Άρθρο Λ. Αυγενάκη / Παιδεία: πυρήνας δημιουργικότητας, πολιτισμού και προόδου μιας κοινωνίας»

Η παιδεία είναι ο καθρέφτης προόδου μιας κοινωνίας. Αποτελεί το μέτρο της κινητικότητας, διασφαλίζει το δικαίωμα των πολλών να αποκτούν ευκαιρίες ευημερίας και αποτυπώνει τη δημιουργικότητα, το δυναμισμό και τον αληθινό πολιτισμό ενός κράτους. Πρωταρχικός στόχος της ΝΔ είναι να βάλει την παιδεία στην πρώτη γραμμή των εθνικών προτεραιοτήτων για την Ελλάδα του μέλλοντος.

-Advertisement-

Η σημερινή Κυβέρνηση της μετριότητας, της ημιμάθειας και της ευνοιοκρατίας εκδικείται την Ελλάδα της γνώσης. Γι’ αυτό υπονομεύει τελικά τη δημόσια παιδεία, το δημόσιο σχολείο, το δημόσιο πανεπιστήμιο. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι από τον Ιανουάριο του 2015 μέχρι σήμερα, η Κυβέρνηση υιοθέτησε περισσότερες από 100 ρυθμίσεις που έχουν αποσαρθρώσει όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης.

Για τη Νέα Δημοκρατία, η μεταρρύθμιση στην Παιδεία αποτελεί κορυφαία πολιτική προτεραιότητα. Με μεθοδική δουλειά και προσεκτική προετοιμασία έχουμε ήδη επεξεργαστεί το νόμο-πλαίσιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, το οποίο θα κατατεθεί το πρώτο δίμηνο της διακυβέρνησης της ΝΔ. Στον πυρήνα του σχεδίου μας για την τριτοβάθμια εκπαίδευση βρίσκεται το δημόσιο πανεπιστήμιο, το οποίο πρέπει να στηριχθεί, να αναβαθμιστεί και να ενισχυθεί. Πρέπει να γεφυρώσει το σημερινό χάσμα μεταξύ της παρεχόμενης εκπαίδευσης και των αναγκών μιας αγοράς εργασίας που αλλάζει διαρκώς. Πρέπει να αποτελεί μοχλό ανάπτυξης της οικονομίας, αλλά και καθρέφτη προόδου μιας κοινωνίας διασφαλίζοντας το δικαίωμα όλων να αποκτούν πραγματικές ευκαιρίες ευημερίας.

Το σχέδιο μας στοχεύει σε ακαδημαϊκά ιδρύματα πραγματικά αυτόνομα, αυτοδιοικούμενα, αξιολογούμενα, ανταγωνιστικά, σύγχρονα, εξωστρεφή, σίγουρα σε κοινό βηματισμό με την αγορά εργασίας. Μόνο έτσι θα μείνουν εδώ τα καλύτερα ελληνικά μυαλά, δίνοντας προστιθέμενη αξία στην πατρίδα μας.  Σε πανεπιστήμια με άξιους διδάσκοντες, οι οποίοι θα πρωτοστατούν στην επιστήμη τους, θα αμείβονται αξιοπρεπώς και θα αισθάνονται ασφαλείς, αλλά και υπερήφανοι για το λειτούργημά τους. Πανεπιστημιακά ιδρύματα-δημιουργικές κυψέλες για ολόκληρη την κοινωνία, τα οποία θα διοικούνται σωστά, παράγοντας μετρήσιμο ερευνητικό αποτέλεσμα και θα «μπολιάζουν» με γνώσεις αλλά και με ήθος όλους τους πολίτες και συχνά και το πολιτικό μας προσωπικό.

Οι βασικές έννοιες που συνθέτουν αξιακά την πρόταση μας για την παιδεία είναι Αυτονομία, Αξιολόγηση και Αριστεία. Αυτονομία στη λειτουργία και αυτοδιοίκητο των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων με μεγαλύτερη ελευθερία στην οργάνωση, τη διαχείριση πόρων, την επιλογή διδακτικού προσωπικού, τον πλήρη έλεγχο του αριθμού των εισαχθέντων, την κατάρτιση προγράμματος σπουδών και στην επιλογή διδακτικών μεθόδων, με νέα αντικείμενα, αλλά και δεξιότητες.

