Ένα γεύμα ανάμεσα στον Χρήστο Σπίρτζη και τον Κώστα Λαλιώτη προξένησε ένα παρασκήνιο για μυστική συμφωνία ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ.
Συγκεκριμένα εφημερίδα αναφέρει ότι:
«Η μίνι κρίση που προκλήθηκε την περασμένη Πέμπτη στο ΠΑΣΟΚ εξαιτίας της έξω από κάθε πρόβλεψη υπερψήφισης των τροπολογιών Παππά για το ΕΣΡ (η μεγαλύτερη επιτυχία αυτού του κόμματος είναι ότι έχει την καταπληκτική, επαναλαμβανόμενη δε, ικανότητα να εγκαθιστά στο εσωτερικού του κυβερνητικά προβλήματα), αποδείχθηκε μεν εκ των πραγμάτων άνευ ουσίας, διότι ο υπουργός Παππάς αναίρεσε καθετί που υποστήριζε σχετικά με τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες, δημιούργησε όμως την αίσθηση ότι «κάτι παίζεται» με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ανασχηματισμός της επόμενης ημέρες που επιχείρησε ο κύριος Τσίπρας, ενίσχυσε τα σενάρια ότι όντως η στάση που τήρησε το ΠΑΣΟΚ στην ψηφοφορία- και έφερε στα πρόθυρα νευρικής κρίσης ορισμένους όπως ο Βαγγέλης Βενιζέλος- δεν ήταν και τόσο αθώα. Ο πρωθυπουργός έκοψε «πασοκογενείς» από την κυβέρνηση, υποβάθμισε άλλους και κυρίως δεν επιχείρησε τη φημολογούμενη διεύρευνση με στελέχη που προέρχονταν από το ΠΑΣΟΚ.
Σενάρια που ενισχύθηκαν από το γεγονός ότι το απόγευμα της ίδιας ημέρας ο γενικός διευθυντής του ΠΑΣΟΚ Νίκος Σαλαγιάννης πέρασε μερικές ανέμελες ώρες στην Εξεταστική Επιτροπή για τα δάνεια των κομμάτων- αντί μιας ιεροεξεταστικού χαρακτήρα ανάκρισης, όπως πίστευαν οι περισσότεροι.
Τι πραγματικά έχει συμβεί; Εχουμε μία προσέγγιση του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ ή ήταν μια περιστασιακή συμφωνία «για τα μάτια του Παππά» και μόνο; Επειδή το πρώτο μένει να αποδειχθεί από τις εξελίξεις μέσα στον χρόνο, θα κρατήσουμε ως δεδομένο το δεύτερο.
Από τη μια πλευρά, είχαμε μια κυβέρνηση σε πλήρες αδιέξοδο σχετικά με το ΕΣΡ και τις τηλεοπτικές άδειες να πασχίζει απεγνωσμένα να σπάσει το μπλοκ της άρνησης που με πρωτοκαθεδρία της ΝΔ είχε συγκροτηθεί, ώστε να περιορίσει τις ζημιές από την πολιτική ήττα που συνιστούσε η απόφαση του ΣτΕ για τον νόμο Παππά. Και από την άλλη, είχαμε το ΠΑΣΟΚ που πλην όλων των άλλων είχε να αντιμετωπίσει την αναπόφευκτη πίεση από την «πασοκοποίηση» της κυβέρνησης και τις επιπτώσεις από την παρατεταμένη ταύτιση με τη στρατηγική της ΝΔ επί του θέματος.
Τον αρραβώνα ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ φαίνεται ότι τον «προξένεψαν» ο Κώστας Λαλιώτης και ο Χρήστος Σπίρτζης ένα μεσημέρι στο εστιατόριο της Μίνας, στην περιοχή της Ακρόπολης. Προ δύο εβδομάδων περίπου. Ο Σπίρτζης έφερε την πρόταση Παππά για την αποκόλληση του ΠΑΣΟΚ από τη στρατηγική του Μητσοτάκη, ο Λαλιώτης ανέλαβε να τη μεταφέρει στην πρόεδρο Φώφη Γεννηματά κάποια στιγμή και προς επίρρωση της διαφαινόμενης συμφωνίας έγιναν και τηλεφωνικές συνεννοήσεις του Λαλιώτη με Νίκο Βούτση και Αλέκο Φλαμπουράρη, που εγγυήθηκαν την τήρηση της- όποιας- συμφωνίας και το deal έκλεισε.
