Σε μια εποχή που η κρίση μαστίζει και οι ανθρώπινες σχέσεις θυμίζουν τη φράση του Καζαντζάκη «ποτέ οι στέγες των σπιτιών δεν ήταν τόσο κοντά και οι καρδιές των ανθρώπων τόσο μακριά, όσο σήμερα…» ο εθελοντισμός δεν πρέπει να είναι μόνο μια λέξη που τη θυμόμαστε κάθε τόσο. Θα πρέπει να είναι στάση ζωής.
Σε αυτό συμφωνούμε όλοι. Γιατί ο εθελοντισμός είναι μια πράξη προσφοράς και αγάπης στον συνάνθρωπο, στην κοινωνία, στο περιβάλλον, στον κόσμο.
Της Λίλιαν Χαχοπούλου
Είναι όμως τόσο αθώα, αυθόρμητα και ανιδιοτελή τα κίνητρα όλων όσων ασχολούνται με τον εθελοντισμό;
Δυστυχώς, όχι. Παρακολουθώντας τις κινήσεις «δημοσίων» ή απλώς «γνωστών» προσώπων τις τελευταίες ημέρες –και πολλές ακόμη φορές- δεν μπορεί παρά να περάσουν από το μυαλό μας σκέψεις που έχουν να κάνουν με άλλες «βλέψεις».
Κάποιοι ανάμεσα μας –αν δεν το καταλαβαίνουν ας τους το επισημάνουμε- δείχνουν απροκάλυπτα πλέον πως κάνουν ότι μπορούν για να «εκμεταλλευτούν» εθελοντικές δράσεις για προσωπικούς τους λόγους. Άλλος για προβολή, άλλος για να χτίσει το κοινωνικό του προφίλ, άλλος για να μαζέψει τα πολυπόθητα ψηφαλάκια κτλ.
Σε αυτό το άρθρο, θα είμαστε «διακριτικοί» και δεν θα αναφερθούμε σε πρόσωπα και πράγματα, ούτε σε απολύτως διασταυρωμένες πληροφορίες που υπάρχουν στην διάθεσή μας και αποδεικνύουν τα λεγόμενά μας.
Και αυτό, γιατί στόχος μας, δεν είναι να αποσπάσουμε πολλά «κλικ» κατονομάζοντας επακριβώς τα όσα διαδραματίζονται…
Στόχος μας είναι να στείλουμε σε όλους αυτούς το μήνυμα πως οφείλουν τα σεβαστούν την εθελοντική διάθεση των συμπολιτών μας.
-Μην κάνετε την αλληλεγγύη των συνανθρώπων μας «φιλανθρωπικό παραμάγαζο»
-Μην χειραγωγείτε τους εθελοντές.
-Μην εκμεταλλεύεστε την προσφορά και την αγάπη για τα ιδιωτικά σας συμφέροντα.
-Μην καπηλεύεστε άλλο τον εθελοντισμό.
Υ.Γ Ευελπιστούμε πως αυτοί που πρέπει θα πάρουν το μήνυμα. Εάν όχι…τα ξαναλέμε πιο λεπτομερώς.