Αξιολόγηση σε όλα τα επίπεδα, με θεσμούς πραγματικής αξιολόγησης και λογοδοσίας, με κεντρικό ρόλο της Αρχής Διασφάλισης και Πιστοποίησης της Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση (ΑΔΙΠ). Η αξιολόγησή της θα αποτελεί βασικό παράγοντα για την επιβράβευση των ιδρυμάτων και του ακαδημαϊκού προσωπικού και -όχι μόνο, αλλά και- μέσα από την αυξημένη χρηματοδότηση, η οποία θα βασίζεται σε συγκεκριμένους δείκτες, που θα αντανακλούν τις σύγχρονες προκλήσεις, όπως είναι τα ερευνητικά αποτελέσματα των πανεπιστημίων και η επαγγελματική αποκατάσταση των αποφοίτων τους.

Αριστεία, ως μηχανισμό βελτίωσης και προόδου. Η Αριστεία δεν αφορά στους λίγους, αφορά στους πολλούς. Όταν μιλάμε για μια δημόσια Παιδεία με λογική Αριστείας εννοούμε την πρόσβαση, την κινητικότητα, την ορμή προς τα πάνω, τις ατομικές και οικογενειακές υπερβάσεις για την πρόοδο των παιδιών μας.

Κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου με τη σημερινή του μορφή, ώστε να αποκτήσει πραγματικό νόημα και να προστατεύει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και όχι την παραβατικότητα και την ανομία μέσα στα πανεπιστημιακά ιδρύματα.

Δημιουργία των Πανεπιστημίων Εφαρμοσμένων Επιστημών, ώστε να θεμελιώνει εκ νέου την τεχνολογική εκπαίδευση με επίκεντρο τη διασύνδεση με την αγορά εργασίας και με τα νέα αντικείμενά της. Επίσης, επαναφορά της βάσης του 10 για εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, καθώς και εισαγωγή νέων μηχανισμών για ευέλικτες διαδικασίες χορηγιών.

Απλοποίηση του πλαισίου λειτουργίας της έρευνας. Τα ΑΕΙ πρέπει να αφεθούν ελεύθερα να αναπτύξουν υποδομές για εταιρείες έντασης γνώσης ως κυψέλες επιχειρηματικής δημιουργικότητας με πυρήνα τους τα ίδια τα πανεπιστήμια. Και οι καθηγητές-ερευνητές να μπορούν να έχουν το αντίστοιχο οικονομικό όφελος από τη συμμετοχή τους σε τέτοιου είδους δραστηριότητες.

Δημιουργία νέων ξενόγλωσσων προγραμμάτων, που θα προσελκύσουν φοιτητές από άλλες χώρες, οι οποίοι θα πληρώνουν δίδακτρα, δίνοντας στα ίδια τα πανεπιστήμια πραγματική εξωστρέφεια και πρακτικό διεθνή προσανατολισμό, αλλά και σημαντικά πρόσθετα έσοδα.

Πρόκειται για ένα φιλόδοξο, αλλά ρεαλιστικό σχέδιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Δεν έχουμε άλλη επιλογή από την υπέρβαση, από ένα γενναίο άλμα στο μέλλον, μία μεγάλη πολιτική αλλαγή αλήθειας και προόδου. Θέλει τόλμη: την έχουμε. Θέλει πολιτική βούληση: τη διαθέτουμε. Θέλει σχέδιο και ιδέες: τις εκθέτουμε στην κρίση της ακαδημαϊκής κοινότητας και των πολιτών. Έχει χαθεί, ήδη,  πολύς χρόνος και πρέπει να τον κερδίσουμε. Μαζί μπορούμε να πάμε την Ελλάδα μπροστά.