Μετά την WSJ και το πρακτορείο Bloomberg επανέρχεται στο θέμα του Brexit παραλληλίζοντας τις διαπραγματεύσεις με εκείνες των Τσίπρα-Βαρουφάκη το 2015.
Το πρακτορείο μιλά για το déjà vu που ένιωσαν οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι όταν ο Ντέβιντ Ντέιβις περιέγραψε τις διαπραγματεύσεις για το Brexit με τον όρο «δημιουργική ασάφεια» που χρησιμοποιούσε ο Γ. Βαρουφάκης κατά κόρον το 2015.
Διαβάστε το άρθρο του Bloomberg
«Όταν ο Ντέιβιντ Ντέιβις χρησιμοποίησε τις λέξεις “εποικοδομητική ασάφεια” για να περιγράψει τη στρατηγική διαπραγμάτευσης του Ηνωμένου Βασιλείου τον περασμένο μήνα, μια αίσθηση déjà vu έπληξε πολλούς αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο όρος -που επινοήθηκε από τον Χένρι Κίσινγκερ αναφορικά με τη χρήση διφορούμενης γλώσσας ως τακτική διαπραγμάτευσης- χρησιμοποιήθηκε συχνά από τον πρώην υπουργό Οικονομικών της Ελλάδος Γιάννη Βαρουφάκη το 2015, όταν υπερασπίστηκε την επικίνδυνη διαπραγμάτευση που οδήγησε σχεδόν τη χώρα του σε αθέτηση υποχρεώσεων και έξοδο από τη ζώνη του ευρώ .
Από το δημοψήφισμα του brexit το 2016, ο Βαρουφάκης υπήρξε συχνός σχολιαστής στο Ηνωμένο Βασίλειο σχετικά με τον καλύτερο τρόπο που το Λονδίνο θα έπρεπε να διαπραγματευθεί με την ΕΕ. Το βιβλίο του που δημοσιεύθηκε νωρίτερα φέτος, “Ενήλικες στην αίθουσα – Η μάχη μου με το βαθύ κατεστημένο της Ευρώπης”, έχει διαβαστεί ευρέως στους βρετανικούς πολιτικούς κύκλους.
Ενώ οι συνομιλίες του brexit διαφέρουν θεμελιωδώς από τις ελληνικές από την άποψη του εύρους, του αντικειμένου και της σημασίας, υπάρχουν ορισμένες πτυχές που φέρνουν πίσω τις μνήμες σε αξιωματούχους των Βρυξελλών.
Πολιτική διαπραγμάτευση
Μέχρι το 2015, η Ελλάδα προσπάθησε συχνά να παρακάμψει την επίσημη μορφή των διαπραγματεύσεων διάσωσης, υποστηρίζοντας ότι πρόκειται κυρίως για μια πολιτική συζήτηση που πρέπει να τεθεί στο επίπεδο των ηγετών της ΕΕ. Ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, συχνά έφτασε στον τότε Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ και τη Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ για να ξεπεράσουν τα αδιέξοδα στις συνομιλίες με τους γραφειοκράτες, αλλά πάντα αποθαρρυνόταν και λάμβανε το μήνυμα ότι θα έπρεπε όλα να τα συζητήσει με τα θεσμικά όργανα που επιβλέπουν τη διάσωση της χώρας του.
Τελικά, και μετά την αποτυχία των συνομιλιών σε όλα τα άλλα επίπεδα, ο Τσίπρας πήρε αυτό που ήθελε: μια σύνοδο κορυφής των ηγετών της ΕΕ για να επιτύχει μια συμφωνία μετά από συζητήσεις έντεκα ωρών. Αλλά μέχρι εκείνη τη στιγμή οι εξαγριωμένοι ομόλογοί του είχαν χάσει κάθε όρεξη για καλή θέληση και τον ανάγκασε σε μια συμφωνία που ήταν πολύ πιο οδυνηρή από ό, τι είχε αρχικά προβλεφθεί.
Άνθρωποι εξοικειωμένοι με τον τρόπο με τον οποίο οι συνομιλίες του Brexit προχωρούν στις Βρυξέλλες, λένε ότι το σχέδιο της Βρετανίας μπορεί να καθυστερήσει σκόπιμα τις διαπραγματεύσεις μέχρι τη σύνοδο κορυφής των ηγετών κρατών στην ΕΕ τον Οκτώβριο, όπου η βρετανή πρωθυπουργός Τερέζα Μέι θα αναζητήσει μεγάλη συμφωνία με τους ομολόγους της, της ηπειρωτικής Ευρώπης. Οι βετεράνοι των “πολιτικών διαπραγματεύσεων” της ελληνικής κρίσης θα έπρεπε να συμβουλεύσουν τη Μέι να προσέχει αυτό που επιθυμεί.