Το μεσημέρι της Πέμπτης 3 Νοεμβρίου ο Βαγγέλης Βενιζέλος μάθαινε από τα ραδιόφωνα ότι «το ΠΑΣΟΚ προσανατολίζεται» να ψηφίσει υπέρ των τροπολογιών Παππά, ενώ εκείνος είχε μείνει στη «σκληρή γραμμή». Έπιασε τα τηλέφωνα. Μίλησε με τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο Ανδρέα Λοβέρδο, ο οποίος του είπε ότι είναι απόφαση του κόμματος να υπερψηφίσουν τις τροπολογίες, με τον εισηγητή Γιώργο Αρβανιτίδη που του απάντησε «εγώ ό,τι μου είπαν κάνω», και, τέλος, με τον γραμματέα της ΚΟ Βασίλη Κεγκέρογλου από τον οποίο ζήτησε να συγκληθεί άμεσα η Κοινοβουλευτική Ομάδα, να συζητήσει το θέμα και να πάρει αυτή απόφαση. «Μα το συζητήσαμε το θέμα» του απάντησε εκείνος. «Προχθές». Σύσκεψη από την οποία απουσίαζε ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Για πολλούς ήταν καλύτερα- και για το ΠΑΣΟΚ και για τον Βενιζέλο- που δεν συγκλήθηκε η Κοινοβουλευτική Ομάδα. Κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος πώς θα έβγαινε το ΠΑΣΟΚ από αυτή τη συνεδρίαση…
Κάπως έτσι ψήφισε το ΠΑΣΟΚ τις τροπολογίες Παππά για τον νόμο του, τον οποίο είχε ήδη κηρύξει αντισυνταγματικό το ΣτΕ, και κάπως έτσι «κατάπιε» τη «διεύρυνση«» προς τις «συνεπείς δυνάμεις της Κεντροαριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας» ο πρόεδρος Τσίπρας.
Γιατί αυτή ήταν η συμφωνία, «ψηφίζουμε τις τροπολογίες αλλά εσείς»:
Πρώτον, στον ανασχηματισμό θα περιοριστούν στο ελάχιστο τα προερχόμενα από το ΠΑΣΟΚ στελέχη (έτσι κόπηκαν οι Μάρκος Μπόλαρης, Δημήτρης Μάρδας και Θεοδώρα Τζάκρη).
Δεύτερον, δεν θα υπουργοποιηθούν στελέχη προερχόμενα από το ΠΑΣΟΚ (με τον τρόπο αυτό απετράπη η υπουργοποίηση της Λούκας Κατσέλη, της Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου, του Στέφανου Τζουμάκα, πιθανώς και του Νίκου Χριστοδουλάκη).
Τρίτον, η εξέταση του Νίκου Σαλαγιάννη στην Εξεταστική Επιτροπή για τα δάνεια των κομμάτων θα πρέπει να γίνει με σεβασμό στην ιστορία του Κινήματος, να αποφευχθούν οι προβοκατόρικες ερωτήσεις και να μην μπει σε βαθιά νερά, κάτι που θα μπορούσε να δημιουργήσει περίπλοκα θέματα στο ΠΑΣΟΚ.
Ως bonus για τη συμφωνία θα πρέπει να αποτιμηθεί η εκ μέρους του πρωθυπουργού υποβάθμιση, είτε με περικοπή αρμοδιοτήτων είτε με μετακίνηση των προερχομένων από το ΠΑΣΟΚ, υπουργών του προηγούμενου κυβερνητικού σχήματος. Ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, για παράδειγμα, από ισχυρός υπουργός Εσωτερικών βρέθηκε στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, χωρίς μάλιστα τις αρμοδιότητες για τις Μεταφορές όπως είχε κυκλοφορήσει αρχικά. Ο δε υπουργός Υποδομών Σπίρτζης είδε τις αρμοδιότητές του για τις Επικοινωνίες να ψαλιδίζονται και να μεταφέρονται στο νέο υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, το οποίο χωρίς αυτές θα ήταν μία απλή Γενική Γραμματεία της κυβέρνησης.
Και σε ό,τι αφορά την εξέταση του Σαλαγιάννη ως bonus μπορεί να θεωρηθούν και… διεισδυτικές ερωτήσεις (από τον μέχρι τότε πρόεδρο της Επιτροπής Σωκράτη Φάμελλο) του τύπου «πώς κρίνετε τις δηλώσεις του κυρίου Βενιζέλου στον ΣΚΑΪ;».
Ο Βενιζέλος παίζει γενικώς σε όλο αυτό, καθώς για μεν τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί πάντοντε «κόκκινο πανί» για δε την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ένα οιονεί πρόβλημα, αφού διεκδικεί δημόσιο λόγο πολλές φορές ένα βήμα παραπέρα από τις θέσεις του Κινήματος. Επιπλέον, και πιο σοβαρό αυτό, έχει ενεργοποιήσει ένα σύστημα δημόσιων εκδηλώσεων κάτω από την ομπρέλα της πολιτικής πρωτοβουλίας e-kyklos την οποία συντηρεί. Επισήμως για πολιτικό προβληματισμό. Ανεπισήμως, για ό,τι ήθελε προκύψει…
Δεδομένα τα οποία εκ των πραγμάτων θα έκανε να αισθανθούν ευτυχείς πολλοί και διάφοροι ένθεν κακείθεν, αν τον έβλεπαν κάποια στιγμή να αποχωρεί από το ΠΑΣΟΚ εκουσίως ή ακουσίως και να εντάσσεται στη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη- θα επιβεβαίωνε έτσι τις βασικές τους αναλύσεις, και θα τους έλυνε και ένα σοβαρό, κεντρικό, πολιτικό πρόβλημα…».
