδήποτε πρόβλεψη για τη λειτουργία των ενδιάμεσων σταθμών είναι απίθανη τουλάχιστον στη φάση που διανύουμε καθώς κανείς δεν γνωρίζει αν θα βρεθεί προσωπικό το οποίο θα διευκολύνει στην κίνηση των τρένων στελεχώνοντας κρίσιμα πόστα σε νέους αλλά και παλιούς σταθμούς.
Από τη στιγμή που κλείνουν οι σταθμοί Δομοκός και Τιθορέα είναι αμφίβολο αν θα μπορέσουν να στελεχωθούν οι ενδιάμεσοι, γεγονός το οποίο δημιουργεί πρόσθετο προβληματισμό κυρίως για το λόγο που δαπανήθηκαν δεκάδες εκατομμύρια για να γίνουν οι συγκεκριμένοι σταθμοί οι οποίοι πλέον δεν μπορούν να στελεχωθούν, δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν και το κυριότερο δεν μπορούν να λειτουργήσουν ακόμη και για λόγους ασφαλείας των εγκαταστάσεων και ασφάλειας στην κίνηση των τρένων.
Το δεύτερο εγχείρημα που έγινε από την πλευρά του αρμόδιου υπουργείου για την επιστροφή στελεχιακού δυναμικού που είχε απομακρυνθεί με τις υποχρεωτικές μετακινήσεις τα προηγούμενα χρόνια δεν δείχνει να έχει αποδώσει όπως τουλάχιστον περίμεναν οι εμπνευστές αυτής της ιδέας, θέλοντας με τον τρόπο αυτό να επιστρέψει δυναμικό το οποίο κρίνεται ως άκρως απαραίτητο για τη λειτουργία και την ασφάλεια των τρένων και συγχρόνως έτοιμο εκπαιδευμένο δυναμικό το οποίο δεν θα χρειαζόταν πρόσθετες δαπάνες αλλά και χρόνοδιάστημα για την εξειδίκευσή του.
Μάλιστα το μεγαλύτερο μέρος αυτού του δυναμικού είτε φτάνει προς τη σύνταξη, είτε έχει φύγει για σύνταξη, γεγονός το οποίο σε κάθε περίπτωση λειτουργεί ως ανασταλτικός παράγοντας για την πιθανή επιστροφή του καθώς έχει βρει πλέον το δρόμο του μέσα στο δημόσιο τομέα. Κάτω απ’ αυτό το πρίσμα ο πονοκέφαλος είναι ιδιαίτερα μεγάλος κυρίως από την ώρα που θα αποσυρθούν τα συνεργεία του εργολάβου παραδίδοντας τη λειτουργία του έργου, πράγμα το οποίο αναμένεται να γίνει το επόμενο δίμηνο καθώς θα υπάρξουν καθυστερήσεις πλέον στον προγραμματισμό μετά από την συγκεκριμένη δολιοφθορά. Αρχικά στις προθέσεις του υπουργείου ήταν να παραδοθεί σε λειτουργία πλήρης η γραμμή μέσα σε ένα μήνα περίπου, προσδιορίζοντας κάτι τέτοιο στο τέλος Φεβρουαρίου ή το πρώτο δεκαπενθήμερο του Μαρτίου.
Μετά από τις συγκεκριμένες εξελίξεις μέχρι στιγμής όλα αναμένονται ότι θα πάνε πίσω τουλάχιστον κατά ένα μήνα αφού θα πρέπει να επισκευαστούν ή να εγκατασταθούν εκ νέου τμήματα της ηλεκτροκίνησης πράγμα το οποίο απαιτεί και χρόνο αλλά και πρόσθετες πιστώσεις από την πλευρά του αρμόδιου υπουργείου.
ΠΗΓΗ-Eφημερίδα “ΣΕΝΤΡΑ”
Κατά τ’αλλα αυτοκίνητο που ενδιαφέρον τους ανθρώπους τουΟΣΕ είναι οι φωτογράφοι που φωτογραφίζουν Σταθμόύς,τραίνα,γραφικες διαδρομές λεγοντάς τους ότι απαγορεύεται ,βασιζόμενοι σ’εναν παλιό νόμο.που έχει κατσργηθεί…
Μόλις διάβασα το άρθρο για τους σταθμούς τον τρενων στη Λαμία… Σας ενημερώνω 4 φορές ετυχε να ταξιδέψω για Αθήνα κ Θεσσαλονίκη με το βραδινό τρένο από το σταθμό Τιθορεας.. Δεν υπάρχει άνθρωπος.. Εκτός αυτού υπάρχε καθηστεριση κ δεν γνωρίζα γιατί δεν υπάρχε κάνεις να ενημερώσει με αποτέλεσμα να περιμένω τουλάχιστον 2 ωρες τις περισσότερες φορές… Χωρίς να υπάρχει φύλακας χωρίς σταθμάρχη κ εγώ ολομόναχη στη έρημια μεσάνυχτα…
Είναι απαράδεκτοι ντροπή κ μόνο… Αν γίνιταν κάτι ΠΟΙΟΣ θα αναλαμβάνε τις ευθύνες? Η μήπως εφτεγα π περιμένα το τρενο για να πάω στη δουλειά μου…
Συγγνώμη αλλά τα κλεμμένα μέταλλα πηγαίνουν σε συγκεκριμένες μάντρες συλλογής μετάλλων κι από εκεί σε χυτήρια. Κάποιοι είναι κλεπταποδόχοι και μάλιστα εν γνώσει τους. Εκεί βρίσκεται η λύση.