Απογοήτευση! Με την συγκεκριμένη και μόνο λέξη θα μπορούσαμε να περιγράψουμε την αποψινή εμφάνιση του ΠΑΣ Λαμία με τον ΠΑΣ Γιάννινα (0-1) στο… εντός, εκτός έδρας του Βόλου. Ένα ακόμη παιχνίδι, όπου η προβληματική εικόνα, κάμποσων – της πλειοψηφίας θα μπορούσαμε να πούμε- ποδοσφαιριστών, δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά για την συνέχεια του πρωταθλήματος. Και αν και δικαιολογίες για τα τελευταία αποτελέσματα όπου η ομάδα αναγκάστηκε να αγωνιστεί… ελέω γηπέδου “εκτός” έδρας, υπάρχουν, δικαιολογίες για την παρουσία της στον αγωνιστικό χώρο –ειδικά στο αποψινό παιχνίδι- όσο και αν αναζητήσουμε, δεν βρίσκουμε.
Του Πάνου Κατσώνη
Μια ομάδα που έχει απέναντι σε έναν αντίπαλο… 0 σουτ (σε 90 λεπτά στην αντίπαλη περιοχή), καταγράφει 53 λάθη, 0 κόρνερ και 4 σουτ εκτός περιοχής αντιλαμβάνεται ο οποιοσδήποτε ότι… “δεν πάτησε”, ποτέ, στην λογική και κρισιμότητα του παιχνιδιού .
Που βαδίζουμε;;;
Η άτακτη οπισθοχώρηση της ομάδας στην 12η θέση του βαθμολογικού πίνακα, σε συνδυασμό με την αγωνιστική άνοδο του Ατρομήτου (κάποια στιγμή θα ερχόταν), φέρνει ανησυχία και προβληματισμό για την συνέχεια. Η κακή εικόνα που παρουσιάζουν “βαριά” χαρτιά του ΠΑΣ Λαμία μέσα στον αγωνιστικό χώρο, ακόμη και το παρατεταμένο ντεφορμάρισμα κάποιων άλλων, ανησυχούν την διοίκηση αλλά και τον κόσμο ο οποίος βλέπει τον σύλλογο να χάνει θέσεις μετά τις ήττες από Παναθηναικό και Γιάννενα στο Πανθεσσαλικό. Μας πέρασε και ο Παναιτωλικός αυτή την αγωνιστική που κέρδισε μέσα στο Βόλο.
Με την… απόσταση από την ουρά να είναι στους μόλις 2 βαθμούς καταλαβαίνει κανείς πως το άγχος μεγαλώνει, όσο και αν ο προπονητής δείχνει την απαιτούμενη εμπιστοσύνη στο δυναμικό του.
Διασωθέντες με το… κυάλι
Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι της αναμέτρησης με τα Γιάννενα, οι μόνοι που θα μπορούσαμε να πούμε… διεσώθησαν από το ναυάγιο του Βόλου, ήταν εν’ ολίγοις οι Αντέτζο, Τζανετόπουλος και Γκαραβέλης. Όλοι οι υπόλοιποι έπεσαν σε… ξέρα. Κάκιστη εμφάνιση, χωρίς καμία δόση αντίδρασης ήταν το συναίσθημα όσων είδαν το ματς δια ζώσης, όσο και τηλεοπτικά. Η μεσαία γραμμή δεν μπόρεσε σε καμία περίπτωση να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για απειλητικές καταστάσεις διατηρώντας μια φλύαρη κατοχή ενώ η επιθετική μας γραμμή δεν… ακούμπησε στην κυριολεξία το ματς.
Η εμφάνιση μάλιστα, γενικά και ειδικά, κάμποσων ποδοσφαιριστών έβγαλε εκτός εαυτού, τον μεγαλομέτοχο της ομάδας Πανουργιά Παπαιωάννου. Ο τελευταίος μετά το τέλος του παιχνιδιού βρέθηκε στα αποδυτήρια και τα είπε σε έντονο τόνο στους παίκτες ζητώντας να αλλάξουν άμεσα αυτή την κατάσταση που μας βάζει σε αγωνιστικό κίνδυνο. Δεν παρέλειψε μάλιστα να εκφράσει την δυσαρέσκεια του για την έλλειψη πάθους μέσα στο γήπεδο ζητώντας άμεση ανασύνταξη και… αποτελέσματα όπως άλλωστε ζήτησε και ο Μιχάλης Γρηγορίου.
