Απεργία πείνας από τους ποινικούς που ζητούν να διαχωριστούν από τους τρομοκράτες, τους βιαστές, τους παιδεραστές
Κατάσταση αναβρασμού επικρατεί τις τελευταίες μέρες, σε διάφορες φυλακές ανά την επικράτεια, με τους ποινικούς κρατούμενους να διαμαρτύρονται έντονα κάνοντας λόγο για πρωτοφανή περιστολή των δικαιωμάτων τους και ζητώντας τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων, ούτως ώστε να διορθωθούν -όπως τονίζουν στην επιστολή τους-, τα αδύναμα σημεία και οι αδικίες του νέου Σωφρονιστικού Κώδικα.
Πιο συγκεκριμένα, οι ποινικοί κρατούμενοι των φυλακών Δομοκού, Κέρκυρας και Μαλανδρίνου, ζητούν εν πρώτοις να διαχωριστούν, από τους τρομοκράτες, τους βιαστές, τους παιδεραστές και τους γυναικοκτόνους και εν δευτέροις η διαδικασία λήψης αδειών και η υφ’ όρον απόλυση να ρυθμίζονται από το νομικό πλαίσιο που ισχύει κατά το χρόνο διάπραξης του εγκλήματος. Επισημαίνουν δε, ότι θα προβούν σε απεργία πείνας για τη διεκδίκηση των αυτονόητων, καθώς στις προηγούμενες διαμαρτυρίες τους δεν έλαβαν καμία επίσημη απάντηση.
Δεν αποκλείεται μάλιστα η κίνηση αυτή να τύχει υποστήριξης και από άλλους κρατούμενους σε έτερα σωφρονιστικά καταστήματα της χώρας.
Η ανακοίνωση των κρατουμένων
«Είμαστε κρατούμενοι σε διάφορες φυλακές ανά την χώρα και ως άνθρωποι έχουμε συγκεκριμένα δικαιώματα, τα οποία κατοχυρώνονται στο Σύνταγμα, στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και σε διάφορες συμβάσεις που δεσμεύουν την χώρα μας.
Το τελευταίο διάστημα είναι πρωτοφανής η περιστολή των δικαιωμάτων μας για την οποία έχουμε κάνει υπομονή. Ενόψει όμως των διαφόρων εξαγγελιών της κυβέρνησης θέλουμε να επισημάνουμε την ζοφερή πραγματικότητα που επικρατεί στις ελληνικές φυλακές καθώς και να τονίσουμε τα αδύναμα σημεία του Σωφρονιστικού Κώδικα, ο οποίος επηρεάζει τις ζωές μας.
Πρώτον, θα πρέπει οι διάφορες ρυθμίσεις που περιορίζουν τα δικαιώματα των κρατουμένων να διακρίνουν ανάμεσα στους ποινικούς και τους γυναικοκτόνους, τους βιαστές και τους παιδεραστές. Ζητάμε λοιπόν, να διαχωριστούν οι ποινικοί κρατούμενοι, από τους τρομοκράτες, τους βιαστές, τους παιδεραστές και τους γυναικοκτόνους.
Δεύτερον, δεν μπορεί η νομοθέτηση να είναι ευκαιριακή και κάθε φορά που προβάλλεται από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης κάποια είδηση για μια ειδεχθή ανθρωποκτονία, να αλλάζουν σωρηδόν όλες οι ποινικές ρυθμίσεις σε βάρος του συνόλου των κρατουμένων.
Τρίτον, η διαδικασία λήψης αδειών και η υφ’ όρον απόλυση πρέπει να ρυθμίζονται από το νομικό πλαίσιο που ισχύει κατά το χρόνο διάπραξης του εγκλήματος. Κάθε άλλη ερμηνεία και εκ των υστέρων περιστολή των δικαιωμάτων των κρατουμένων με μεταγενέστερη ευκαιριακή νομοθέτηση προσβάλει το δικαίωμα εφαρμογής του επιεικέστερου νόμου, δεδομένου ότι αυτό καταλαμβάνει και την έκτιση της ποινής, το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη και την ίδια την συνταγματικά κατοχυρωμένη αξιοπρέπεια των κρατουμένων.
Ο περιορισμός και το ουσιαστικό «πετσόκομμα» της δυνατότητας λήψεως τακτικών αδειών ακόμα και εκπαιδευτικών αδειών προσβάλλει βάναυσα τόσο το δικαίωμα επανένταξης των κρατουμένων στη ελληνική πολιτεία όσο και την προστασία της κοινωνίας από κρατούμενους οι οποίοι θα είναι εκριζωμένοι από αυτήν.
Ο νέος Σωφρονιστικός Κώδικας δημιουργεί το παράδοξο να δημιουργείται δικαίωμα λήψεως αδείας μόλις λίγο χρόνο πριν τη θεμελίωση του δικαιώματος της υφ’ όρων απολύσεως. Αυτό συνεπάγεται έντονες δυσχέρειες στην επανένταξη και στην επανακοινωνικοποίηση μας, ενώ δημιουργεί τεράστια προβλήματα με κρατούμενους, οι οποίοι υπό το προϊσχύσαν καθεστώς ήδη έχουν λάβει άδειες και έχουν αρχίσει ήδη να επανεντάσσονται ομαλά, οπότε με αυτόν τον τρόπο ουσιαστικά απομακρύνονται εκ νέου από την κοινωνία.
Επιπλέον η υφ’ όρον απόλυση είναι δικαίωμα των κρατουμένων, όμως η αδικαιολόγητη καθυστέρηση του Συμβουλίου Πρωτοδικών, οι σκληρές και αυστηρές προϋποθέσεις που θέτει πλέον ο Ποινικός Κώδικας και στη συνέχεια η αναιτιολόγητη απόρριψη των σχετικών αιτήσεών μας δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο την κατάσταση μέσα στην φυλακή, με αποτέλεσμα να υπογράφουμε για την υφ’ όρον απόλυσή μας τρεις, τέσσερις και πέντε φορές την ως άνω αίτηση και το μόνο που συμβαίνει στην πράξη, είναι τα Συμβούλια να χρονοτριβούν και να απορρίπτουν τις οικείες αιτήσεις μας διαρκώς.
Επειδή στις προηγούμενες διαμαρτυρίες μας δεν δόθηκε καμία απάντηση θα προβούμε σε απεργία πείνας για τη διεκδίκηση των αυτονόητων.
Επιδιώκουμε να λύσουμε τα προβλήματά μας ειρηνικά και με διάλογο, η σύντομη απάντησή σας θα βοηθήσει να οδηγηθούμε σε αυτήν την κατεύθυνση».
Η επιστολή διαμαρτυρίας των κρατουμένων στο κατάστημα κράτησης Δομοκού
zougla.gr