Γιάννης Ευαγγελινέλης και Γιώργος Σκυλογιάννης είχαν πέσει νεκροί το 2011 από πυρά ληστών – Στον Άρειο Πάγο προσέφυγε ένας από τους καταδικασθέντες – Τι υποστηρίζει
Την Τετάρτη 21 Οκτωβρίου αναβιώνει στον Άρειο Πάγο η υπόθεση της στυγερής δολοφονίας των δύο αστυνομικών της ομάδας ΔΙΑΣ Γιάννη Ευαγγελινέλη και Γιώργου Σκυλογιάννη, τον Μάρτιο του 2011 στην περιοχή του Ρέντη, καθώς ο ένας εκ των καταδικασθέντων για την υπόθεση σε δις ισόβια και 66 χρόνια, ο Ιωάννης Σαββίδης προσέφυγε στο Ανώτατο Δικαστήριο υποστηρίζοντας ότι είναι αθώος.
Οι δικηγόροι του, Εμμανουήλ Παπαδάκης και Νατάσα Χονδρογιάννη θα υποστηρίξουν ενώπιον των δικαστών ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις για στήριξη της κατηγορίας της ανθρωποκτονίας, δηλαδή δεν βρέθηκαν αποτυπώματα, γονιδίωμα, dna, μαρτυρικές καταθέσεις ή άλλα οποιαδήποτε στοιχεία, εκτός από την μαρτυρική κατάθεση ενός αστυνομικού ο οποίος κατέθεσε ότι είδε τον Ιωάννη Σαββίδη να πυροβολεί με καλάσνικοφ τη δεύτερα φορά, επειδή είχε προηγηθεί πυροβολισμός επίσης με καλάσνικοφ με ένα άλλο, δεύτερο καλάσνικοφ που όμως δεν επιβεβαιώθηκε η ύπαρξή του.
Η διπλή δολοφονία
Στα τέλη Φεβρουαρίου του 2011 μια ομάδα ανθρώπων έμαθε πως την πρώτη του επόμενου μήνα ένας περιπτεράς στην περιοχή του Μενιδίου θα υποδεχόταν κάποιον προμηθευτή. Η πληροφορία δεν θα είχε καμία αξία γι’ αυτούς αν δεν συνοδευόταν από μια ακόμη. Ο προμηθευτής θα είχε πάνω του 100.000 ευρώ. Η απόφαση ήταν πλέον ειλημμένη.
Την 1η Μαρτίου μια ομάδα 11 ανθρώπων συνεργάστηκε για να ληστέψει το περίπτερο στο Μενίδι. Ο ιδιοκτήτης του περιπτέρου τηλεφώνησε αμέσως στην αστυνομία και ανέφερε τη μάρκα και τον αριθμό κυκλοφορίας του αυτοκινήτου των δραστών. Τέσσερις αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ, που επέβαιναν σε δύο μοτοσικλέτες, εντόπισαν λίγη ώρα αργότερα το αυτοκίνητο στη Λεωφόρο Κηφισού στο Περιστέρι και το ακολούθησαν, ενημερώνοντας παράλληλα το κέντρο της Αμεσης Δράσης, με αποτέλεσμα να σταλούν ενισχύσεις.
Λίγο αργότερα, ο οδηγός του κλεμμένου αυτοκινήτου στο οποίο επέβαιναν οι ληστές σταμάτησε απότομα και οι τρεις άγνωστοι που ήταν μέσα άρχισαν να πυροβολούν με καλάσνικοφ κατά των αστυνομικών. Οι δύο νεαροί αστυνομικοί υπέκυψαν αμέσως στα τραύματά τους, ενώ δύο ακόμη τραυματίστηκαν στο στομάχι και στο γόνατο. Η μανία των δραστών ήταν τέτοια που χτύπησαν και τους αστυνομικούς που ακολουθούσαν, με κάποιους να δέχονται σφαίρες στα κράνη τους και άλλους στα αλεξίσφαιρα γιλέκα τους. Τα ηχητικά ντοκουμέντα εκείνης της νύχτας, με αστυνομικούς να ζητούν ασθενοφόρα, είχαν «παγώσει» την κοινή γνώμη, ενώ αμέσως άνοιξε μεγάλο θέμα συζήτησης σχετικά με τον υπηρεσιακό χειρισμό της υπόθεσης, καθώς την καταδίωξη έκαναν νεαροί αστυνομικοί δίχως κατάλληλο εξοπλισμό.
Δείτε σχετικό βίντεο από όταν είχε αθωωθεί ένας εκ των κατηγορουμένων:
Στον φερόμενο ως εκτελεστή των αστυνομικών της ομάδας ΔΙ.ΑΣ δράστες επιβλήθηκαν εναντίον του οι ποινές: δύο φορές ισόβια κάθειρξη, πρόσθετη πρόσκαιρη κάθειρξη 66 ετών, φυλάκιση 5 μηνών και χρηματική ποινή 15.000 €.
