18 Απριλίου 1941 και τα γερμανικά αεροπλάνα βομβαρδίζουν τη Λαμία. Οι πληγές που αφήνουν στην πόλη είναι μεγάλες και το ίδιο και οι απώλειες. Αρκετοί νεκροί και δεκάδες τραυματίες.
Πολλά κτίρια καταστρέφονται ολοσχερώς. Το δικαστικό Μέγαρο μοιάζει ως σωρός από ερείπια. Το σημερινό κτίριο της Περιφέρειας (πρώην νομαρχία) παθαίνει τρομερές ζημιές ειδικά από την πλευρά της πλατείας Ελευθερίας. Ακόμη και σήμερα τα σημάδια στα μάρμαρα ανεξίτηλα στο πέρασμα των χρόνων.
Οι “ουλές” στην πρόσοψη του είναι τόσο βαθιές που ούτε τα 80 χρόνια που πέρασαν δεν κατόρθωσαν να τις κρύψουν. Κατά καιρούς κάποια παιδιά… έβαψαν με γκράφιτι αυτούς τους τοίχους. Όχι δεν τα κατηγορούμε. Δεν ήξεραν προφανώς ποιους τοίχους έβαφαν. Τοίχοι που 80 χρόνια πριν λαβώθηκαν και βάφτηκαν με αίμα αθώων. Ίσως να έφτασε ο καιρός εκεί στο κτίριο της Περιφέρειας να αποτίσουμε έναν ελάχιστο φόρο τιμής βάζοντας έστω και μια απλή πινακίδα, έτσι για τον επισκέπτη, τον περαστικό και τον Λαμιωτη που δεν θέλει να λησμονεί.
Το κτίριο της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας βρίσκεται στην Πλατεία Ελευθερίας, στην οδό Υψηλάντη 1.
Αποτελεί ιδιοκτησία του Δημοσίου. Κηρύχθηκε ως διατηρητέο μνημείο το 1991 από το Υπουργείο Πολιτισμού. Στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής στο οίκημα αυτό βρισκόταν το αρχηγείο των κατακτητών, ενώ προηγουμένως αποτελούσε κτίριο της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας. Μετά το 1944, χρονιά κατά την οποία η πόλη αποδεσμεύτηκε από το ζυγό των Γερμανών, στεγάστηκε ο ΕΛΑΣ και το 1946 στεγάστηκαν τα γραφεία της στρατιωτικής διοίκησης Λαμίας. Το 1950 η τράπεζα το πούλησε στο ελληνικό δημόσιο και σήμερα λειτουργεί η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας.
Ουδείς τόσα χρόνια «ένοικος» του κτιρίου ενδιαφέρθηκε για το τόσο απλό, μια πινακίδα αναγγελίας του «μνημείου»…αν ήταν για κανένα δημόσιο έργο, νααα κάτι ταμπέλες. Συγχαρητήρια για το άρθρο.