Με βήματα πιο αργά και απ’ αυτά της χελώνας γίνεται η επιστροφή καταθέσεων στα τραπεζικά ιδρύματα που μαζί με το καίριο πρόβλημα των κόκκινων δανείων διατηρούν σε κατάσταση ασφυξίας το χρηματοοικονομικό σύστημα, το οποίο ως αποτέλεσμα αδυνατεί σε μεγάλο βαθμό να χρηματοδοτήσει την οικονομία.
Από τη μία τα capital controls, από την άλλη το θρίλερ των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές αλλά και τα μεγάλα στοιχήματα που πρέπει να κερδίσουν οι ίδιες οι τράπεζες αντιμετωπίζοντας πρώτιστα την ιστορία των μη εξυπηρετούμενων δανείων ώστε να παραμείνουν ακέραιες Κεφαλαιακά και να μην τεθεί νέο ζήτημα αποθαρρύνουν τους πολίτες να εμπιστευτούν ξανά το χρηματοοικονομικό σύστημα.
Είναι ενδεικτικό πως οι καταθέσεις του ιδιωτικού τομέα (νοικοκυριά και επιχειρήσεις) φαντάζουν κολλημένες στα επίπεδα των 123 δισ ευρώ έχοντας καταγράψει αύξηση μόλις 1,2 δισ ευρώ από την αρχή της χρονιάς, όπως δείχνουν τα σχετικά στοιχεία της ΤτΕ (στα 123,7 δισ το Σεπτέμβριο του 2016 από 122,22 δισ τον Ιανουάριο).
Το ποσό αυτό βέβαια υπολείπεται κατά πολύ του ύψους των τραπεζικών χορηγήσεων, που διαμορφώθηκε στα 198,4 δισ. ευρώ το Σεπτέμβριο και αδυνατεί να στηρίξει τις ανάγκες της οικονομίας για ρευστότητα.
Οι τράπεζες απ’ την πλευρά τους έχουν ξεκινήσει προγράμματα προσέλκυσης καταθέσεων επειδή πιέζει ο SSM και επειδή έχουν δεσμευθεί με τα σχέδια αναδιάρθρωσης για μείωση του κόστους χρήματος. Ωστόσο τα επιτόκια που προσφέρουν είναι πάρα πολύ χαμηλά και σε καμία περίπτωση δεν θυμίζουν κάτι από το παρελθόν. Μάλιστα στις περισσότερες περιπτώσεις ακόμα και στις προθεσμιακές για μεγάλο χρονικό διάστημα το επιτόκιο είναι κάτω από 1%. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ο κόσμος να μην έχει ένα κίνητρο υψηλού επιτοκίου για να επιστρέψει τα λεφτά στις τράπεζες. Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα απ’ την άλλη για να προσελκύσουν τον κόσμο, έχουν επιστρατεύσει το μάρκετινγκ και προσπαθούν κάνοντας προσφορές συνδυαστικές με την κατάθεση είτε με εκπτώσεις είτε με επιστροφές χρημάτων, είτε ψώνια από καταστήματα κοκ.
Πηγή: protothema.gr
