Το μυθιστόρημά της ‘Το Σπίτι των Πνευμάτων’ είναι αυτό που την έκανε ευρέως γνωστή στο αναγνωστικό κοινό, παρόλο που η Ισαμπέλ Αλιέντε (ή Αγιέντε όπως προφέρεται πιο σωστά το όνομά της) έχει ένα από το πιο γνωστά επίθετα στη Χιλή. Ο θείος της, ο Σαλβαδόρ Αλιέντε, ο πρώτος μαρξιστής Πρόεδρος της Χιλής ανετράπη μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα κι έτσι η Ισαμπέλ μαζί με την οικογένειά της εγκαταστάθηκαν στη Βενεζουέλα.
Η Ιζαμπέλ Αλιέντε εργάστηκε σαν δημοσιογράφος πριν γίνει μία από τις πιο σημαντικές Χιλιανές μυθιστοριογράφους με έργα της να έχουν πουλήσει πάνω από 51 εκατομμύρια αντίτυπα. Γνωστή για τις ιστορίες της με αυτοβιογραφικά στοιχεία, για την υπέροχη ματιά της στα γυναικεία ζητήματα αλλά και τα όμορφα αποφθέγματα, η Ισαμπέλ γεννήθηκε σαν σήμερα στις 2 Αυγούστου 1942 κι αυτά είναι μερικά από τα πιο όμορφα λόγια της:
«Είμαι πιο ευτυχισμένη όταν αγαπώ παρά όταν αγαπιέμαι. Λατρεύω τον σύζυγό μου, το γιο μου, τα εγγόνια μου, τη μητέρα μου, τον σκύλο μου και ειλικρινά δεν ξέρω καν αν με συμπαθούν! Αλλά δεν με νοιάζει! Η αγάπη μου για αυτούς είναι η χαρά μου».
«Ενδιαφέρομαι για ανθρώπους που πρέπει να υπερπηδήσουν εμπόδια, ανθρώπους που δεν έχουν προστασία κάτω από την ομπρέλα του κατεστημένου».
«Έχω ζήσει με πάθος και βιαστικά, προσπαθώντας να καταφέρω τόσα πολλά πράγματα. Δεν είχα χρόνο να σκεφτώ για τις ιδέες μου και τα πιστεύω μου μέχρι που η 28χρονη κόρη μου, Paula, αρρώστησε. Ήταν σε κώμα για ένα χρόνο και την φρόντισα στο σπίτι μέχρι που πέθανε στην αγκαλιά μου τον Δεκέμβρη του 1992».
«Δεν έχω αλλάξει. Είμαι ακόμα το ίδιο κορίτσι που ήμουν και πριν πενήντα χρόνια και ή ίδια γυναίκα που ήμουν τη δεκαετία του ’70. Ακόμα λαχταράω τη ζωή, ακόμα είμαι ανεξάρτητη, ακόμα αναζητώ την δικαιοσύνη κι ακόμα ερωτεύομαι τρελά και πολύ εύκολα».
«Δεν ξέρουμε καν πόσο δυνατοί είμαστε μέχρι που αναγκαζόμαστε να φέρουμε αυτή την κρυφή δύναμη μπροστά. Σε στιγμές πολέμου και τραγωδίας ή ανάγκης, οι άνθρωποι κάνουν απίστευτα πράγματα. Η ανθρώπινη ικανότητα για επιβίωση και ανανέωση είναι απίστευτη».
«Για τις γυναίκες το καλύτερο αφροδισιακό είναι τα λόγια. To σημείο G είναι στα αυτιά. Αυτός που ψάχνει πιο χαμηλά απλά χάνει τον χρόνο του». (Of Love and Shadows)
«Δεν μπορείς να βρεις κάποιον που δεν θέλει να βρεθεί» (The House of Spirits)
«Ο φόβος είναι αναπόφευκτος. Πρέπει να το δεχτώ αυτό, αλλά δεν πρέπει να το αφήσω να με παραλύσει». (The Sum of Our Days: A Memoir)
Πηγή: joytv.gr