Χάνοντας προθεσμίες
Σε αντίθεση με τις τακτικές εμπορικές διαπραγματεύσεις της ΕΕ, οι οποίες συνήθως δεν έχουν αυστηρή προθεσμία και μπορούν να συνεχιστούν για χρόνια, οι συνομιλίες για το Brexit, όπως και οι ελληνικές, έχουν μια συγκεκριμένη, πεπερασμένη ημερομηνία λήξης. Ενώ στην περίπτωση του Ηνωμένου Βασιλείου η προθεσμία αυτή δεν θα λάβει τη μορφή μεγάλων πληρωμών σε οφειλές, θα παραμείνει ανοικτή η πιθανότητα ότι εάν δεν επιτευχθεί συμφωνία, η Βρετανία θα εκτεθεί σε συνέπειες, συμπεριλαμβανομένης της εμπορικής εξόδου, του λελογισμένου χάους, και ακόμη και σοβαρές διαταραχές σε πτήσεις από και προς τη Βρετανία.
Σημαίνει επίσης ότι, όπως συμβαίνει και με την Ελλάδα, έτσι και στην περίπτωση του brexit, η πλευρά που διαπραγματεύεται υπό πίεση είναι εκείνη που θα χάσει περισσότερα, εάν οι συνομιλίες τελειώσουν, θέτοντας την ΕΕ σε πιο ισχυρή θέση. “Η μόχλευση τους αυξάνεται όσο περνάει ο καιρός και επομένως δεν βιάζονται να επιτύχουν συμφωνία”, δήλωσε ο Τζον Ρέιθ, επικεφαλής της Στρατηγικής της UBS.
Προβληματικές προτάσεις
Πριν από το γύρο των διαπραγματεύσεων αυτής της εβδομάδας, το Ηνωμένο Βασίλειο δημοσίευσε 11 έγγραφα που περιγράφουν τις θέσεις του σε τομείς που πρέπει να διευθετηθούν στο πλαίσιο της απόσυρσής του από την ΕΕ, τα οποία εκτείνονται από την προστασία των δεδομένων μέχρι την πυρηνική ασφάλεια και ορισμένες τελωνειακές ρυθμίσεις. Κανένα από αυτά δεν θεωρήθηκε επαρκές από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
«Έχω διαβάσει όλα τα έγγραφα των θέσεων που έδωσε η κυβέρνηση της Αυτής Μεγαλειότητας και κανένα από αυτά δεν είναι ικανοποιητικό», δήλωσε ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. Αυτό που ζητούν τα χαρτιά “είναι απλά αδύνατο”, ξεκαθάρισε ο κύριος διαπραγματευτής της ΕΕ για το brexit, Μισέλ Μπαρνιέ.
Οι πρώτοι έξι μήνες του 2015 ήταν γεμάτοι από αναρίθμητες προτάσεις μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των διεθνών πιστωτών της σχετικά με τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για την παροχή των δανείων διάσωσης. Τα σχέδια απορρίφθηκαν επανειλημμένα από την Ευρωζώνη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ως ανεπαρκή και πολύ μακριά από το που θα μπορούσε να ανευρεθεί ο πιθανός συμβιβασμός.
Αυτό συνέβαινε συχνά όταν οι προτάσεις που παρουσιάστηκαν ήταν κάπως πιο ανορθόδοξες από ό, τι περίμενε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ένα σχέδιο του Βαρουφάκη το Μάρτιο του 2015 για την απασχόληση τουριστών ως ελεγκτών φορολογικού ελέγχου, που προτάθηκε ως μέσο αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής προκάλεσε περιφρόνηση και γέλιο στις Βρυξέλλες. Αλλά ακόμη πιο σοβαρές προσπάθειες για παρουσίαση σχεδίων για τη συνταξιοδότηση και τη μεταρρύθμιση του εργατικού δυναμικού συχνά απορρίφθηκαν ως ανεπαρκείς, μερικές φορές τα έστειλαν και πάλι στους Έλληνες διαπραγματευτές με κόκκινα σχόλια αλλαγής πορείας.
Εμπρηστική ρητορική
Οι συζητήσεις μεταξύ της ΕΕ και της Ελλάδας συχνά παρεμποδίστηκαν από δηλώσεις υπουργών ή μελών της κυβέρνησης στην Αθήνα, που που με δηλώσεις ή προτάσεις πολιτικής που δεν ήταν σύμφωνες με όσα συμφωνήθηκαν στις διαπραγματεύσεις, περιέπλεξαν περαιτέρω τις συνομιλίες. Εν τω μεταξύ, η εμπρηστική ρητορική που εκπορευόταν από την Ελλάδα, συχνά κατευθυνόμενη προς την ΕΕ, επιδείνωνε την ατμόσφαιρα στις διαπραγματεύσεις και απομάκρυνε τη χώρα από την καλή θέληση των εταίρων της.
