Πώς ξεκίνησε η σχέση του Νίκου Παππά με το ποδόσφαιρο; Ποιες άλλες ομάδες υποστηρίζει εκτός από τον Παναθηναϊκό; Τι συζήτησε με Αλαφούζο, Μαρινάκη, Σαββίδη;
Σε αυτές και σε πολλές ακόμη ερωτήσεις απάντησε ο Ν. Παππάς, μιλώντας στο SDNA σε μια συνέντευξη, αρκετά διαφορετική από τις συνηθισμένες.
Ο υπ. Ψηφιακής Πολιτικής μοιράζεται επίσης εμπειρίες από τα γήπεδα, αλλά και από το φίλαθλο παρελθόν του που τον «έδεσε» με τον Αλέξη Τσίπρα.
Σας είδαμε στο γήπεδο δύο συνεχόμενες φορές τον τελευταίο καιρό, στη Νέα Σμύρνη για το Πανιώνιος – ΠΑΟΚ και στο παιχνίδι της Εθνικής Βοσνίας. Είχε κάποια σημειολογία η κίνηση; Γιατί δεν είχαμε συνηθίσει κυβερνητικά στελέχη να παρακολουθούν παιχνίδια από κοντά.
«Πριν από την ανάληψη των κυβερνητικών καθηκόντων ήμουν τακτικός στο γήπεδο. Αν είσαι βέβαιος ότι θα πας και θα απολαύσεις αξιόλογο θέαμα, μπορείς να ξεφύγεις λίγο από τα καθήκοντά σου. Εγώ δεν είμαι αρμόδιος για τα αθλητικά θέματα, πήγα μόνο για την αναψυχή μου».
Είναι όμως η χρονική στιγμή που επιλέξατε να εμφανιστείτε στο γήπεδο. Είναι πολιτικός ο λόγος της παρουσίας σας;
«Μην ξεχνάμε ότι το προηγούμενο διάστημα περάσαμε δύσκολα. Ήταν στον αέρα η διαπραγμάτευση, είχαμε εκλογές, δημοψήφισμα, το κλείσιμο της πρώτης αξιολόγησης, το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, τον ανασχηματισμό… Δεν είναι όλες οι ώρες ίδιες… Είναι και ψυχολογικό το θέμα. Τώρα νιώθεις ότι μπορείς να πας».
Δηλαδή δεν έχει σχέση η παρουσία σας με το γεγονός ότι το ποδόσφαιρο οδηγείται σε μια διαδικασία κάθαρσης;
«Όταν υπάρχουν βαριές σκιές στη δημόσια συζήτηση γύρω από το ποδόσφαιρο, αντιλαμβάνεστε ότι και για έναν άνθρωπο ο οποίος κατέχει ένα δημόσιο αξίωμα, μοιραία θα διαμορφωθεί και μια σημειολογία από το τι θα επιλέξεις να δεις. Ειλικρινά δεν το είχα σκεφτεί όμως. Σταθεροποιείται η χώρα, η δουλειά μας θα γίνει πολύ πιο λογική και προβλέψιμη, δηλαδή θα μπει κάτω το χαρτοφυλάκιο, θα ιεραρχηθούν τα πρότζεκτ και θα δουλεύουμε χωρίς να επικρέμεται μια δαμόκλειος σπάθη: της διαπραγμάτευσης, της χρεωκοπίας όπως πέρυσι. Δεν θα υπάρχει όλη αυτή η αβεβαιότητα».
Και για ποιο λόγο επιλέξατε το παιχνίδι Πανιώνιος – ΠΑΟΚ; Προφανώς για την αναμέτρηση της εθνικής ομάδας το κριτήριο είναι αυτονόητο…
«Είμαι της γειτονιάς. Μεγάλωσα στην Καισαριανή, αλλά τώρα μένω στη Νέα Σμύρνη».
