Ηεπιλογή του Κωνσταντίνου Πλεύρη, αρνητή του Ολοκαυτώματος και ιδρυτή της «4ης Αυγούστου», από τον Γιάννη Λαγό, προκειμένου να τον εκπροσωπήσει ως συνήγορος υπεράσπισης στη δίκη της Χρυσής Αυγής, μόνο τυχαία δεν ήταν. Ο Γιάννης Λαγός, επί σειρά ετών πρωτοπαλίκαρο του Νίκου Μιχαλολιάκου, ήταν γνωστό στους… μυημένους, δηλαδή σε αυτούς που παρακολουθούν την πορεία του μετά τη ρήξη του με τον αρχηγό της εγκληματικής οργάνωσης, ότι έχει έρθει «κοντά» με τον Πλεύρη. Οι σχέσεις «αγάπης» μεταξύ τους δεν κρύβονταν.
Αποκορύφωμα ήταν η παρουσία του Κωνσταντίνου Πλεύρη στις 9 Νοεμβρίου 2019 στο ξενοδοχείο «Αμαλία», όπου πραγματοποιήθηκε η ιδρυτική διακήρυξη του νέου κόμματος του Γιάννη Λαγού με το όνομα «Εθνική Λαϊκή Συνείδηση» (Ε.ΛΑ.ΣΥΝ.). Προεξάρχουσα θέση μεταξύ των παρευρεθέντων είχε ο Πλεύρης, ο οποίος δήλωσε «συγκινημένος από την ποιότητα των υποψηφίων».
Η «εκτίμηση» και η «αγάπη» του, ωστόσο, για τον Γιάννη Λαγό τον έκανε να πάει και ένα βήμα παρακάτω, προβλέποντας ότι «εάν εξασφαλιστεί η ενότητα, η Ε.ΛΑ.ΣΥΝ. θα βρίσκεται σε ψηλά ποσοστά στην προτίμηση των ψηφοφόρων πριν συμπληρωθεί ένας χρόνος από την εκδήλωση της 9/11».
Σχεδόν ένα χρόνο μετά από εκείνη την ομιλία του και τα διθυραμβικά λόγια υπέρ του Λαγού στο ξενοδοχείο «Αμαλία», ο Κωνσταντίνος Πλεύρης εμφανίστηκε σήμερα στο Εφετείο Αθηνών για να τον υπερασπιστεί. Όπως έγινε γνωστό, ζήτησε την εξαίρεση όλων των μελών του δικαστηρίου, πλην της εισαγγελέως της έδρας. Όσον αφορά στον Λαγό, κάλεσε σε συγκέντρωση τους υποστηρικτές της Ε.ΛΑ.ΣΥΝ., ωστόσο, τα άτομα που εμφανίστηκαν έξω από το Εφετείο δεν ξεπέρασαν τα δέκα. Η συγκέντρωση άλλωστε είχε απαγορευτεί από την ΕΛ.ΑΣ.
Ποιος είναι ο Κωνσταντίνος Πλεύρης
Το 1965 ίδρυσε την οργάνωση «4η Αυγούστου». Το «Κόμμα 4ης Αυγούστου» ήταν μια ολιγομελής ομάδα ατόμων νεαρής ηλικίας με αρχηγό τον Κώστα Πλεύρη και υπαρχηγό το Δημήτριο Δημόπουλο που σχετιζόταν με μέλη της ΕΚΟΦ και της ΕΡΕΝ. Σύμφωνα με σημείωμα του Δημόπουλου που περιλαμβάνεται σε αυτοβιογραφικό βιβλίο του Πλεύρη, οι τεταρταυγουστιανοί ήταν οργανωμένοι με στρατιωτική δομή και «πειθαρχία σιδηρά» υπό πυρηνάρχες, ομαδάρχες, τομεάρχες και φαλαγγάρχες και είχαν «ηθικό συμπαραστάτη» τους τον Κωνσταντίνο Μανιαδάκη.
Τον Ιανουάριο του 1965 ο Πλεύρης είχε εκδώσει το βιβλίο του «Αντιδημοκράτης», στο οποίο υποστήριζε μια δική του παραλλαγή του εθνικοσοσιαλισμού, καλυμμένη πίσω από τον αντικοινοβουλευτισμό του Μεταξά και τον εμφυλιοπολεμικό αντικομμουνισμό.
Το Δεκέμβριο του 1976 διατάχθηκε η σύλληψή του μετά την επίθεση ακροδεξιών σε δημοσιογράφους κατά την κηδεία του χουντικού βασανιστή Μάλλιου. Σύμφωνα με κατοπινή αυτογραφική εξιστόρηση του Πλεύρη, όταν πληροφορήθηκε από ένα διοικητή ενός αστυνομικού τμήματος και παλιό μαθητή του στη Σχολή Αστυνομίας ότι καταζητείται, κατάφερε να αποφύγει την άσκηση δίωξης εις βάρος του διοχετεύοντας παραπλανητικά μέσω πληροφοριοδοτών του ψευδείς πληροφορίες σε δημοσιογράφους σε δημοσιεύματα των οποίων βασίστηκε το βούλευμα που εκδόθηκε για την υπόθεση.
Το 1977 ο Πλεύρης δικάστηκε ως ηθικός αυτουργός των πράξεων του Αριστοτέλη Καλέντζη που είχε συλληφθεί το Φεβρουάριο με την κατηγορία του βομβιστή και καταδικάστηκε σε δωδεκαετή φυλάκιση, ενώ ο Πλεύρης αθωώθηκε. Μετά την καταδίκη του, ο Καλέντζης κατηγόρησε τον Πλεύρη ότι τον είχε καταδώσει στην ΚΥΠ και δημοσίευσε την κατάθεση του Πλεύρη στον ανακριτή όπου ανέφερε ότι τον Οκτώβριο του 1976 είχε υποβάλει αναφορά στην αστυνομία ότι ο Καλέντζης μαζί με το Μιχαλολιάκο κ.ά. είχαν συστήσει ομάδα που θα προέβαινε σε παράνομες ενέργειες. Ο Πλεύρης αρνήθηκε την κατηγορία και υπέβαλε μήνυση εναντίον του Καλέντζη για συκοφαντική δυσφήμηση.
Σύμφωνα με τη Wikipedia, στις Εκλογές του 2004 ήταν υποψήφιος με τον ΛΑΟΣ βγαίνοντας πρώτος από το Κόμμα σε σταυρούς, όμως ο ΛΑΟΣ με 2,2% δεν εξέλεξε Βουλευτή. Κατόπιν αυτού ο Κώστας Πλεύρης αποσύρθηκε από την ενεργό πολιτική δράση, εντασσόμενος άτυπα στον ΛΑΟΣ.
ethnos