“Δεν μπορούμε να εκβιαζόμαστε, ώστε να πληρώσουμε” το λογαριασμό του διαζυγίου, δήλωσε ο υπουργός εξωτερικού εμπορίου του Ηνωμένου Βασιλείου Λίαμ Φοξ, στην ITV News την Παρασκευή, επαναλαμβάνοντας παρόμοιες προειδοποιήσεις που είχαν ακουστεί από τους υπουργούς της Ελληνικής Κυβέρνησης το 2015 ενάντια στο γερμανικό “εκβιασμό.” Ο υπουργός Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου, Μπόρις Τζόνσον, συμπλήρωσε ότι οι ηγέτες της ΕΕ μπορούν να καταλάβουν ότι το Λονδίνο δεν συμφωνεί, αν αναμένουν από τη Βρετανία να πληρώσει “εκβιαστικά” ποσά για να εγκαταλείψει την Ένωση.
Η ελληνική κακοφωνία δημιούργησε επίσης την αντίληψη ότι η κυβέρνηση Τσίπρα δεν ήταν σαφής σε ό,τι ήθελε να πετύχει, καθιστώντας πιο δύσκολο για τους διαπραγματευτές να εντοπίσουν τα όρια ενός πιθανού συμβιβασμού.
Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι εξέφρασαν παρόμοια αμηχανία και για το Ηνωμένο Βασίλειο: “Για να είμαστε ευέλικτοι χρειάζονται δύο θέσεις, η δική τους θέση και η θέση η δική μας”, δήλωσε ο Μπαρνιέ στους δημοσιογράφους στο περιθώριο των συνομιλιών στις Βρυξέλλες την Τετάρτη. “Πρέπει να γνωρίζουμε τη θέση τους και τότε μπορώ να είμαι ευέλικτος”.
Η κυβέρνηση στην Αθήνα, όπως και στο Λονδίνο, έπρεπε επίσης να ασχοληθεί με διάφορες φατρίες στο κυβερνών κόμμα, μερικές από τις οποίες υιοθέτησαν μια πιο επιθετική προσέγγιση για τη συμμετοχή της χώρας στην ευρωζώνη και απείλησαν να άρουν την υποστήριξή τους εάν η ελληνική πλευρά επέλεγε “υπερβολικούς συμβιβασμούς”.
Η συνθηκολόγηση του Τσίπρα στις ευρωπαϊκές απαιτήσεις προκάλεσε μια ανταρσία στο κόμμα του, αναγκάζοντάς τον να στηριχθεί στην υποστήριξη της αντιπολίτευσης στην προσπάθειά του να επιτύχει συμβιβασμό. Ομοίως, η Μέι θα μπορούσε να δει τον εαυτό της στριμωγμένο ανάμεσα σε υποστηρικτές του σκληρού Brexit και σε μετριοπαθείς, καθώς το κόμμα της, όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα, στερείται απόλυτης πλειοψηφίας στο κοινοβούλιο.
Καλοσύνη των ξένων
Σε όλες τις δύσκολες διαπραγματεύσεις, η Ελλάδα προσπάθησε επανειλημμένα να απευθυνθεί σε μη κοινοτικούς εταίρους όπως η Ρωσία και η Κίνα για βοήθεια. Η ελπίδα ήταν ότι, με τον τρόπο αυτό, η κυβέρνηση θα ενισχύσει τη θέση της στις συνομιλίες, θα εξασφαλίσει ροή μετρητών για να αντιμετωπίσει την απειλή αθέτησης υποχρεώσεων και θα δημιουργήσει ένα δίχτυ ασφαλείας σε περίπτωση που οι διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές δεν λειτουργούν.
Ωστόσο, καμία από τις προσπάθειες αυτές δεν αποδείχθηκε ιδιαιτέρως παραγωγική, καθώς οι περισσότερες τρίτες χώρες βλέπουν την αυξανόμενη αβεβαιότητα στην Ελλάδα και τη Ζώνη του ευρώ λόγω του ότι η ακινησία λειτουργούσε ως ανασταλτικός παράγων. Αντ ‘αυτού, η Αθήνα αντιμετώπισε αυξανόμενη πίεση από τρίτες χώρες όπως οι ΗΠΑ για να επιτύχουν γρήγορα μια συμφωνία με τους εταίρους της, προκειμένου να αποφευχθεί ένα γεγονός που θα δημιουργούσε αστάθεια στην περιοχή.
Αυτή την εβδομάδα, ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας Σίνζο Άμπε πίεσε τη Μέι του Ηνωμένου Βασιλείου για “διαφανή και προβλέψιμη” βρετανική αποχώρηση, προσθέτοντας ότι οι Βρετανοί είναι απίθανο να βρουν συμμάχους ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις του κόσμου στη διαμάχη τους με την ΕΕ.
Ακόμα και οι πιθανοί υποστηρικτές του Λονδίνου λόγω ευρωσκεπτικισμού, όπως ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, θα μπορούσαν να ασκήσουν πιέσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο για την αποδοχή των όρων της ΕΕ σε θέματα όπως η γεωργική και χρηματοπιστωτική ρύθμιση σε αντάλλαγμα μιας εμπορικής συμφωνίας.
Πηγή: iefimerida.gr