Άρα είσαστε φιλοπανιώνιος;
«Νομίζω μοιραία. Δεν γίνεται αλλιώς, Δεν θα ήταν και εύκολη η ζωή στην γειτονιά…»
Το αίμα, νερό δεν γίνεται όμως…
«Φυσικά και Εθνικός Αστέρας και Νήαρ Ηστ και Παναθηναϊκός…»
Είθισται, βέβαια, οι πολιτικοί να αποφεύγουν να μιλήσουν δημόσια για οπαδικές προτιμήσεις και δηλώνουν Εθνική Ελλάδας…
«Δεν είμαι αγοραίος εγώ. Είμαι Παναθηναϊκός και τώρα ζω στη Νέα Σμύρνη, οι κόρες μου πηγαίνουν στον Πανιώνιο…».
Και πως γίνατε Παναθηναϊκός;
«Να σας πω ότι η σχετική οικογενειακή ιστορία έχει μια αμυχή… Με είχαν ντύσει με τη βία και με είχαν βγάλει φωτογραφία με τη φανέλα του Ολυμπιακού σε ηλικία 4-5 ετών. Αν δείτε αυτή τη φωτογραφία, η έκφραση στο πρόσωπό μου υποδεικνύει πως δεν μου ήταν καθόλου ευχάριστο. (σ.σ. γέλια) Παναθηναϊκοί ήταν στο οικογενειακό περιβάλλον μου και «κλείδωσε» η κατάσταση το 1987 όταν πήγα και είδα το Παναθηναϊκός – Χόνβεντ στο Ολυμπιακό Στάδιο. Έχουμε χάσει 5-2 στην Ουγγαρία, δύο γκολ είχε βάλει ο Σαραβάκος, ένα με απευθείας φάουλ και ένα κάνοντας ντρίμπλα και στον τερματοφύλακα και περνώντας τη μπάλα από πάνω για να σκοράρει… Είμαστε στη ρεβάνς και κάθομαι στην αγκαλιά του θείου μου και ήταν φανταστικό για ένα παιδί δέκα χρόνων να βλέπει 80.000 κόσμο να φωνάζει και να χαίρεται. Έγινε το 3-0 και μετά κάνει το 3-1 ο Φίτος. Και μετά 4-1 με κεφαλιά του Μαυρίδη και κατόπιν το 5-1. Ε, αυτό ήταν…»
Άρα υπήρξατε τακτικός φίλαθλος στα παιχνίδια του Παναθηναϊκού;
«Ναι, ήμουν. Όχι τόσο στο μπάσκετ, πιο πολύ στο ποδόσφαιρο. Εγώ το 1997 έφυγα από την Ελλάδα για τη Σκωτία και γύρισα το 2008».
Και τόσα χρόνια δεν είδατε από κοντά Παναθηναϊκό;
«Φυσικά και είδα. Έχω κάνει χιλιόμετρα για την ομάδα. Ήμουν και στο 3-1 με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και στο 5-0 δυστυχώς, επίσης με τη Γιουνάιτεντ. Καταλαβαίνετε το συναίσθημα… Να ταξιδεύεις από την Σκωτία, να τρως πέντε γκολ και να πρέπει να γυρίσεις μετά. Ήμουν και στο 1-1 με την Άρσεναλ στο «Χάιμπουρι» εκεί που, αν θυμάμαι καλά, είχε σκοράρει ο Βύντρα. Είχε πάει ο αμυντικός να κόψει τη μπάλα και έκανε λάθος και η μπάλα μπήκε στα δίχτυα. Μικρό μυστικό: Σε εκείνο το παιχνίδι ήταν και ο Αλέξης Τσίπρας (σ.σ. γέλια). Έχει έρθει και στη Σκωτία για να δούμε Σέλτικ – Ρέιντζερς».
Με τον Αλέξη Τσίπρα πηγαίνατε μαζί γήπεδο;
«Ναι, πολλές φορές. Θυμάμαι που με έχει πάρει τηλέφωνο όταν έκανε το πέναλτι ο Κωνσταντίνου στον Βενετίδη. Επί Μαρκαριάν. Με παίρνει, λοιπόν, γεμάτος ένταση μέσα από το γήπεδο που ήταν και μου λέει: «Πες, ήταν πέναλτι;».
