Η Δήμητρα Κοντοβά μεγάλωσε στη Λαμία. Ένα τροχαίο ατύχημα ήταν αυτό που άλλαξε τη ζωή της αφού απέκτησε κινητικά προβλήματα. Όμως χάρη στον παππού της τον Δημήτρη και τις γιαγιάδες της Δήμητρα και Μαρία, έμαθε από μικρή να μην το βάζει κάτω. Αν και είχε να παλέψει με όλα αυτά τα στραβά και ανάποδα που δυσκολεύουν τη ζωή των ανθρώπων με προβλήματα στην κίνηση τους, εκείνη τα αντιμετώπιζε. Ήταν η δύναμη της ψυχής αλλά και η βοήθεια και η στήριξη των δικών της ανθρώπων. Ήταν οι φτερούγες της που άνοιγαν για να πετάξει, κάθε φορά και πιο ψηλά…
“Μην κλείνεσαι παιδί μου μέσα, βγες έξω, να είσαι ευτυχισμένη” της έλεγαν. Μετά το σχολείο, έφυγε στην Αθήνα για να σπουδάσει. Αργότερα έπιασε και δουλειά. Οι μακρινές μετακινήσεις και η έλλειψη υποδομών την έκαναν να παραιτηθεί και κάνει στροφή στο όνειρό της. Η νέα της αρχή ήταν το σχέδιο μόδας.
Στην πορεία της ζωής της μέχρι σήμερα στα 27 της χρόνια, η Δήμητρα βρήκε και άλλους ανθρώπους συμπαραστάτες. Μία από εκείνους ήταν η δασκάλα χορού Δανάη Μητρούσια που της άνοιξε έναν νέο ορίζοντα. Το χορό.
Και μετά…ήρθαν οι “ιπτάμενες χήνες”, η ομάδα που ίδρυσε η Ελληνίδα, Ειρήνη Παναγοπούλου το 2010. Οι “ιπτάμενες χήνες”, είναι μια ομάδα ανθρώπων από την Ελλάδα, το Βέλγιο και τον Καναδά, που εμπνέουν ανθρώπους να ξεπερνούν τα όριά τους. Τα τελευταία χρόνια, συμμετέχουν στον Μαραθώνιο και μάλιστα κάθε φορά αγωνίζονται για έναν φιλανθρωπικό σκοπό.
Ανάμεσα στις δράσεις περιλαμβάνονται η στήριξη σε θεραπευτικές κοινότητες και συλλόγους (όπως σε ΚΕΘΕΑ, «Φλόγα», «Σκυτάλη»), η συμμετοχή σε καμπάνιες ενημέρωσης των πολιτών (ενάντια στην σχολική βία κ.λπ.) και η στήριξη άλλων δρομικών ομάδων με παρόμοιους στόχους, όπως της κοινότητας.
«Τρέχουμε για τον Διαβήτη». Στις αρχές του 2018 οι «Ιπτάμενες Χήνες» έγιναν μέλος του Εθνικού Κέντρου Εθελοντών Αιμοδοτών και ήδη έχουν οργανώσει δύο αιμοδοσίες σε συνεργασία με το Νοσοκομείο Σωτηρία.
Η Δήμητρα Κοντοβά, είναι το νέο “χηνάκι” της ομάδας και τον τελευταίο καιρό έχει ριχτεί με κέφι στην προπόνηση για να είναι έτοιμη, στον αγώνα της ερχόμενης Κυριακής. Τα 42 χιλιόμετρα από τον Μαραθώνα ως την Αθήνα.
Η Δήμητρα και αυτή τη φορά θα τα καταφέρει. Με την αλληλοβοήθεια και την θετική της ενέργεια. Άλλωστε όπως λέει η ίδια “είτε έχεις κινητικό πρόβλημα, είτε απλά ξύπνησες στραβά μην αφήνεις να επηρεάζει ούτε εσένα ούτε τη συμπεριφορά σου απέναντι στους άλλους. Ξύπνα με χαμόγελο. Έστω με το ζόρι”!
…..
Και εμείς οι ίδιοι αισθανόμαστε πως αυτό που κάνουμε είναι σταγόνα στον ωκεανό. Αλλά ο ωκεανός θα ήταν μικρότερος αν έλειπε αυτή η σταγόνα. Κανένα όνειρο δεν γίνεται πραγματικότητα με μαγικό τρόπο. Χρειάζεται ιδρώτας, θέληση και σκληρή δουλειά.
Κορίτσι μου να είσαι σαν το γραμματόσημο. Να κολλάς κάπου μέχρι να φτάσεις στον προορισμό.
Αν κάποια στιγμή φτάσεις στο σημείο να θέλεις να τα παρατήσεις, είναι η στιγμή που πρέπει να προχωρήσεις.Παντού και πάντα επιτυχίες.
Τι υπάρχει πιο σκληρό από το βράχο ή πιο μαλακό από το νερό; Κι όμως το μαλακό νερό δημιουργεί κοιλότητα στο σκληρό βράχο.Μπράβο Δήμητρα!!!!