Ειδικότερα ο Ιωάννης Σαββίδης καταδικάστηκε για τις πράξεις της συγκρότησης εγκληματικής οργάνωσης, της ανθρωποκτονίας και της απόπειρας ανθρωποκτονίας κατά συναυτουργία και κατά συρροή κατά αστυνομικών υπαλλήλων της ομάδας ΔΙΑΣ, της αποδοχής προϊόντος εγκλήματος, της οπλοχρησίας και της οπλοκατοχής, αφού απορρίφθηκαν όλες οι ενστάσεις και τα αιτήματα του ίδιου και των υπερασπιστών του.
Επίσης απορρίφθηκαν συλλήβδην οι αμυντικοί κατά της κατηγορίας ισχυρισμοί του (αυτοτελείς και νομικοί ισχυρισμοί του), με την τελεσίδικη απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών. “Τούτο συνέβη, παρά τον νόμο, με αντιφατική, μη πλήρη και χωρίς ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία απόφανση και κρίση όπως προκύπτει από τις παραδοχές της καταδικαστικής απόφασης 1272/2018 του Εφετείου” υποστηρίζουν οι δικηγόροι του.
Ακόμη, απορρίφθηκε με την καταδικαστική απόφαση το από τον Ιωάννη Σαββίδη προταχθέν νόμιμο άλλοθι που αποδείχθηκε, δηλαδή η προταχθείσα βάσιμη και βεβαιωμένη καταλυτική της κατηγορίας εκδοχή, σύμφωνα με τις αποδείξεις (χωρίς ο ίδιος να βαρύνεται με την υποχρέωση απόδειξης της αθωότητάς του), ότι ο ίδιος ο αναιρεσείων δεν συμμετέσχε στην κατά την 01.03.2011, περί την 19:09 ώρα, συμπλοκή, στην περιοχή του Αγίου Ιωάννη Ρέντη, στον παράδρομο της Λεωφόρου Κηφισού.
Οι συνήγοροι υπεράσπισης ισχυρίζονται ότι ο Σαββίδης δεν συμμετείχε στις ανθρωποκτονίες δύο αστυνομικών καθώς και στις απόπειρες ανθρωποκτονίας κατά έξι ακόμη αστυνομικών υπαλλήλων, της ομάδας ΔΙΑΣ της αστυνομίας (από συγκεκριμένους δράστες, οι οποίοι εντοπίστηκαν και διώχθηκαν), όπως εσφαλμένα περιέλαβε η μη επιβεβαιωμένη από τις αποδείξεις κατηγορία για τον κατηγορούμενο, την οποία αναιτιολόγητα δέχθηκε το δευτεροβάθμιο Εφετείο με την καταδικαστική απόφασή του.
Σχετικά περιέλαβε το σκεπτικό τής καταδικαστικής απόφασης ότι «ο κατηγορούμενος Ιωάννης Σαββίδης ισχυρίζεται ότι δεν ήταν παρών στο σημείο, κατά τον χρόνο των πυροβολισμών, κατά των Αστυνομικών της ομάδας ΔΙΑΣ, την 01.03.2011, στην περιοχή του Αγίου Ιωάννη Ρέντη και δεν συμμετείχε στις ανθρωποκτονίες και στους τραυματισμούς τους (όπως επιβεβαιώθηκε με την επί μέρους παραδοχή της απόφασης, στη σελ. 484η, έ.α).
Κατά την προκείμενη δικαστική παραδοχή ο Ιωάννης Σαββίδης “φέρεται -πράγματι- να βρίσκεται στην περιοχή του Αγίου Ιωάννη Ρέντη” και όχι στον τόπο των ανθρωποκτονιών και των λοιπών έκνομων πράξεων της κατηγορίας κατά τον κρίσιμο χρό-νο της κατηγορίας”.
Τον παραπάνω ισχυρισμό του τον στήριξε στο γεγονός ότι, όταν η Αστυνομία προέβη σε άρση του απορρήτου των τηλεφωνικών συνδέσεων, που ενεργοποιήθηκαν τις συγκεκριμένες χρονικές στιγμές στα σημεία της ληστείας και της συμπλοκής των δραστών αυτής με τους Αστυνομικούς της ομάδας ΔΙΑΣ, από τις 18:50 έως τις 19:29, την 01.03.2011, αυτός, με τη μία από τις δύο τηλεφωνικές συνδέσεις κινητής τηλεφωνίας, που είχε στην κατοχή του επικοινώνησε είκοσι δύο φορές με τις τηλεφωνικές συνδέσεις κινητής τηλεφωνίας, που είχαν στην κατοχή τους ο κατηγορούμενος Ανδρέας Ποφίδης και ο Βιτάλι Τερσενίδης, που βρίσκονταν εντός του κλεμμένου ΙΧΕ αυτοκινήτου, πριν, κατά τον χρόνο και μετά, που έλαβε χώρα, η συμπλοκή με τους Αστυνομικούς της ομάδας ΔΙΑΣ και επομένως δεν βρισκόταν στο ως άνω ΙΧΕ, που ήταν οι δύο άλλοι συγκατηγορούμενοί του, αφού δεν χρειαζόταν να συνομιλούν μεταξύ τους με τα κινητά τους τηλέφωνα, αν όλοι μαζί βρίσκονταν στο ίδιο αυτοκίνητο…».
“Το συγκεκριμένο βάσιμο άλλοθι δεν ανατράπηκε από τις λοιπές παραδοχές της καταδικαστικής απόφασης όπως προκύπτει από το σκεπτικό της” σημειώνουν οι συνήγοροι υπεράσπισης τους. Για να προσθέσουν:
“Αποδείχθηκε, δηλαδή, και δεν διαψεύστηκε το γεγονός ότι ο Ιωάννης Σαββίδης μετέσχε μόνο στην πράξη της 01.03.2011, που συνέβη, προγενέστερα, περί την 18:37 ώρα σε περίπτερο, που βρίσκεται στη Λεωφόρο Δημοκρατίας, αριθ. 337, στις Αχαρνές Αττικής, και δεν αναμείχθηκε στις λοιπές πράξεις της κατηγορίας για τις οποίες καταδικάστηκε, οι οποίες διαπράχθηκαν περί την 19:09 ώρα κατά την ίδια ημεροχρονολογία της 01.03. 2011, στην περιοχή του Αγίου Ιωάννη Ρέντη.Συνεπώς, κατά τις αντικειμενικές διαπιστώσεις από τις ελεγχθείσες αποδείξεις και κατά τα συλλεγέντα στοιχεία, βεβαιώθηκε με πληρότητα και σαφήνεια η αθωότητα του Ιωάννη Σαββίδη για τις μεταγενέστερες πράξεις της κατηγορίας, για τις οποίες εσφαλμένα καταδικάστηκε, με μονομερή κρίση. Για τον λόγο αυτό, επιδιώκει την ανατροπή της γι’ αυτόν άδικης καταδικαστικής απόφασης, ώστε ν’ απαλλαγεί από πράξεις που δεν διέπραξε”.
Σύμφωνα με το άλλοθι του Ιωάννη Σαββίδη, αυτό στηρίχθηκε κυρίως στις αντικειμενικές διαπιστώσεις της αστυνομικής προανάκρισης και, ειδικότερα, στο γεγονός ότι ο αναιρεσείων μεταξύ 18:59 και 19:12 ώρα της 01.03.2011, ως ο βεβαιωμένος χρήστης της τηλεφωνικής σύνδεσης 6980….. βρισκόταν στην περιοχή Ρέντη και επικοινωνούσε ο ίδιος με τον χρήστη της υπό τον αριθμό 6980…. σύνδεσης, συνδρομητής της οποίας ήταν, κατά τον κρίσιμο χρόνο της κατηγορίας, η σύζυγός του Ελένη Γρηγοριάδου. “Για τον λόγο αυτό, αποκλείστηκε απόλυτα η συμμετοχή του Ιωάννη Σαββίδη στην τέλεση των ανθρωποκτονιών και των αποπειρών ανθρωποκτονιών κατά συναυτουργία και κατά συρροή, όπως, αντιθέτως, δέχτηκε η καταδικαστική απόφαση” επισημαίνουν οι δυο δικηγόρι.
Ακόμη, όπως αναφέρουν, έγινε λανθασμένα δεκτό εναντίον του ότι στον τόπο της συμπλοκής και της θανάτωσης δύο αστυνομικών, χρησιμοποιήθηκαν δύο Καλάσνικωφ, ενώ, σύμφωνα με τις αντικειμενικές αποδείξεις από την αστυνομική προανάκριση και την τακτική ανάκριση βεβαιώθηκε η ύπαρξη και η χρησιμοποίηση ενός όπλου τέτοιου τύπου και κατασκευής, το δε ανυπόστατο δεύτερο όπλο εμφανίσθηκε στο προσκήνιο (χωρίς να προσκομιστεί επειδή δεν υπήρξε ποτέ στον κόσμο της πραγματικότητας), σε αντίθεση με τις αποδείξεις, ώστε, με την αναφορά αυτού του στοιχείου να ενοχοποιηθεί, χωρίς στοιχεία, και να καταδικαστεί εσφαλμένα, δηλαδή χωρίς και ως προς το ουσιώδες αυτό στοιχείο να δικαιολογηθεί η άδικη καταδίκη του στις συγκεκριμένες εξοντωτικές ποινές.
Δείτε τα σχετικά ντοκουμέντα της δικογραφίας:
πηγή: protothema.gr