Πως είναι το Σέλτικ – Ρέιντζερς που το ζήσατε από κοντά; Πιο άγριο από το ελληνικό ντέρμπι;
«Είναι όπως και τα δικά μας. Πρόλαβα τα δικά μας ντέρμπι με οπαδούς και των δύο ομάδων. Να ακούγονται συντονισμένα συνθήματα εκατέρωθεν. Το ντέρμπι της Σκωτίας έχει ουρές πολιτικές, καταβολές θρησκευτικές. Είναι η ατμόσφαιρα φοβερή, με συνθήματα από όλα τα πέταλα και όχι μόνο από συγκεκριμένα τμήματα της εξέδρας».
Τώρα, μετά από τόσα χρόνια, και ως υπουργός πια, πως είναι το γήπεδο;
«Αισθάνεσαι πως πρέπει να είσαι μετρημένος. Στον αγώνα της Εθνικής ομάδας, κυρίως, ήθελα να πεταχτώ, να φωνάξω για κάποιο σφύριγμα να τα χώσω στον διαιτητή και ήμουν μαζεμένος…».
Και στο γκολ του Τζαβέλλα στο τέλος;
«Εκεί πεταχτήκαμε, δεν κρατηθήκαμε… Δεν είμαστε τίποτα λόρδοι!».
Ξένο ποδόσφαιρο παρακολουθείτε;
«Το αγγλικό βλέπω. Έχει σταματήσει, βέβαια, να είναι αγγλικό, κατά τη γνώμη μου. Δεν είναι το ίδιο με αυτό που παιζόταν την δεκαετία του 1980 και αρχές της δεκαετίας του 1990 με σέντρες – γιόμα και ψηλό παιχνίδι. Πήγαν Ισπανοί και Πορτογάλοι προπονητές, κατέβασαν τη μπάλα κάτω, έγινε εντελώς διαφορετικό».
Και πως άρχισε το… κόλλημα με τη μπάλα;
«Έπαιζα μπάσκετ, αλλά το ποδόσφαιρο μου κόλλησε όπως σε όλα τα παιδιά. Στην γειτονιά, στο πανεπιστήμιο. Είναι μια δύσκολη χώρα η Σκωτία και είχαμε μια παρέα, η οποία ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών, ακόμα και με οριζόντια βροχή, βγαίναμε κάθε Σάββατο και παίζαμε ποδόσφαιρο. Μέσα στις λάσπες».
Το πρόσφατο Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός το παρακολουθήσατε;
«Το είδα, δυστυχώς (σ.σ. γέλια). Είχα κάνει και δημόσιες δηλώσεις αισιοδοξίας, οι οποίες δεν επαληθεύθηκαν. Πρόπερσι, βέβαια, είχαμε νικήσει κι εμείς 3-0, μην το ξεχνάμε. Δεν έπαιζε και ο Μπεργκ φέτος. Ο Παναθηναϊκός είναι, όμως, ομάδα που έχει δώσει στους οπαδούς μεγάλες χαρές. Το 1996 δεν ξεχνιέται, το 0-1 στο Άμστερνταμ. Θυμάμαι, βέβαια, τη ρεβάνς στο ΟΑΚΑ, εκείνο το κρύο, «φάγαμε» και τρία γκολ και φύγαμε σκασμένοι».
Φαντάζομαι ότι αν ήσασταν τώρα στην ίδια εξέδρα, οι οπαδοί του Παναθηναϊκού θα καλούσαν εσάς που έχετε ένα δημόσιο αξίωμα, να συμβάλλετε ώστε να καθαρίσει το ποδόσφαιρο.
«Προσωπικά δεν θα αφήσω τη συλλογική προτίμησή μου να εμπλακεί στην πολιτική. Νομίζω, όμως, ότι αυτή η κυβέρνηση έχει δείξει ότι έχει βάλει το δάχτυλο στην πληγή. Είμαι αισιόδοξος ότι και με τον νέο Υπουργό, τον κ. Βασιλειάδη, θα συνεχίσει αυτό το έργο. Υπάρχει απόφαση και κοινωνική ανάγκη πλέον. Ο κόσμος θέλει κάτι να γίνει».
Πιστεύετε ότι επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ θα προλάβει να πάρει πρωτάθλημα η ομάδα σας;
«Νομίζω ότι είμαστε λίγο πριν κατορθώσουμε να έχουμε πλήρη διαφάνεια και ισονομία. Όλες οι ομάδες θα εκκινούν από την ίδια βάση. Χωρίς να θέλω να μπω σε άλλου χωράφια, στη Σκωτία που είναι χώρα ανάλογου μεγέθους υπάρχει πρωτάθλημα δέκα ομάδων. Αυτό σημαίνει ότι κάθε δεύτερη αγωνιστική έχει ντέρμπι. Η Σέλτικ είχε 50.000 διαρκείας, η Ρέιντζερς είχε 35.000. Ή θα κάνεις κάτι το οποίο θα έχει ενδιαφέρον και θα πουλήσει, γιατί όχι και στο εξωτερικό. Δεν μπορεί να φτιαχτεί ένα ελληνικό πρωτάθλημα το οποίο θα αξίζει να προβάλλεται και έξω; Θέλει μεγαλύτερη τόλμη.»
Παρακολουθείτε τις τελευταίες εξελίξεις στο ελληνικό ποδόσφαιρο;
«Φυσικά. Και τον διορισμό της μεταβατικής διοίκησης της ΕΠΟ. Είναι σήματα και προς την κοινότητα του ποδοσφαίρου, αλλά και προς τον κόσμο ότι εδώ γίνεται μια πάρα πολύ σοβαρή προσπάθεια για να μπει μια τάξη».
Θεωρείτε πως είναι μια νίκη της κυβέρνησης η πιθανότητα να μπει τάξη μετά από τόσα χρόνια ανομίας;
«Νομίζω ότι είναι νίκη συνολική του αθλητισμού. Μπορεί να ανέβει πίστα το ποδόσφαιρο. Για ποιο λόγο να μένουμε πίσω; Σίγουρα έπαιξε ρόλο η οικονομική κρίση, όλα τα μπάτζετ σφίγγουν, οι υποδομές πιέζονται. Τώρα που πάμε να βγούμε στο ξέφωτο, μπορούμε να το κάνουμε με κανόνες».
Η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός αλλά και ο κ. Κοντονής έχουν κάνει επανειλημμένα αναφορές στη διαφθορά. Δεν θα έπρεπε όμως, να ειπωθούν και ονόματα; Η διαφθορά δεν είναι ανώνυμη.
«Προσωπικά έδωσα μια μάχη για το θέμα των τηλεοπτικών αδειών για να μπει μια τάξη. Και συγκρούστηκα με όποιο κόστος διότι πολλοί διαχειρίζονται το γεγονός ότι έχουν ένα μικρόφωνο με μεγάλη ανευθυνότητα. Ακόμα και σποτ δημιουργήθηκαν που με εμφάνιζαν σκοτεινό και αδηφάγο τύπο».
Θα μας αποκαλύψετε τι συζητήσατε με τους τρεις (Μαρινάκης, Σαββίδης, Αλαφούζος) ως φίλαθλοι;
«Με τον κ.Αλαφούζο μιλήσαμε περισσότερο για ποδόσφαιρο διότι είναι και η ομάδα μου και είπα και τη γνώμη μου για το τι πρέπει να γίνει (σ.σ. γέλια)».
Εισακουστήκατε;
«Μου έκανε μεγάλη εντύπωση ότι είναι άνθρωποι οι οποίοι έχουν οπαδικά αισθήματα. Δεν το πίστευα. Για να είμαι ειλικρινής πίστευα πως η προσέγγισή τους είναι καθαρά επιχειρηματική».