Κάτι πρέπει να αλλάξει…
Σίγουρα το να παίζεις μακριά από το γήπεδο σου, είναι ένα μεγάλο ντεσαβαντάζ. Η Λαμία αναγκάστηκε να παίξει στο Πανθεσσαλικό ως γηπεδούχος δύο αναμετρήσεις και τις έχασε και τις δύο! Αυτό από μόνο του μπορεί να οδηγήσει σε διάφορα συμπεράσματα ωστόσο αυτό που πρέπει όλο το αγωνιστικό τμήμα να κρατήσει, προς γνώσιν και συμμόρφωσιν με μπροστάρη τον προπονητή, είναι η έλλειψη αγωνιστικής πειθούς.
Τι εννοούμε;
Να βλέπουμε την ομάδα που είδαμε σε κάμποσα παιχνίδια ως τώρα, να παλεύει, να μοχθεί, να ιδρώνει ακόμη και να ματώνει μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Χωρίς πάθος, θράσος, τσαμπουκά και διάθεση, η “γκιλοτίνα” του υποβιβασμού δεν είναι τόσο μακριά όσο νομίζουν κάποιοι. Ναι, ακόμη και για αυτόν, τον φετινό ΠΑΣ Λαμία.
Καλοπληρωμένοι και μη, ποδοσφαιριστές και προπονητικό τιμ καλό θα ήταν να αναλάβουν τις ευθύνες τους ανανεώνοντας την προβληματική και κάκιστη αγωνιστική εικόνα που είδαμε και απόψε.
Η ομάδα, μπορεί και αξίζει να πάει αρκετά πιο ψηλά. Με εμφανίσεις σαν την σημερινή όμως αυτό που θα επικρατήσει θα είναι ο φόβος και η αγωνία της παραμονή…
Ως αγωνιστική εικόνα η ομάδα τις τελευταίες αγωνιστικές είναι μέρα με τη νύχτα με αυτή που ξεκίνησε το πρωτάθλημα. Σαφώς και τότε φαινόταν οι ελλείψεις επιθετικά κυρίως σε προσωπικότητες, αλλά καλυπτόταν απ τα τρεξίματα, τη διάθεση και τους συνδυασμούς. Πλέον πολλοί παικτες φαίνονται σκασμένοι γιατι και πέρυσι (μικρο ροστερ, κορονοιός κλπ) και φέτος κυρίως λογω τραυματισμών, έχουν τραβήξει κ κουπί με συνεχόμενα ματς. Επίσης δεν θυμαμαι από πότε εχουμε να παίξουμε ματς χωρις αλχημίες λογω απουσιών. Δεν θεωρώ οτι πρέπει να ρίξουμε το ανάθεμα και να ισοπεδώσουμε τα πάντα. Φυσικά και δεν πρέπει να κρύψουμε τα προβλήματα κατω απ το χαλί αλλα να βρούμε λύσεις.
Απο εκει και πέρα υπάρχουν και τα εξωαγωνιστικά ζητήματα. Με το γήπεδο τι έγινε; Γιατί δεχτήκαμε τόσο εύκολα όσα μας είπε να κάνουμε ο “υπεύθυνος”; Δεν είχαμε συνεργάτες; φιλους ή γνωστούς που μπορούσαμε να παρουμε μια δευτερη γνώμη; Και αφού η ζημιά έγινε γιατί αργήσαμε να κάνουμε αυτό που έπρεπε και αναγκαστήκαμε να παίξουμε παλι Βόλο για το πρωτάθλημα; Με τα απλά εισιτήρια τι έγινε; κατανοητό το πρόβλημα της πανδημίας αλλα και τα 20 ευρω σε έναν αγώνα κυπέλλου με τον Ιωνικό είναι μάλλον υπερβολικά. Γιατί να μην βγαίνουν και παιδικά για μεμονωμένα ματς φέτος; Πιστευω ότι υπάρχει η καλή διάθεση να βελτιωθούν κάποια θέματα. Εμείς έτσι κι αλλιώς στη κερκίδα θα είμαστε να στηρίζουμε την ομάδα.
Πέρα από τους παίκτες και το τεχνικό τιμ μήπως πρέπει να υπάρξουν αλλαγές και σε αλλά πόστα γιατί κάποιοι βολεύτηκαν οικονομικά από τον μεγαλομέτοχο και κάνουν κριτική μόνο μέσω καφετεριών και πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες!